LEIDSCH DAGBLAD Derde Blad
Vrijdag 30 November 1934
BUITENLAND.
PARLEMENTAIR OVERZICHT
DE ALGEMEENE TOESTAND.
S Dec. Volkenbondsraad - Het Ylootverdrag
De indrnk rail de rede ran Baldwin.
Het begin der buitengewone zitting van
den Volkenbondsraad, die de volksstem
ming ln het Saargebled en de Zuid-Slavi
sche aanklacht tegen Hongarije zal behan
delen, ls thans definitief vastgesteld op
Woensdagmiddag, 5 December Dit ls ge
schied na ruggespraak met baron Alolsl,
voorzitter van de raadscommissie van drie,
die thans te Rome met de Duitschers en
Franschen besprekingen over het Saar-
vraagstuk voert. Alolsl meende de verze
kering te kunnen geven, dat het Saar-
vraagstuk op 5 December rijp voor behan
deling zal zijn In verschillende politieke
kwesties betreffende de volksstemming
hebben de Duitsche en Fransche regeerin
gen reeds volledige overeenstemming be
reikt. Over verschillende economische en
tlnancleele vraagstukken betreffende een
regeling daarvan ln geval van een terug
keer van het Saargebied naar Dultschland
na de volksstemming, worden de bespre
kingen tusschen de Fransche en Duitsche
deskundigen met blijkbaar goeden wil van
belde zijden voortgezet Het ls de bedoe
ling, dat de raad eerst onder voorzitter
schap van Benesj het Saarvraagstuk zal
behandelen en dat daarna de discussies
over de Zuld-Slavlsche nota zullen volgen
onder voorzitterschap van den vorigen
raadsvoorziter, de Vasconcelles (Portugal).
Het Japansche ministerie van buiten-
landsche zaken heeft 'n mededeeling ont
vangen, dat de Italiaansche en Fransche
regeeringen, geweigerd hebben het vloot-
verdrag van Washington, gelijk dit door
Japan was voorgesteld, op te zeggen.
De Japansche regeering zal echter des
ondanks haar standpunt niet wijzigen en
de vlootovreenkomst van Washington op
10 Dec. opzeggen.
De rede van Baldwin trekt natuurlijk
zeer de aandacht. In Engeland is men over
t algemeen tevreden.
De interventie van Baldwin en van sir
John Slmon zou Duitschland voor het
dilemma kunnen stellen: doorgaan met
zijn geheimzinnige bewapening en aldus
Engeland dwingen tot krachtige zelfbe
scherming, óf openlijk bekennen hoe het
met de Duitsche bewapening gesteld is,
met het vooruitzicht, dat een accoord ge
troffen kan worden, dat wellicht Dultsch
land voordeelen brengt.
De „Times" ls zeer goed te spreken over
de verklaringen van Baldwin. Het blad
acht het een groote verdienste van Bald
win, dat hij de ontwapenlngs-vraagstukken
op Europeesch plan heeft geplaatst en niet
ls blijven staren op de Duitsch-Brltsche be
trekkingen.
Tot besluit verklaart de „Times", dat,
om een einde te maken aan de koortsach
tige spanning de raad van generaal Smuts,
om Dultschland vrijmoedig en zonder voor
behoud gelijkgerechtigdheid toe te kennen,
opgevolgd moet worden.
..Daily Telegraph" bespreekt voorname
lijk het Brltsche luchtvaart-programma en
verklaart te hopen, dat Dultschland zijn
politiek van eenzaamheid zal opgeven.
De Morning Post" is er niet geruster op
geworden. Het blad wil graag aannemen,
dat Duitschland geen kwade bedoelingen
jegens Engeland koestert, doch 't wenscht
toch, dat alle voorzorgsmaatregelen wor
den genomen.
