De Kleine Entente in de
internationale politiek.
Spelfoto uit „Het Eeuwige Kind".
75,te Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 22 December 1934
Derde Blad
No. 22932
„Oost-Locarno" moet verwerkelijkt werden.
door Eduard Benesj, minister van buitenlandsche
zaken van Tsjecho-Slowakije.
Van en over Plankenland.
li Buitenl. Weekoverzicht.
GEMENGD NIEUWS.
O
z
De gebeurtenissen van de laatste maan
den hebben de Europeesche politiek in
banen geleid, waarvan men nog niet pre
cies kan zeggen, waarheen zij zullen leiden.
Een groot aantal gevaarlijke factoren
verwekt vrees bij allen die den vrede wil
len, maar er zijn ook vele andere factoren,
die ons, ondanks den ernst van het huidige
oogenbllk, doen hopen, dat de situatie in
Europa en in de geheele wereld zich in
gunstigen zin zal ontwikkelen.
Onder die bemoedigende factoren noe
men wij ln de eerste plaats de versterking
van de autoriteit van den Volkenbond.
Ofschoon de activiteit van den Volkenbond
zich niet op zoo'n concrete wijze laat gel
den als men wel zou wenschen, dient met
het feit dat dit instituut een ernstige
belemmering voor den oorlog vormt, niet
te onderschatten. De toetreding van
Sovjet-Rusland is daarom een gebeurtenis
van verstrekkende beteekenis. De Kleine
Entente en Tsjecho-Slowakije hebben dit
nieuwe Volkenbondslid hartelijk welkom,
geheeten en zullen hun politiek van toe
nadering tot dit land voortzetten. Voor
Tsjecho-Slowakije zullen de consequenties
van deze toenadering spoedig blijken in
een Russisch-Tsjechisch handelsverdrag
en in het algemeen in de verwerking tus
schen de beide staten. Maar de Kleine
Entente heeft het plan, tezamen met
Frankrijk, nog verder te gaan op den weg
der politieke samenwerking en heeft zich
tot voornaamste doel de beveiliging van
den vrede gesteld.
Ik denk hier vooral aan de voorberei
dende onderhandelingen betreffende het
zoogenaamde Oostelijke Pact, welke nog
niet beëindigd zijn. Het Tsjechische gou
vernement heeft reeds officieel aan de be
langhebbende regeeringen doen weten dat
bet de gedachte van Oostelijk Pact volko
men goedkeurt en dat het besloten heeft
de totstandkoming daarvan tot een feit te
maken. De Kleine Entente is deze opvat
ting eveneens toegedaan; zij is natuurlijk
van oordeel, dat de politiek van het Ooste
lijk Pact er niet toe mag leiden vijande
lijke groepen in het oosten van Europa te
scheppen. Zooals in het westen Locarno
niet tot taak had den een tegen den ander
op te zetten, maar de veiligheid te verze
keren op de basis van een evenwicht
tusschen de betrokken landen, zoo moet
het Oostelijke Pact, in den geest van den
Volkenbond, voor allen in het oosten ge
lijkheid, rechtvaardigheid en veiligheid
garandeeren. Als dat machtige werk tot
werkelijkheid wordt, is er een belangrijke
stap voorwaarts gedaan. Niet alleen zou op
deze wijze evenwicht geschapen worden
tusschen de groote mogendheden en de
kleine statengroepen, maar ook zou de
min of meer ongewone situatie van twee
groote landen Duitsohland en Sovjet-
Rusland weer normaal gemaakt kunnen
worden. De Kleine Entente is van mee
ning, dat de stichting van het Oostelijk
Pact in ruime mate tot den Europeeschen
vrede zal bijdragen en Polen in staat zal
stellen zijn bijzondere belangen te ver
dedigen.
