De opdracht aan prof Aalberse.
LEIDSCH DAGBLAD - Derde Blad
Zaterdag 27 Juli 1935
Kans op slagen door de Pers niet groot geacht.
Hollandia-Water
NederlandscheBron
o
De Nieuwe Rotterd. Crt (Lib.)
spreekt als haar meening uit dat deze
kabinetscrisis niet licht op bevredigende
wijze zal zijn op te lossen.
..Op het eerste oog aldus het blad
zou men van zuiver zakelijk standpunt
zeggen, dat het zeer gemakkelijk zou kun
nen gaan Want de heer Aalberse, de lei
der der R.K. Staatspartij, moet toch wel
branden van verlangen om de hem toe
vallende taak ter hand te nemen, indien
een meerderheid in de Tweede Kamer
en hierover behoeft weinig twijfel te be
staan hem daartoe de noodige parle
mentaire basis zou verschaffen. Hij kan
nu alle groote dingen volbrengen, welke
hij te vergeefs van het Kabinet-Colijn
heeft gevraagd. Want het was niet mis,
wat hij in den loop van de laatste twee
jaren aan politieke eischen heeft gefor
muleerd."
De eisohen worden dan nader nage
gaan. waarna wordt opgemerkt:
Het was alles héél mooi. Er ontbrak
alleen één kleinigheid aan: welke „nieuwe
vormen" den r.k. leider voor oogen ston
den. bleek niet. En nu. bijna twee jaren
later, heeft de door de R.K. Staatspartij
met dien hervormingsarbeid belaste com
missie nóg steeds niets van die. destijds
urgent geheeten herzienlngsvoorstellen het
licht doen zien. hoewel er toen reeds een
aanvang mee was gemaakt."
„Maar zoo lezen we verder de heer
Aalberse heeft nog meer in zijn mars.
Behalve een hervormingsministerie, zou
hij ook een welvaartsministerie kunnen
vormen."
Er is echter een maar. En dat is de
verdeeldheid in zijn eigen partij, want die
laat vooralsnog niet toe, dat de 28 man
tellende r.k. fractie, om de meerderheid te
halen, een bondgenootschap met de soc-
dem. aangaat. Zooals men in 1933 zijn
zegen niet kon geven aan het kabinet-
Colijn omdat een liberaal daarvan deel
uitmaakte en dit den r.k. linkervleugel
onwelgevallig was. zoo vreest men thans,
dat een bondgenootschap met de SD.A.P.
velen van den rechtervleugel der R.K.
Staatspartij zal doen drossen."
„Iets anders zoo gaat de N R. C.
voort zou de kwestie van de samenwer
king met de soc.-dem. zich vermoedelijk
bij de r.k. aandienen, indien deze de ver
antwoordelijkheid voor die samenwerking
tegenover het kiezersvolk zouden kunnen
deelen met een andere partij of een groep
daarvan. Zoo zou men hier kunnen den
ken aan die c.-h., die zich scharen om de
hoofdredactie van De Nederlander wel
te onderscheiden van den c.-h. leider Jhr.
De Geer. Zij huldigen opvattingen omtrent
de taak. die de overheid heeft ten opzichte
van het oeconomische leven, welke ver
want zijn aan de opvattingen der s.-d. en
der r.-k."
Het blad vraagt zich alleen af. of in dit
verbond de c.-h„ die meer wetenschappe
lijke theoretici dan. politieke practici zijn,
niet spoedig zulke koude douohes van het
experiment zullen ontvangen, dat zij zich
in het Roomsch-roode gezelschap, wel
licht nog met eenige vrijz.-dem. aange
vuld, toch niet thuis zullen gevoelen."
De beschouwing besluit met de vrees uit
te spreken, dat door een eventueel échec
van prof. Aalberse als kabinetsformateur,
de linkervleugel der R.K. Staatspartij nog
niet murw (en wijzer.) wordt gemaakt.
.Die linkervleugel heeft nu eenmaal beet
gekregen en zal vermoedelijk niet meer
loslaten. En zij had ditmaal, ook zonder
het min of meer geforceerd stellen van
de kwestie van vertrouwen door Colijn,
toch wel beet gekregen aan het Kabinet,
bij het vaste lasten-ontwerp of later.