De „News Cronicle" heeft geen bezwaar
tegen een bescheiden versterking van de
Britsche strijdkrachten, doch klaagt er
over, dat Baldwin niets gezegd heeft over
een voornemen tot wijziging van de be-
wapenings-politiek van de regeering.
Men betreurt, dat Engeland zich nog niet
met volle energie heeft ingespannen voor
een collectief veiligheidssysteem en nog
geen werkelijke vermindering van de be
wapeningen heeft tot stand gebracht.
De „Daily Mail" ls teleurgesteld door het
aarzelen van de regeerlng. Het blad ls het
eens met de woorden van Churchill, dat
Duitschland rijp is voor militaire verras
singen. De houding van het „slaperige ka
binet van oude droomers" brengt Engeland
in een groot gevaar.
Minder te spreken zijn de Fransche
bladen.
Dd Paris Solr schrijft, dat Baldwin de
Duitsche bewapening geenszins heeft ver
oordeeld en dat naar zijn meening de on
rust ln Europa niet te wijten ls aan de be
wapening van Dultschland, maar aan het
feit, dat deze door een gehelmzinnlgen
sluier verhuld wordt. Met andere woorden,
hij zou Duitschland vergeven, wanneer het
zijn bewapeningen zal toegeven. Om
Duitschland ln den Volkenbond terug te
brengne is men bereid zijn bewapening te
legallseeren en het Verdrag van Vresailles
met voeten te treden. Het commentaar van
de Llberté sluit zich hierbij aan.
De Temps merkt op, dat tegenover de
verklaringen van Baldwin en Sir John
Simon, dat men zou trachten een ontwa
peningsovereenkomst op zoo laag mogelijk
niveau te bereiken moest constateeren, dat
dit slechts mogelijk ls, door nieuwe onder
handelingen ln het kader van den Volken
bond .en dat alle Europeesche landen aan
dergelijke onderhandelingen zouden moe
ten deelnemen. De vraag is dus, of Duitsch
land bereid is naar den Volkenbond terug
te keeren. Om echter de opvatting van de
rijksregeering ln dezen te kennen moet
men allereerst weten hoe Hitler den En-
gelschen ambassadeur in Berlijn ontvan
gen heeft.
De Duitsche pers is zeer rustig- De N.
R Crt. schrijft daarover:
Men beschouwt het als zeker, dat
Duitschland bij eventueele onderhande
lingen zou willen uitgaan van den tegen-
woordlgen stand van de onderscheiden
wapeningen dus ook van den tegenwoor-
digen stand van de eigen wapening. Waar
schijnlijk is het evenwel, dat dit een en
ander toch eerst na de volksstemming in
het Saargebled zijn beslag zou krijgen.
Duitschland heeft Immers, zoo werd reeds
eenlgen tijd algemeen vermoed, voor dit
geval zijn eigen plannen. Duitschland zou
na de volksstemming het Initiatief willen
nemen voor een veelomvattend vredes
voorstel. omvattend» een heVracht'ging
van het peet van Ketjogc. tmt nact van
Locarno en andere der-eUiV- ver-n-nren
en voorts e?n njnW n?n ->uP -
Duitschland grenzende staten, ln het bij
zoder aan Frankrijk om met Duitschland
RECLAME.
1697
oaouuKSCH «vnitiaicHt
verdragen van vriendschap te sluiten als
reeds tusschen Dultschland en Polen tot
stand gekomen ls.
In dit verband trekt volgend bericht de
aandacht:
De National-Zeltung te Essen bevestigt
in een bericht van haar correspondent te
Berlijn, dat Rudolf Hess binnenkort naar
Parijs zal reizen. Ten gevolge van een uit-
noodiging der Fransche oud-strijders, zou
hij deze informatiereis als particulier
ondernemen om de mogelijkheden van
FranschDuitsche overeenstemming te
bestudeeren „uitgaande van den geest der
oud-strijders". Ribbentrop zou Hess verge
zellen.
BELGIE.
Kleine meerderheid voor de regiering.