Men kan ook zeggen, dat een zekere
vooruitgang bereikt is ten opzichte van
het complex problemen in Centraal
Europa. De discussies die in September en
October '34 te Genève plaats hadden, heb
ben er toe geleid, dat men kon aantoonen
wat wel en wat niet te bereiken was. Op
de laatste zitting is er sprake geweest van
een verdrag, dat de onafhankelijkheid
van Oostenrijk zou garandeeren. Men Is,
Jammer genoeg, nog niet tot definitieve
ANTON ROEMER JUBILEERT.
Zooals reeds kort gemeld, komt Anton
Roemer hier Zaterdag 29 December zijn
lilveren tooneeljubileum vieren.
Anton Roemer.
Anton Roemer is een der acteurs van
Ver. Rotterd. Hofstad Tooneel, dien
Ij een welslagen van zijn jubileum zoo
©nsch van harte gunnen. Eenvoudig is
hij zijn weg gegaan doch consciëntieus
heeft hij zich geheel gegeven aan de kunst
me hem zoo lief is geworden. Hij was
«eeds een gaarne geziene gast op de
Planjcen.
Hij stamt niet uit een familie van too-
heelspelers, integendeel, aanvankelijk had.
overeenstemming gekomen, maar de
Kleine Entente is opnieuw in de gelegen
heid geweest, haar standpunt uiteen te
zetten, zoowel wat de onafhankelijkheid
van Oostenrijk, als wat de restauratie van
het Huls Habsburg betreft. Op die punten
zijn haar leden het volkomen eens en zij
heeft voorts besloten in het belang van de
orde en den vrede het principe te verdedi
gen, dat Centraal Europa politiek rijp ge
noeg is om niet langer tot strijdperk der
groote mogendheden te dienen. Zij stemt
daarin overeen met de Balkan-Entente,
die hetzelfde principe voor Zuid-Oost
Europa verdedigt. Overigens is de Kleine
Entente altijd bereid op economisch ge
bied samen te werken met Oostenrijk,
Hongarije, Italië en Duitschland. Naar
onze meening is de samenwerking van de
Midden-Europeesche staten een noodzake
lijkheid; zij is te bereiken en wij beschou
wen haar als een der voornaamste voor
waarden voor den Europeeschen vrede.
Waar deze samenwerking voor een groot
deel van de Fransch-Italiaansche toena
dering afhankelijk is, volgen wij met
interesse en sympathie de vorderingen van
deze politieke ontwikkeling, getrouw aan
de gedragslijn, welke wij met Louis
Barthou opgesteld hebben.
Uit het voorafgaande'volgt, dat Tsjecho-
Slowakije en de Kleine Entente niets te
veranderen hebben aan de tot dusver door
hen gevolgde politiek. De tragische ge
beurtenissen te Marseille en de gevolgen
daarvan hebben bovendien de onderlinge
banden van de Kleine Entente nauwer
aangehaald; hetzelfde is het geval met de
Balkan-Entente, zooals haar laatste bij
eenkomst te Akara bewezen heeft. Wan
neer ik op deze feiten den nadruk leg. wil
ik niet doen voorkomen alsof we de bedoe
ling hebben zekere staten te isoleeren. In
het geheel niet. Wij willen de entente en
de samenwerking van iedereen. En de
emancipatie van de staten van Midden- en
Zuid-Oost Europa, welke zich met zooveel
succes doorzet, kan slechts gunstig zijn
voor die entente en die samenwerking.