Intusschen, het woord is aan prof. Aal
berse."
Het Handelsblad (Lib.) schrijft:
„De Koningin heeft aan prof. Aalberse
opdracht gegeven tot de vorming van een
parlementair kabinet op zoo breed moge
lijke basis. Die opdracht houdt twee be
perkingen in voor den formateur. In de
eerste plaats moet hij een parlementair
kabinet vormen. Wij hebben Donderdag
daarvoor gepleit, omdat wij van oordeel
zijn. dat' na den val van het tegenwoor
dige extra-parlementaire kabinet, in eer
sten aanleg opnieuw de normale weg be
proefd dient te worden, d.w.z dat eerst
gestreefd moet worden naar de vorming
van een regeering, steunend op de mede
werking van een meerderheid in het par
lement. en voortkomend uit en in nauw
contact staande tot de parlementaire
groepen op welker steun het zich baseert.
De tweede beperking in de opdracht aan
prof. Aalberse is dat hij een kabinet moet
vormen „op zoo breed mogelijke basis". Dat
sluit al dadelijk een Roomsch-roode com
binatie, gesteld al dat de Katholieken die
zouden hebben begeerd, uit De samen
werking zal breeder moeten zijn. Zoo breed
mogelijk zelfs! Hoe staan hier de kan
sen? Er is reden om aan te nemen, dat
zij niet bijster gunstig zijn. De Antl-Rev.
„Standaard" heeft dezer dagen nog ge
schreven, dat de Anti-Revolutionnalren
niet kunnen zitting nemen in een kabinet
geformeerd door den leider van de groep
die het kablnet-Colijn tot heengaan noop
te En wij meenen te weten, dat dit ge
voelen in Liberalen en VriJzinnig-Demo-
cratischen kring ten aanzien van deze
groepen wordt gedeeld. In geval dienten
gevolge prof. Aalberse tot de conclusie zou
komen, dat hij aan de opdracht niet zou
kunnen voldoen, zou de mogelijkheid van
een extra-parlementair kabinet opnieuw
in aanmerking kunnen komen.
Wij hebben Donderdag reeds uiteengezet
waarom onder die omstandigheden de op
dracht tenslotte wederom aan dr. Colijn
zou kunnen toevallen. En waarom dit o.i.
niet de slechtste oplossing zou kunnen
blijken te zijn.
JEUGDIDEALEN WORDEN VERVULD
Misschien heeft een acteur eens in de 20
Jaar een kans om een kinderdroom, die
hij in zijn prille jeugd koesterde, in een
filmrol te verwezenlijken
Deze sensatie echter onderging ieder
medespelende in de film „Het Goud
eiland" („Treasure-Island") naar het we
reldberoemde boek van Robert Louis Ste
phenson.
Toen Wallace Beery nog een jongen van
twaalf jaar was „spijbelde" hij dikwijls en
ging met kameraadjes spelen op het spoor
wegemplacement. Op zekeren dag raakten
de deugnieten verzeild in een klein boek
winkeltje, waar de jonge Wally voor de
eerste maal het boek van Stephenson in
zag.
„Mijn oogen moeten toen zoo groot zijn
geworden als schoteltjes", vertelt Beery,
„ik leefde mee met de zeeroovers en het
verborgen goud. en ging niet eerder terug,
dan nadat ik het boek geheel had uitge
lezen. Nog herinner ik mij, hoe wij onder
elkaar met vuurroode wangen en glinste
rende oogen over de lange „Jan Zilver"
spraken, en hoe groot onze bewondering
was voor dien kerel! En nu speel ik deze
rol op de film
In een donker hoekje van de boekwinkel
van Maurice Barrymore in New-York las
diens jongste zoon Lionel voor de eerste
maal ..Het Goudeiland". Dagen lang sleep
te hij liet boek met zich mee, en wanneer
men dacht, dat hij bezig was met zijn
huiswerk, had hij Stephenson's boek voor
zich. Vele jaren later zag hij ergens een
verzameling karakterteekeningen in het
boek door N. C. Wyeth en kocht er ver
scheidene. onder andere de woeste kop
van den ouden „Bül Bones". Jarenlang zag
dit gezicht hem aan van een boekenplank
en toen hern de rol was gegeven in de
film, werd zijn make-up daarvan een tref
fende gelijkenis.