De Kamer heeft gisteren een motie van
vertrouwen in de regeering aangenomen
met 93 (Katholieken en liberalen) tegen
83 stemmen (socialisten en Vlaamsch-
nationalistenen 5 onthoudingen.
Men ziet hieruit, hoe zwak de regeering
staat!
o
DUITSCHLAND.
De actie tegen hamsteraars.
De Kerkstrijd.
Vijftienhonderd natlonaal-soclallsten
waarvan verscheidene met trommels en
hoorns, hebben na een rondgang te heb
ben gemaakt, door het centrum der stad
een betooging gehouden voor het huls
van den bankdirecteur Otto Llppold, een
der voornaamste zakenlieden van Leipzig.
De betoogers droegen doeken met zich
mede met opschriften als .Llppold de
Hamsteraar", „De vijand van 't Volk" enz.
Voor het huis van den bankier aange
komen, traden de trompetters naar vo
ren en brachten de familie Llppold een
„serenade"
De voortdurend grooter wordende me
nigte werd daarop door eenlge nazi-lei
ders toegesproken en Lippold's „misdaad
tegenover het volk" werd aan het publiek
bekend gemaakt. Llppold werd beschul
digd van het „hamsteren" van levens
middelen en kleeding.
„Ofschoon hij een vermogen van 1.300.000
Mark bezat, had hij," zoo werd beweerd,
„aan de propagandisten van het winter
hulpfonds welwillend 1 pond meel ge
schonken. De betooging werd besloten met
den herhaalden uitroep „Heil Hitier" en
„Sieg Heil."
Geen enkele onregelmatigheid deed zich
voor en de menigte verspreidde zich even
ordelijk als zij gekomen was, ln rijen van
vier.
Niettemin hebben verschillende bladen
verzocht, Llppold ln verzekerde bewaring
te stellen, .teneinde hem tegen de woede
van het volk te beschermen."
De correspondent van de Times" te
Keulen meldt aan zijn blad dat gisteren
aldaar een groote betooging van katho
lieke vrouwenverenigingen ls gehouden,
waarbij kardinaal Schultz zelf het woord
heeft gevoerd. De opkomst was zoo groot,
dat niet alleen de Dom maar nagenoeg
het geheele plein voor en om den Dom
met vrouwen en banieren gevuld was. De
quintessens van kardinaal Schulz' toe
spraak was. dat de katholieken wel den
nat.-soclallstlschen staat moesten erken
nen en steunen vooral ln zijn strijd tegen
communisme en socialisme, maar dat de
katholieken even pal moesten staan voor
de onvervreembare rechten der kerk, ln
deze dagen van religieuze crisis.
Baldur von Schirach heeft als rijks-
jeugdleider een verordening uitgevaardigd
waarbij aan leden van de Hitler-jeugd ln
het Rijnland verboden wordt zich te men
gen ln religieuze aangelegenheden.
FRANKRIJK.
De grondwetswijziging.
De commissie uit den Senaat voor de
staatshervorming heeft generaal Messlmy
gehoord, die aandrong op de Instelling van
een organisme, dat eenheid brengt ln de
ministeries van Oorlog, Luchtvaart en
Marine teneinde de eenheid van comman
do te versterken.
De commissie heeft twee van haar le
den naar Flandin, den minister-president,
gezonden, teneinde met hem over de
grondwetsherziening te spreken.
Flandin zelde. dat hij niet overhaast tot
wijziging van de constitutioneele wetten
zou overgaan, daar hij van meening was,
dat hl) de meeste hervormingen, die noo-
dig waren, zou kunnen verwezenlijken
zonder naar Versailles te gaan. Het was
voldoende het reglement van de Kamer
te wijzigen. Flandin zelde voorstander te
zijn van de bevoegdheden van den speaker
ln het Engelsehe Lagerhuis, die uitgebrei
der zijn dan die van den voorzitter der
Fransche Kamer. Flandin meent, dat de
Kamer zonder discussie een ontwerp zou
kunnen aannemen, reeds door de bevoeg
de commissie goedgekeurd, volgens het
welk de voorzitter van den ministerraad
in overeenstemming met den Kamervoor
zitter, den datum en den duur van een
debat kan vaststellen.
