TWINTIG JAAR GESCHIEDENIS
EN GEESTELIJKE GROEI!
LEIDSCH DAGBLAD - Derde Blad
Zaterdag 17 November 1934
19 Buitenl. Weekoverzicht
De Volkenbond boekte succes met zijn methode
INGEZONDEN.
POSTZEGELS
EEN WERELD VOL ONZEKERHEDEN.
Vol onzekerheden blijft de wereld! Het
•ijkt er werkelijk op, dat geen enkel vraag
stuk meer tot een oplossing kan worden
gebracht, laat staan dan een bevredigende
oplossing! Met de Londensche vlootbespre-
kingen b.v. gaat het op en neer; zoo heet
iedere mogelijkheid van een resultaat best
bereikbaar, den volgenden dag is het pre
cies omgekeerd. Laten we aannemen, dat
de waarheid in het midden ligt. doch dan
blijkt daaruit reeds lmpleclet dat er in
ieder geval weinig verschot te Londen is
waar te nemen. En daarvan getuigt nog
scherper het vaste voornemen van Amerika
om de vloot uit te breiden tot het maxi
mum van het verdrag van Washington!
Of moeten we in deze geste zien een
Amerikaanse he poging tot pressie op
Japan, gelijk ook bij de besprekingen te
Washington" Het zou in ieder geval een
argument zijn. waarvoor Japan gevoelig
is! Gelet op de Amerikaansche maat
regelen, die reeds een begin van uitvoering
ondergingen, zijn we er echter nog niet
zoo gerust op thans met een loutere be
dreiging te doen te hebben. Amerika gaat
immers nieuwe vliegvelden aanleggen, die
kennelijk tegen Japan zijn gericht, het
brengt zijn vloot in hoofdzaak over naar
den Stillen Oceaan enz. En, bovendien, ter
bestrijding der werkloosheid schrikt Ame
rika niet terug voor de uitgave van een
milliard meer of minderDaartegen
over staat juist, dat Japan onder zware
finantieele zorgen gebukt gaat, die nog
ernstig zijn vermeerderd door de natuur
rampen, die het land van den Mikado heb
ben geteisterd!
Dat Duitschland genoeg heeft van zijn
Isolement, het ls duidelijk tot uiting ge
komen door het bezoek van von Rlbben-
trop aan Londen Heette het aanvankelijk,
dat het slechts een persoonlijk bezoek be
trof om te voldoen aan jacht-genoegens
langzamerhand de geijkte term om be
sprekingen te verdoezelen! toen hjj zoo
wel Eden als sir John Simon op het
Foreign Office opzocht was alle twijfel wel
verdwenen Duitschland zou gaarne tot den
Volkenbond en zijn organen terug keeren,
doch zoo eenvoudig gaat dat niet.
Zonder een zekere formule Inzake rechts
gelijkheid zal Hitier moeilijk bakzeil kun
nen halen, doch zal hij deze voldoening
weten los te krijgen? Voorloopig ziet het
er o.i. nog niet naar uit! Het Duitsche
wegloopen uit Genève heeft de sovjets
daar gebracht en dat is den Franschen
momenteel alles waard.
De strijd om het Saargebled blijft la
tent voortwoekeren. De Sa ar commissie
heeft een voor het Duitsche front zeer
bezwarend memorandum uitgegeven, dat
prompt beantwoord is met een van die
Es 1st nicht wahrs", zoo goed bekend uit
den oorlogstijd. Bij vergelijking valt het
pro van het memorandum toch zeker ver
boven het contra van de Duitsche ontken
ning te stellen door meer zakelijkheid, be
wijsmateriaal als anderszins. Maar, geluk
kig, heeft het Derde Rijk het gevaar inge
zien en dit tot een minimum teruggebracht
door een soort grensgebied van 40 KM.
te trekken rondom het Saargebled, waar
binnen SA. en SjS. zich niet mogen be
wegen.
