Gezonken sleepschip gelicht - Vertrek schaatsenrijders naar Daws
75,le Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
Het geheimzinnigeLandhuis
OP HET NIPPERTJE bleef een vrachtauto, die te Mcppel door een
brugleuning reed, boven de Hoogeveensche vaart) hangen. Niemand
werd bij dit ongeval gewond-
HET BIJ MARKEN GEZONKEN 900 TON METENDE SLEEPSCHIP „NOORDGEUL" is door twee bokken van van der Tak s
Berging» Maatschappij gelicht. Het schip wordt boven water gehaald.
VLIEGTUIGFABRIEK IN EEN MUZIEKTENT. De heer Bos te Weesp
•heeft een zweefvliegtuig geconstrueerd, waarbij men de vleugels in be
weging moet brengen door te trappen. Als hangar wordt de muziektent
gebruikt.
EDDIE CANTOR de bekendè filmkomiek,
bracht een bezoek aan Londen. De artist bij een
wandeling door Londen.
EEN 17-TAL NEDERLANDSCHE SCHAATSENRIJDERS IS UIT AMSTERDAM
NAAR DAVOS VERTROKKEN om daar deel te nemen aan de wedstrijden
om de wereldkampioenschappen op de schaats. Het vertrek van het
Centraal Station.
uit het Engelsch van Hugh Walpole
en J. B. Priestley, door H, A. C. S.
52)
Tooneel m is in die open loods, bij „De
Bruine Stier". De wagen staat in die loods
en Merrow is ln „De Bruine Stier" bezig
Trump's gebotteld bier te proeven. Ik kruip
in de loods, visch ergens een electrische
lantaarn op en vind 't niet erg moeilijk
een bepaald schroefje te verwijderen, een
dun dingetje. (Ik zal er voor jouw een
cadeautje van maken wanneer je getrouwd
bent.) Dan maak ik alles weer in orde en
ga luidruchtig ,De Bruine Stier" binnen,
naar Merrow vragend. Mrs. Masham
wenscht dat de auto komt. Ik volg Merrow,
op mijn gemakkelijke, vriendelijke manier,
om te zien hoe hij de auto aanzet. Maar
neen. hij kan haar niet in beweging krij
gen. Hij probeert van allerlei, neemt dan
zijn „mag" onder handen. Zou je het ge-
looven, dat er 'n schroef heelemaal weg is?
Die moet los geraakt zijn en er daarna
uitgevallen zijn toen wij reden. Moet er
gens er binnen-in zijn. 't Zal misschien
eenigen tijd duren voor ze gevonden wordt,
maar ze moet daar ergens zijn. Ik bied aan
een boodschap te brengen aan zijn me
vrouw. Ik vind mrs. Masham en Rossett,
als ik terugkom, in de eetkamer, alleen, en
met hun hoofden vlak naast elkaar, boven
een groot boek dat iets, daar twijfel ik
niet aan. van de beroemde oude Rossett
vertelt. Ik verdenk haar er van. dat haar
gezicht betrekt wanneer ze mij ziet en zij
toont niet de minste ongeduldigheid wan
neer ik het bericht breng dat Merrow de
auto niet aan den gang kan krijgen. Men
vertelt mij, dat Marjorie in slaap is ge
vallen in den salon en dat het schande
zou zijn de arme lieveling te storen, daar
zij nog zoo moe is. na al de opwinding
der laatste dagen. Inderdaad schande! Ik
merk op, dat ik naar Merrow terug zal
gaan, die. zonder twijfel, blij zal zijn met
mijn hulp In antwoord aan Rossett. die
zegt. dat de kerel zonder twijfel wel een
slokje zal lusten, merk ik op, dat hij het
zonder twijfel, wel zal. Zoo „zonder twij
felden" wii tegen elkaar en ik sluip weg.
Het volgend tooneel is dezelfde eetkamer,
maar later. Ik heb Merrow in wanhoop
gevonden. Hij heeft gekeken en gekeken
en nog eens gekeken, maar kan het niet
vinden excuseer iets van 'n schroef
en hij is heelemaal op. De wagen is niet
in bewe.ging te krijgen zonder die schroef
en er kan niets aan gedaan worden op dit
uur van den avond. Is nooit in zoo'n moei
lijkheid geweest zoolang hij rijdt. Ik zal
wel willen getuigen, dat het niet zijn
schuld is. Had ik hem die schroef niet zien
vastdraaien, voor wij weggingen? Wil ik
de boodschap over brengen en trachten
het met mrs. Masham in orde te maken?
Ja. ik wil, daar ik een goed soort mijnheer
ben en ik beloof ook, dat het in orde zal
zijn. Wij zullen hier den nacht moeten
blijven- en hij zou het best doen een kamer
te nemen in „De Bruine Stier". Weg gaat
hij. om de Trumps wakker te kloppen, ter
wijl ik nogmaals de eetkamer van Farthing
Hall binnen ga. Ik vind twee menschen
bij den haard zitten en zij kijken ver
schrikt wanneer ik binnen kom. Ik geef
hun geen tijd om iets te zeggen, maar leg
ineens uit, dat de auto niet te gebruiken
is en dat wit den geheelen nacht moeten
blijven. Zij kijken elkaar vragend aan en
brengen dan een verlegen glimlach te
voorschijn. Gelukkig hoor ik mrs. Masham
mompelen, heeft zij een chaperonne in
Marjorie. Rossett staat op, stapt naar vo
ren, steekt zijn borstkas vooruit, schraapt
zijn keel en kondigt dan aan. dat mrs.