ENGELAND.
Tosschentijdsche verkiezing
in Putney.
Bij de tusschentljdsche verkiezing ln het
Londensche district Putney behaalde de
conservatieve candldaat M. Samuel 15599
stemmen, terwUl de Labour-candidate dr.
Edith Summerskill 12936 stemmen behaal
de. Bij de algemeene verkiezingen ln 1931
behaalde de conservatieve candldaat Sa
muel. een oom van den thans gekozene,
27318 stemmen, terwijl de toenmalige La-
bour-candldaat Lawder slechts 6172 stem
men behaalde.
ZUID-AMERIKA.
Onzekere toestand in Bolivia.
Naar uit Santiago de Chili gemeld wordt,
zou men ln La Paz nog steeds volkomen
ln het onzekere verkeeren over de verblijf
plaats van den Bollviaanschen president
Salamanca.
De vice-president Tejada, die gelijk be
kend is. de regeeringszaken op zich ge
nomen heeft, heeft verklaard, dat Sala
manca zich voor een Inspectiereis naar
den Zuld-Oostelljken frontsector heeft be
geven. ofschoon zijn aanwezigheid in de
hoofdstad ter behandeling van dringende
vraagstukken noodzakelijk was.
Overigens schijnt de toestand in Bolivia
ernstig verward te zijn. Berichten, die
bulten de censuur om uit La Paz zijn ont
vangen. maken melding van een militaire
Ineenstorting en van politieke onlusten.
Volgens berichten, die in de Chileensche
haven Antofagasta en in Arlca zijn ont
vangen zou de Boliviaansche grens geslo
ten zijn. In La Paz en in andere Boli
viaansche steden zou het zijn gekomen
tot antl-oorlogsdemonstraties. De vice-
president zou vertwijfelde pogingen ln het
wetrk stellen bij de neutrale nabuur-
staten om deze over te halen tot een be
middeling voor vredesonderhandelingen
met Paraguay. Voorts verluidt, dat het den
Paraguayschen troepen zou zijn gelukt
door het Boliviaansche front heen te
breken Zij zouden thans trachten de bres
te vergrooten, teneinde de hoofdmacht der
Boliviaansche legertroepen te omsingelen.
MEXICO.
Een boycot voorbereid?
Het regeeringsblad „Naclonal" publiceert
een bericht van de ..New York Times",
waarin het heet, dat ln Katholieke kringen
ln Amerika een boycot wordt gepropageerd
tegen Mexicaansche waren.
Men verwacht, dat zich ook de Joden bij
deze beweging zullen aansluiten.
De boycot ls tot dusver echter nog niet
in werking getreden.
JAPAN.
Verklaring van Hirota Bijeenkomst
der politieke partijen.
De Japansche minister van Buitenland-
sche Zaken, Hirota, heeft ln den Landdag
zijn met spanning tegemoet geziene groote
redevoering gehouden over den buiten-
landsch politieken toestand.
Hirota begon met een overzicht te geven
van het verloop der vlootbesprekingen.
welke te Londen worden gevoerd, waarbij
hij opnieuw den elsch ln zake volledige
vlootparlteit met de Vereenlgde Staten en
Engeland tot uitdrukking bracht. Tegelij
kertijd, aldus Hirota, is Japan voorstander
van een belangrijke vermindering der
vlootbewapenlng.
De Japansche vertegenwoordiger te Lon
den zal er ook verder naar streven te gera
ken tot een nieuw en redelijk vlootverdrag.
