Een vreemde Verjaardags- verrassing. RAADSELS. Cissy bekeek het groote, met gouden vogels en bloemen geborduurde stuk roode zijde, waarvan zij een divan-kussen wilde maken voor moeder, die de volgende week jarig was. Voor het weinige, dat zij van haar weekgeld overhield, kon zij niets aardigs .voor moeder koopen. Zoo had Cissy dan ook het plan opgevat, moeder te ver rassen met een divan-kussen, dat zij. Cissy zou maken van dien prachtigen lap, dien oom George haar uit Japan had meege bracht. ,,'t Is een ..kakemona", Cis", had toen oom George haar uitgelegd. „In Japan ver siert men er de muren mee." Doch Cissy vond het zonde, zóó iets moois aan een der muren van haar ka mertje op te hangen, ja, eigenlijk vond zij het véél te mooi voor haar eenvoudig ka mertje en zoo lag dus reeds eenige maan den het geschenk, gewikkeld in vloeipapier, in haar kastje. „Op den divan in de voorkamer zal het kussen prachtig uitkomen", mompelde ze, „Moeder zal er blij mee zijn. Maar e.... 't moet met veeren gevuld, zouden die erg duur zijn?" Cissy hoorde iemand de trap opkomen. Vlug verborg ze den lap. en 't was tijd, want weldra kwam moeder het kamertje binnen. „Nog niet aan je huiswerk begon nen, meiske?" vroeg moeder. „Neen, mams, maar 't is vandaag niet veel", wat 't antwoord. „Zijn echte kip- penveeren erg duur, moeder?" „Hoe kom je nu op eens met je ge dachten bij kippenveeren?' klonk het la chende. „Komen die in een som of opstel voor?" „O, neen", zei Cissy, ,,'k wilde alleen maar weten, of je voor een kwartje of der tig centen voldoende krijgt om een gewoon kussen te vullen?" „Goede kippenveeren zijn nogal duur", was het antwoord. „Kapok, dat minder duur is, wordt tegenwoordig dan ook veel meer als vulling gebruikt. En voor ma trassen en kinderbedjes wordt ook veel zeegras genomen. Heb je nu niets meer te vragen, behalve die kippenveeren?" Cissy schudde lachend haar hoofd, zei alleen: ,,'k Begin aan mijn huiswerk. Mams." Doch nauwelijks was moeder heenge gaan, of Cissy dacht weer aan het kussen en vooral aan de vulling. „Veeren zijn na tuurlijk te duur", mompelde zij. „En veel kapok zal 'k voor dertig centen ook niet krijgen. Maar waarom zou 'k geen zeegras nemen uit dien vollen zak, die in 't schuur tje staat? Die zak staat er al zoo lang en dat zeegras zal wel heel droog zijn." Zoo dacht ook Cissy een paar dagen vóór moeders verjaar, toen zij bezig was een wit kussen-overtrek met zeegras uit den zak te vullen. Muisstil sloop ze daarna terug naar haar kamertje. „Gelukkig heeft niemand me gezien!" zuchtte zij. „Pijn, dat moeder Ben mee nam naar tante Ans. Die kleuters staan overal met hun neusje bij en kunnen soms erg lastig zijn Op haar kamertje gekomen, sloot Cissy de deur en begon de reeds als een kussen aan drie kanten dichtgenaaide „kake mona" met het zeegras op te vullen, 't Kostte haar wél heel veel moeite alles er in te krijgen, doch 't ging, hoewel het dichtnaaien van 't nu zoo volgepropte kus sen weer nieuwe moeilijkheden bracht, tot dat na het sneuvelen van veel naalden en even zooveel prikken in haar vingers, Cissy eindelijk er aan dacht, dat het met wat minder zeegras toch ook wel kon. Ja, toen eerst ging het dichtnaaien wat gemakke lijker. Vóórdat moeder thuiskwam, was ze dan ook met 't werk gereed. Met voldoening keek ze naar de vogels en de bloemen op lret zoo stijf opgevulde kussen. In een cou rant gewikkeld, werd het In haar kastje weggesloten. 't Was op den dag van moeders ver jaardag, dat Cissy vroeger dan gewoonlijk, naar beneden ging en haar geschenk, als een echte verjaars-verrasslng, neerlegde op den divan. „Maar Cis, hoe lief van je!" prees moe der, „Wel bedankt hoor meiske! Maar vindt je het niet jammer er een kussen van te maken?" „O, heelemaal niet, mams!" riep Cissy opgetogen uit, „En wat voldoet het hiér Op een mooien zomeravond Speelden op het zachte mos Flip Konijn en neefje Wipstaart Met de vriendjes uit het bosch. Krijgertje was wel het prettigst, Hollen als 't jong volkje kon! Nu 't niet meer zoo vreeslijk heet was, Langzaam onderging de zon! Flafioor, Knagelijn en Trilneus Benden, renden! 