Maar welke waarden men ook hecht aan
deze voor een politiek van samenwerking
en vrede dienstige factoren, ik kan niet
ontveinzen, dat de internationale situatie
ernstig is. Onder deze omstandigheden is
naar mijn vaste overtuiging de Fransch-
Engelsche toenadering, indien beide staten
er ernstig naar blijven streven, de voor
naamste factor voor de veiligheid en de
handhaving van den vrede. Wat mij be
treft, ik geloof zeker, dat het komende
jaar beslissend zal zijn voor de ontwikke
ling van de internationale politiek en voor
Europa; óf wij zien uitgebreide ententes
ontstaan, die een langdurigen vrede zullen
waarborgen, óf wij zijn genoodzaakt den
vrede met groote moeite te verdedigen om
geleidelijk het eene conflict na het andere
op te lossen. Tsjecho-Slowakije zal, zooals
in het verleden, zijn buitenlandsche,
pacifistische en reëele politiek voortzetten,
en alles doen, wat in zijn vermogen ligt
om den vrede te bewaren. Het is eveneens
gereed tot in het uiterste de plichten te
vervullen, die met de verdediging van volk
en staat samenhangen. De debatten, die in
het begin van November in den boezem
van het Tsjecho-Slowaaksche parlement
zijn gehouden, hebben aangetoond, dat er
hier van een vastberadenheid sprake is,
waarin alle nationaliteiten van de repu
bliek en alle klassen der bevolking onwrik
baar één zijn.
(Nadruk verboden).
den zijn ouders hem zelfs bestemd voor
den geestelijken stand, doch Anton voelde
niet voor „leeren" Of hij dan zijn diverse
rollen ook niet leert? De schouwburg
bezoekers weten beter! Maar dit ligt hem
zoo'n rol komt er in als vanzelf.
In 1909 werd Roemer verbonden aan de
Tooneel-vereeniging van v. d. Horst, om
dan over te gaan naar het gezelschap, dat
het bij het vorig geslacht nog bekende
Prot te Amsterdam bespeelde. Fijne stuk
ken gingen daar niet. het genre van „Ho
tel de Poes" etc. behoort niet tot het
eerste-klas tooneel; het was er hard wer
ken, maar er was heel wat te leeren. Na
Prot volgde een verbintenis bij het Fras-
cati-ensemble te Amsterdam onder Chris-
pfjn Jr., waar hij o.a. speelde in het be
kende ,,'t Café'tje", dat telkens op het
repertoire terugkeert.
Dan een jaar bij Heyermans en in 1914
bij Verkade. waar hij in kennis kwam met
Cor v. d. Lugt Melsert, die, toen hij in
1917 het Hofstad-Tooneel oprichtte, niet
aarzelde om Roemer te engageeren. En
van 1917 af is Roemer zijn nieuwe direc
teur getrouw gebleven! Hij behoort tot de
vaste kern van dit gezelschap, dat op zoo'n
gezonde basis is gegrondvest.
De meest uiteenloopende rollen heeft
Anton Roemer sindsdien vervuld, doch
steeds met entrain en met een bijzondere
vervolmaking van het uit te beelden type.
Hij wist werkelijk te kruipen in de huid
van de figuur, die hij had voor te stellen.
Steeds was zijn creatie verantwoord en
verzorgd tot in de puntjes. Niet geregeld
kwam hij op het eerste plan, maar daar
naar verlangt hij ook niet, bescheiden als
hij is.
Laten wij eenige van zijn rollen eens in
het geheugen terugroepen. Schrobbenbeeck
in „En als de ster bleef stille staan" van
Timmermans en Veterman, naast Cor v. d.
Cugt en Hans van Ees resp als Suskewiet
en Pitje Vogel Dan zijn w nhandelaar van
Mol in „Leontientje" van dezelfde auteurs,
zijn verschillende rollen in „Boefje", zijn
creatie in „Woningnood" met het aller
aardigste „remmen, Anton, remmen", in
„Amor in de Pastorie", in „Het proces
van Mary Dugan". in „De man, die de
klappen krijgt", in „Om acht uur aan
tafel", in Molnar's „Souper", in „Over- 1
KERSTMIS EN BEWAPENING.
Kerstmis nadert wederom, de tijd, dat
algemeen over vrede op aarde wordt ge
sproken!
Gesprokende daden laten, helaas,
te veel op zich wachten. Juist de week
vóór Kerstmis b.v. zijn de voorbereidende
vlootbespreklngen te Londen verdaagd
sine die, d.w.z. 'zonder dat een datum is
bepaald voor voortzetting der onderhan
delingen.
