Ontploffing te Oude Pekela - De Nederlandsche Rondvlucht
GEVAARLIJK SPEL
76,te Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
TIJDENS HET LOSSEN ZONK TE DIE.MEN PLOTSELING HET RIJN SCHIP
„ANNA". Het schip bijna geheel
onder water.
DE NEDERLANDSCHE RONDVLUCHT 1935. Aankomst van buitenlandsche
deelnemers. Tweede en derde van links de Oostenrijkers U. F. Kinsky en Fritz Hark.
Rechts de heer Kolff, voorzitter van de
Rotterdamsche Aero-Club.
KABINETSZITTING IN DOWNING STREET 10 TE
LONDEN - in verband met het Abessynische con
flict. De aankomst van mr. J. H. Thomas en mr.
Malcolm MacDonald.
EEN NIEUWE TRIOMF DER BERGINGSTECHNIEK. De vroegere
Dhitsche kruiser ,,König.Albert",.die bij Scapa Flow tot zinken gebracht was,
is gelicht. Het schip ondersteboven drijvend met groote Lichtschachten er op
om lucht in het schip te blazen.
TE BARCELONA werd
een bom geworpen in de
tramremise. Het ver
nielde gebouw.
IN DE STRO0CA.RT0NFABRIEK
te Oude Pekela explodeerde een
voorverwarmingsapparaat. Een op
20 M. afstand staande stal werd
eveneens verwoest.
IR. LOU ADAM de bekende H.V.V.-voetballer, en oud-
internationaal, vertrok uit de residentie naar Indie. Adam
neemt afscheid van Staatsraad Kan. Links de heer Scheurleer
een bekende figuur op sportgebied.
Wt het Engelsch van PAUL TRENT
door ADA VAN ARKEL
0
„Ja".
®j heeft de geheime oorlogsplannen in
)n ™reau. U moet die voor ons bemach-
W.
«Dat is onmogelijk".
.«Dat is een woord, dat wij niet kennen.
^ner in slaagt zullen wij u schitterend
iet" onm°geLijR en al was het dat
■Ja?" vroeg de prins kalm.
'~an sou ik het toch weigeren. Ik ben
tl] Engclschman en
"Dn 'n onze macht. De vragen, die u zoo
waart ons te beantwoorden, zijn in
-ötatlt geschreven. Wanneer wij ze
de admiraliteit zenden, zou dat uw
ie n g beteekenen. Denk er eens rus-
5 J»er na. Het is waar, dat u eenig ge-
letlan i00^11 met te doen wat wij
;tn w n' maar uw succes zal u vrij ma
in „,„anneer u daarentegen weigert, zul-
rj.yji u niet sparen".
dacht snel na. Hij was besloten het
hij „1' maar bij moest zich houden alsof
rtoe gedwongen werd.
bep hij mDn VCTraden",
Dj®t de condities".
"endde zich eenige minuten af ep
toen hij zich weer omdraaide, scheen hij
zijn besluit te hebben genomen,
„Ik zal het probeeren. Maar ik moet hulp
hebben".
„Kunnen wij die geven?" vroeg de prins
aan den baron.
„Dat hangt er van af, wat de heer Hal
lam verlangt".
„Is er niemand anders bij de marine in
dezelfde positie als ikzelf?" vroeg Guy
nieuwsgierig.
„Bij de admiraliteit niemand".
„Er is begon de prins, maar op een
waarschuwenden blik van den baron be
ëindigde hij zijn zin niet. „Ik vrees, dat u
zelfstandig zult moeten optreden.
„De plannen worden zorgvuldig be
waard. Maar heel weinig menschen mogen
er bij komen. Ik weet er niets op", zei Guy.
„Wij geven u een week. Als u hulp noo-
dig heeft, laat het ons dan weten en we
zullen trachten u die te verschaffen. U
kunt zooveel geld krijgen als u wilt. U
moet beginnen met uit te vinden, waar de
plannen bewaard worden. Laat ons zoo
gauw mogelijk wat hooren. Wij moeten nu
gaan, baron. Goeden dag en veel succes".
Zoodra zij op straat waren, keek de
baron den prins vragend aan,
„Ja, hij is te vertrouwen", zei de laatste
gedecideerd.
„Hij haat het werk, maar hij zal het
liever doen dan onteerd worden".
HOOFDSTUK XXVII.
antwoordde zij en voegde er bij„Ik hoop,
dat het niet te veel uit uw richting is?"
Toen zij in de auto zaten, veranderde
haar stemming en werd ze zeer ernstig Nu
en dan wierp ze een vluchtigen blik op
hem, die hij niet scheen op te merken.
„We kunnen ronduit met elkaar spre
ken. Houdt u van mijn zoon?" begon hij
plotseling.
„Ik houd van Guy. Ja, laten we eens
ronduit samen praten".
„Is u van plan met hem te trouwen?"
„Ja, ik hoop, dat u er niets tegen heeft.
Moet ik formeel uw toestemming vi-agen?"