En de moord te Marseille heeft nog niet
uitgewerkt! Integendeel schfjnt thans deze
droeve daad pas in haar gevolgen te zullen
aanvangen, daar de Zuid-Slavische minis
ter van buitenl. zaken Jeftitsj naar Genève
is vertrokken met het voornemen van den
Volkenbond een nauwkeurig onderzoek te
eischen Inzake de politieke verantwoorde
lijkheid voor dezen aanslag. Vooral tegen
Hongarije schijnt deze actie gericht en zoo
voelt men het daar ook reeds bij voorbaat,
zoodat een scherpe toon wordt gehoord
tegen de buren uit het Zuiden De Hon-
eaarsche premier. Goemboes. zal bij zijn
bezoek aan Rome den Duce er wel over
gesproken hebben en ongetwijfeld zal Mus
solini ook met den Oostenrijkschen bonds
kanselier Schuschnigg er naast al 't andere
wel een woordje over laten vallen. Rome
wil ln het mldden-Europeesche vraagstuk
blijkbaar de eerste viool blijven spelen en
vandaar al die bezoeken aan Italië's hoofd
stad! Daarnevens schijnen echter de prell-
minairen voor een bezoek van Laval weer
te zijn aangevangen en met kans op suc
ces, zoodat daaruit al is op te maken, dat
Italië niet noodeloos Zuld-Slavie. Frank-
rijk's vriend, zal prikkelen
De Fransche crisis is zeer snel opgelost,
gelijk bekend, en Flandin heeft zich tevens
gehaast, om van het parlement een votum
van vertrouwen te verwerven. Hij heeft dit
votum verkregen met groote meerderheid
en te verbazen ls dit zeker niet! Het
Fransche joarlement voelde wel degelijk,
hoezeer Doumergue feitelijk de sympathie
van breede lagen achter zich had en toen
Flandin zich tot het uiterste inspande, om
den Godsvrede te handhaven met conces
sies aan het parlement, toen begreep het
met die concessies, die het parlement voor
loopig veilig stelden, tevreden te moeten
zijn. Oogenschijnlijk is er niet veel ver
anderd. behalve dan dat Doumergue plaats
heeft gemaakt voor Flandin doch dit is
werkelijk: schijn bedriegt! Stond Doumer
gue boven de partijen. Flandin doet dit
niet en dientengevolge is moeilijk reeds
te pellen, of dit Fransche kabinet een
langer leven zal zijn beschoren dan in
Frankrijk gewoonte was geworden.
Laval schijnt echter de buitenlandsche
politiek van zijn voorganger ongewijzigd te
willen voortzetten en zelfs de kwestie van
't Oost-pact komt weer naar voren. Vooral
de sovjets schijnen daarop weer te tam
boereeren!
Hoewel niet geheel onverwacht maar
toch vrij plotseling staat België ook voor
een crisis. De regeering de Broqueville is
afgetreden tengevolge van meeningsver-
schlllen ln den boezem van het kabinet en
in de Dartijen die het steunden. De libe-
Talen kennen oud- en jong-liberalen. de
R.K. vallen ln nog meer nuanceeringen
uiteen om van de Vlaamsch-Fransche
tegenstellingen maar te zwiiven Tenge
volge van al deze ee-chihen heeft, de
Broqueville ook niet voldoende gebruik
kunnen maken van de hem verleende
volmachten Doch de oplossing der crisis
wordt er ook niet door vergemakkelijkt, al
ls over een zeer voornaam punt overeen
stemming: handhaving van den gouden
(Door Salvador de Madarlaga, vroeger embassadeur van Spanje te Parijs)
Twintig Jaar zijn verloopen, de eene
aanslag volgde op den andere, en terwijl
de slachtoffers vielen door de politieke
hartstochten die ons kleine Europa ver-
deelen en opjagen, hebben wij een ande
ren strijd en verschillende revoluties be
leefd: den strijd om den oorlog uit te ban
nen, en de revoluties om de volkeren te
redden. En toch
De wereld besteedt tegenwoordig meer
aan bewapening dan ln 1914 en zij schijnt
in het geheel niet in staat de noodlottige
charma ervan te breken, die haar naar
den ondergang leidt. De revoluties bebben
de naties niet het geluk gebracht, zooals
zij zich dat hebben gedroomd. De moord
op koning Alexander en minister Barthou
(die ondanks ztjn gevorderden leeftijd nog
zóó levenskrachtig was, dat wij ons moei
lijk kunnen voorstellen dat hij is heenge
gaan i, deze dubbele moord doet ons weer
eens beseffen, hoe de geheele wereld en
Europa in het bijzonder, te lijden heeft
onder de bloedige beslechting van mee-
nlngsverschillen.
En toch.... Gedurende deze twintig
jaren hebben wij allen gedroomd, en de
Westerlingen vooral, van het tijdperk van
het recht. Wie herinnert zich niet den
geest die de geallieerden bezielde, hun
strijd om recht, het recht en de vrijheid?
