Sinterklaas en Kerstmannetje aan boord van H.M. onderzeeboot KXVIII
GEVAARLIJK SPEL
76"' Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
FEUILLETON.
HAR KR MAJESTEIT* ONDERZEEBOOT K XVUI bij het vertrek uit
'den Helder op 14 November van het vorig jaar voor het aanvaarden van
een wereldreis weike 131 vaardagen zou duren.
OOK SINTERKLAAS heeft de K XVIII geënterd, het was ter hoogte
yan-de Canarische eilanden,, en zijn'verschijning verwekte bij de bemanning
een geweldig enthousiasme. Een nog niet gepubliceerde foto.
ZIJ. DIE VOLOP VAN HET PRACHTIGE ZOMERWEER GENIETEN EN VOOR EEN HEEL JAAR GEZONDHEID OPDOEN.
De bleekneusjes, van trein 8.28" te Baarn krijgen dagelijks zonnebaden terwijl er een
zuster is, die -zóó mooi sprookjes kan vertellen.
HET KERSTMANNETJE AAN BOORD VAN DE K XVIII. Nog niet gepubli
ceerde foto's welke laten zien op welke wijze de bemanning ergens in den Atlan-
tischen Oceaan het Kerstfeest heeft gevierd.
DE KLOEKE BEMANNING VAN DE K XVIII tijdens hun verblijf te Mauritius,
waar zij ten huize van den Philips vertegenwoordiger, mr. Adam (in het midden)
naar de speciale K 18-uitzending van dc Phohi luisterden. (Naast mr. Adam de
commandant, daarboven prof. Vening Meinesz).
EEN NIEUWE „STER" TE HOLLYWOOD
Marsha Hunt, een zeventienjarig school
meisje werd door een regisseur ya-n d©
Par amount" ontdekt.
Uit het Engelsch van PAUL TRENT
door ADA VAN ARKEL
7)
..Nog één jaar en dan ben lk meerder
jarig. Met mijn geld heel veel Is het
niet zullen we er best komen. Ik zal dit
jaar besteden om allerlei dingen te leeren;
ik zal een kookcursus volgen en zal les
nemen in het maken van mijn eigen
kleeren".
„Mijn lieve kleine meisje. Je weet niet
wat armoede beteekent. Ik heb collega's
gehad, die op hun tractement zijn ge
trouwd en het is gewoonweg de hel ge
weest. Met geld kan een vrouw het schip
van haar man volgen, maar zonder geld
zijn ze bijna altijd gescheiden. Tot zulk
een soort van leven zou ik jou niet kunnen
veroordeelen".
„Dus ben je toch van plan me op te
geven, na alles wat ik gezegd heb? Ik heb
ook mijn trots, maar ik heb die onder
drukt; kan jij niet hetzelfde doen?"
„Het is geen trots. Ik denk alleen wat
het beste voor jou is", zei Guy zacht
„Laten we dan wachten tot ik 21 ben.
Als je dan besluit dat we moeten schel
den. zal ik toegeven".
.Stella, je brengt me in een vreeselijke
verzoeking".
„Ga nu terug naar je schip, denk er over
na en kom morgen terug. Maar je moet
me beloven, dat je komen zult en het
mezelf zeggen. Aarzel niet, lieverd. Je bent
me iets schuldig en het minste wat je kunt
doen is me dit te beloven".
Guy aarzelde. Haar oogen stralend
van verlangen waren op hem gevestigd.
Hij kon haar niet uit zijn leven bannen
zonder een laatsten strijd voor hun geluk.
Maar er was geen hoop in zijn hart,
slechts een knagende pijn. Als hij alleen
maar geld genoeg had gehad om zijn
schulden te betalen en met een schoone
lei te beginnen. Maai' alles was tegen hem.
„Vaarwel", zei hij kortaf en stond op.
„Niet vaarwel", fluisterde zij, „ik ver
trouw op je".
Guy had de grens van zijn uithoudings
vermogen bereikt en snelde zonder een
woord meer te zeggen weg. Toen hij de
deur sloot drong een snik tot hem door.
Zonder het te bemerken liep hij vlak
langs Valda en ging de straat op.
HOOFDSTUK V.
Toen Mark Furber Valda verliet, keerde
hij niet onmiddellijk naar zijn schip terug,
maar bleef een tijdje in hotel Royal, waar
hij een aantal zeeofficieren in de rook
kamer aantrof. Hij voegde zich echter niet
bij hen, maar ging in de hall zitten, waar
hij aan een klein tafeltje plaats nam en
thee bestelde. Hij was niet geheel voldaan
over zijn gesprek met Valda. Zijn werk
was gevaarlijk genoeg zonder de inmen
ging van een vrouw, die een zekere mate
van autoriteit over hem uitoefende. Daar
entegen kon haar aanwezigheid misschien
voor hem nog zijn nut hebben. Het zou
gemakkelijk genoeg zijn het te doen voor
komen of hij verliefd op haar was en
daardoor een excuus te vinden om het
huis van de Cameron's voortdurend te be
zoeken.
Evenals de meeste gewetenlooze men-
schen vreesde hij een eerlijk man niet.