Het ls te hopen, aldus de minister, dat
Groot Brittannië. de Vereenlgde Staten en
de overige mogendheden de rechtvaardige
wenschen van Japan erkennen en inzien,
dat Japan streeft naar een nieuw vlootpact
om den wereldvrede te waarborgen en te
bevorderen.
Hirota constateerde vervolgens, dat de
betrekkingen van Japan tot de verschil
lende landen van Europa en Amerika, zoo
mede tot China ln het algemeen steeds
hartelijker zijn geworden, omdat thans
onder de mogendheden een grooter begrip
bestaat voor de bijzondere positie van
Japan.
De ontwikkeling van Mandsjoekwo be
sprekende, verklaarde Hirota met voldoe
ning, dat deze nieuwe staat, die hij „onzen
bondgenoot" noemde op alle gebieden van
nationaal bestuur snel vooruitgaat en dat
ln Maart van het vorige jaar door de in
stelling van de monarchie een permanente
basis is geschapen voor het land.
Ten aanzien van de betrekkingen met de
Sovjet Unie constateerde de minister ook
hier een verbetering.
De twee grootste politieke partijen van
Japan, de Sejoekai en de Minseito, heb
ben een bijeenkomst gehouden ln de
restauratiezaal van het parlement. Deze
bijeenkomst was het gevolg van de onlangs
door deze partijen afgelegde gezamenlijke
verklaring, waarin zij mededeelden te zul
len samenwerken ter bestrijding van den
nationalen noodtoestand door het opstellen
van een nationale politiek op langen
termijn.
De leiders van belde partijen hielden
krachtige redevoeringen, waarin zij den
nadruk legden op de vitale noodzakelijk
heid van een hartelijke samenwerking
tusschen de partijen ter handhaving van
het constitutlonalisme en waarin zij voorts
erop aandrongen, dat Japan den weg zou
bewandelen, dien Engeland had gevolgd,
in plaats van den weg, dien Duitschland
of Italië hadden ingeslagen.
Steunt, bij gelijken prijs
en kwaliteit,
De Nederlandsche Industrie.
Hiermede dient gij Uw land
En bestrijdt gij de werkloosheid.
(Van onzen correspondent),
ROND RUDOLF HESS.
Berlijn, 22 November.
Een van de meest sympathieke nieuwe
leiders van het Duitsche volk ls de nog
Jeugdige Rudolf Hess, Hitler's plaatsver
vanger als aanvoerder van de Nationaal
Socialistische Duitsche Arbeiders Partij,
bovendien rijksminister zonder portefeuille,
sportvlieger met veel talent; een man van
grooten Invloed, maar tevens wat ln
deze tijden bijna verrassend klinkt van
groote bescheidenheid.
Ook Adolf Hitler ls sterfelijk. En het
ls daarom niet te verwonderen, dat men
hier den laatsten tijd ln vertrouwelijke
gesprekken vaak genoeg het probleem
gesteld ziet, wat er gebeuren zou, Indien
de tegenwoordige leider der natie plotse
ling mocht komen te ontvallen. Op welke
wijze dan ook. Een antwoord op deze
vraag ls niet al te gemakkelijk. Het gaat
er daarbij ln de eerste plaats om, hoe men
zelf tegenover het Duitsch natlonaal-
soclalisme staat. De verwoede aanhangers
van Hitler zijn natuurlijk overtuigd, dat
dit regime voor de eeuwigheid gedacht
is en dus een noodzakelijk vervangen van
den leider weliswaar enorm, maar geens-
7ins een onherstelbaar verlies zou betee-
kenen. De vijanden van het Duitsche fas
cisme zouden Hitler's verdwijnen van het
tooneel als het begin van de ontbinding
van het natlonaal-socialisme begroeten en
zijn van meening, dat al dadelijk een hef
tige huiselijke strijd tusschen de „na
gelaten betrekkingen" dit ontbindings
proces zou Inleiden. Vraagt men dan ver
der en wil men weten, wlen men als ver-
moedelijken opvolger zou zien, of op z'n
minst genomen zou wenschen, dan loopen
de meeningen weliswaar zeer uiteen, maar
de meeste stemmen blijven dan toch
aan Rudolf Hess hangen, ook al ls men
veelal nog ln het onzekere, of men daar
mee dan ook werkelijk de sterkste figuur
na Hitler gekozen zou hebben.
