De T. T.-races te Assen - Willem Pijpers muziekdrama Halewijn
GEVAARLIJK SPEL
76ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
DE BUITENSTE STADSWAL VAN AMERSFOORT
is over een lengte van twaalf meter met donderend ge-,
weid ingestort. In zïjn val nam hij
een hooi'berg mee.
WEDEROPVOERING VAN WILLEM PIJPER'S MUZIEKDRAMA HALEWIJN
ter gelegenheid, van de opening van het nieuwe museum Boymans te Rotterdam.
De foto stelt voor: Het koningskind (mej. Bessern) wordt gekleed door links mej.
Hartong, rechts mejFie Coster. Knielend Lien Weterings en Evie Blijs.
NIEUWE POSTZEGELS IN DU1TSC1ILAND ter gelegenheid
van het eeuwfeest van de Duitsche rijksspoorwegen. De postzegel
links draagt de beeltenis van de eerste locomotief, in het midden
een latere sneltreinlocomotief en rechts een stroomlijnlocomotief.
AAN DEN VOORAVOND VAN DE T.T.-RACES TE ASSEN. Overzicht tijdens
het keuren '4er motoren.
IN DE RESIDENTIE KANTELDE EEN
Sweelinckplein 'losschoot van den tractor,
ongelukken bleven bij deze
VERHUISWAGEN welke bij het
waar hij aan vast zat. Persoonlijke
sti-^ikejpartjj' gelukkig uit.
TE ROTTERDAM vond in den tuin van het
Museum Boymans de onthulling plaats van het
monument voor dien oud-directeur der Ge
meentewerken aldaar, den heer G. J. de Jongh.
EEN KARAKTERISTIEKE HOUDING VAN DEN FRAN-
SCHEN STAATSMAN HERRIOT die dezer dagen be
sloot af te treden als leider van de radicaal-socialistische
partij in Frankrijk.
DE NIEUWSTE OPNAME VAN DEN KEIZER VAN ABESSYNIc
den koning der koningen, Haile Selassi, wiens land bedreigd
wordt door een aanval van Italiaansche troepen.
VóóR HET BEGIN VAN DE
ASSEN. De populaire
Engelsche motorrijder
Jimmie Guthrie wordt be
stormd door autogram
men jaagster s.
T. T.-RACES TE
Uit het Engelsch van PAUL TRENT
door ADA VAN ARKEL
8b"
Guy wierp een snellen- blik op zijn vader,
want er was iets in zijn manieren, dat
niet geheel natuurlijk was. Zoodra de deur
gesloten was, kon hij zich niet meer be
dwingen.
„Vader, ik ben de gelukkigste man van
de wereld. Ik kom juist van het meisje dat
ik'lief heb en ze heeft me gezegd, dat ze
ook van mij houdt", kondigde hij triom
fantelijk aan.
„Ik feliciteer je van harte. Wie is het
meisje?"
„Stella Cameron, de dochter van den
admiraal die een paar jaar geleden is ge
storven".
„Ik wensdh je geluk, Guy. Maar je
nieuws is een schok voor me", zei de heer
Hallam zeer ernstig.
„Wat bedoelt u?"
Mijnheer Hallam antwoordde niet dade
lijk, toen zei hij: „Laten wij er vanavond
niet meer over praten. Kom me morgen
ochtend opzoeken. Zou je verlof kunnen
krijgen?"
„Je vader opzoeken is altijd een goede
redenVader u ziet er niet goed uit"
„Ik ben best in orde, jongen. Om hoe-
laat vertrekt de boot?"
„Om elf uur Ik wou dat ik verlof voor
den nacht had gevraagd".
„Ik ben blij dat je het niet hebt ge
daan. Ik ben nog al moe van dezen dag.
Vertel me nu wat van Stella".
Dit was een onderwerp waar Guy niet
over uitgepraat raakte en hij vond in zijn
vader een sympathiek toehoorder, zoodat
de tijd vlug voorbij ging en hij zich haas
ten moest om weg te komen.
„Ik had de reden van uw bezoek graag
willen weten. Nu is het te laat. Tot mor
gen dus".
Na een snelle wandeling kwam hij aan
den steiger waar een half dozijn piket
booten lag te wachten om de officieren
naar hun schepen terug te brengen. De
boot van de ..Drietand" lag langszij en
Guy ging de hut binnen en werd begroet
door Furber.
„Wij zijn de twee eenigen, die aan wal
zijn geweest" vertelde hij en gaf den
adelborst bevel te vertrekken.
„Je was gauw verdwenen", zei Furber
met bedoeling.
„Ik wilde mijn vader opzoeken".
„En met de schoone Stella spreken".
„Juffrouw Cameron", verbeterde hij
koel.
„Zooals je wilt. Het was duidelijk ge
noeg te zien. dat je het leelijk te pakken
hadt. Nou kerel, ik bewonder je smaak.
Mag ik je feliciteeren?"
„Juffrouw Cameron heeft me beloofd
met me te trouwen".
„Dan wensch ik je veel geluk. Ze zal
een beste vrouw zijn voor een arme zee
officier Mevrouw Cameron moet er
warmpjes inzitten. De oude baas heeft
haar flink wat nagelaten".
„Je opmerking is niet direct kiesch. Je
spreekt soms als een ploert".
„Je neernt de dingen veel te serieus op,
Hallam, overdrijf niet zoo".