Een Kerstpakje, door opgewonden jonge
handen opengemaakt, ontsluierde de ge
heimen van Stephenson's klassiek mees
terwerk aan Otto Kruger. Weken en weken
genoot de jongen van het spannend ver
haal, op stormachtige winteravonden. „Het
slot van het liedje was toch altijd, dat ik
naar de vliering ging", zegt Otto, „en in
het vredig gezelschap van splnnewebben
en spinnekoppen verzwolg ik de bloeddor
stige avonturen der zeeroovers".
.Lewis Stone, een boekenverslinder in
zijn jeugd, kende Tom Sawyer's „Huckle
berry Finn", „Rondom de wereld in 80 da
gen" etc. op z'n duimpje. Maar „Het Goud
eiland" was zijn lievelingsboek en kapi
tein Smollett's rol maakte op hem den
diepsten indruk, omdat hij het schip „His-
paniola" aanviel Stone speelt nu niet al
leen de rol van Smallett in de film, maar
hij bezit ook zelf een driemaster.
Voor Chic en Nigel Bruce die resp. de
rollen van Ben Gunn en Squire Trelawny
spelen was het boek eveneens een Jeugd-
sensatie.
Toen hij een paar jaar geleden op reis
was, kocht Jackie Cooper een exemplaar
van het boek aan den trein. Men kon hem
toen nauwelijks ertoe krijgen om te gaan
eten, zoo was hij er in verdiept.
„Het Goudeiland" is geregisseerd door
Victor Fleming; de filmbewerking werd
geschreven door John Lee Mahin.
Hierboven het tweetal Wallace Beery en
Jackie Cooper, dat men verleden week in
„The Bowery" zag.
„DE BLINDE VLIEGENIER".
De Maasbode (R.-K.) luidt het thans
demissionaire kabinet uit en heeft veel
waardeering voor de mannen, die er deel
van hebben uitgemaakt, waarbij het blad
inzonderheid noemt Verschuur, Steen-
berghe, Gellssen, Marchant, wijlen Kalff,
Deckers en Oud. (Het noemt noch minister
Van Schalk, noch minister De Wilde, noch
den huldigen minister van Waterstaat).
De „Msb." gaat dan aldus voort:
„Het kabinet verdient zonder twijfel den
dank, ook van zijn tegenstanders, om de
groote toewijding, waarmede het in zwaren
tijd een haast hopelooze taak heeft trach
ten te vervullen. Dat deze bekwame man
nen in die taak geslaagd zijn, zullen ze
zelf niet beweren De toestand is sinds
hun optreden niet verbeterd, om het zacht
uit te drukken. De grootste grief, en dat
was meteen het voornaamste zonder twij-
f~l gefundeerde bezwaar van de katholieke
fractie, was het gebrek aan consequentie
in zijn economisch beleid Daarenboven
moest speciaal de leider, dr. Colijn. al te
vaak tot bepaalde maatregelen worden ge
prest. zelfs tot maatregelen, die hij aan
vankelijk had bejegend op een wijze, die
er volstrekt niet op berekend was om de
voorstanders van die maatregelen gunstig
te stemmen. Ook bepaalde uitlatingen in
en buiten het parlement hebben geheel
onnoodlg met name in katholieke kringen
ontstemming gewekt.
Dr. Colijn is voor zeer velen, die hem
bij de jongste verkiezingen hun stem
gaven, niet geweest de sterke man, dien hij
niet in zich zelf, maar dien zij in hem
zagen. Toch erkennen wij gaarne, dat de
wetenschap, dat het roer rustte in de
ongetwijfeld sterke, rustige en ervaren
hand van dezen man, verre boven de ge
wone maat, van inzicht in de internatio
nale economische verhoudingen, van
breede visie ondanks zijn vast zitten
aan denkrichtingen en toestanden van
een voorbij verleden van diep-chrlste-
lijke overtuiging bovenal, ons een gevoel
van gerustheid gaf, dat wij zeer noode
missen.
