DAGBLAD - Derde Blad
Dinsdag 29 Januari 1935
SPORT.
Bescherming hm griep.
RECHTZAKEN.
AUTOMOBILISME.
DE RALLYE MONTE CARLO.
RECLAME-
5441
keelontsteking en verkoudheden
EEN RIT VOL AVONTUREN.
Mr. Lamberts Hurrelbrinck schrijft ons:
De geest van kameraadschap en het ge-
yoel van saamhoorigheid, die op iedere
Balije Monte Carlo tusschen de equipes
op eenzelfde route gedurende de vier da
gen lange reis ontstaan, was ditmaal
reeds te Palermo vóór het vertrek geboren
en dat kwam zoo. Fordrijders weten, dat
zij In iedere plaats van eenlg belang In
Europa, zoo zeker als een postkantoor of
een hotel ook een Fordgarage met volle
dige service vinden en zij gaan daar dus
altijd heen. Palermo nu is een betrekke
lijk kieine stad met weinig garages, waar
onder de Fordgarage de belangrijkste was,
zoodat behalve de zes Fordrijders ook de
meeste andere equipes, berijders van an
dere merken in deze garage stalden en
aan hunne wagens werkten. Onder de
bedrijvigheden van deze werkzaamheden
door werden de kennismakingen aange
knoopt, die dan 's avonds in café Olympia
het eenige groote café in de stad. voort
gezet werden. Daar vond men dan het
grootste gedeelte der Rallyerijders, Hol
landers, Franschen, Denen, Roemenen bij
een om ervaringen op vroegere rallyes
opgedaan uit te wisselen en de kansen
voor de komende dagen te bespreken.
Het was de laatste dagen voortdurend
slecht weer geweest, koud en veel regen
en zelfs sneeuw, die op Sicilië een zeld
zaamheid is, maar toen Zaterdagmorgen
een groot uur na den start de zon op
ging, scheen deze warm uit een blauwe
hemel over een stralend landschap. Wat
leken die bochtige wegen, die op den heen
reis onder een triestigen motregen afge
legd waren thans mooi. En bovendien was
er een wonder gebeurd het ordelooze
verkeer van door elkaar krioelende ezels,
muildieren- en paardenwagens, kudden
ganzen, geiten en koeien, die' op de heen
reis door elkaar krioelden was als met een
tooverstok naar den rechterkant van den
weg getrokken. Karabiniers en wegenpo-
lltie die voortdurend op de wegen pa
trouilleerden bleken de toovenaars te zijn
geweest, die alle verkeersongeregeldheden
met de tooverformule van hun gezag uit
den weg hadden geruimd.
Onder dergelijke omstandigheden is het
zeker niet verwonderlijk, dat de rit door
Sicilië zonder historie bleef en bijna alle
deelnemers twee en meer uren te vroegl
voor de controle te Messina stonden. Al-i
leen Taets van Amerongen kwam met eerij
deuk in zijn spatbord binnen, veroorzaakt
door een wild geworden ezeltje en uit zijn
natuurgetrouwe nabootsing van 't ezelge-
balk maakten fantasierijke Slciliaansche
reporters op, dat hij door wolven achter
volgd was geweest, die om de koude in
Italië te ontvluchten de straat van Mes
sina overgezwommen waren. Zoo ont
staan Rallyeverhalen en landbeschrijvin
gen. Met de boot moest overgestoken wor
den naar Italië. Wat zich daar op de kadé
van Messina heeft afgespeeld is onbe
schrijfelijk. Eén enkele afgevaardigde van
de Siclliaansche Auto Club was uitgezon
den om den overtocht der 27 wagens en
ongeveer honderd deelnemers te regelen.