Het is Japan, dat door een zuiveren
prestige-eisch dit noodlottig effect heeft
bewerkstelligd. Men weet, hoe Japan met
de grootste beslisheid den eisch had ge
steld van vloot-pariteit, hoewel het zelf
verklaarde, dat, wanneer in principe daar
aan was tegemoet gekomen, over de con
sequenties nog wel te praten viel. Dit laat
ste als gevolg van de finantleele zorgen,
waarin het land verkeert, zoodat een be
wapeningswedloop met Amerika alleen
dientengevolge reeds bij voorbaat verloren
was. Amerika verwierp echter in den
meest beslisten vorm dezen pariteits-
eisch en officieele personen waarschuw
den, dat Amerika niet zou aarzelen voor
ieder nieuw Japansch schip er drie te
bouwen, hetgeen ernstig gemeend was!
Niettemin heeft Japan, lees het super-
nationalistische Japan, voet bij stuk ge
houden en doorgezet; blijkbaar verwach
tende, dat als puntje bij paaltje kwam,
Amerika wel zou toegeven. Als dit inder
daad heeft voorgezeten, is wel op het
slechte paard gewed, want Amerika is niet
uit den weg gegaan en te Londen was
men compleet vastgeloopen. Er bleef niets
anders over. dan de besprekingen te ver
dagen en, al deed men officieel zijn uiter
ste best, om de volslagen mislukking nog
zoo goed te camoufleeren, de conclusie
lag te zeer voor het grijpen, dan dat eenig
succes daarbij mogelijk was.
Tot het laatste toe heeft Japan zich in
gespannen om tenminste een datum te
zien aangewezen in 1935 tot voortzetting
der onderhandelingen, maar ook dit ls
afgestuit op het Amerikaansche verzet.
Amerika wil klaarheid, wil zich niet op
sleeptouw laten nemen. Gaan er in Ame
rika niet weer stemmen op om een twee
den verbindingsweg voor groote schepen
te maken tusschen Atlantischen en Stil
len Oceaan door een kanaal door Nica
ragua. een plan, dat jaren geleden reeds
werd geopperd met zuiver maritieme oog
merken?
Japan voelt wel gevaarlijk spel te spelen,
doch de militairisten drijven eenvoudig
hun zin door. Zoo is ook de definitieve
beslissing gevallen ten aanzien van de op
zegging van het vlootverdrag van Was
hington; nog dit jaar zal deze plaats
vinden! Aan prestlge-gevoelens hebben
de Japanners zich vastgelegd!
En de Fransche Kamer heeft met groote
meerderheid de suppletoire begrooting ad
800 miliioen francs voor de defensie goed
gekeurd als antwoord op de Duitsche be
wapening, terwijl de stemmen, die pleitten
voor een twee-jarigen dienstplicht, zoo
als Tsjecho-Slowakije invoerde, steeds tal
rijker worden. In Duitschland heeft de
groote Krupp zijn ontslag genomen als
leider van het front van industrieelen om
zich, zooals het heet. beter te kunnen
wijden aan zijn fabrieken, hetgeen, bezien
in het licht der Duitsche bewapening,
duidelijke taal mag heeten.
Engeland gaat zijn luchtmacht verster
ken, het kleine België vult zijn weermacht
aan en zoo zouden we kunnen voortgaan!
Kerstmis, vrede op aarde
En al het bovengenoemde geschiedt nog
met het woord vrede op de lippen. Nog is
van kracht de zinspreuk: als gij den
vrede wilt, wapent u ten oorlog! Alsof
1914 geen waarschuwing genoeg is geweest.