De bittere teleurstelling die de anderen
hebben gekend, zij die den oorlog „ver
loren" hebben, hoeven toch geen oorzaak
te zijn dat zij deze ware en ernstige be
zieling. die ondanks alles toch in een groot
oogenblik van den oorlog is ontstaan, niet
zouden kunnen voelen. Want uit dezen
geest is immers ook de Volkenbond ge
boren 1
In den eerster, tijd leek het ons dat,
(ondanks de afvalligheid van de Vereenig-
de Staten) zijn opstanding en werking 'n
troost en een vergoeding zouden zijn voor
alles wat er geleden was in de verschrik
kelijke jaren, die eraan vooraf zijn ge
gaan.
Tenslotte zou een geschiedenis, waardig
aan het wezen van het verstand, begin
nen!....
Men voorspelde den Volkenbond echter
een sombere toekomst. Toch heeft hij zich
er tot nog toe beter doorgeslagen dan ve
len van zijn vijanden wel hadden gewild,
maarook is hij veel levenloozer dan
velen van zijn vrienden hadden gewenscht
en gehoopt. Hij groeit terwijl hij zachtjes
voortsukkelt. Hij is klein en bescheiden,
opdat hij nooit zal omkomen. Hij heeft
twaalf jaar gewacht met de voorbereidin
gen van de Ontwapeningsconferentie en
hij heeft haar gedurende twee en een half
jaar weten te rekken, waarbij hij een
werkzaamheid ontplooide, die in kracht
op en neer ging.
In deze tusschenpoozen van verdoovlng
konden de oorlogsbudgets herademen,
want.... de internationale verhoudingen
zijn moeilijk en zij maken elke volgende
étappe nog moeilijker. Duitschland treedt
toe; Japan vertrekt, Duitschland vertrekt;
Rusland treedt toe. De horizon rondom
Genève wordt donker, het scepticisme
woekert voort....
Geven wij toe aan deze zwartgalligheid?
Beamen wij dat ons niets anders over
blijft dan dat elk land zich maar weer
her-bewapent, opdat „wat komen gaat"
niet onverwacht zal zijn? In geen geval!
Zelfs heden, zelfs ln omstandigheden die
zoo ongunstig lijken als nu het geval is
(zij zijn het ongunstigst sedert het Ver
drag van Versailles), zelfs nu zijn de re
denen om met geloof en vertrouwen de
Internationale samenwerking voort te zet
ten, sterker dan de beweringen van hen,
die zich aan zwartgalligheid hebben over
gegeven.
Wel is een optimisme dat de werkelijk
heid niet ziet en in den ongunstigen zin
van het woord idealistisch is (een opti
misme bij voorbeeld, dat de gevaren niet
wil zien, die ontstaan door bepaalde inter
nationale tendenzen en zekere nationale
situaties, die den vrede bedreigen), zoo'n
optimisme is belachelijk en verderfelijk.
Daarvoor moet men doof zijn, evenals
voor een systematisch pessimisme. Helder
heid van ziel en een klare geest zijn te
genwoordig meer dan ooit onmisbaar.
Er is geen sprake van een échec dat de
Volkenbond geleden zou hebben, integen
deel. Ondanks de schijnbare slechte gevol
gen van het werk der laatste twee jaren
doet het succes der methodes van den
Volkenbond ons verbaasd staan. Ik wil
hier niet in herinnering brengen de tal
rijke gevallen, waar door de bemiddelng
van den Volkenbond een oorlog ls verme
den. Daarvoor zouden de voorbeelden van
Griekenland-Bulgarije, Joego Slavië-Alba-
nië, Peru-Columbia enz, kunnen dienen.
Maar er is iets belangrijkere te noe
men, iets dat het groote succes beter toont
dan deze, ongetwijfeld ook belangrijke
overwinningen, die helaas maar al te snel
vergeten schijnen te worden. Er is de gra-
dueele hervorming van de weerspannigste
nationale opvattingen tegenover bepaalde
Internationale Ideeën, die moeilijk op het
eerste gezicht zijn te aanvaarden, vooral
door de groote mogendheden, die meer
nog dan de andere, gewend zijn hun op
permacht te laten gelden.