Calkoen en Taets, die een vooruitziende
blik schijnen te bezitten, hadden hun bil
jetten reeds tevoren genomen, maar alle
overige deelnemers stonden rondom den
ongelukkigen Italiaan te schreeuwen in
alle mogelijke talen en te zwaaien met
bankbiljetten van 100 lires, terwijl intus-
schen de wagens op de kade vooruitdron-
gen tot aan den rand van den haven om
maar vooraan te staan als de boot mocht
komen. Het schip verscheen tenslotte en
als een deinende zee zette de wagens zich
in beweging om erop te komen. Sommigen
hadden betaald, enkele te veel enkele te
weinig, sommigen heelemaal niet. maar
leder wist, dat die zijn wagen niet op de
boot bracht verloren was. Tenslotte bleek
er voor acht wagens geen plaats op de
boot te zijn. Die bleven achter en zouden
met een andere boot naar Regglo vervoerd
worden. De ongelukkige Italiaan, die den
overtocht zou regelen, stond daar met in
de eene hand een aantal passage biljetten
en in de andere hand een ontzaggelijke
hoeveelheid zilvergeld temidden van een
opgewonden menigte deelnemers, die
plaatsbewijzen en teveel betaalde pennin
gen terug verlangden. Tenslotte kreeg de
man het zoo benauwd, dat hij op een on
bewaakt oogenblik zijn heele hebben en
houwen aan schrijver dezes in de handen
drukte en met een sprong de boot verliet
en trachtte zich op de kade in veiligheid
te brengen, waar hij in handen viel van
de berijders der acht achtergebleven wa
gens. Of de man nog leeft is niet bekend,
maar uw verbouwereerde verslaggever,
die zich eensklaps tot Rallye-admlnistra-
teur benoemd zag, volgde het Italiaansche
voorbeeld en wierp al het geld ter ver
deeling in de schoot van Madame Marino-
vitch in de hoop, dat zij door vrouwelijke
charme de gemoederen tot bedaring zou
weten te brengen en vluchtte met de pas
sagebiljetten naar een veilige plaats, waar
hij Taets vond, die zeeziek was. Hoe de
zaak in orde gekomen is weet niemand, er
bleken minder biljetten dan wagens te
zijn, maar allen werden aan de overzijde
losgelaten en zelfs de wagens, die op de
kade achtergebleven waren werden met
een andere boot vervoerd en kwamen op
tijd te Reggio aan, om zich te storten in
den Italiaanschen nacht over den slinge
renden weg-langs de kust naar Napels. De
goede route door de bergen was onbegaan
baar door de hooge sneeuw, zoodat die af
grijselijke kustweg vol slingeringen en
gruis wel gekozen moest worden. Kan men
zich voorstellen wat het zeggen wil om
591 K.M. af te leggen in het duister, waar
van ongeveer 500 K.M. niets dan bochten,
bedekt met steenslag en gruis. Er zijn wei
nig wagens geweest zonder lekke banden
dien nacht. Daarenboven was nog de route
aanduiding allerslechtst en bevindt er
zich 's nachts in die Italiaansche vis-
schersdorpen geen sterveling op straat,
zoodat herhaaldelijk wagens een verkeer
den weg insloegen, die dan na verschei
dene kilometers, als eindelijk een der ln-
zittenden de vergissing bemerkten, weer
terug moesten. Ook de benzine voorziening
faalde totaal, zoodat een leder In doods
angst leefde op een gegeven moment zon
der benzine te komen en aan de klelnsta
pompen in cafetjes en komenUswinkels,
waar men maar een lichtje zag branden
de meest verdachte mengsels, die met ben
zine alleen den naam gemeen hadden,
gekocht en ln de benzinetank gestort
werden.
Welk een verademing toen eindelijk
langs de autostrade van Pompei de con
trole te Napels werd bereikt, waar wij de
heeren van de Automobielclub ln feest
stemming achter de champagne vonden
en de rijders gelegenheid kregen om in
een klein kroegje daartegenover zich te
goed te doen aan koffie en brood met
worst.
Het traject NapelsRome in den vroe
gen Zondagmorgen was een feestrit waar
bij de rijders gemiddelden maakten tus
schen de 75 en 80. De snelle Roemeen
Sontag draaide zelfs een gemiddelde van
87. Te Rome was het koud. Het vroor 7
graden, de fonteinen waren bevroren en
de Italianen aan zulk een koude niet ge
wend, liepen bibberend door de straten.