Anderzijds wordt de pressie op Duitsch
land om terug te keeren tot Genève en
tot het geregeld contact met de andere
landen, onvermoeid voortgezet. Ook Laval
heeft nu in den Franschen Senaat een
uitneodiging in dezen geest tot de Duit-
schers gericht. Of zij na 13 Januari, dus
na de Saar-stemming. ooren naar deze
lokstemmen zullen hebben.
Vrede op aarde! Zie naar Zuid-Amerika,
waar Paraguay, eenmaal aan de winnende
hand tegen Bolivia in den strijd om den
Gran Chaco weigert om zich te schikken
schotje" als de gevoelige leeraar Giglio,
in „Aan den Blauwen Donau" als kellner,
in „Het Poortje" als burgemeester.
En zoo nog vele en vele andere rollen,
waarmede Leiden geen kennis maakte.
Geregeld was hij de laatste jaren ook
Thomasvaer.
Voor zijn jubileum is gekozen een blij- I
spel van den Oostenrijker Robert Neuner.
getiteld „Het eeuwige Kind", waarin de
jubilaris de hoofdrol zal vervullen.
Wij vertrouwen, dat op dit jubileum de
schouwburg uitstekend bezet zal zijn. Roe_
mer heeft er recht op! Als belooning voor
zijn prestaties.
PIRANDELLO OVER HET TOONEEL.
De Nobelprijswinnaar voor litteratuur,
de Italiaan Luigi Pirandello, heeft in een
interview o.a. over tooneel gezegd:
„Ik ben geen bewonderaar van de spre
kende film in haar tegenwoordigen vorm,
hoewel ze het publiek veroverd heeft. Als
ze geen nieuwe vormen vindt, zullen de
sprekende films blijven, wat ze nu zijn,
nl. copieën en nog wel liefst zeer slechte
copieën van tooneelstukken. Het publiek
heeft den smaak voor het tooneel geens
zins verloren. Als de tooneelstukken in
een vorm geboden werden, die den smaak
der toeschouwers treffen, dan gaan ze
graag mee. Maar het is noodzakelijk, dat
de entréeprijzen in den schouwburg ver
laagd worden; zelfs moeten de schouw
burgen goedkooper worden dan de bios
copen.
Ik wensch, dat ook het Italiaansche
publiek betere tooneelstukken te zien krijgt
dan tegenwoordig het geval is. Het Itali
aansche volk verdient het. Maar dan moe
ten de tooneeldirecteuren er zich niet,
zooals tot nog toe, om bekommeren, hoe
veel geld de tooneelstukken in het laadje
brengen, maar welke innerlijke waarde ze
vertegenwoordigen".
Pirandello ontkent een slooper te zijn,
zooals hem wel verweten is. „Ik heb nooit
iets anders dan begoochelingen probeeren
te verbrijzelen. Is men pessimist, als men
de dingen wil zien gelijk ze zijn? Niemand
kent den zin van het leven, maar niemand
kan als een dier of plant leven", i
BRAND OP DE TABIAN.
ER WAS GEEN GEVAAR VOOR
DE OPVARENDEN.
De directie van de Stoomvaart Mij. Ne
derland deelt ons mede, dat zij gistermid
dag telegrafisch bericht heeft ontvangen,
dat aan boord van 't motorschip „Tabian"
op de thuisreis, twintig mijl van La Co-
runa, brand uitgebroken is in de Java-
Krossoktabak, welke zich bevindt ln een
onderrulm van ruim 2. Het schip is naar
de haven van La Coruna opgestoomd en
aldaar aangekomen.
Gevaar voor de opvarenden van het
schip was er niet.
Men zal trachten de broeiende tabak te
lossen zonder water te geven.
De „Tabian" is op 21 Novemher van
Tandjong Prlok vertrokken en op 25 No
vember van Belawan. Het schip werd 25
December te Amsterdam verwacht.
o
WIELRUDER AANGEREDEN.
