De Koningin en Prinses Juliana in Schotland - Zeilsch ip-romantiek
GEVAARLIJK SPEL
76,te Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
Prinses Juliana bij een
omgeving van St.
wandeling in de
Fillians.
FEUILLETON.
De Koningin en de Prinses in Schotland.
De Koninklijke gasten te St. Fillians. V.l.n.r. kolonel de Jonge van Elle-
roeet (ordonnans-officier), de Koningin, Prinses Juliana en de hofdames
barones van Heeckeren en barones van Heemstra.
DE ROMANTIEK HERLEEFT! Het zeilschip „Bounty"
dat speciaal voor de nieuwe film „Muiterij op de Bounty"
gebouwd is. Het schip met yolle zeilen voor de kust bij
S anta Gatalina Californi
BELANGSTELLENDE* WACHTEND VOOIt DE DEPENDANCE VAN HET DRUMMOND
HOTEL TE ST. FILLIANS waar de Koningin en de Prinses verblijf houden.
ARMS DE NIEUWE AMERIKAAN*
SCHE MODE voor voetbal-
liefhebsters. Hoed en taschje
naar het model van een voetbaL
Uit het Engelsch van PAUL TRENT
door ADA VAN ARKEL
92)
HOOFDSTUK XX.
Guy was de eerste, die zich van de alge-
sieenc- verbazing herstelde en opsprin
gende liep hij op Stella toe, zijn gezicht
hralend van vreugde.
„Ik ben zoo blij", riep hij, maar ineens
«edacht hij zich en zijn armen vielen
hngs hem neer.
Stella, dol van jalouzi^, behield uiterlijk
naar zelfbeheersching en antwoordde
netl bedaard: „ik verwachtte niet je hier
'inden en nog wel zoo op je gemak,
®aar het is goed dat we elkaar zien. Ik
van plan je te schrijven; dat is nu
"iet noodig".
„Dit is mijn eenigste woonkamer, ik
Pees dus dat ik Jelui niet alleen kan
t?"' ze' Valda nerveus.
"Ut heb den heer Hallam niets te zeg-
5™, dat jij niet hooren mag. De laatste
«r, dat we elkander ontmoetten, heb ik
koel een dwaas aangesteld", zei Stella
„Je was de edelmoedigheid zelve", viel
in.
„Maar nu heb ik tijd gehad om over de
„"Sen na te denken", ging ze voort. „En
lii dezeHde conclusie gekomen als
«lf. Ik gevoel nu, dat we nooit samen
gelukkig zouden zijn geworden; ik kende
je niet; ik had den man van mijn droo-
men lief, niet. jou".
„Stella", riep hij smeekend, want ieder
woord van haar griefde hem diep.
„Ik geloof, dat ik goed voor je ben ge
weest; ik heb me tegen moeder verzet en
zou door dik en dun met je zijn gegaan.
Nu doet het me pijn te zien dat mijn
liefde verspild was".
„Ik houd van je. dat weet je", zei Guy
heftig.
Hij begreep haar niet, want hij dacht er
geen oogenblik aan, dat ze jaloersch kon
zijn op Valda.
„Dat laat me onverschillig. Ik geloof
niet dat er nog iets te zeggen valt. Valda,
ik ben hier gekomen om je goedendag te
zeggen. We gaan morgen naar Weyport
terug".
„Mijnheer Hallam, wilt u ons alleen
laten? Neemt u het me niet kwalijk,
maar
„Ik begrijp het", zei Guy, maar ver
roerde zich niet.
Kon hij Stella zoo achterlaten, met
boosheid en minachting in het hart? En
toch, wat kon hij zeggen? Hij kon zich
alleen rechtvaardigen door de waarheid te
zeggen en dat was onmogelijk. In ieder ge
val zou hij den admiraal nog eens gaan
opzoeken en trachten permissie te krij
gen Stella in zijn vertrouwen te nemen.
„Mag ik je morgen komen opzoeken?"
vroeg hij verlangend.
„Dat is onmogelijk. Goedendag", zei ze
koel.
„Ik zal komen. Goeden nacht, juffrouw
Glyn".
„Goeden nacht. Guy", zei Valda en
glimlachte tegen hem.
Hallam stond in de deuropening en keek
naar Stella, maar zij deed alsof ze het niet
bemerkte en hij sloot de deur. Valda lachte
luchtig en zonk terug in haar stoei.
„Wel amusant zulke tragische ontmoe
tingen. Zet je hoed af en maak het je ge
makkelijk", zei ze hartelijk.
„Ik kan maar een paar minuten blijven.
Moeder is met mijnheer Furber en weet
niet dat ik ben uitgegaan. Je hebt hier
aardige kamers".
