De Koningin te Heemstede - De wereldtentoonstelling te Brussel
LIEFDE EN POLITIEK
76»,e Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
i r
De wereldtentoonstelling te Brussel.
FEUILLETON.
II. M. DE KONINGIN bracht onverwacht wederom een bezoek aan
de bloemententoonstelling Flora" te Heemstede. De Koningin bij haar
rondgang over het terrein.
Gedeeltelijk overzicht van de groote gebouwen op de
wereldtentoonstelling, welke heden geopend is.
DE BEKENDE ZANGER RICHARD TA UB ER heeft zich jn Londen verloofd
met de Engelsche filmspeelster rnjss Diana Napier.
HET POOLSCHE STOOMSCHIP „KOSCUISZKO" arriveerde met
400 toeristen aan boord' voor een kort bezoek aan Nederland te
Amsterdam. Het schip bij den steiger.
CROSS COUNTRY t—s van de Kon. Militaire Sport
Vereeniging bij Vorden. Luitenant Ootmar
op „Kogata".
NIEUWE ZANDSTORMEN IN AMERIKA. Een nieuwe
Kansas. Groote streken zijn
yerwoest.
zandstorm ove®
door WILLIAM LE QUEUX.
Vertaling W. H. C. B.
38)
Loven lachte. „Omdat de resultaten zoo
veel beter zijn. Neem dit ellendige land.
«n half-democratische constitutie en een
slappe koning. De eene helft van Slavonië
wil de andere helft naar de keel vliegen".
..En jouw keus?" vroeg Dolores.
„Tien jaren krachtig regeeren door
iemand als de overleden Miranoff en den
«ven flinken opperbevelhebber", antwoord-
de Loven rustig, „en elke ontevreden Sla-
voniër zou gedwee worden als een ge
kastijde hond en voor den vervolge geluk
kiger zijn".
..En hij zou elk greintje van vrijheid ver
liezen". riep Dolores uit.
Bah1antwoordde Loven lachend. „Jij
denkt aan groote landen als Frankrijk en
Amerika; daar wonen groote menschen,
den>rgeven Been vrijheid aan kin-
Danecourt kwam tusschenbeiden. Deze
ï"ee waren zijn beste vrienden, maar zij
Aadden neiging om driftig te worden als
21) over politiek spraken.
..Laat ons niet afdwalen van de zaak,
rjarmede wij bezig zijn, beste vrienden",
i. yv lustig. „En bovendien, jullie verliest
'e kalmte als jullie disputeert. Het voor-
SfAdiste is, dat wij de hand leggen op
a.ir 'e Ghika. Zij is zoo listig als een
duivel en zij heeft ook geluk".
„Ik zal haar op de een of andere manier,
vroeger of later, te pakken krijgen", riep
Dolores uit.
En Gerald lachte goedkeurend. Hij be
greep dat zij zich met hart en ziel daaraan
zou wijden. Als zij faalde, zou dat niet het
gevolg zijn van gebrek aan hersens of ge
brek aan Ijver, doch alleen het gevolg van
een ongelukkig toeval. Eenigen tijd later
scheiden zij. Paul Loven had gezegd, dat
hij een tweede opruiming had gehouden
in het paleis en ongetwijfeld had hij dat
gedaan naar zijn beste weten.
En toch gebeurde dienzelfden avond iets
vreemds. In zijn kleedkamer vond de ko
ning op zijn tafel een bericht, dat hem
zeer ontstelde.
„Wees verstandig en doe afstand van de
regeering. De moord op Miranoff. uw mi
nister-president, is een begin en een waar
schuwing voor u Wij houden niet op voor
ons doel is bereikt".
Dit schokte hem. Hij was geen held.
Wellicht zou hij op het slagveld daden van
moed hebben bedreven, onverschillig voor
den dood. Maar hier loerde verraad, door
de dolk van een sluipmoordenaar of door
middelen als werden gebruikt bij de weg
ruiming van Miranoff.
Hij wist dat hij goed werd bewaakt. Een
wacht bij eiken ingang en in eiken gang.
Een schildwacht met geladen geweer en
bajonet op. stond voor zijn slaapkamer. Als
Iemand moeite deed om binnen te komen,
zou hij onoverkomelijke hinderpalen ont
moeten.
Maar hij was nog vreesachtig. Paul Lo
ven had voor de veiligheid in het paleis
ingestaan, en toch was Miranoff vermoord.
Hij deed zijn best, maar kon hij weten wie
verraders waren en wie niet?
Hij bracht een onrustlgen nacht door en
toen hij de prinses aan het ontbijt ont
moette, had hij zware kringen onder zijn
oogen en zag er vermoeid uit. De prinses
maakte daarover een opmerking.
„Booze droomen, mijn kind, booze droo-
men", antwoordde hij. „En dat is geen
wonder als men steeds in onrust verkeert
en niet weet wat de nieuwe dag zal
brengen
Hij had die sombere mededeeling in zijn
zak, maar wilde haar niet aan Zita toonen.
Zij zou er om lachen en hem zeggen dat
men hem bang wilde maken.