Wij hadden hier zooveel tijd, dat Calkoen
besloot de olie te laten ververschen. Vlug
reden wij naar de Ford garage, waar achter
elkaar alle vijf andere Fords binnen reden
met hetzelfde doel. Langs de geheele route
waren alle Fordgarages gewaarschuwd om
als het eventueel noodig mocht wezen hulp
te verleenen zoodat wij dan te Rome op
Zondag het voltallige personeel aanwezig
vonden en in een minimum van tijd alle
zes wagens weer vertrekken konden naar
de controle aan het gebouw van de Auto
mobielclub. v. d. HeydenUyt den Boo-
gaerdt waren pas aangekomen, er moest
dus iets gebeurd zijn, dat dit uitstekende
rijderspaar zoo laat was. Inderdaad, ge
durende dien zwaren nacht op de kron
kelwegen langs de Italiaansche kust was
hun Studebaker bij een spoorwegovergang
in een diepe kuil terecht gekomen, met
zulk een schok, dat de stuurstang ver
bogen was. Met een bijna onbestuurbaren
wagen die over den weg laveerde als een
dronken zeilschip, waren zij verder gere
den en op tijd te Rome aangekomen. Ze
gaven echter den strijd volstrekt niet op,
maar maakten zich vol moed en wils
kracht gereed om den strijd voort te zet
ten tot het zoete einde van de finish te
Monte Carlo.
Bitter koud was het toen wij uit Rome
vertrokken, maar de zon scheen helder en
belichtte het Romelnsche landschap in
zijn eeuwenoude stille schoonheid. Toen
kwamen de bergen, de ultloopers van de
Apennijnen, waarover de moderne Ita
liaansche wegen zich in wijde bogen slin
geren, zoodat voortdurend met hooge
snelheid gereden kan worden. En wij had
den haast: Calkoen maakte zich bezorgd
over mogelijke sneeuw in de bergen, waar
op nog altijd kans was, en wilde zoo spoe
dig moglijk, als het kon nog voor het
donker, de Adriatische kust bereiken. Het
is helaas niet gelukt, want 123 K.M. na ons
vertrek uit Rome even voor Spoleto begon
nen de eerste sneeuwvlokken te vallen, en
weldra vleide een zware vacht van sneeuw
zich geruischloos op de bergen neder. Nog
altijd reden wij zonder sneeuwkettingen,
haastig als wij waren om maar zoo ver
mogelijk bij daglicht te komen. Maar ten
slotte begonnen de wielen bij het klimmen
te slippen en hielden wij op een steile
helling stil om tenminste de achterwielen
te verwisselen voor de reservewielen die
met sneeuwkettingen gemonteerd waren.
Daarna was het uit met den snellen vaart.
Eentonig en staag viel de sneeuw, een
droge vlekkige sneeuw, die de wegen be
dekte en het geheele landschap overhuifde
met wit. In de dorpen was geen sterveling
op straat en daarbuiten op de wegen was
geen leven te bekennen. Over een tot be
wegingloosheid verstarde wereld zweefden
de sneeuwvlokken hardnekkig naar bene
den, en hoopten zich op de wegen op tot
een witte bedekking van vele centimeters
hoogte waar de wielen langzaam doorheen
maalden. Somtijds streek een ijskoude
wind over deze witte wereld, die de sneeuw
op een hoop joeg, waaruit het groote ge
vaar dreigde, dat de wagen zou vastraken.
Voor ons uit wisten wij dat de Roemeen
Sontag reed met ski's onder de wielen.
Die had het goed, maar hoe zou het gaan
met de anderen, die achter ons kwamen
en overal nog hooger sneeuw zouden vin
den dan wij. Want onverbiddelijk dwar
relden de vlokken naar beneden.
Verscheidene malen bleven wij bijna in
een sneeuwhoop steken, maar telkens wist
onze machtige motor den wagen er door
heen te sleepen. Een zucht van verade
ming ging door den wagen toen eindelijk
de Adriatische kust was bereikt Hier slag
regende en stormde het, de golven sloe
gen hoog van de zee op de kust, maar
het sneeuwde tenminste niet en dat was
alles wat wij verlangden. De sneeuwket
tingen werden afgenomen, en in noodweer
werden de laatste 280 K.M. naar Padua
afgelegd. Daar vonden wij den heer Both,
Directeur der N.V. Nederiandsche Ford
Automobiel Fabriek, die van zijn belang
stelling voor de rijders blijk kwam geven
en met een aantal Italiaansche monteurs
aanwezig was om, zoo het noodig mocht
wezen, hulp te verleenen. Toen echter
successievelijk de wagens een voor een
binnen kwamen, bleek alleen voor de rij
ders hulp noodig te wezen, die zwaar
verlangden naar een goeden maaltijd, en
sommigen ook naar een bed, om den kor
te tijd die men in Padua over had, te
kunnen slapen. De heer Both had voor
alles gezorgd, zoodat de rijders weer geheel
verkwikt vertrekken konden naar Ljubl
jana. Verschillende deelnemers echter
kwamen niet in Padua aan. Zij waren
blijven steken in de sneeuw, en daaronder
was ook een Nederiandsche equipe, die van
Fissette.