„Ja, dat gaat wel. Stella, ik geloof in op
rechtheid tusschen vriendinnen. Is het uit
met Guy?"
„Absoluut".
„Voor goed?"
„Ja, ik wil hem nooit meer terug zien",
riep Stella, boos.
„Daar ben ik blij om; dat maakt_ het
voor mij gemakkelijker. Ik mag hem zelf
nogal graag. Kijk niet zoo verwijtend,
schat. Ik meen het geheel ernstig. Hij ziet
ei knap uit en is een prettig gezelschap.
Ik sta geheel alleen en zal me heel een
zaam voelen".
„Ik geloof, dat je van Guy houdt", zei
Stella impulsief.
„Hij is beter dan de meeste mannen.
Weet je zeker, dat je er niets om geeft?
Ik wil niet op verboden terrein komen.
Stella. Je hebt maar één woord te zeggen
en ik zal zelfs geen vriendin meer van hem
zijn".
„Heb jij geen trots?"
.Geen greintje".
„Geen gevoel van eigenwaarde?" ging
Stella voort, jaloersch de schoonheid van
haar vriendin opmerkende.
„Je bent niet eerlijk geweest. Waarom
zei je niet, dat je er wél om geeft?"
„Ik geef er niets om. Je kunt hem heb
ben voor mijn part. Ik gun je zoo'n man",
riep Stella woedend.
„Dank je", antwoordde Valda liefjes en
Stella vroeg zich af hoe ze ooit dol op haar
vriendin had kunnen zijn.
„Ik denk dat ik je voorloopig wel niet
meer zal zien", zei Stella en stond op.
„Ga nog niet weg. Je bent boos op me,
cn daar lieb je geen reden voor. Je hebt
Guy Hallam nooit goed gekend, anders
zou je niet met hem begonnen zijn. De
liefde had je verblind en je zag hem niet
zooals hij werkelijk is. Hij is nogal veran
derlijk aangelegd. Zelfs toen hij nog ver
onderstelde verliefd op jou te zijn, vond
ik hem dikwijls wel, ik zie er niet leelijk
uit", eindigde Valda met een lachje.
„Is dat waar?" vroeg Stella ernstig.
„Waarom zou ik er om liegen? Je kwam
daarnet heel onverwachts binnen. Guy en
ik waren net vreeselijk aan het flirten. Als
je een paar minuten later was gekomen,
zou hij me waarschijnlijk hebben gekust.
Ik ben tot de conclusie gekomen, dat hij
wel wat vrij is, waar het knappe vrouwen
betreft. Zoo zijn er veel in de wereld
vooral onder de zeelui."
„En ik. vertrouwde hem zoo volkomen".
„Zulke mannen boezemen juist meestal
vertrouwen in, dat is hun geluk en ons
ongeluk. Maar als ik met Guy flirt doe ik
het met open oogen. Stella, ik heb rond
uit met je gesproken. Ik weet, dat je er
boos om bent, maar ik hoop dat Je geen
eind aan onze vriendschap zult maken
en dat alles om een man. Je hebt maar
één woord te spreken en ik zal hem nooit
meer terug zien".
„Ik heb je al eens gezegd, ik geef er geen
zier om", zei Stella boos.
Haar trots belette haar een ander ant
woord te geven.
„Nu moet ik gaan. Ik zal je uit Wey
port schrijven. Dag!"
„Dag". Ze kuste haar en Valda bracht
haar naar de voordeur.
Stella snelde terug naar het hotel, maar
ontmoette in de hall juist Furber, die op
liet punt stond om weg te gaan.
„Uw moeder is erg opgewonden; ikzelf
ben ook boos op u", zei hij.
„Ik ben juffrouw Glyn goeden dag gaan
zeggen".
„Waar is ze?" vroeg Furber belangstel
lend. Stella gaf hem het adres, dat hij op
zijn manchet krabbelde.
„Ik zal u nu niet langer ophouden. Uw
moeder heeft me gevraagd om morgen
ochtend te komen. Goeden nacht".
Furber keek op zijn horloge en besloot
het er op te wagen een bezoek aan Valda
ie brengen. Mogelijk was ze nog niet naar
bed. het was nog geen tien uur. Hij had
goed gedacht, want na een paar minuten
gewacht te hebben in haar zitkamer,
kwam ze bij hem.
(,Wel een beetje vreemd uur voor een be
zoek. is het ni»t?" zei ze bij wijze van groet.
„Conventie bestaat voor ons niet. Wij
behooren niet tot de kudde. Wat heeft u
gedaan, om de schoone Stella zoo uit haar
humeur te brengen?"
„Niets", antwoordde ze droog.
„Toch is er iets. Hoe is het met Hallam?"
„Het engagement is af".
„Dat is prachtig nieuws", zei hij voldaan
(Wordt vervolgd).