Masham zoo even beloofd heeft zijn vrouw
te worden. Ik ben in mijn schik, maar ver
rast. wat het paar plezier doet. Ik zeg. dat
ik het Marjorie ineens moet vertellen en
ga naar den salon en ontdekt dat zij dit
maal werkelijk in slaap is. 't Lijkt eeuwen
geleden sinds ik haar zoo zag, terwijl ze
daar bij het schijnsel van den haard zit.
Een kus maakte haar wakker en langzaam
en glimlachend, drinkt zij het nieuws in.
Dan verschijnt Rossett zelf met het groot
ste blad, dat ik ooit heb gezien en staat er
op, dat wij allen op het nieuwtje zullen
drinken. Gordijn.
Wij zullen hier waarschijnlijk verscheiden
dagen blijven. Mrs. Masham is bezig al de
sporen van hoogere gedachte kwijt te ra
ken en heeft reeds het air van een chate
laine aangenomen. Zij bracht het grootste
deel van dezen middag met Marjorie
rond te sleepen in dit oude huis, dit ver
anderend en dat wegzettend, terwijl ze
verschrikkelijk fluisterde Bij de thee ver
beterde zij ons. toen we over het een of
ander erfstuk spraken en ik ben er zeker
van, dat in een dag of twee heel die hoop
van reliquien en familieschatten veilig en
wel overgebracht zal zijn in haar eigen
verleden. Iedere keer dat zij naar iets hier
kijkt, schijnt het al of zij het al tien jaar
lang gekend heeft.
Maar is dit geen schitterend nieuws voor
je? Schrijf aan mij hier, breng jouw fan
tastische zaken op orde en laten wij je
zoo spoedig mogelijk mogen zien.
Je ROBERT
20 JermUn Street.
Mijn beste oude Bob,
Hoera! Hoera! Hoera! en Hoera!
Hoera! Hoera! Bij jouw MashamRossett-
nieuws lachte ik, huilde, schreeuwde,
danste. Je brief kwam, toen ik bezig was
mij met het laatste beetje marmelade te
bespatten, en op het punt stond Jean en
haar broer te ontmoeten, voor Shlnks'
winkel. Een heelen tijd daarna kon ik mijn
gedachten nog niet bij een enkele van al
je bijzonderheden bepalen. Ik deed niets
anders dan den brief gauw in mijn zak
te steken, de marmelade van mijn mond
te vegen en naar Shinks' winkel te vlie
gen. Ik was veel te vroeg natuurlijk, en ik
stond daar te trappelen met mijn voeten,
te staren in de oogen van Egyptische
goden en godinnen, kettingen van amber
en parels te taxeeren, te kijken naar oude
kenners, die de stoep van Christie's winkel
opwaggelden. vroolijk te knipoogen naar
een troep duiven, die Fransche oefeningen
hielden op een dakrand aan den overkant
van de straat en den geheelen tijd zong
mijn hart of alvleeschklier of mijn lever
(misschien alle drie tezamen)„Bob
trouwde Masham en Rossett Bob trouw
de Masham en Rossett en Jean en ik
zijn vrij Jean en ik zijn vrij! Jean
en ik zijn vrij!"
Een oogenblik later kwamen zij beiden
opdagen en wat 'n nieuwtjes had ik voor
hen! Ten eerste: veilig voor Mulligan, ten
tweede: vader van de hand gedaan en ten
derde! Ten derde o. wat konden wij
anders doen dat bij Christie binnen vallen,
alsof wij op het punt stonden een Romney
van dertigduizend pond te koopen en bang
waren dat iemand ons voor was Toen wij
eenmaal daar binnen waren, midden in
een onordelijke verzameling van spook
achtige meubels en droevig verwaarloosde
schilderijen, zaten wij met ons aljen op
een sofa (waarop wij. daar ben ik zeker
van, geen recht hadden te zitten) en ratel
den onze nieuwtjes er uit. Ik ben er zeker
van, dat de zaak van Christie nooit in zijn,
geheele roemrijke geschiedenis, getuige is
geweest van een gelukkiger tafereel. Inder
daad, een Queen Anne bureau, met de
meest hemelsche ingewikkelde schoon
heden op zijn laden en pooten, trilde van
plezier, wanneer het naar ons keek. Het
had den sombersten tijd achter den rug.
Natuurlijk is de jonge Rossett een schurk,
een doordraaier en een deugniet. Ik had
zijn vuile valsche documenten in mijn
zak, terwijl wij aan het praten waren. (Ik
zou natuurlijk Jean er niets van laten zien
of zelfs laten weten van hun bestaan).
Maar ik moet bekennen, dat daar op die
oude canapé, tegenover het Queen Anne-
bureau met zijn schoonheid en verdraag
zaamheid en gevoel voor fijne barmhartig
heid voor den voorbijgaanden tijd. ik geen
groote gestrengheid kon blijven koesteren.
Te zien, dat vrees en angst van het ge
zicht van den jongen verdwenen, was een
schoon gezicht, laat hij dan wat ook heb
ben mogen doen.
Wij maakten een zeer vage toespeling op
de documenten vanwege Jean's tegenwoor
digheid, maar hij begreep genoeg om te
weten, dat zü veilig onder mijn berusting
waren en vóór het einde van den dag
asch in den haard zouden zijn.
En ik gaf mijn oude vriendin Dora Mel-
lin crediet. Waarom niet? Zij kan nu iets
voor den jongen domkop doen. Zij zouden
iets slechters kunnen doen dan trouwen.
Hij tenminste zou haar niet slaan. Feitelijk
ben ik zeker, dat zij de broek aan zal heb
ben voldoende om zijn armzalig on
standvastig karakter, op de een of andere
manier een beetje stevigheid te geven.
(Slot volgt.).