VOETBAL.
ENGELAND EN DE F.I.FA.
De Engelsche Football Association heeft
een uitnoodiging gezonden aan het be
stuur van de F.I.F.A en den International
Board tot bijwoning van den wedstrijd
Schotland—Engeland op 27 Maart a.s. te
Glasgow.
De mogelijkheid bestaat dat bij deze gele
genheid de kwestie van aansluiting van
Engeland bij de F.I.FA. ter sprake zal
komen.
o
ALPHIA—R. V. C.
De protestcommissie van den K.N.V.B.
heeft toegewezen een protest van R.V.C.,
inzake den wedstrijd AlphiaR.V.C., die
indertijd met 44 is geëindigd, nadat
R.V.C. met 40 de leiding had gehad. Be
paald ls dat de wedstrijd 20 minuten moet
worden overgespeeld, te beginnen met den
stand 44, Alphia met tien en R.V.C. met
elf spelers.
UIT VEUR-LEIDSCHENDAM.
Te Veur-Leidschendam verloor A.V.V. I
met 43 van H.V.C. I.
o
HOCKEY.
DE PROEFWEDSTRIJD TE AMSTERDAM.
Voor den proefwedstrijd op Zondag
3 Februari in het Olympisch Stadion te
Amsterdam, zijn de volgende ploegen
samengesteld:
Ploeg A: doel: Broese van Groenou
(HD.M.); achter: De Waal (Amsterdam)
en A. Tresllng (H.O.C.); midden: Hout
zagers CtGooi), H. deLooper (Hilversum)
en Westerkamp (HDM.); voor: Uter-
möhlen iH.D.M.l, De Geer (H.D.M.), v. d.
Berg (A'dam), Heybroek (A'dam), v. d.
Haar (H-H.LJ.C.).
Ploeg B: doel: J. de Looper (Hilversum):
achter: Stokmans ('t Gooi) en Fresen
('t Gooi); midden: Van Olphen CtGooi),
J. D. Tresllng (H.O.C.) en Lob (HD.M.);
voor: Gunning (Bloemendaal), Schook
(Hilversum ISchnitger (P.W.), Caviët
('t Gooi) en Kwast (A'dam).
IJSHOCKEY.
BE WERELDKAMPIOEN CANADA NAAR
AMSTERDAM.
Op Donderdag 14 Febrnari.
Naar wij vernemen hebben de bespre
kingen, welke reeds gerulmen tijd gevoerd
worden om de Canadeesche ijshockey-spe-
lers naar Amsterdam te laten komen, tot
het verheugende resultaat geleld, dat de
wereldkampioenen definitief besloten heb
ben om ook een wedstrijd te spelen op de
kunstijsbaan te Amsterdam. Op 13 Febr.
spelen de Canadeezen te Brussel en dit ls
aanleiding geworden, dat op Donderdag
14 Februari de spelers te Amsterdam uit
komen tegen een nog nader vast te stel
len tegenpartij. Op 15 Februari spelen de
wereldkampioenen dan weer te Parijs.
Omtrent het verdere programma van 14
Februari worden momenteel nog verschil
lende besprekingen gevoerd. Dat de Cana
deezen toch nog naar Amsterdam komen
zij hebben een programma van niet
minder dan 56 wedstrijden voor den boeg,
alvorens zij weer naar Amerika terugkee-
ren is voor een niet gering deel te dan
ken aan de ijverige bemoeiingen van den
voorzitter van den Nederlandschen IJs-
hockeybond, jhr. Bogaert.
WATERPOLO.
WWHEBCOMPETITIE KRING DEN HAAG
K. N. Z.
C,J)M.V. I—Poelmeer I 2—2.