Gistermiddag tegen 5 uur is de wielrij
der H. Daemen, die onder den invloed van
sterken drank was, op den rijksweg Breda-
Belglsche grens aangereden door een auto
bestuurd door dr. J. uit Zundert. De wiel
rijder werd met het hoofd door de voor
ruit van de auto gedrukt en liep een ga
pende hoofdwond en Inwendige kneuzin
gen op. In zorgwekkenden toestand is hij
naar het St. Ignatiusziekenhuis te Breda
overgebracht.
-o
DE ONBEWAAKTE OVERWEGEN.
Chauffeur van vrachtauto overleden.
Gistermiddag te omstreeks 12 uur heeft
op den onbewaakten overweg Almelosche
weg onder Raalte, een ernstig ongeluk
plaats gehad. Door den trein, komende uit
de richting Zwolle en rijdende naar Al
melo, is een truck met aanhangwagen
gegrepen en ongeveer 300 Meter mee
gesleurd, alvorens de machinist den trein
tot stilstand kon brengen. De bestuurder
van de auto J. H. uit De Wijk in Drente,
werd uit de cabine geslingerd en in zeer
ernstigen toestand opgenomen. Na ver
bonden te zijn is de ongelukkige naar het
ziekenhuis te Raalte overgebracht, waar
hij spoedig na aankomst aan zijn verwon
dingen is overleden. De truck werd vrij
wel totaal vernield.
naar de voorstellen van den Volkenbond,
zoodat dit lichaam, dat daar practisch
weinig macht kan ontplooien, straks voor
moeilijke beslissingen zal komen te staan,
ook al steunt Noord-Amerika het geestes
kind van zijn vroegeren president meer
dan ooit.
Zuid-Slavië beleeft de reeds eenigen
tijd verwachte kabinetscrisis. Na den
moord op den geliefden koning leek het
er een oogenblik op, dat de regentschaps-
raad zou trachten te volbrengen, wat de
koning had nagestreefd: het bereiken
van de nationale eenheid, doch het hand
haven van den premier Cezoenowitsjte
vast gekoppeld aan de politiek van het
verleden, voorkwam dit. Thans, enkele
maanden na het droeve gebeuren te Mar
seille, hoort men dan ook weer dezelfde
klachten als voorheen uit Kroatië!
In deze omstandigheden heeft de minister
van buitenlandsche zaken Jeftitsj, na
eerst te Genève de Hongaarsche affaire
te hebben gebracht tot het voor zijn land
aan het maximum van het bereikbare
grenzende, door af te treden een crisis
geforceerd. Hem werd de vorming van
een nieuw, nationaal kabinet opgedragen,
doch hij is slechts gedeeltelijk geslaagd,
daar de oude partijen te veel noten op
hun zang hadden. Toeh schijnt zijn stre
ven gericht op het ideaal van zijn ver
moorden vorst en vriend. De splijtzwam
heeft echter al te diep ingevreten!
De schrijver pretendeert een bouwer te
zijn. „Ieder onzer kan zijn leven opbou
wen, niet slechts eens voor al, maar dag
na dag". Wat men den letterkundigen
roem noemt, heeft hem nooit geïnteres
seerd. „Schrijven om mooi te schrijven,
lijkt mij volkomen nutteloos. De woorden
interesseeren mij niet, wel de diqgen. Ik
heb geschreven om den menschen de
enkele dingen mee te deelen, die me ter
harte gingen". Hij wijst alles af wat con
ventioneel is en wezenlijke waarde mist.
In zoover wil hij wel als een der voorloo-
ONBEHOORLIJK OPTREDEN VAN
EEN RAADSLID.
Tijdens de raadsvergadering te Laren
van gisteren circuleerde bij de raadsleden
een briefje, waarop de Uiverramp in het
kort werd medegedeeld. Toen dit briefje
den heer P. van Praag (O.S.P.) bereikte,
legde deze dit ter zijde, zeggende: .Het
laat me koud, die Uiver-comedie".
De heer Strijbis: ,-Dat is grof/Van
Praag".