Want het is goed zich eens rekenschap
standaard, in geen geval devaluatie. De
eerste poging om de crisis tot een oplos
sing te brengen is reeds mislukt; Jaspar,
aan wien opdracht was gegeven door ko
ning Leocold, heeft deze opdracht weer
neergelegd, daar de koning blijkbaar be
zwaar had tegen enkele door hem voor
gedragen ministers. Of nu een outsider
aan de beurt komt?.
Er is tusschen de volkeren meer
eenheid dan men vermoedt.
te geven van de verborgen zielkunde die in
de internationale politiek schuilt. Als eer
ste heeft men de souverelnltelt, die alle
naties bezitten, voor zoover zij een Juri
disch kenmerk ls van haar onafhankelijk
heid en nationaliteit en, ten tweede is er
de uitoefening van die souverelnitelt, die
de naties ln het spel brengen, wanneer
en als zij het kunnen: de groote met veel
meer gemak dan de kleine.
Het ls met de souverelnitelt der naties
als met de vrijheid der burgers in een
land. dat de gelijkheid onder hen wenscht.
De wensch eenigen tijd in heerlijke vrij
heid door te brengen ls het bescheldenste
recht dat elke burger in een democrati-
schen staat bezit, evengoed als het de
wensch ls van den rijksten bankier van
zijn land.
En toch geldt bij het fijne, Ingewikkelde
spel, dat politiek heet, de stem van den
bankier meer dan die van den gewonen
onbekenden burger....
VROEGER TEGEN, NU VOOR!'
Geen wonder ook, dat de vooruitgang
van de Internationale organisatie bij de
kleinere naties, wier souvereiniteit meer
theorie dan practijk is, meer weerklank
vindt dan bij de grootere. Maar voor klei
ne, zoowel als voor groote, is het moeilijk
zich door een tijdsgeest in een betere or
ganisatie te laten inlijven. De hoofdzaak
is echter dat zij zich laten inlijven I
Wie herinnert zich niet de voortduren
de oppositie van Engeland tegen elk plan
van controle op de bewapening? Gedu
rende de eerste besprekingen, nu ongeveer
tien jaar geleden, was het woord „con
trole" genoeg, dat de Britsche delegaties
haar houding geheel veranderden en haar
leden gezichten trokken, als dachten zij
aan het golfspel en alsof de besprekingen
kleinigheden betroffen en aardigheden,
die hun niet aangingen1
Nu is Engeland vóór bewapeningscon
trole en het idee van een voortdurende,
automatische controle met alle goede
eigenschappen ervan, schijnt Engeland
zelfs zeer aanvaardbaar.
Wie anders dan juist de Amerikaansche
waarnemers waren de felste tegenstan
ders van reglementeering van den inter
nationalen wapenhandel en wapenfabrl-
cage? Alle argumenten bestreden zij en zij
aarzelden ook niet om zoo noodig hun toe
vlucht te zoeken bij de federale grondwet.
Als het maar erom ging de plannen te be
strijden, die reeds bestonden van 1923 afl
Tegenwoordig geven de Vereenlgde Sta
ten in gunstlgen zin de leiding, als het de
bewapeningsvermindering door controle en
openbaarheid betreft, en het gevaar dezen
brutalen en gevaarlijken handel en de
niet minder gevaarlijke Industrie te be
strijden.
Men zou kunnen opmerken dat het hier
slechts gaat om plannen en nog eens
plannen maar niet om werkelijkheden.
Doch zie dan de werkelijkheid! De we
zenlijkste van .alle: de facultatieve bepa
ling in de overeenkomst van Den Haag
die aan het Permanente Hof voor Inter
nationale Justitie een bevoegdheid ver
leent, die haar rechterlijke uitspraken
bindend doen zijn, (welke bepaling aan de
opstellers zelf een schier niet te verwezen
lijken ideaal leek!), deze bepaling ls te
genwoordig voor een groot aantal landen
een wet geworden, die hen vereenigt
Deze feiten geven blijk dat de publieke
opinie over de geheele wereld een lang
zaam groeiproces doormaakt. O, zender
twijfel schijnt de epidemie van nationa
listische econonomische maatregelen, die
de wereld teistert, op het eerste gezicht
aan alles een einde te maken, maar
dat is ook alleen maar op het eerste ge
zicht.