Gisteravond heeft in De Regentes te
Den Haag voor de derde af deeling van
de wintercompetitie van den Kring Den
Haag de ontmoeting plaats gehad tusschen
C.JM.V. en Poelmeer.
De gasten trokken het eerst ten aanval
doch het schieten was veel te slap om
voor den Haagschen doelman gevaar op
te leveren. Ook CJ.M.V. schoot onvol
doende. Bij een nieuwen aanval van Poel
meer had de rechtsvoor een prachtkans,
doch schoot op één meter voor doel hoog
over.
Na keurig opzwemmen van v. Biemen
passeerde deze den bal handig naar den
vrijliggenden Brogt die C.JM.V. de leiding
bezorgde l0)Den resteerenden tijd van
de eerste helft was de thuisclub het meest
in den aanval.
Na de hervatting waren de bordjes ver
hangen en had Poelmeer het beste deel
van het spel, hetgeen hoofdzakelijk te
danken was aan het korte en langzame
spel van de thuisclub. Bij een vrijen worp
sloeg v. Wingen den bal in eens langs den
Haagschen doelman (11).
Direct hierna wisten de gasten bij on
voldoend verdedigen der Hagenaars door
denzelfden speler de leiding te nemen.
(12). C.JM.V spande zich tot het uiter
ste in en een tijdje was de bal niet van
het Poelmeer-doel weg te krijgen. Met het
schieten waren de Hagenaars in deze
periode niet fortuinlijk, tot v. Biemen 'n
kans kreeg (22).
Een halve minuut voor het einde kreeg
Brogt nog een kans de Hagenaars de lei
ding te bezorgen, doch zijn schot sprong
van den paal terug.
„Vad."
o
LUCHTVAART.
WEEKBLAD „VLIEGWERELD."
Bij de N.V. Uitgevers- en Drukkersbe-
drijf J. A. Boom te Haarlem ls verschenen
het weekblad „Vliegwereld", onder redac
tie van de heeren J. A. Bach en F. F.
Habnit. Dit eerste nummer, rijk geïl
lustreerd als het is, maakt met z'n kloeke
formaat en een omvang van 20 pagina's
een goeden indruk. De tekst is uitstekend
verzorgd en geschreven in populairen
trant, zoodat zeer vele belangstellenden
ln de luchtvaart dit tijdschrift met aan
dacht en waardeering zullen lezen. Waar
een der redacteuren een vlieger uit de
practijk ls kan men verzekerd zijn van
deskundige voorlichting. Dit eerste num
mer bevat o.m. artikelen van Bach (KLM.
piloot) over luchtverkeersregeling van
vliegtuigen, van Mounler over de lucht
vaart in 1945, benevens bijdragen van
Vlruly, en anderen.
KANTONGERECHT TE LEIDEN
Gistermorgen stond voor het kanton
gerecht allereerst de landbouwer H. G. K.
terecht omdat hij op 13 Dec. 1934 melk in
voorraad heeft gehad, die ln zeer ver
vuilden toestand verkeerde. Verdachte er
kende het feit, maar doordat de melk niet
gezeefd was geworden, was het vuil in de
melk gebleven. Het O.M. eischte hierop
f.25— boete of 10 dagen hechtenis. De
kantonrechter veroordeelde verdachte tot
f. 20 boete of 10 dagen hechtenis.
F. V. moest terecht staan omdat hij op
de Breestraat met zijn auto te veel naar
links heeft uitgehaald, waardoor hij een
groentenwagen die bij „Trianon" stond
heeft aangereden. Nadat eenige getuigen
gehoord waren eischte het o.m. f. 20.
boete of 10 dagen hechtenis. De kanton
rechter veroordeelde verdachte tot f. 20.
boete of 10 dagen hechtenis.
Daarna stond de heer W. S., uitgever te
Alphen aan den Rijn terecht omdat hij op
den Hooge Rijndijk met zijn auto op hoogst
roekelooze wijze heeft gereden, waardoor
hij den koopman A. v. d. Berg die op een
rijwiel uit de Bruggenstraat kwam, had
aangereden waardoor deze ernstig ver
wond en het rijwiel vernield werd. Het O.
M. eischte f. 20.boete of 10 dagen hech
tenis. De raadsman van verdachte merkte
op dat zijn cliënt f. 280 schadevergoe
ding w.o. f.218.voor de doktersrekening
en ziekenhuiskosten en f. 40.voor het
rijwiel had willen vergoeden, maar v. d.