Hij wachtte tot de gravin verscheen. Ten
laatste kwam zij en vroeg hij haar in zijn
werkamer te komen. Hij haalde het papier
uit zijn zak en gaf het haar
„Lees dat, Nada. Ik vond het gisteravond
op mijn tafel. Zeg mij eens, wat jij daar
van denkt. Miranoff werd vermoord. Zijn
zij van plan om ons ook om te brengen?"
De gravin las de mededeeling en
dacht na.
„Deze revolutie", merkte de koning op,
„verloopt anders dan de vorige. Toen vocht
men eerlijk. Nu volgt men een andere
tactiek".
„U heeft natuurlijk over alles nage
dacht. zeg mij wat er in u omgaat. Ik zal
uw vertrouwen eerbiedigen en er niemand
iets van vertellen".
„Zelfs niet aan Zita?" fluisterde hij.
„Neen. Als u het mij verbiedt, ook niet
aan Zita".
De koning slaakte een zucht van ver
lichting. „Kijk eens, Nada, lk ben ziek en
op van dit alles. En nu die oude Miranoff
is heengegaanwie moet nu het roer in
handen nemen?"
„Paul Loven of de jonge Danecourt, als
hij dien post wil aannemen", antwoordde
Nada stoutmoedig.
Nicolaas stemde daarin met een hoofd
knik toe. „Loven is een onbekende groot
heid, eigenlijk een avonturier, doch heeft
goede hersenen".
„Zij redden dikwijls koninkrijken als
Slavonië", merkte de gravin droogjes op.
„Dat weet ik", antwoordde de koning ge
prikkeld. „Maar lk wensch het treurig
overblijfsel van mijn waardigheid niet te
behouden als ik op alles ja en amen moet
zeggen tegen een mijnheer Paul Loven.
Het andere voorstel is natuurlijk onmo
gelijk".
„Ja", zei Nada zachtjes, „bij nader inzien
ben ik dat om verschillende redenen met
u eens. Hoe wilt u dan hiermede aan?"
„Als ik nu afstand doe", antwoordde de
koning op beschaamden toon, „is de zaak
afgeloopen en Oostenrijk kan doen wat
het wil. Wij gaan terug naar Parijs en
leven daar onbezorgd, hetgeen wel verre
te verkiezen Is boven dit koninkje spelen.
Het eenige voordeel, dat ik verkregen heb,
is dat ik een flink fortuin heb bijeen ge
gaard. Hier kan men geen geld uitgeven".
De gravin zweeg. Hij drong op een ant
woord aan.
„Kom, Nada, je bent een van de ver
standigste vrouwen, die ik ooit ontmoette.
Geef mij je oordeel, je oprecht oordeel".
„U en ik, uwe majesteit, zijn niet jong
meer en wij zijn geneigd om alles welbe
rekend en koelbloedig te bekijken. Er moet
echter ook gedacht worden aan uw doch
ter. Zij is jong en de jeugd heeft haar
idealen. De prinses heeft die in groote
mate. Ik kan u niet benijden als u haar
vertelt dat u een dreigbrief heeft ontvan
gen. Ik geloof niet. dat u gaarne de stille
minachting zult willen ondervinden, waar
mede zij uw mededeeling zal ontvangen".
Het hoofd van den armen koning boog
voorover en uit zijn oogen verdween alle
hoop. Indien hij op den steun van Nada
had kunnen rekenen, dan had hij onmid
dellijk afstand van den troon gedaan.
Maar nu, met haai-, Zita en ook Danecourt
tegen zich, was dit onmogelijk.
„Dan moet alles zoo voort gaan, denk ik.
De hemel alleen kan het einde voorzien".
De gravin trachtte hem op te beuren.
„Loven en Dolores, beiden geven meer be
moedigende rapporten. Zij zijn vol ver
trouwen, dat wij alles zullen te boven
komen".
De koning glimlachte treurig.
„Ja, ik weet dat zij steeds op de baro
meter kloppen. Zij moeten dezen brief
lezen".
Toen hij hun was getoond, trokken zij er
de neus voor op, zelfs Dolores. Die brief
was niet geschreven op aanwijzing van
Stephanie of Loukoff, daarvan waren zij
overtuigd Deze twee misdadigers zouden
den koning geen kans geven om aan den
dood te ontsnappen door vrijwillig afstand
te doen. Neen, die brief was geschreven
door de een of andere vurige revolution-
nair, om hem bang te maken.
Den volgenden dag was Danecourt op
weg naar het palels om een onderhoud te
hebben met den opperbevelhebber. Bij den
ingang ontmoette hij Loven, die juist bij
den generaal was geweest.
„Is er iets bijzonders?" vroeg Gerald
hem.
Loven schudde zijn hoofd. „Niets van
belang. Alles gaat goed, alleen Stephanie
hebben wij nog niet gevonden. Ik denk.
dat zij na den moord op Miranoff zoo vlug
mogelijk de grens is overgegaan".
„En van Loukoff is ook nog niets be
kend?"
iWordt vervolgd), j