Laten wij twee dingen onder oogen zien:
als eerste moeten wij dan erkennen dat
alle regeeringen, die ultra-protectionisti
sche en beschermende maatregelen ne
men, dit eigenlijk met tegenzin doen en
zonder overtuiging, en gedreven worden
door het verlangen de economische crisis,
die hun levensrythme verstoort niet nog
erger te laten worden. Ten tweede moeten
wij constateeren dat dit verschijnsel alge
meen ls, Deze twee feiten gecombineerd
zouden doen vermoeden, dat wij niet te
maken hebben met een internationaal ver
schijnsel, dat nationale karaktertrekken
heeft, de symptomen yan een economische
ziekte, die over de geheele wereld ligt.
Zelfs op dit terrein, hoe ongaarne we het
ook betreden, vinden wij der wereld een
heid, ondanks alle verscheidenheid.
Wij zouden hieruit de gevolgtrekking
kunnen maken, dat de beschaafde wereld
een geestelijke en economische crisis
doormaakt, die wel zeer ernstig is, maar
die de eenheid der wereld Devestïgt.
Ongetwijfeld: men richt tolmuren op,
droomt van autarkie, vermeerdert de be
wapening. maar de wensch naar vrede is,
ln tegenstelling tot 1914, geen simpele
formule van offlcleele voorzichtigheid,
niaar eer, diepe en ernstige gedachte, die
alle regeeringen beheerscht, als gevolg
van de groeiende Internationale solidari
teit en van de heilige vrees voor revolutie.
Laten wij hopen, dat de vrede onder
ons zal kunnen regeeren, beschermd door
een positief en een negatief element, als
symbolen en getuigenissen van de dubbele
r.atuur der menschen, opdat wij onder de
bescherming van dien vrede, op de fun
deeringen der rechtvaardigheid, de We
reldstad kunnen bouwen,
(Nadruk verboden).
(Bulten verantwoordelijkheid der Red.)
Cople van de al of niet geplaatste
stukken wordt niet teruggegeven.
EEN LIED VOOR HOLLANDSCHE
JONGENS.
De wereld in.
Onze stadgenoot, de heer N. J Swler-
8tra, onderwijzer aan de school Zuidsingel
zond ons onderstaand, door hem vervaar
digd lied, dat door de leerlingen van xijn
klas met enthousiasme wordt gezongen.
Wijze: Sarle Marais.
Wij Hollandsche jongens, wij blijven
[niet thuis.
Wij kiezen maar lucht of zee.
Wij dragen een moedig hgrt onder 't buis
Als vroeger Oud-Holland dee.
Refrein.
Komt jongens, niet suffen, de wereld
fis groot.
Hoort naar de motorstem.
Naar Australië of de West. niemand
Cblijve ln zijn nest.
Wij gaan met de K. L. M-
Wij Hollandsche jongens, zoo frisch
[en zoo blij,
Wij willen de wereld zien
Te voet, met de flets of per automobiel,
Doch liever per vllegmachien.
Refrein.
Komt jongens, niet suffen, enz.
Wij Hollandsche jongens, wij zeilen
[door de lucht
Met Ulver, Pinguïn of Snip,
Pelikaan of Oehoe voor een wereldvlucht
En zijn dan terug in een wip.
Refrein.
Komt jongens, niet suffen, enz.
MORGENKINDERVOEDING „JERUEL".
Geachte Redactie.
Mogen we nog eens een plaatsje vragen
in uw blad? Bij voorbaat onzen hartelijken
dank.
Sinds geruimen tijd hebben we niets
vermeld omtrent de kindervoeding. Dit be-
teekent evenwel niet, dat deze op non-
actief is geweest. Gedurende den geheelen
zomer is de voeding op volle kracht door
gegaan. Maar nu staat de winter voor de
deur en ls de kindervoeding niet minder
noodig. Daarom vragen we nog eens bij
den aanvang der wintercampagne drin
gend om de medewerking van de burgerij,
die ons nog altijd in staat heeft gesteld,
dit mooie werk te doen.
Eiken ochtend om 8 uur komen er onge
veer 80 kinderen, die gevoed worden voor
dat de school begint en dit aantal wordt ln
den winter steeds grooter en van alle ge
zindten. Komt u toch eens kijken, het is
zeer zeker de moeite waard. Wie het een
maal gezien heeft, vergeet het nooit weer.
En wanneer onze collectrlces langs de
hulzen gaan om uw gaven ln te zamelen,
bedenk dan eens, welk een voorrecht het
is,, ln dezen tijd met een goed gevulde
maag aan het werk te kunnen gaan. Laat
hen niet vergeefs bij u aanbellen, maar
geeft, wat u missen kunt. Ook bijdragen
op ons gironummer 150753 zijn van harte
welkom
De kinderen krijgen alleen boterham
men en warme melk. Zijn er ook leveran
ciers, die bereid zijn om ons voor de kin
deren een versnapering te verschaffen ln
den vorm van een meubileering op de
boterham? U kunt zeker zijn van de dank
baarheid der arme kleinen.