Berg wilde nog f. 250 hebben, omdat hij
eenige weken niets had kunnen verdienen
PI. erkende dat zijn cliënt een fout had
gemaakt maar merkte op dat alle auto-
mobllsten daar 50 K.M. rijden zelfs de
autobus Moda haalt die snelheid. Alsnog
wilde zijn cliënt f. 280— vergoeden, hoe
wel hij niet verzekerd was. De kanton
rechter veroordeelde verdachte tot f. 40.
boete of 20 dagen hechtenis.
m
De chauffeur M. P. Z. moest terecht
staan omdat hij bij de Haagsche Schouw
op zeer roekelooze wijze met een auto had
gereden, waardoor hij den schilder F. W.
Swart uit Leiden had aangereden.
Het O. M. eischte f. 15.boete of 10 da
gen hechtenis. De kantonrechter veroor
deelde verdachte tot f.25— boete of 10
dagen hechtenis en toewijzing der civiele
vordering voor schadevergoeding.
o
KANTONGERECHT ALPHEN.
Ter zitting van het kantongerecht te
Alphen stonden ruim 30 zaken ter rolle.
Kantonrechter Mr. J. H. W. N. Nicolaï.
Allereerst kwam aan de orde de zaak tegen
J. B. alhier, die ten laste was gelegd het
ln werking houden van een pneumatische
kllnkinrlchtlng op de door hem geëxploi
teerd wordende scheepsbouwwerf. Ver
schillende omwoners hadden hieromtrent
hun beklag Ingediend. Als verdediger voor
verdachte trad op mr. G. H. E. Nord Thom
son:. Deze ontkende de ten laste gelegde
feiten. Verdachte's raadsman gaf toe, dat
verdachte een z.g. kookinrichting had,
welke ook door het aanbrengen van een
hamer z.g. revolver als klinkinrichting kan
worden gebruikt en ook wel eens ls ge
bruikt. De ambtenaar van het O.M. over
woog evenwel in zijn requisitoir dat zooals
verdediger had toegegeven de kookinrich
ting was gebruikt als klinkinrichting waar
voor hij geen vergunning had. De ambte
naar vorderde derhalve een geldboete van
f. 25 subs. 10 dagen. Verdediger voerde
hierna aan, dat destijds vergunning was
gevraagd voor een kookinrichting en klink
inrichting en vergunning was verleend
voor eerstbedoelde inrichting. De kook
inrichting was wel eens gebruikt als klink
inrichting, doch werd niet zooals in de be
trekkelijke wetsartikelen is omschreven
voortdurend in gebruik gehouden. Er kan
dus m. a. w. niet worden gesproken van het
in werking hebben of houden van een
klinkinrichting zooals tenlaste is gelegd.
Wat de strafmaat betreft, merkte hij bo
vendien op dat de bewoners hadden ge
klaagd, maar dat de scheepswerf reeds veel
langer bestaat dan de hulzen die aan de
overzijde der fabriek staan en een ieder
die toch bij een scheepswerf gaat wonen
kan weten dat het in een dergelijke omge
ving nu niet altijd even rustig is. Boven
dien achtte verdediger een veroordeeling in
dezen tijd gelet op het belang van de ar
beiders die aan dit bedrijf werkzaam zijn,
terwijl de inrichting alleen wordt gebruikt
voor reparaties en anders geen reparaties
uitgevoerd zouden kunnen worden, on
sociaal en on-economisch. De kantonrech
ter bepaalde hierna zijn schriftelijk von
nis op 6 Februari a.s.
Als volgende zaak kwam hierna wederom
aan de orde de zaak tegen de Wed. Kr. te
Woubrugge, welke zaak zooals onze lezers
reeds zullen hebben bemerkt reeds talrijke
keeren ln behandeling ls geweest. Ver
dachte ls ten laste gelegd het slachten van
een kalf zonder vergunning en voorts dat
zij dit niet ter keuring heeft aangeboden.