Het slot luidt-
„Het bovenstaande was reeds geschre
ven, toen wij het bericht kregen van de
opdracht aan minister Aalberse Het blijkt
weer, dat H. M. de Koningin Hare taak
ten volle begrijpt en inzag, dat snel han
delen noodzakelijk is. Voordat het kabinet
officieel demlssionnalr was, zijn de voor
zitters van Eerste en Tweede Kamer en
de vice-president van den Raad van State
geconsulteerd. Hieruit blijkt, dat ook het
thans demissionnalre kabinet de noodzaak
van een snelle oplossing heeft gevoeld en
het Inwinnen van adviezen ook buiten het
kabinet om heeft bevorderd
Den formateur zij Gods wijsheid en Gods
zegen toegewenscht bij zijn zware maar
mooie taak: de formatie van een parle
mentair kabinet op zoo breed mogelijke
basis.
Önze landsvrouwe wijst den weg, die
thans moet worden gegaan: de medewer
king moge algemeen zijn, met terzijde
stelling van zelfs het meest verklaarbare
sentiment."
Het Centrum (R.K.) dat van een
roomsch-roode combinatie niets moet heb
ben, acht het niet onmogelijk, dat ook dit-
RECLAME-
7479
maal eerst in tweede instantie een resul
taat wordt bereikt
Misschien zou men de uitdrukking par
lementair Kabinet wat ruim kunnen op
vatten, dus niet in den zin, dien zij onder
de oude coalities had. maar als de uit
drukking van den collectieven goeden wil
onder alle'partijen, cm op een practisch,
aannemeliik program zoo spoedig mogelijk
de bezuinigingen door te voeren, monetair
paraat te blijven, de crisis-moeilijkheden
te boven te komen en zooveel mogelijk het
constructieve, economische program uit te
voeren, dat de R K. Fractie traceerde in
het Voorlooplg Verslag op het Bezuini-
gingsontwerp en dat later werd saamgevat
in de bekende zes punten Voor een derge
lijke politiek zou ongetwijfeld een meer
derheid onder alle partijen zijn te vinden,
al zou bij een contact nemen met de
fractieleiders blijken, dat dezen wellicht
huiverig blijken om op een vast accoord zee
te bouwen
%an het eventueele nieuwe Kabinet
srhreven we reeds zouden niet alle leden
h mines novi behoeven te zijn In en buiten
de Kamer zijn genoeg mannen ln alle par
tijen of op de grens der partijen aan te
wijzen, die in een concentratie der natio
nale krachten, gelijk reeds door ons werd
uiteengezet, een sterk crisis-Kabinet voor
de noodzakelijke bezuinigingen en even
wichtige aanpassingen kunnen vormen.
DeResidentiebode (R.K.) schrijft
oa -
„De opdracht strekt om een Parlementair
kabinet op zoo breed mogelijke basis te
vormen Deze oplossing is ook tevoren van
verschillende zijden als de beste aangepre
zen. Bedoeld zal wel zijn de zes groote
politieke partijen er in te betrekken, om te
samen te trachten het land door de moei
lijke positie heen te helpen
De A.-R. „Standaard" heeft tot tweemaal
toe reeds verklaard, dat haar partij aan
een dergelijk ministerie niet kan meedoen,
maar het is toch de vraag, of die partij,
welke de vaderlandsliefde pleegt hoog te
houden, zich zal onttrekken aan de ge
zamenlijke poging, ter wille van de per
soonlijke belangen van dr. Colijn.
De vraag mag Intusschen ook gesteld, of
het mogelijk zal zijn, Liberalen en Soclaal-
Democraten in één kabinet bijeen te bren-
en zóó, dat het werkfahig is en de con
sequente deflatie nu eens krachtig kan
doorzetten, zoodat het zakenleven kan op-
veeren en de werkeloosheid verminderen.
Wellicht zouden er dus voor deze poging
slechts 4 partijen overblijven: Katholieken,
C.-H., V.D. en S D.A.P.