Waarom al deze theorethlsche bespiege
lingen hoor lk den lezer vragen ln
een tijd, waarin het toch op actueele feiten
aankomt?
Daarop ware al dadelijk te antwoorden,
dat de geschiedenis niet alleen actueele
feiten, maar ook wel degelijk actueele
beschouwingen -pleegt te brengen en dat
tusschen belde een wisselwerking bestaat,
die het gebeurende pas goed begrijpelijk
maakt.
Het Duitsche natlonaal-socialisme ls een
zoogenaamde pyramide-bouw. met als
hoogste punt dus een spits, die slechts
voor een enkele persoon ruimte biedt. Deze
top is Adolf Hitler en de geheele onge-
hoord-intensleve propaganda ls er steeds
tot ln de verste gelederen der bevolking
tot gemeengoed te maken; er den meest-
geïsoleerden vlekbewoner nog van te door.
dringen; wat practlsch slechts door te
voeren was door een systeem van verheer
lijking der persoon, dat voor den buiten
staander reeds lang een zeer wrangen
bijsmaak gekregen heeft, om niet te zeg
gen: ongenietbaar ls geworden. Spreekt
men met voormannen van het huidige
regime, dan zijn zij vaak genoeg bereid
om toe te geven, dat dit systeem der ver
heerlijking vooral op den buitenlander
maar ook op den lntelectueel-hoogstaan-
den Duitscher een allesbehalve prettlgen
indruk moet maken. Maar zij argumen-
teeren aldus: het natlonaal-socialisme ls
niet iets voor den intellectueel, maar voor
de massa. En daarom zoekt de propaganda
alle middelen, die aan het bevattings
vermogen en de Innigste drljfveeren van
den doorsnee-staatsburger (liever naar
beneden dan naar boven gerekend) aan
gepast zijn. Van dit standpunt uit moet
men dan ook alles zien, wat hier op het
gebied der staats-propaganda geschiedt.
Al die massale feesten, die vaandels en
vlaggen, die heilige eeden, die alomvat
tende régie, de partij-uniformen, de on
derscheidingen, de doodenvereerlng. de
gedenkplaten, de parade's en ten slotte de
culminatie van al dit uiterlijke ln de
bljna-geheiligde persoon van den Leider.
Een en ander ware natuurlijk ondoor-
voerbaar, indien niet den Staat letterlijk
alle middelen ten dienste stonden om
deze voor bijv. Nederlandsche begrippen
onvatbare propaganda mogelijk te maken.
?™n dag' Ja ge€n uur sinds begin
1933 voorbij, zonder dat het Duitsche volk
ln welken vorm dan ook de voortreffelijk
heid van het fascistische regeeringsstelsel
cn zijn voormannen voor oogen gevoerd
wordt. Een staf van deskundige propagan
disten: Journalisten, sprekers, photogra-
fen, filmregisseurs, tooneelspelers, zorgt
er voor, dat de bewondering geen oogen-
bllk gelegenheid tot verademing krijgt
Een geheel ministerie loert op elke kans
een voorman te vieren en daarmede de
geheele „beweging" in het zonnetje te
zetten. Zelfs de meest onbenullige en haast
lachwekkende feiten als een „3de ver
jaardag" of een „eenjarig Jubileum" moe
ten dienst doen, als men voor de te
huldigen persoonlijkheid andere data niet
zoo gauw bij de hand heeft.