Als verdediger trad bij de vorige behan
delingen en ook nu op Mr. La Gro. Deze
had namens verdachte ontkend en als ver
dediging aangevoerd dat het kalf aan haar
zoon behoorde, terwijl verbalisanten reeds
eerder gehoord hebben verklaard dat ver
dachte hen had te kennen gegeven dat het
kalf haar in eigendom toebehoorde. In
hoofdzaak ging het er dus om was ver
dachte of haar zoon eigenaar. Thans werd
haar zoon M. Kr. gehoord, die verklaarde
eigenaar te zijn geweest, die verklaarde dat
zijn moeder hem had gevraagd het kalf te
slachten wat hij had goedgevonden. Na
slachting had verdachte 1 K G. ten ge
schenke gegeven aan een schoonzoon. De
ambtenaar overwoog in zijn requisitoir dat
BOBSPORT.
DE ACADEMISCHE
WERELD WINTERSPELEN.
Nederiandsche bob neemt deeL
Naar wij vernemen zal een Nederiand
sche bob, bemand met de heeren mr. P. A.
Balisse en J. Hazewinkel, deelnemen aan
de bodwedstrijden van de Academische
Wereldwinterspelen, welke van 3—10 Febr.
a.s. te St. Moritz worden gehouden. De uit
zending geschiedt door de Ned. Bobsleigh-
club te Davos. De wedstrijden voor de 2-
persoonsbobs vinden plaats 4 en 5 Februari.
het Jammer was dat de zoon niet eerdet
was gehoord, daar nu was komen vast te
staan dat deze de eigenaar was. Z.l. was
verdachte evenwel verplicht geweest van
de slachting kennis te geven en had zij
geen ongekeurd vleesch weg mogen geven.
Hij requlreerde dan ook 2 geldboeten van
f. 6 subs. 3 dg. en f. 10 subs. 5 dg. Verdedi
ger meende eerst moeten tegenspreken
zooals de ambtenaar te kennen had gege
ven dat verdachte de veldwachters om den
tuin had geleld. Z.l. rustte de verplichting
om kennis te geven niet op verdachte
doch op den eigenaar en wat de strafmaat
betreft voor het ten geschenke geven van
1 K G. vleesch achtte hij een geldboete van
f. 10 wel bijzonder hoog. Zij had niet over
het vleesch te beschikken en had dit toch
weggegeven met stilzwijgend goedvinden
van haar zoon. Overigens wenschte verde
diger niets omtrent deze zaak meer
zeggen, daar z.i. zijn standpunt reeds meer
dan bekend was en het kalf hem nu..,,
de keel uithing. De kantonrechter achtte
verdachte alleen in overtreding voor het
ten geschenke geven van 1 K G. vleesch en
veroordeelde haar hiervoor voor f. 8 subs.
4 dg.
v. M. die in verzet was gekomen tegen
'n tegen hem uitgesproken vonnis en wiens
verzetzaak nu al voor de 2e keer op de rol
stond, bleek wederom niet verschenen,
waardoor de getuigen wederom zondermeer
rechtsomkeer konden maken. Ambtenaar
en kantonrechter verklaarde het verzet
derhalve ongegrond met handhaving van
de eerst uitgesproken veroordeellng.
Zekere A. van beroep ingenieur was efen
overtreding der motor- en rijwielwet tei
laste gelegd. Volgens de oorspronkelijke
dagvaarding was hem een aanrijding ten
laste gelegd welke op 24 Mei 1934 onder de
gemeente Zwammerdam had plaats gehad.
Na het requisitoir van den ambtenaar had
verdachte in het midden gebracht dat de
aanrijding niet op de ln de dagvaarding
omschreven tijd had plaats gehad doch op
2 of 9 Juni. De kantonrechter deelde ver
dachte mede, dat hij dan ook voor deze
zaak was vrijgesproken. Gelijktijdig werd
echter de zaak opnieuw behandeld en was
nu ln de dagvaarding vermeld 2 of 9 JunL
Als getuigen werd de garagehouder v. B.
en een monteur gehoord die beiden echter
van de aanrijding zelf niets konden verkla
ren. De monteur wist alleen de wagen te
hebben weggehaald en dat deze gerepa
reerd was. Daarop werd de zaak aangehou
den voor het hooren van andere getuigen.