„Je vroeg me vanmorgen waarom we
geen vrienden konden zijn. Een vriend van
mij zou zoo niet kunnen praten".
„Het is stom van je me tot vijand te
maken".
„Ik prefereer je vijandschap boven je
vriendschap", zei Guy beslist.
„Zooals je wilt. Ik hoop dat je er nooit
spijt van zult hebben. Heb je al met me
vrouw Cameron gesproken?"
Guy gaf geen antwoord, maar keek
door de patrijspoort.
„Ik heb zoo'n idee dat de oude vrouw
haar eigen belang op 't oog zal hebben".
De boot kwam langszij. Guy Het Furber,
die ouder in rang was, vóór gaan, maar
volgde vlug en ging regelrecht naar zijn
hut. Hij had geen zin naar de kajuit te
gaan en met zijn collega's te praten, want
hij verlangde alleen te zijn met zijn ge
dachten.
Wat kon Furber hem schelen? Wat
kwam al het andere er op aan zoolang
Stella hem lief had?
Eindelijk viel hij ln slaap en ontwaakte
's morgens met het gevoel, dat het leven
werkelijk toch de moeite waard was. Het
kostte hem geen moeite verlof te krijgen
en om twaalf uur was hij bij zijn vader.
„Gisteravond wilde ik je geluk niet be
derven, Guy, maar ik heb slecht nieuws
voor je. Ik zie er tegen op het je te
vertellen".
„Zeg me maar ln eens het ergste".
„Ik ben een oude dwaas geweest. Ik
heb zwaar gespeculeerd en nu ben ik
straatarm. Ik ben gekomen om je te ver
tellen, dat de toelage moet ophouden".
De heer Hallam keek zijn zoon in span
ning aan. Guy's gezicht stond strak en het
was hem aan te zien dat hij moeilijke
oogenblikken doorleefde.
„Voor mezelf vind ik het zoo erg niet. Ik
ben een oude man, maar jij staat aan
het begin van je loopbaan. Is het erg
moeilijk bij de marine zonder geld? Is het
niet mogelijk van de tractement rond te
komen?" vroeg mijnheer Hallam bezorgd.
„Gemakkelijk is het niet, maar het is
mogelijk. Vader, tob maar niet over mij,
ik zal er wel doorrollen", zei Guy met
goed voorgewende opgewektheid, maar
voortdurend waren zijn gedachten bh
Stella.
„Ik zal probeeren op de een of andere
manier geld te verdienen. Ik vrees dat
het te laat is om weer als advocaat te
gaan practiseerenHoe moet het nu
met Stella?"
„Ik weet het niet! We zijn jong en kun
nen wachten".
„Je bent dapper mijn jongen. Je neemt
het erg licht op. Ik ben nooit heel rijk
geweest. Ik was eerzuchtig voor jou. Ik
dacht, dat geld je helpen zou in je car
rière en het was voor jou, dat ik specu
leerde", verontschuldigde mijnheer Hal
lam zich zwakjes.
„U is altijd een bovenste beste vader
geweest. Het is pech, anders niet. We moe
ten het maar van den besten kant bezien.
Ik zal weer bij de luchtvaart gaan. Tus-
schen twee haakjes Ik heb een paar
schulden die ik graag zou willen betalen".
„Hoeveel?"
„Twaalf honderd gulden zou meer dan
genoeg zijn voor alles. Mijn cheque is ver
vallen".
„Ik ben bang dat Ik het niet heb. Ik
heb geen cent meer en zit zelf in de
schuld".
„En u logeert toc'n in dit hotel?"
De opmerking ontviel hem. Het was het
eenigste verwijt dat Guy zijn vader
maakte en hij had er onmiddellijk spijt
van.
„Vergeef me, vader", zei hij impulsief.
„Ik zal er me wel uitredden".
„Als ik piet direct geld kan krijgen,
vrees ik, dat ze me failliet zullen verkla
ren. Zou je dat veel kwaad doen?"
„Neen. Bij de marine kom je vooruit
door kennis, bekwaamheid en goed gedrag.
Maar ik denk er over of ik niet eigenlijk
den dienst uit moet gaan".
.Doe dat niet. Als je dat doet, zal ik het
me nooit vergeven. Als die aandeelen
maar omhoog gingen".
Belden zwegen. Guy's voorhoofd was ge-
fronsd in diepe gedachten. Over een paar
uur zou hij bij Stella zijn. Wat kon hij
tegen Baar zeggen? Zijn oogen ontmoet
ten die van zijn vader.
,Arme, oude heer", zei.hij vriendelijk
en stak zijn hand uit.
HOOFDSTUK m.
Mark Furber was klaar met zijn och
tendwerk en slenterde de officierskajuit
binnen, waar hij een whisky soda bestel
de. De kamer was vol officieren, die met
elkander zaten te praten met de lucht
hartigheid, hun stand eigen. De „Drie
tand" was, wat men gewoonlijk noemt,
een „gelukkig" schip en bijgevolg had het
een bijzonder goeden naam. Bij de kort
geleden plaats gehad hebbende schiet
oefeningen was het nummer één geweest
en van den commandant tot de kleinste
scheepsjongen was trotsch op het schip,
dat hen droeg.
Nu maakten zij zich gereed voor de
groote revue, die binnenkort gehouden
zou worden. De commandant kwam snel
binnen en ging naar Furber toe.
(Wordt vervolgd).