Een resultaat heeft men daar stellig
mee bereikt. Het volk kent zijn leiders, en
slechts 'n zeer kleine meerderheid „merkt
die Abslcht", und 1st verstlmmt". Zoo kent
men niet alleen Hitier, maar ook Goerlng
en Goebbels, Strelcher en Ley, Rosenberg
en rijksbisschop Mueller, Hlerl en Hess,
Epp en Hlmmler. En naast deze en andere
grooten der partij ken men in provinciale
en stedelijke rayons de kleinere goden,
voor wie weer plaatselijk of gewestelijk
een propaganda zonder pauze gemaakt
wordt, vaak op bevel dier heeren zelf, en
niet zelden ln bewoordingen, die door hen
zelf aan de pers verstrekt zijn onder een
druk, die het redactloneele blauwe pot
lood niet ln functie doet komen.
Ziehier een systeem, dat aan de fascis
tische oftewel natlonaal-sociallstische prac
tijk blijkbaar onafscheidelijk verbonden
ls, en dat de laatste weken zulk een hoog
tepunt bereikt heeft, dat de tegenweer
van allerhoogste zijde reeds begint ln te
zetten (waarbij men nog ln twijfel is, of
deze reactie niet eveneens tot het welbe
wuste programma behoort een typisch
bewijs, welk een stemming van onderling
wantrouwen door een en ander gewekt ls!)
De massa moge tot op zekere hoogte
voor deze onderlinge verheerlijking van
sterflijke menschen vatbaar zijn en be
reid, 'n onverwacht-groote dosis van deze
propaganda te slikken; het ls toch ook be
langwekkend, waar te nemen, dat zij ten
slotte steeds duidelijker neiging vertoont,
(Vervolg van het Vijfde Blad.)
TWEEDE KAMER.
AVONDVERGADERING.
BEGROOTING VAN KOLONIÏN,
Ih de avondvergadering ls de hegroo
ting van Koloniën aan de orde gekomen
Nadat enkele sprekers het woord had
den gevoerd, waarbij de heer K. ter Laan
twee moties -stelde tegen de terugbetaling
door ommlge groepen onderwijzers van
studietoelagen, heeft Minister Colijn ge-
antwoord op de ter sprake gebrachte on
derwerpen. Hij noemde de bezetting van
zijn departement voldoende, maar er ls
flink vereenvoudigd, zoo ls het technisch
bureau terugebracht van 60 op 26 ambte
naren. Inzake de moties van den heer ter
Laan: daaraan verklaarde de Minister niet
te kunnen voldoen. Er ls ln de terugbe
taling eenlge verzachting aangebracht,
maar terugwerkende kracht daarvan kan
niet worden verleend.
In het bijzonder heeft de Minister ook
gesproken over de kosten-verdeellng der
vloot, die hij een Ingewikkelde zaak
noemde- Er moeten hierbij zooveel fac
toren, ook van staatsrechtelijken aard, li
acht worden genomen, dat het moeilijk Is
ieder te bevredigen. De gevonden oplossing
behoeft echter geen definitief karakter te
dragen.
Inzake het Rapport-Idenburg: daarom
trent is nog geen beslissing genomen, De
vraagstukken zijn van gewikkeld belang,
De Regeerlng staat echter op het stand-
punt. dat de verdediging van het Ko
ninkrijk der Nederlanden (dus Indlë In
begrepen) berust op het Koninkrijk ln zün
geheel. Voor de toepassing van deze ge
dachte moet een goede oplossing gevon
den worden. Van 1915 af was de helft dei
kosten ten laste van Indlë gebracht, doch
dit kan niet meer. Intusschen zullen, al
vorens er tot een definitieve oplossing ge
komen wordt, de verschillende instantlei
gelegenheid krijgen zich te doen hooren.
Over de moties zal vandaag worden ge
stemd.
De begrooting van Curacao (onderdee
der begrooting van Koloniën), lokte dit
maal heel weinig debat uit. Zij werd goed
gekeurd, evenals de Begrooting van Kolo
niën zelf.