Verdachte die zich met deze gang van
zaken blijkbaar slecht kon vereenigen wees
de Kantonrechter er op dat hij toch wel
uit de Nederiandsche wet zou weten dat
men voor een zelfde feit niet tweekeer ge
dagvaard kail worden. Bovendien was het
volgens verdachte volgens de wet verboden
dat de kantonrechter tijdens de behande
ling der zaak fluisterend met den Officier
hij bedoelde ambtenaar van het O.M.
sprak. Hij verzocht den griffier van een
en ander nota te nemen. De kantonrechter
en ambtenaar die de arrogantheid dezer
verdachte gemoedelijk opvatte, maakten
zeer terecht de opmerking: U hebt zeker
de klok hooren luiden, maar blijkt verkeerd
te zijn ingelicht (gelach).
K. te Woubrugge had zich te verant
woorden wegens overtreding der aardap-
pelwet, door aardappels te vervoeren op
een ander uur als zijn vergunning aan
wees. De aardappels waren bij aanhouding
in beslag genomen. Gebleken was echter,
dat verdachte een vergunning in Hoofd
dorp was afgegeven dat hij de bedoelde
partij mocht vervoeren tusschen 9 en 11
uur, terwijl eerst na 11 uur het geleideblljet
was verstrekt. Ook bleek de hoeveelheid
niet te kloppen. De betrokken controleur
gehoord, gaf een uiteenzetting dat het
voeraardappels waren geweest en dit gra
tis was en hier niet zoo streng naar werd
gekeken als voor de betaalde. De aardap
pels waren stuk gestoken, wat de majoor
der rijksveldwacht deed opmerken dat 1/3
niet was gestoken. De controleur deelde
echter mede, dat de voorschriften en In
structies waren gevolgd. De ambtenaar
vorderde een geldboete van f. 25 subs. 10
dg. met verbeurdverklaring der inbeslag-
genomen aardappels. Verdachte beriep er
zich op dat hij er was ingeloopen, daar het
vervoerbiljet eerst was verstrekt op een
ander uur, dan het tijdstip waarop hij
vervoeren mocht. Hij had zulks natuurlijk
moeten zien maar hier niet op gelet. De
kantonrechter die voor dit verweer blijk
baar voelde veroordeelde verdachte tot f5
subs. 2d. met bevel tot teruggave van de
opbrengst der inbeslaggenomen aardappel!
B. uit Hazerswoude had gevlscht met een
zegen in de Zuidervaart in een gedeelte
van een anderen eigenaar genaamd H. uit
den Haag, terwijl hij hierop geen recht of
vergunning had. Verdachte beweerde niet
in dit gedeelte te hebben gevlscht doch
alleen het vischtuig aan dien kant te heb
ben opgehaald. Het was hem niet bekend
dat hij het vischtuig daar niet op mocht
halen ook. De ambtenaar vorderde na het
hooren van den rijksveldwachter K. een
geldboete van f. 20 subs. 10 dg. Uitspraak
f. 10 subs. 5 dg.
N. eveneens uit Hazerswoude was even
eens ten laste gelegd overtreding der vis-
scherijwet. Verdachte had ontkend. Als
getuige werd gehoord mej. V. Deze ver
klaarde „ik heb N. wel achter mijn huis op
het land zien loopen, doch niet dat M
vischte. De kantonrechter maakte hierop
de opmerking aan de politie hebt U ver
klaard N. ook te hebben zien visschen.
Getuige ontkende dit en antwoordde: „de
veldwachter kan nog veel meer zeggen. Er
staat een hooge heining achter mijn huls
zoodat ik het nooit heb kunnen zien. De
zaak werd daarop aangehouden om ver
balisant te kunnen hooren. Getuige vor
derde als getuigetaxe onder groote hilari
teit van het publiek op de tribune een
bedrag van f. 3 omdat haar man nu zij van
huis moest dienst deed als kindermeid over
hun kind van 10 maanden en hij als boom-
kweeker nu gedurende dien tijd zijn werk
niet kon waarnemen. De kantonrechter w'
formeerde droogjes: „kan Uw man dat wei.
alle mannen zouden dat toch lang niet
kunnen". Getuige gaf een bevestigen"
antwoord en liet zich tevens ontvallen m«
alle eerbied voor de wet „wat een drukte
maakt men voor zoo'n snertzaak". Wat de
Kantonrechter aanleiding gaf, haar
tot
kalmte aan te manen. In de overige zaken
werd verstek en aanhouding verleend^