Slaagt de Katholieke formateur en gaat
de Koningin met zijn nieuw kabinet
accoord. dan is de crisis opgelost. Slaagt
hij niet en geeft hij de opdracht aan H.
Majesteit terug, dan kan Deze opnieuw
haar raadgevers doen ontbieden en moge
lijk het ontslag-Colijn, dat zij in overwe
ging nam, niet aanvaarden.
De mogelijkheid, dat het ministerie-
ColiJn, al of niet gereconstrueerd, no.
terugkeert, is er dus wel, al lijkt ze niet
groot, gezien het feit dat hij het vertrou
wen der meerderheid niet meer bezit.
Wat, als Colijn zou bedanken, er dan ge.
beuren moet, laten we liever alsnog onbe,
sproken."
Het Volk (S.D. doelt op een samen,
gang met Chrlst.-Hlstorischen en voortj
met Vrijz.-Democraten.
„Het is duidelijk, dat de Katholieken
vooralsnog weinig neiging vertoonen, uit-
sluitend met de Sociaal-Democraten in
zee te gaan.
De overwegingen, die het Katholieke
standpunt bepalen, zijn ongetwijfeld niet
zonder beteekenis. Voor het welslagen van
de constructieve welvaartspolittek is ver-
breeding van het parlementair blok van
vijftig leden, dat Sociaal-Democraten en
Katholieken te zamen vormen, inderdaad
gewenscht.
Zien wij het wel, dan geeft het oordeel
over de oorzaak van de kabinetscrisis aan-
wijzing voor wat thans mogelijk moet wor.
den geacht. Want in tegenstelling tot Co-
lijn'.s organen en de Liberale bladen, die
slechts willen weten van een incident
staan de anderen, die Inzien, dat het gaat
om de politiek, die in crisistijd moet wor
den gevolgd. En die „anderen" zoeke mq
niet alleen onder Sociaal-Democraten
Katholieken. Ook het Chrlstelijk-Histo,
risch hoofdorgaan immers betoogt na
drukkelijk, dat de oorzaak van de crisis i
„een diepgaand verschil van inzicht te:
aanzien van de taak. die de overheid tet
opzichte van het economisch leven heelt":
het beslissende meenlngsverschil dus over
de maatschappelijke ordening. Op hetzelf-
de standpunt staan, krachtens prograa
en politiek karakter, de Vrijzinnig-Demo-
craten; het zou voor deze partij wellicht
nog niet te l%at zijn, terug te keeren op
den te kwader ure Ingeslagen weg en zich
wederom te stellen achter de democrj-
tlschen en economlschen opbouw.
Hoe dit Zij, alles hangt af van het pro-
gram. Niet slechts in de steeds scherper
getroffen massa der niet-bezitters, doch
eveneens in de kringen van intellectueelea
en ondernemers, voor zoover zij niet ge-
heel en al zitten vastgeroest in oud-lil*,
ralistische opvattingen, was ln de laatste
maanden de overtuiging doorgedrongen,
dat de crisis-politiek van Colijn is mislukt
Ons volk vraagt ln deze zware dagen
een andere politiek. Het vraagt een regee-
rlngsprogram, dat In de eerste plaats ge-
richt is op: bevestiging en versterking van
de democratie, maatschappelijke ordening
en industrialisatie, bestrijding van de di
recte crisisgevolgen door het scheppen van
werkgelegenheid op groote schaal.
Nog belangrijker dan de vraag, op well!
partijen het nieuwe kabinet tenslotte zal
steunen, is: dat program en daden van dit
kabinet aan deze eischen voldoen".
RECLAME-
In doozeri van 20ctaf,
van de laatste weken. De moeilijkheden der
vliegkunst zijn bekend, maar ook de dik
wijls succesvolle pogingen der wetenschap
deze op te heffen. „Bllndvliegen" is een
der zwaarste opgaven voor den vliegenier:
de film „Wings of the dark", houdt zich
hiermee bezig. Myrna Loy en Cary Grant
spelen de hoofdrollen in deze geschiedenis,
waarin een der grootste vliegwaagstukken
wordt uitgehaald.
