FOUTEN-ZOEKPLAATJE
Donderdag 6 September 1934
No. 36
de laatste week van de vacantie
:ide zusjes van Leeuwen hadden
op genoten. Vader en moeder wa-
karlg geweest, want zeiden ze,
ebt allebei je best gedaan in 't
°n schooljaar, geniet dus nu maar
.Tijheid, dan heb je straks weer
noed om te beginnen,
ie nieuwe moed hadden ze ook
dig. Rina, de jongste der zusjes,
mee op school, maar was soms
onoplettend en erg speelsch.
Is moest ze door haar onderwij-
ok wel door vader en moeder aan
:rk herinnerd worden. Dan nam
sje zich wel voor om in 't vervolg
ndacht aan haar werk te geven,
eh viel ze telkens weer in haar
ug. Maar vader en moeder wisten
het geen onwil van hun dochter-
doch alleen maar speelschheid
irom hadden ze veel geduld met
het oudste meisje van Leeuwen,
de vacantie vooral nieuwe moed
Want zij had de school waar ze
lang geweest was, verlaten, en
de nieuwe cursus naar de H.B.S.
,e had een heel goed toegangs-
afgelegd en daarvoor wachtte
)g een prachtige belooning, maar
vertel ik nu niet. De verandering
a wachtte, behoefde ze niet alleen
maken, want Tilly de Roode, haar
vriendinnetje, had eveneens het
gsexamen voor de H.B.S. met goed
afgelegd. Dus zouden ze samen
dat vonden de beide meisjes maar
fttig. Doch voor de kinderen weer
ïool zouden gaan, wachtte hun nog
rlijk uitstapje,
allerlei omstandigheden was dit
e tot de laatste week van de va-
rerschoven, maar nu zou het dan
■usch gebeuren.
if as gewoonte bij de familie Van
tl, dat vader en moeder, die nooit
g van huis konden, ieder jaar sa-
n weekje uitgingen. Dan mochten
ti Rina niet mee, omdat vader en
hen daar nog te jong voor von-
ich dit jaar zou het voor het eerst
zijn.
>n goeden dag had vader hen ver-
it ze dit jaar met vader en moe-
s mochten om een fietstochtje door
and te maken. Ze zouden iedere
eind fietsen, vader wist nog niet
r, dat hing er van af of ze gauw
irden.
tnds zouden ze dan in een hotel
:hten.
ie dat ook een blijdschap gegeven
de beide zusjes. Een fietstocht met
:n moeder en dan slapen in een ho-
ook nog nooit gebeurd was! Maar
jdschap zou nog grooter worden,
ïad al telkens met vader en moe-
over gesproken hoe naar ze het
dat Tilly dit jaar heelemaal niet
had moeder gezegd, „dat is wel erg
r voor haar. 't Komt door 't kleine
e van Tilly hè, daardoor kan me
de Roode niet uitgaan."
moeder," zei Thea toen en mijn
Welke zijn de 9 fouten in dit plaatje?
(Nadruk verboden. "1
heer van Leeuwen heeft geen tijd om uit
te gaan. Jammer toch voor Til hè?"
„Ja, moeder vond het ook jammer en
zonder dat Thea het wist had ze er eens
met vader over gesproken, 't Gevolg van
dit gesprek was, dat moeder op een dag
naar mevrouw de Roode ging en haar een
voorstel deed.
Als zij Tilly eens meenamen op hun
fietstocht? 't Zou prettig voor Tilly zijn,
en niet minder voor Theo en Rina, die
allebei erg goed met haar overweg konden.
Met beide handen hadden mijnheer en
mevrouw van Leeuwen dit voorstel aange
grepen. En toen de drie kinderen van het
plan hoorden, waren ze alle drie even blij
geweest.
En nu was het dan eindelijk zoover dat
het heerlijk plannetje in vervulling zou
gaan.
De avond voor het vertrek werd Tilly
met haar bagage door vader bij de familie
van Leeuwen gebracht. Want het vertrek
zou den volgenden morgen reeds vroeg
plaats hebben. O mzeven uur moest men
reeds in den trein zitten. Vader had het
beter gevonden om niet de heele tocht per
fiets te maken. Dat zou voor de meisjes
nog te vermoeiend zijn geweest. Daarom
gingen ze naar Gelderland met den trein
en daar zouden ze hun tochtjes maken.
Iedere dag een eind, net zoo ver als het
eonder al te groote vermoeidheid kon.
Wat hadden de kinderen de laatste da
gen voor de lucht en de barometer geke
ken. Doch gelukkig, alle vrees werd be
schouwd, met prachtig weer gingen ze
van huis. En het bleef dien geheelen dag
goed. Wat genoten de meisjes toen ze daar
zoo rustig door een streek fietsten waar ze
nog nooit geweest waren.
Vader en moeder waren er wèl eerder
geweest. Zoo kwam het dat vader in de
gelegenheid was om ze op allerlei bijzon
derheden te wijzen. En toen ze dien eer
sten avond in het hotel kwamen, genotefi
ze niet minder van al het nieuwe. De drie
meisjes kregen met elkander een kamer.
Gelukkig was die kamer naast die van
vader en moeder anders hadden de meis
jes zich misschien toch wel wat vreemd
gevoeld in 't groote hotel. Maar daar was
nu geen sprake van.
„Weet je waarom jullie die kamer vlak
naast de onze hebben?" had vader ge
vraagd.
Thea had het hoofd geschud.
„Nee vader."
„Omdat ik er op letten wil of Jullie niet
te lang liggen babbelen," vertelde vader.
Want wee je gebeente als dat zoo is. Dan
laat ik jullie morgenochtend uitslapen en
gaan moeder en ik eerst een poosje
alleen uit."
Verschrikt had Thea vader aangezien.
Maar toen zag ze dadelijk dat het vader
geen ernst was. Nu, ze hadden het niet al
te bont gemaakt toen ze in hun kamer
waren. Maar een half uurtje hadden ze
gebabbeld en toen waren ze op een aan
maning van moeder gaan slapen. En de
volgende morgen kon je van de frisse he
gezichten wel zien. dat ze in het vreemde
hotel maar wat goed geslapen hadden.
Dien dag werd er weer eén fietstocht
gemaakt, die even prettig verliep als de
eerste dag. Zeer voldaan zocht de familie
van Leeuwen met Tilly de Roode dien
avond het hotel weer op. De derde dag
zou tevens de dag van terugkeer zijn.
Maar eerst 's avonds zou de trein hen
huiswaarts voeren. Voor den dag stond er
nog een aardige fietstocht op 't pro
gramma.
Maar die dag verliep toch geheel an
ders dan men zich had voorgesteld. Er
was nog maar een klein eindje gefietst,
toen plotseling, hoe wist ze zelf niet,
Rini kwam te vallen. Ze lachte wel. toen
ze wee ropstond, maar toch met een pijn
lijk gezicht. Allen waren natuurlijk af
schrikt. „Heb je je bezeerd. Rina?"
ttOUWTl
ERElh TE. KOOP