HAGENAAR
haar gunst eerder te schenken aan i
volksleiders, die den Indruk maken on
danks al die offlcieele verafgodings-sy
sternen persoonlijk eenvoudig gebleven t
zijn, dan aan die anderen, die meer sto
tot moppen en anecdotes, dan tot werke
lijk respect schijnen te geven, ook al zlji
zij niet minder harde werkers en nle
minder vurige patriotten.
En hierin is de verklaring te zoekei
voor het feit, dat de groote meerderheli
der zoogenaamde „kleine luyden" niet i'
leen een oprechte vereering voor Hitler ii
zlcli om draagt, maar ook een stille llefd
en hoogachting voor Rudolf Hess (ove
wlen, ook dit is teekenend, nog nimmi
een ,mop" ln omloop ls geweest, terwi
hatelijke grappen over Hitler eveneer
schijnen te ontbreken). Hermann Goerln
daarentegen, maar ook Goebbels, Lel
Mueller en andere onder-aanvoerders zijl
nog dagelijks mikpunt voor volksvenljnlg
heden, die al heel gauw de ronde over d
geheele aarde doen en ln dit geval min
der op goedgezinde populariteit dan oj
stil verzet en toenemende antipathie sch)
nen te wijzen. Ook al blijkt daarvan niet
in het oppervlakkig samenleven, dat nfl
altijd onder den druk staat van een dei
potisme, dat de „beweging" gaarne pleeg
tc loochenen.
Nu is het wel opvallend, dat juist Rn
dolf Hess dezer dagen nog weer eens B
een kort bevel last gegeven heeft, het in
derdaad ondragelijk geworden „byzanti
nisme", waarin een deel van het Duitscb
volk vervallen ls, den kop in te drukker
Een eerlijk en eenvoudig gebleven mai
als Hess (en hier staat Hitier meer dar-
ooit aan zijn zijde) kan het niet langr
aanzien, dat de verheerlijking der man
nen ln de bruine en zwarte uniforme:
vormen heeft aangenomen, die aan d
parodie grenzen en die ten slotte het na
tionaal-socialisme internationaal belache
lijk moeten maken. Het moet nu eens op
houden, meent minister Hess, dat krantei
gedwongen worden, vrijwel dagelijks poe
tretten van kleine plaatselijke heerscher
met ophemelenden tekst op te nemen; da
kruiperige „onderdanen" nare loferedenef
op invloedrijke ambtenaren uitbrengen al
leen om zichzelf „in de gunst en recom
mandatie" te brengen. En dat dezj
„oekase" noodig was, bewijst, hoe erg nel
met dit byzantinisme in het voor zul»
uitersten zoo ontvankelijke, sentimenteeli
Duitsche gemoed reeds geworden was!
Maar hoe weinig het helpen zal. bewee:
een avondeditie van dr. Ley's lijforgaan
„Der Deutsche", dat in hetzelfde nummer
waarin het ln een hoofdartikel de voor
treffelijke oekase van Rudolf Hess in n«
zonnetje zettè. onbekommerd voortging
met zijn dagelijksche bewierooking van
dezen dokter Ley, die geen stap kan doen,
geen woord kan prevelen, zonder dat dit
met vette letters in zijn blad wereldkun
dig gemaakt wordt; zonder dat daar aan
deze dr. Ley als spreker, wandelaar, )0-
vlaal vriend der arbeiders, lnspecteerenn
generaal zliner troepen, kortom Napoleon-
in-zakformaat, in photo-vorm wordt toe
gevoegd.
De kleinen zullen niet bescheiden wor
den, zoolang de grooten nog het slecnw
voorbeeld geven. En hebben zelfs de gra
ten schuld, zoolang persoonsverheerjukms
van natlonaal-socialisme als onafscheide
lijk beschouwd blijft?
ROLAND-
o/e vrtjo 's 'n (?e*%o
A Vo£en AoorQ/^^ken^
1-9