Myrna Loy was eerst danseres en werd
toen op raad en steun van Rudolph Valen
tino filmactrice: zij speelde jarenlang
„Vamp" rollen, doch gaf zich later zooals
zij was: charmant en pittig en werd spoe
dig populair.
Cary Grant sloot zich aanvankelijk aan
bij een reizend tooneelgezelschap, was
daarna acrobaat en kreeg ook rollen in
operettes. Zijn eerste filmrol was „Chou-
Chou". (This is the night), waarin hij zoo
goed voldeed dat von Sternberg hem de
hoofdrol gaf in Mariene Dietrich's „Blonde
Venus". Met Silvia Sydney speelde hij in
„Madame Butterfly" en „Prinses voor 30
dagen", met Mae West in „Ik ben geen
engel".
JOSEPH VON STERNBERG.
Joseph von Stemberg, de beroemde re
gisseur, die Mariene Dietrich aan haar
huidigen roem geholpen heeft, is door
Columbia onder contract geplaatst. HIJ
zal voorloopig twee films voor deze maat
schappij regisseeren, waarvan de eerste
getiteld is „Crime and Punishment",
(„Schuld en Boete") bewerkt naar het
welbekende boek van den beroemden Rus-
sischen schrijver en psycholoog Dosto-
jewsky.
In dit filmwerk zal de hoofdrol worden
vertolkt door Peter Lorre, die in ,M" zulk
een uitzonderlijke creatie gaf, evenals ln
het Engelsche filmwerk „The man who
knew too much".
FRITZ VAN DONGEN EN „RUBBER".
Fritz van Dongen, de bekende tooneel-
speler, die zijn debuut bij de Nederland-
sche speelfilm reeds maakte, is geënga
geerd voor de Rutten-de Meester-film der
Tobis: „Rubber".
Hij zal ook deelnemen aan de expeditie,
die naar Sumatra vertrekt, waar de bui
tenopnamen voor deze interessante speel
film gemaakt worden.
Méér dan ooit staat op het ooge: I k
het vliegen in het centrum van de be
langstelling. geschokt als wij allen zijn
goor de droevige, ontzettende ongelukken
LUBITSCH PUBLICEERT ZIJN
PROGRAMMA.
Langzamerhand komt er teekening in de
plannen die Ernst Lubltsch, als opperste
productieleider der Paramount, voor het
komende seizoen heeft.
Speciaal op het gebied der muziekfilm
van luchtige operette's tot een geheel
nieuw soort opera: de „filmopera" zal
Paramount zich toe leggen. Heeft zij niet
Jan Kiepura geëngageerd, de ln Holland
geliefde zanger-acteur, en werden ook niet
zeer onlangs Mary Ellis, Gladys Swarthout
en Helen Jepson, alle drie sterren der
Metropolitan Opera te New-York, aan deze
maatschappij verijonden?
Jan Kiepura brengt Paramount in het
a.s. seizoen dus ln zijn eerste Amerikaan-
sche film, voorloopig getiteld: „Song of the
Nile". Mary Ellis, die reeds debuteerde in
„In Naam des Konings" zullen wij in een
nieuwe glansrol zien in de musical „Paris
ln Spring", geregisseerd door Lewis Mile
stone. Gladys Swarthout zal debuteeren ln
„Rose of the Rancho", met John Boles als
partner.
Voorbereid wordt „The Big Broadcast of
1935". Vroeger werd reeds een „Big Broad
cast" vervaardigd (waarin destijds Bing
Crosby debuteerde), het idee sloeg in en
zoo komt nu de tweede op veel grooter
schaal met Bing Crosby, Jack Oakie,
Lyda Roberti enz. en nummers van
Richard Tauber, de Wiener Sangerknaben,
en de bands van Ina Ray Hutton en Ray
Noble.
Natuurlijk staat ook weer een nieuwe
musical te wachten van den populairen
crooner Bing Crosby. Hij zal ln „Waikiki
Wedding" uitkomen met Kitty Carlisle,
waarmee hij al in diverse films samen
speelde.