Tevens zouden we langs dezen weg
gaarne onzen dank betuigen aan de ons
onbekende geefster, die verleden winter
ons elke week gortepap verstrekt heeft
voor de kindervoeding. Wij hopen, dat zij
langs dezen weg onze dankbaarheid voor
haar sympathiek medevoelen in ons kin
derwerk wil aanvaarden.
Door dit werk komen we natuurlijk her
haaldelijk ln aanraking met de aller
armsten en ons bereiken dan ook zeer
vele dringende verzoeken om kleeding-
stukken en schoeisel, dekens, enz. Allicht
zijn er onder de lezers van dit blad wel,
die kleedingstukken kunnen missen, die
zij zelfniet meer gebruiken. Wanneer u
dan ons telefoon no. 1743 opbelt, zullen we
die graag laten afhalen.
Wij vertrouwen, dat ook dit beroep op
uw aller medewerking niet tevergeefs zal
zijp, opdat veel leed gelenigd worde.
Met dank voor de plaatsing,
J. VERKERK, Middelstegracht 3.
DE DECEMBERMAAND OP DE BUITEN
SCHOOL.
Half NovemberDruilig, donkei
weersombere dagenMaar met
rode neusjes en koude handjes studeren
de kleintjes der Buitenschool ijverig op
de dierbare oude bekenden: „Zie ginds
komt de stoombooten meer moderne
feestliederen.
Lezer, aarzelend kom ik u herinneren,
dat het binnenkort Sinterklaas en Kerst
mis is.
AarzelendNiet omdat ik het eens
ben met die pessimisten, die beweren dat
dit geen tijden zijn om feest te vieren.
Kinderfeesten, ze zijn even noodzakelijk
voor een gezond kinderbestaan als brood
en melk. Zouden ze er andere zo verlan
gend naar uitzien? Ze doen het bij ons
heus niet om de geschenken, die kleinig
heden vormen slechts een onderdeel van
de algemene vreugde, maar hoofdzaak is:
de feestdag met vrolijke, zingende kin
deren, de sfeer van de goede heilige, de
kerstboom met zijn vele lichtjes en het
mooie, oude verhaal.Horen de kleinen
thuis nog over tets anders dan over werk
loosheid en gebrek? Ik zou er u droeve
staaltjes van kunnen noemen. Bedenk dan
eens wat een paar dagen van echte, zon
nige blijdschap voor hen betekenen.
Om tót de zaak te komen lezer want
ik mag niet te veel plaatsruimte vragen
van het blad, dat zo vriendelijk is deze
regelen op te nemen mijn aarzeling
komt voort uit de teleurstellende ervaring
die we de laatste jaren opdeden. Het aan
RECLAME.
Uit
Zwaar werken? geen
nood, eet slechts
Standaard's brood
tal giften ls zo klein, het getal odm
trouwe vrienden loopt terug. Ach bezint u
nog eens goed of het werkelijk niet kan
misschien kunt u toch nog wel iets missen'
Leldenaars het zijn uw stadskinderen, dié
hier hun genezing zoeken en zo heel vaak
vinden. Vrees niet dat uw geld niet nuttig
gebruikt zal worden. De som, die we voor
de feesten uittrekken is maar klein, maai
ik zou de Sinterklaas, en Kerstgav'en dit
jaar zo graag gebruiken voor nog een
ander doel: noodzakelijke aanvulling van'
onze reservekast. De kleding der kinderen
ls zo vaak onvoldoende. Verschillende!
malen verzuimden de kleinen de school
wegens gebrek aan schoenen aan mantel
of Jas. Ook aan de ultzetjes der internen
ontbreekt dikwijls het hoognodige. Tot
nu toe kon dit bijna steeds worden aan
gevuld uit een reservevoorraad, door
vriendelijke handen ons geschonken, maar
nu gapen de planken van onze kast akelig
leeg.
Moeders kijkt de kasten uwer kinderen
eens na. Stuurt ons de kleren waar ze uit
groeiden, stuurt ons het speelgoed, waar-
voor de uwen te groot zijn geworden,
stuurt ons uw geld om er nuttige en warme
dingen voor te kunnen kopen. Als u ons
even een berichtje stuurt komen we het
ook heel graag halen. We hebben 75 kin
deren van 6 tot 14 jaar. Ons gironummer
is 62435.