„Ik heb zoo'n vermoeden, dat u de hand
heeft gehad in het verbreken van zijn ver
loving met juffrouw Cameron".
„Dat Is niet waar", protesteerde zij. „Ik
geloof niet, dat u me in het begin graag
mocht lijden. Misschien vond u me geen
geschikte vrouw voor uw zoon".
Sylvester wist niet wat hij zeggen moest,
dus zweeg hij maar liever. Maar hij voelde,
dat hij voorzichtig moest zijn met deze
pientere vrouw, die hij niet begreep. Om
haar te leeren begrijpen, had hij de risico
van dit interview geloopen. Hij slaakte een
zucht van verlichting toen de taxi voor het
huis stil hield.
„Goeden dag", zei hij snel.
„U gaat toch even mee naar boven om
mijn gezellige nieuwe kamers te zien?"
„Ik heb een afspraak".
„Die kunt u toch wel een half uur uit
stellen?"
„Ik vrees van niet", zei hij, niets op zijn
gemak.
„Maar ik sta er op. Gaat u mede; om u
de waarheid te zeggen, ik wil weten wie
u is".
Ze keek hem recht in de oogen en hij
aarzelde piet lajoger.
Hij moest haar in ieder geval beletten
hem aan den prins en den baron te ver
raden en hij herinnerde zich, dat zij met
den eersten over een paar uur thee zou
gaan drinken.
Ze spraken niet meer totdat zij in de
zitkamer waren.
„Aardige kamer, vindt u niet? Vertel me
nu eens wie u eigenlijk is en waartoe die
vermomming dient. Ze is schitterend".
„Wanneer heeft u het gemerkt?"
„Ik vermoedde het al dadelijk. In de
auto wist ik het zeker. U verraadde u zelf
heelemaal. Wie is u?"
„Een vriend van mijnheer Guy Hallam
meer kan ik u niet zeggen".
„Ik veronderstel, dat u een detective is.
Daar is geen twijfel aan. U is niet naar
Ryderstreet gegaan om mij te bestudee-
ren, want u wist niet, dat ik daar was. Ik
denk, dat u dus achter den baron en den
prins aan is. U is zeker in gouvernements
dienst?"
„Waarom vraagt u dat?" vroeg hij.
„Ik gebruik mijn gezond verstand. Ik
ken den baron".
„Weet u wat hij uitvoert?"
„Hij is mijn voogd", zei ze droog.
„Ik zou wel eens willen weten of wij
niet samen kunnen werken".
„Om mijnheer Hallam te helpen?"
„Ja. Wat weet u?"
„Ik geloof, dat het beter is open kaart
te spelen. Mijnheer Hallam handelt met
den baron U weet wat ik bedoel met
„handelen" met toestemming en goed
keuring van de Britsche admiraliteit".
„Is dat waar?"
„Eerlijkheid voor eerlijkheid. Heeft u
voor den Duitschen Geheimen Dienst ge
werkt?"
„Geeft u me uw woord van eer, dat u
het onder geen omstandigheid aan Hallam
zult vertellen?"
Hij knikte en vreemd genoeg, zij geloof
de hem.
„Ik heb er voor gewerkt, maar op het
oogenblik doe ik het niet meer. Ik heb nu
maar één ding dat me interesseert".
„Met Hallam te trouwen. Misschien kan
ik u helpen".
„U kunt me zijn liefde niet geven en die
heb ik juist noodig".
„Als u met hem getrouwd waart, zou de
liefde wel komen, U bezit schoonheid en
verstand genoeg om iederen man te
winnen".
„Wat moet ik doen om uw hulp te ver
krijgen?"
„Vertel me alles wat u weet. Om te be
ginnen, u kunt mijnheer Hallam van alle
schuld ontlasten, maar dat wil ik nü nog
niet vragen. U weet waarschijnlijk heel
wat van de zaken van den baron. Mis
schien heeft u andere menschen ontmoet,
die voor hem werken?"
„Dat heb ik, maar ik wil u niet alles
vertellen. Er is zooveel om aan te denken.
De baron gelooft dus, dat mijnheer Hal
lam een spion is. Dat is bepaald grappig.
Ik dacht, dat hij een betere menschen-
kenner was. Guy is er ook in geslaagd den
prins te misleiden. Ik dacht niet, dat hij
zoo goed comediespelen kon. Maar ik ge
loof dat hij een gevaarlijk spelletje speelt.
U heeft hem tot dit werk gedwongen, U
deed of u hem er van verdacht dat hij in
lichtingen had verkocht misschien wel
dat draadlooze rapport. En dan beweren
jullie Engelschen nog wel, dat jullie zoo'n
hooge moraal hebt!"
„U ontmoet den prins vanavond om vijf
uur. U moet vóór dien tijd beslissen".
fWordt vervolgd.
Valda ging met Sylvester naar buiten en
zij hepen zwijgend naast elkaar.
„Waar mag ik u heen brengen?" vroeg
hij, toen hij een voorbijgaande taxi had
aangeroepen.
„Naar mijn kamers in Cavendishstreet",