Wat komische schlagers aangaat, brengt
men „The Milky-Way". Aan deze film
werkt Harold Lloyd mee. Harold Lloyd,
samen met Adolphe Menjou en William
Frawley, zullen van deze comedie onge
twijfeld iets aparts weten te maken.
De reeds voltooide „Ruggles of Red Cap"
met Charles Laughton, Charlie Ruggles, en
Mary Boland, is zijn tournée over de globe
reeds met succes begonnen.
Cecil B de Mille legt de laatste hand
aan „De Kruistochten", naar het heet, een
zijner machtigste historische films. Hierin
wordt de 3e Kruistocht weergegeven, waar
bij figuren als Richard Leeuwenhart, Fre-
derik Barbarossa, Godfried van Bouillon,
Sultan Saladln, enz. op het doek herleven.
De hoofdrollen worden vervuld door Henry
Wilcoxon, Loretta Young, Katherine de
Mille, bijgestaan door duizenden figuran
ten.
De titel van Mariene Dietrich's nieuwe
film is voorloopig „Pearl Necklace"; de
regie zal worden toevertrouwd aan Frank
Borzage en Marlene's tegenspeler zal zijn.
Gary Cooper!
Sylvia Sidney komt met Herbert Mars
hall in „Accent on Youth", King Vidor
regisseert voor Paramount „So Red the
Rose" met Pauline Lord en Margaret Sul-
lavan.
Goed nieuws is ook het verschijnen van
een tweede film der auteurs-regisseurs Ben
Hecht en Charles McArthur. Deze heet
„The Scoundrel" en brengt het filmdebuut
van Noel Coward, die reeds als tooneel-
schrijver en tooneelspeler grooten roem
oogstte.
De nieuwste film van Claudette Colbert:
„Private Worlds" (met Charles Boyer), een
verhaal uit de wereld van het onbewuste,
heeft in Amerika veel opzien gebaard en
i zal dit waarschijnlijk ook hier doen. Char
les Boyer zal nog in een tweede Para
mount-film spelen, n.l.: „Shanghai", met
Loretta Young.
i Gary Cooper wordt behalve in de ge-
noemde film met Dietrich verwacht in
drie groote films; één naar het onsterk-
lijke boek „Peter Ibbetson", geregisseerd
door Henry Hathaway (de regisseur vat
„De Bengaalsche Lanciers"), een tweed!
naar Rudyard Kipllngs beroemde wert
„Het Licht dat verdween", en een derde,
een grootsche expeditiefilm, grootendeel!
in Alaska opgenomen: „Renegade".
Nog komt er een andere expeditiefilm
een authentieke reportage van Admiraal
Byrd's jongsten Zuidpooltocht. Een pak
kend epos van modernen heldenmoed!
HET MYSTERIE VAN DE
MONDSCHEINSONATE.
Een nieuwe Nederlandsche filmactrice.
Wiesje van Tuinen, een Jonge, Neder
landsche actrice, te Parijs woonachtig, ra'
de hoofdrol van Enrica vervullen in „H"
Mysterie van de Mondscheinsonate,
film, waarvan eerstdaags onder regie va'
Cees Laseur en productieleiding van UJ
Meyer de opnamen in Loet C. BarnstljDi
Filmstad een aanvang zullen nemen.
In Willy Corsari's bovengenoemden rfr
man komt ook een Russische danser w®
Deze rol zal door een volbloed-Rus3'
schen danser vervuld worden, n.l. "J®
Igor Schwezoff, leider van het Ballet Stu
dio te Amsterdam, geboren te St. PM®?
burg en opgeleid aan de Theater-Acaderw®
aldaar
Igor Schwezoff heeft ook de choreogrj*
fische verzorging der drie balletten jj,
„Het Mysterie van de Mondscheinsonsj.
op zich genomen. De balletmeester za'11
in twee dansnummers mede optreden.
Ook zal men in deze film Claire
zien, bekend uit de operettes van
jperei,M;s
Hirsch. In de rol van het Duitsche diewjj
meisje zal zij voor de „note gaie" m 0
detectivefilm zorgdragen.