't Was een kli Tot plots alle lange ooren Staken eensklaps in de lucht. Meuschen kwamen aangeloopen En "t konijnenvolk verdween In hun holen. In een wipje Gingen Flip en vrindjes heen! En ze lachten in hun schuilplaats Hart'lijk al die menschen uit.... Een konijn ls net als jullie! Soms een echte, echte guit. (Nadruk verboden). op den divan! Leunt u maar eens, moe dertje! Fijn, hè?" „Au, er prikt wat!" riep moeder, terwijl ze zich tegen het kussen aandrukte, ver schrikt uit. „Pieppiephoorden op ditzelfde oogenblik ook de anderen. ,,'t Is alsof er een muis inzit", meende Cissy's vader. Moeder sprong toen ver schrikt op, en daarna zag vader een ge broken naald tusschen de pooten van een der vogels. Maar een gebroken naald kan geen geluid voortbrengen. Dit begreep ook Cissy en ze riep daarom angstig: „Maar wat piepte dan toch zoo vreemd?" „Stil maar", sprak vader, terwijl hij zich neerzette op den divan en flink tegen het kussen drukte. En ook toen hoorde men weer een luid en wat gerekt „piep pie„Er zit beslist een óf ander dier in", hernam vader. „Waar-mee vulde je het kussen, Cis?" vroeg hij. „Met zeegras uit de schuur, vader", ver telde Cissy. „Dan zit er stellig een muis in", meende moeder. „We zullen het kussen buiten even lostornen en het diertje er uit laten. Maar niet hier. Kom mee naar den tuin!" Vader droeg het kussen; moeder een schaar en achter haar liepen Cissy en Ben, een aardig vijfjarig baasje, dat juist vroo- lijk uitriep: „Dat beest roept juist als mijn kikker, die al zoo lang weg is In den tuin gekomen knipte toen vader den met zooveel moeite door Clssy ge- naaiden zijkant van het kussen los. Voor zichtig om het dier, dat bij zijn greep weer piepte, geen pijn te doen, haalde hij het zeegras er uit. Toen kwam, met het zee gras ook werkelijk een dier te voorschijn, een groen, griezelig dier leek het te zijnl Doch een muis was het niet! 't Was een groote groenegummi kikvorsch! Ben's speelgoed-kikker! „O, en ik dacht nog wel, dat 'k mijn kikkertje nooit meer zoo terugkrijgen!" juichte Ben. „Dat is nu toch een echt fijne verrassing!" „Een verjaardagsverassing is het!" riepen vader en moeder tegelijk uit. „Dat is het", stemde Cissy toe en ze keek naar den los getornden zijkant van het kussen, waarvan het dichtnaaien haar zoo veel moeite had gekost. Doch toen moeder tot haar sprak: „Ik zal straks zelf de schade herstellen, meiske! Alles komt prachtig in orde, hoor! En 'k ben erg blij met je mooie geschenk!" Ja, toen waren moeders woorden voor Cissy ook een heerlijke verrassing. Maar Ben, blij met den teruggevonden kikker, riep: „Dat komt nu allemaal, om dat het vandaag moeders verjaardag is! Daardoor komen er nu zooveel verras singen!" TANTE JOH .(Nadruk .verboden.) RAADSELS VOOR ALLEN OM LI TE KIEZEN, DE GROOTEREN 4 DE KLEINEREN 3. I. Ingezonden door Sientje Timmerma Welk vervoermiddel staat hier? o, o, a, e, i, u, b. 1, m, t. n. In gezonden door Cor en Henk Bot Een houten ijut Een koperen put En een slinger draai om Ba, ra wat is dat? m. Ingezonden door Mientje Stikvoor In welke straten bakt. men dé foro maar aan één kant? IV. Ingezonden door Hennie ITScluse. Eeji plaats in Zuid-Holland van 11 le 1, 2, 3, 4 is niet zuur. 7, 8, 9, 10 bevat boómen, 5, 10. 11 is een plaats In Gel land. 6 ds een medeklinker. V. Ingezonden door Jacob Glasberger Ik ben een dier van 4 letters dat wijis schade aanricht in moestuinen, ai mijn eerste letter er af, dan word ik schrijfbehoefte. VI. Ingezonden door All van Cibtert, Verborgen boomnamen. Op zij Bob er komt een auto aan. Pas op die wesp Arnold, strakt sb hij je nog. Piet kwam hard aanlooj>en en t voofult Wil ga op zij. VU. Ingezonden door Leendert de Jong Mijn geheel ds een blad Mijn tweede is een blad Mijn eerste ds een blad Bg. ra, wat ds dat?

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1934 | | pagina 14