Stranding Sch. 291 - Opening Westlandsche tentoonstelling
GEVAARLIJK SPEL
76,te Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
H.K.H. PRINSES ELISABETH HELENE VAN SAKSEN - (links)
heeft met haar hofdame gravin, Gortrud von. Munster (rechts) haar
intrek genomen in het Oranjehotel te Scheveningen. Tijdens een
wandeling op den boulevard.
DE WESTLANDSCHE BLOEMEN- EN RLITTENTOONSTELLIN G te Honselersdijk is
gisteren officieel geopend. Tijdens de rondgang over de tentoonstelling, v.l.n.r. de heeren
dr. Wintermans, J. Barendse en jhr. van Karnebeek.
EEN HOLLANDSCHE HERDERSHOND IN DE RESIDENTIE heeft
niet. minder dan 10 jongen geworpen. Het jeugdige tiental.
DE STRANDING VAN DEN SCHOKKER
SCHEV. 291 op den Zuiderpier te Hoek van
Holland. De bemanning wist zich te redden. De
schokker tegen den pier, een prooi der golven
DE EUROPEESCUE KAMPIOENSCHAPPEN ROEIEN 1935 IN BERLIJN-GRüNAUIN DE RESIDENTIE is het huwelijk DE BEROEMDE ITALIAANSCHE TENOR TITO SCHIPA die gisteren
De training der verschillende ploegen. voltrokken tusschen den heer Smit en ^et Kurhaus te Scheveningen een concert gaf, geniet van het mooie uit-
mej. Polano, bekend oud-internationaal
De Hollandsche acht. hoekey-speelster zicht van het Kurhaus-hotel af.
Uit het Engelsch van PAUL TRENT
door ADA VAN ARKEL
36)
..Het komt me voor, dat ze u voor den
gek houden. Hallam had uw geld noodig.
Juffrouw Glyn heeft het gisteravond zoo
goed als bekend. Ik was woedend toen Ik
bet hoorde. Weet u dat Hallam gister
avond op haar kamer was?"
..Ik heb hem daar ontmoet".
..Deed hij heel gewoon?"
De tranen sprongen in haar oogen
uraar het waren tranen van woede en
ialouzie.
„Ik haat hem! Ik haat hen beide",
riep ze.
„Ik maakte uit Juffrouw Glyn's woor-
beu op, dat ze waarschijnlijk zullen
irouwen".
„Zijn zij dan verloofd?"
„Dat zei ze niet. Wat jammer, dat u geen
broer heeft, die Hallam eens onder handen
ban nemen en hem weer bij zijn verstand
"Hngen".
„Ik wil mijnheer Hallam nooit meer
«rug zien".
„Het is wel jammer, dat zij zich nu over
11 kunnen vroolijk maken. Ik wil u een
voorstel doen, maar beantwoord me eerst
een vraag heeft u een hekel aan me?"
„Neen".
„Heeft u niet 't land aan me?" drong
bij aan.
„Neen", antwoordde ze fluisterend.
„Beloof me dan mijn vrouw te worden".
Ze bloosde hevig en even was er haat
in haar oogen.
„Ik zal nooit trouwen", zei ze heftig.
„Denk eens even na. Over een paar da
gen zult u waarschijnlijk hooren van het
engagement van Hallam en juffrouw Glyn.
Valda weet hoeveel u van hem houdt. Ze
is in haar hart een jaloersche kat en denk
eens hoe ze zal glunderen over haar triomf.
Maar als ze nu eerst hoort van uw ver
loving met mij
Hij zweeg en liet zijn woorden gelegen
heid om te bezinken.
„Ik wil geen voordeel van dit engage
ment hebben", ging hij voort. „Onze ver
houding zal juist zoo blijven als ze is. Ik
zal u zelfs niet om een kus vragen".
„Waarom wilt u dan geëngageerd zijn",
vroeg ze.
„Mijn liefde is zoo groot, dat het dicht
bij je zijn al geluk voor me is. Bovendien
zal de tijd me misschien helpen. Over een
paar maanden misschien jaren zul je
Hallam vergeten zijn en dan krijg ik mijn
belooning".
„U is heel edelmoedig. Maar ik moc-t eer
lijk zijn. Ik schaam me, dat ik het zeggen
moet, maar ik zal Hallam nooit vergeten".
„Dat zegt u nu. Ik vertrouw op den tijd".
„Ik weet niet wat ik zeggen moet".
Maar Stella was in de verzoeking om
toe te stemmen. Furber zelf telde niet mede
elke andere presentabele man zou even
goed zijn. Maar ze zou haar figuur redden
als ze Guy en Valda kon toonen da.t ze er
niets om gaf. En hoe kon ze dat betèr doen
dan door haar eigen engagement aan te
kondigen? Haar trots duldde niet, dat
zij over haar zouden triomfeeren.
Furber keek haar bedaard aan en vond
het verstandiger te zwijgen.
„U zult niet willen trouwen?" vroeg ze
eindelijk.