De voorzitter: ..Inderdaad, meneer Van
Praag, dat is heel grof".
Wethouder Drukker: .liet is ploertig".
De heer Van Praag: „Wat heb ik te
maken met het chauvinistisch gedoe met
die Uiver? Toen de bom op de „Zeven
Provinciën" werd geworpen en er 23 doo-
den warén, heeft U toen ook een briefje
in den raad doen circuleeren?
Toen de heer Van Praag hierop nog
doorging, ontnam de voorzitter hem ten
tweeden male het woord.
Op voorstel van den voorzitter werd de
heer Van Praag daarop uit de vergadering
verwijderd. De heer Van Praag ging weg,
nadat een agent hem achter rijn stoel
daartoe had gesommeerd.
Hij riep toen nog: Is dit nu nog demo
cratie of fascistische dictatuur? Wacht
maar, mijn tijd komt ook wel.
De heer Van Praag begaf zich daarna
naar de publieke tribune.
Hiermede was het Incident, dat veel be
roering wekte, gesloten.
o
JONGEN DOODGEREDEN.
Gistermiddag te ongeveer halfdrie is op
de Nassaukade bij de 1ste Hugo de Groot
straat te Amsterdam een 16-jarige jongen
met z'n flets komen te slippen, juist toen
hij een tractor met aanhangwagen wilde
voorbijrijden. De jongen kwam onder den
zwaren wagen terecht en was vrijwel op
slag dood.
o
BUITENLANDSCH GEMENGD.
GEEN DRANKVERBOD MEER
OP IJSLAND.
Het sedert 1912 bestaande drankverbod
op IJsland is opgeheven.
o
DORET NEERGESTORT, DOCH
ONGEDEERD.
De beroemde Fransche vlieger Doret ia
gisteren op wonderlijke wijze aan den dood
ontsnapt, toen hij in een nieuw type De-
woitine-gevechtsvliegtuig, waarmede hij
een proefvlucht deed, omlaag stortte.
Het toestel werd vernield, maar Doret
bleef ongedeerd.
o
DE MALARIA-EPIDEMIE OP'CEYLON.
De op Ceylon heerschende malaria
epidemie heeft volgens niet-officieele ra
mingen tot dusver reeds tweeduizend
slachtoffers geëischt.
STALEN OORLOGSHELMEN ALS
KERSTGESCHENK VOOR KINDEREN.
In Beieren worden ais kerstgeschenk
voor kinderen staten helmen, met camou
flage-kleuren beschilderd, gelijk aan die,
welke de soldaten in de loopgraven droe
gen, verkocht, en het moet een der arti
kelen zijn, die de speelgoedwinkels het
meest verkoopen.
Een kleine speelgoedwinkel in een voor
stad van München, heeft in één week 83
helmen verkocht.
De prijs bedraagt I Mark.
GEFINGEERDE ROOFOVERVAL.
Onderzoek naar den roofoverval in den
trein tusschen Keulen en Koblenz bracht
de juiste toedracht van het voorval aan
het licht. Fuerbach heeft thans verklaard,
dat hij zichzelf de wonde heeft toege
bracht.
De reden, waarom hij tot deze daad was
gekomen, is volgens zijn zeggen de maat
schappelijke nood, waarin hij verkeert.
pers van het fascisme beschouwd worden.
„De onbewegelijkheid alleen doodt".
En Pirandello onderscheidt twee levens
houdingen voor den mensoh: een acti
visme, dat het tweegevecht met de moei
lijkheden aangaat en ze te boven komt
door zich bij alle omstandigheden aan te
passen, en de rol van toeschouwer naast
het leven. Dit was zijn rol: „Ik heb mijn
leven niet geleefd, maar beschreven. Maar
ik denk er niet aan te beweren, dat ik
gelijk heb".
'jcène uit de 2e acte: v.l.n.r. Anton Roemer, Dirk Verbeek en Piet Bron.