Adressen te Leiden, waar goederen be
zorgd kunnen worden zijn:
Mej. E. Glanner, Hoogewoerd 142 en de
heeren J. W. F. Verwer, Roodborststra&t
en B. Schippers, Nieuwe Rijn 99.
G. C.
DE VERLICHTING IN NOORDELIJK
KATWIJK AAN ZEE.
Geachte Redactie!
De Katwijksche bestuursmolen maal)
langzaam. Daarom moet er nu en dan
voor aanvoer van wat fermen wind ge
zorgd worden. Het gaat eenerzijds ten
minste geweldig op z'n elf-en-dertigste.
Doch dit moet óók gezegd de open
baring van de offlcieele Katwijksche ge
meente op publiek terrein (gem.bedrijven);
is naar verschillende zijden zéér, zéér uit-
eenloopend. Het heeft wat van de eclips
tegenover de volle maan. Hiermee is, zoo
als het Katwijksche bestuur zich in zijn
publieke werkzaamheden openbaart, tvel
eenigermate juist getypeerd. Eenerzijds
een nieuwe, moderne Boulevard, 500 Meter
lang, geheel modern verlicht en bestraat,
doch onbewoond. Een nieuw zuidelijk ge
deelte, des avonds schitterend groote stads
verlichting. Een nieuwe wijk in het cen
trum, volkomen up to date in aanleg en
aankleeding. Tip-top in orde. Dit alles kan
gebeuren doch een paar lantaarns meer
in Noordelijk Katwijk aan Zeedie
zouden de flnancleele Instorting van
gem. Katwijk na zich sleepen. O sancta
simplicitas! Aan den eenen kant alzoo een
uitdeeling der gemeentelijke gaven op
uiterst royale wijze, terwijl anderzijds een
schrielheid wordt betracht, die een Shy-
lock in 't gevlei zou komen. Is Noordelijk
Katwijk aan Zee dan van alle beteekenis
ontbloot? Laten er in 't seizoen niet tal-
looze gasten hun anker neer? Heeft het
geen uitgebreid net van ruime straten?
Toch moet blijkbaar dit dorpsgedeelte
geheel in z'n oude doén voortsukkelen. De
tegel voor trottoirbestrating schijnt et
contrabande te zijn Een heliend trottoir,
een hoek van plm. 30 gr. met het wegni-
veau makend, als in de Donker Curtlus-
straat, blijft nog immer de aangrenzende
bewoners ln de bewegingen hunner onder
danen tot voorzichtigheid manen. En dan,
als gezegd, die verlichting. Als zwarte
schimmen doemen op onderschelden plaat
sen des avonds bij donkere maan de voor
bijgangers in den grauwen, valen nevel
op. Tegenover verschillende zeer onaan
zienlijke straten en stegen moeten onder
scheiden straatgedeelten ln Noordelijk
Katwijk aan Zee het, wat helderheid van
verlichting betreft, volkomen afleggen.
Blijft deze toestand van achterstelling
voortduren en het is al weer midden
November, de kortste dag nadert snel
dan raakt men allengs aan deze ongelijk
heid gewend. De indruk, dat in het dorp
met twee maten gemeten wordt, en aan
bestaande wijken beslist onvoldoende aan
dacht besteed wordt, verstompt, terwu1
toch hier even goed en even zwaar op
het
altaar van gemeente en vaderland geof
ferd moet worden.
Andermaal wijzen daarom ondergetee-
kenden de Katwijksche autoriteiten op de
urgentie ten opzichte van het noordelijk
zeedorp, om ook hier de bestrating op
hooger peil te brengen en de achterstel
ling in verlichting zooveel mogelijk op te
heffen.
w.g. Namens vele bewoners der
Borgerstraat,
JAC. v. DUYN.
N. VAN RIJN.
J. SCHAAP.
D. v. DUYN.
JAC. KETTING.
E. OUDEMAN.
H. VARKEVISSER.
M. v. DUYN Hzn.
JAC. HOEK.
RECLAME-
7550
Groote sorteering Seri#
Pakketten en Postzegel*
per stuk. Ka-Be alban^
nieuwste uitgave.
C. V. LEEUWEN
Lokhorststr. - Te1-1931