Niet dat hij Hallam's intelligentie onder
schatte, maar zulk een man werd belem
merd door zijn rechtschapenheid, want
hij zou de laatste zijn om een complot te
vermoeden.
Furber was vast besloten dat Hallam uit
den weg moest worden geruimd en wel zoo
gauw mogelijk.
Reeds eenigen tijd had Stella hem aan
getrokken, maar het was eerst sedert hij
haar met Hallam gezien had, dat hij be
sloten had haar te winnen.
Het bewustzijn, dat hij zelf een verrader
was, maakte, dat hij iemand, die eerlijk
leefde en een patriot van het beste soort
was, haatte.
Toevallig zat mijnheer Hallam aan een
tafel dichtbij Furber en ofschoon deze
zich niet kon herinneren hem te hebben
ontmoet, kwam het gezicht hem toch be
kend voor. De verklaring kwam even later,
toen Hallam verscheen.
De heer Hallam stond dadelijk op, maar
Guy ging in een leunstoel zitten met zijn
rug naar Furber, die hij niet gezien had,
toegewend.
„Wel, mijn jongen, is het in orde", vroeg
de heer Hallam bezorgd?
„Neen, maar Stella heeft zich gewoon
prachtig gehouden".
„Daar ben ik blij om; de verloving is
dus niet verbroken?"
„Ik weet het niet. Stella wil er niets van
hooren. Maar het is niet eerlijk tegenover
haar. Mevrouw Cameron wond er geen
doekjes om. Ze wil niet dat lk Stella
meer zie",
„Het is ellendig. Als die vervloekte aan-
deelen maar de hoogte in gingen", zei
mijnheer Hallam bedrukt. Een paar dui
zend gulden zou alles veranderen, maar
we kunnen net zoo goed over duizenden
spreken".
Furber luisterde ingespannen. Hij
schaamde zich niet voor zijn luistervink
spelen. Hij was alleen verlangend zooveel
-mogelijk inlichtingen op te doen.
„Heb je mevrouw Cameron alles ver
teld? Weet ze dat ik misschien failliet
ga?" vroeg de heer Hallam met moeite.
„Ja, ik vond het niet meer dan eerlijk,
dat ze het ergste moest weten. Ik zei haar
dat ik schulden had".
„Wat ban je van plan te doen?"
.Stella wenschte dat ik er een nacht
over zou denken. Ik zal haar morgen op
zoeken. Ze wil, dat wij wachten tot ze 21
is en dan beslissen, vader. Vindt u dat ik
had moeten toestemmen?"
„Ik voel me werkelijk niet in staat je
raad te geven".
De heer Hallam keek opzijn horloge. „Ik
moet mijn tasch pakken. Wil je mee naar
boven gaan?" Furber zag hen samen weg
gaan en zijn gelaat drukte groote voldoe
ning uit. De wetenschap dat Hallam in de
schuld zat kon hem van groot nut zijn.
Het was ook een voordeel dat mevrouw
Cameron tegen de verloving was.
Eenige minuten later verschenen mijn
heer Hallam en Guy weer en spraken ern
stig met elkaar.
Zoodra ik in de stad kom zal ik een
oud vriend van me opzoeken. Misschien
wil hij me een paar duizend gulden lee-
nen, maar ik ben er niet zeker van. Ik
weet niet veel van geld leenen af Als ik
succes heb. zal ik je vanavond alles, wat
ik heb gekregen, zenden. Ik zou je zoo
graag in ieder geval zonder schulden wil
len laten beginnen".
Ze gingen verder en Furber hoorde niets
meer. Eenige minuten later ging hij weg
en liep in de richting van het station.
Zooals hij had voorzien, kwam hij Guy
tegen, die terug kwam.
„Waar heb jij gezeten, Hallam? De com
mandant vroeg me je te vertellen dat de
admiraal een of ander draadloos rapport
verlangt. Je deed beter met naar boord
terug te gaan", merkte Furber op.
„Hoe laat gaat 3e boot?"
„Er gaat een extra om vijf uur, die kan
je nog net halen".
„Dan moet lk me haasten".
„Ik geloof dat ik ook maar mee ga, er
is niets te doen in dit vervloekte nest".
Ze liepen snel voort en Furtfer grinnikte,
toen hij de treurige uitdrukking op Guy's
gezicht zag.
„Ik vermoed dat je bij de Cameron's
tent geweest. Wat ben je toch een boffert.
Ik voel me nogal aangetrokken tot de
schoone Valda. dus je zult waarschijnlijk
voortaan vaak van mijn gezelschap genie
ten. Ik hoop dat je daar geen bezwaar
tegen hebt?"
„In het geheel niet", antwoordde Guy
met koele beleefdheid.
„Kijk eens wat vrooüjker. Hallam. Je
ziet er uit als drie dagen storm. „Je bent
toch niet nu al begonnen te kibbelen? Is
mevrouw Cameron soms niet erg vrien
delijk geweest?"
„Furber, bemoei je ais je blieft met je
eigen zaken", zei Guy kortaf.
(Wordt vervolgd).