„Niet zoolang u het niet wenscht. Ik ben
bereid precies te doen wat u wilt. Ik ver
lang alleen maar u te helpen. Ik kan de
gedachte niet verdragen dat die twee u
zouden kunnen uitlachen".
„Hallam zou me niet uitlachen. Hij is
een gentleman".
„Geen enkele zwakke man blijft een
gentleman wanneer hij onder den invloed
komt van een slechte vrouw".
„Guy is niet zwak", riep ze verontwaar
digd.
„Ik herhaal nog eens u kent Hallam
niet. U was verblind door uw bevlieging".
„Het was geen bevlieging ik houd van
hem".
„Dat ls hetzelfde", antwoordde hij droog
jes. „Ik weet zeker, dat u nooit gelukkig
zou kunnen worden met Hallam. Het is
maar goed dat u dat nu heeft ontdekt vóór
het te laat was".
Het waren letterlijk dezelfde woorden,
die zij tegen Guy had gezegd en ze bloos
de bij de herinnering.
„Hallam heeft het af gemaakt. Mag Ik
vragen welke reden hij opgaf?"
„In 't geheel geen", antwoordde ze be
droefd.
„Hij kon ook moeilijk zeggen dat hij aan
juffrouw Glyn de voorkeur gaf".
Terwijl hij dit zei, vroeg Furber zich af
wat de werkelijke reden kon zijn ge
weest. Hij dacht, dat als de openbaarma
king van het draadlooze rapport bij de
admiraliteit bekend was geworden en
Hallam had bemerkt, dat hij verdacht
werd, hij er juist den man naar was om
het zijn plicht te achten het engagement
af te maken.
Stella aarzelde. Wat kon hij zeggen om
haar te bewegen hem het jawoord te
geven?
Hij dacht vlug na en kreeg een idee.
„Als u Hallam terug wilt hebben, waar
om vraagt u dan niet aan juffrouw Glyn
om hem op te geven?
Nauwelijks had hij dit gezegd of de
deur ging open en Guy Hallam stond op
den drempel.
„Ik ben met je geëngageerd", fluisterde
ze tegen Furber en keek toen Guy aan.
„Ik weet niet waarom u hier komt, ik heb
u gezegd, dat ik u niet meer wilde zien".
„Kan ik je alleen spreken?" vroeg hij
bedaard.
„Ik heb geen geheimen voor mijnheer
Furber. Ik heb hem beloofd zijn vrouw te
zullen worden".
Zij zei het kalm. de oogen in de zijne.
„Groote God", riep hij uit, en hij werd
doodsbleek. .Stella, je moet krankzinnig
zijn. Ik wil je alleen spreken", riep hij
driftig.
„Geen kwestie van. Juffrouw Cameron
heeft nu een man. die op haar zal
passen".
„Jij", riep Guy minachtend. „Dat is hier
geen zuiver spel. Stella, je kunt dien man
niet liefhebben. Als ik de aanleiding ben
geweest, dat je dit deed, zal ik geen ge
lukkig oogenblik meer kennen".
„Valda zal u zeker wel troosten", zei ze
langzaam.
„Je kunt niet doen of je Jaloersch bent,
dat zou bespottelijk zijn. Ik heb nooit een
seconde aan een andere vrouw gedacht. Ik
heb van jou gehouden en heb je nog lief
met hart en ziel", riep hij hartstochtelijk.
„U heeft niet het recht dat te zeggen",
viel Furber streng In de rede. „Ik heb be
grepen, dat uzelf een eind heeft gemaakt
aan uw verloving met juffrouw Cameron.
Zij heeft uit eigen beweging beloofd mijn
vrouw te worden. Ik doe mijn best mijn
drift te bedwingen, omdat je mijn collega
bent, maar ik verzoek je toch op je woor
den te letten. Je bent hier gekomen om
juffrouw Cameron op te zoeken. Ze is be
reid je In mijn bijzijn aan te hooren. Maar
ik verzoek je het zoo kort mogelijk te
maken".
Wat moest Guy zeggen? Hij keek Stella
smeekend aan.
„Ben je van Idee veranderd? Wil je toch
met haar trouwen?" vroeg Furber.
„Dat kan' ik niet", zei Hallam met
moeite.
„Wat wil je dan?"
„Ik zal maar weggaan", zei Stella en liep
snel de kamer uit. Hallam keek haar na
en deed geen poging om haar terug te
houden. Toen de deur achter haar dicht
was gevallen, keerde hij zich tot Furber.
„Je hebt juffrouw Cameron leugens over
mij verteld"
„Ik heb niet gelogen. Je zult mij niet
beleedlgen, Hallam. Ik kan hier niet met
je twisten".
„Ik ben niet van plan ruzie te maken,
maar ik wil de waarheid weten. Juffrouw
Cameron houdt niet van je dat heeft
ze me meer dan eens gezegd. En toch be
looft ze je om je vrouw te worden".
„Mag ik vragen wat dat jou aangaat?"
(Wordt vervolgd^ j
