BLUE BAND
VOORDEEL
„MEISJES IN NONNENKLEED'
jgote Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 27 April 1934
Vierde Blad
No. 22730
Toekomstplannen voorde Indië-lijn
De heer Plesman over zijn reis.
SPREEKCEL
Uw Huishoudboekje
kan er slechts
van hebben'
zegt het
BLUE BAND-meisje
o
fekteravond te 8.20 uur is het Indië-
«tulg de „Snip", bestuurd door den
ot Soer op Schiphol gearriveerd, na
termorgen te ongeveer half zes uit
-rene te zijn vertrokken, waarna nog
rhts een korte tusschenlanding werd
maakt te Rome en het diner werd ge
kikt te Marseille. De prestatie: Athene—
isterdam in één dag moge geen zeld-
Cnheid meer zijn, zij blijft toch nog
lid voldoende het vermelden waard als
JSitje van wat onze vliegers vermogen,
lit de belangstelling op Schiphol grooter
s dan gewoonlijk op dit reeds gevorder-
I uur, was echter mede te danken aan
feit, dat met de „Snip" directeur Ples-
van de K.L.M. van zijn dienstreis
Indië terugkeerde.
De heer Plesman.
^dat hij de wachtende familieleden en
lanwezige offials van de K.L.M., o.a.
Iieeren Wurfbain en Martin, en verder
J ir. Stephan van de Fokkerfabrieken
begroet, wilde de heer Plesman ons
me eenige inlichtingen geven omtrent
foor hem opgedane indrukken.
•dereen begint in de Amsterdam
ma-lijn steeds meer plezier te krij-
I, verklaarde de heer Plesman, „wat
weer blijkt uit de massa koffers, die
d de douaneloods kunt zien. We zijn
Ires passagiers teruggekomen, en zoo
was het ook steeds onderweg. Het is zonde
dat de lijn nog met zoo weinig materiaal
geëxploiteerd moet worden".
Tal van mogelijkheden begon ook het
publiek in de Indië-lijn te zien, waarvan
de heer Plesman eenige voorbeelden gaf.
Te Bushir had hij o.a. den directeur-gene
raal van P.T.T.. ir. Damme en echtge-
noote ontmoet, die „even" naar Indië gin
gen om een zieke dochter te bezoeken. In
Indië zelf had men hem gevraagd, of er
geen vacantie-tarievèn ingevoerd konden
worden, waardoor in Nederland studee-
rende kinderen tijdens hun vacanties zou
den kunnen overkomen.
De heer Plesman had het nu weer aan
den lijve ondervonden, dat de luchtreis
absoluut niet vermoeiend is, zelfs deze
laatste dag niet, nu men toch een heele
ruk had gemaakt. De duur van de reis
wordt nu per 1 Mei al 7'/s dag, doch in de
toekomst zal het zes dagen moeten wor
den. wat gemakkelijk kan. De verzorging
in de vliegtuigen was nu al uitmuntend,
en van de nieuwe middelen, waarover men
aanstonds zou beschikken, verwachtte de
Directeur der K.L.M .enorm veel. Boven
dien hoopte hij, dat men binnenkort den
kostprijs omlaag zou kunnen krijgen, waar
door ook de tarieven konden dalen.
Eigenlijk zeide de heer Plesman, en
het bewijst, hoe vanzelfsprekend hij aller
lei dingen is gaan vinden, die een tiental
jaren geleden nog onoverkomelijke moei
lijkheden schenen te bieden— is het ver
bluffend eenvoudig, wat er voor een lucht
lijn noodig is.
De grond-organisatie wordt hoe langer
hoe beter. De vliegvelden langs de route
eveneens. Rangoon gaat uitbreiden. Sin
gapore krijgt een groot burger-vliegveld.
Dell vraagt de lijn terug naar Medan, wat
waarschijnlijk mogelijk wordt als met de
si\ellere vluchten de route gewijzigd wordt.
De K.N.I.L.M. maakt in Indië veel be
tere zaken dan verleden jaar. Ook hier
heeft men echter snellere en uitgebreidere
diensten noodig.
Ook de Imperial Airways en de Air-
France maken op hun Indië-lijnen goede
zaken, maar wat in de K.L.M.-toestellen
altijd ten zeerste gewaardeerd wordt, zijn
de gemakkelijke, comfortabele stoelen.
Over de luchtverbinding met Australië
had de heer Plesman een onderhoud met
den Australischen Minister Layton. Tot
enelg definitief resultaat is men niet ge
komen.
De Australische regeering zoo ver
klaarde de heer Plesman ironisch
schijnt zich bezorgd te maken over de
vraag, of de exploitatie van een lijn naar
Australië voor ons wel loonend zal zijn.
Of er eenig verband bestaat tusschen deze
bezorgdheid en de Britsche lijn, die men
tegen het einde van het jaar hoopt te
gaan exploiteerenIn elk geval heeft
men van Nederlandsche zijde nog geen
enkel definitief plan.
Op de heenreis is de heer Plesman, zoo
als indertijd reeds gemeld werd, tijdens
het oponthoud te Rome, door Mussolini
ontvangen, die zich zeer waardeerend over
de prestaties der K.L.M. uitliet en er aan
toevoegde: „Dit zijn geen ijdele woorden,
maar dat meen ik. Als U van Italië iets
noodig hebt voor Uw dienst, ben ik steeds
gaarne bereid, dat te geven."
Dit alles leidde ertoe, dat de heer Ples
man Mussolini mededeelde, dat het in de
bedoeling der K.L.M. lag, per 1 Juni 1935
een directen dienst AmsterdamMilaan
te openen.
Natuurlijk zou men daar eerder mee
kunnen beginnen, maar de K.L.M. wenscht
haar nieuwe diensten goed voor te berei
den, wat door Mussolini hoogelijk op prijs
werd gesteld, aangezien maar al te vaak
diensten geopend worden, waarvan men
achteraf met de grootste moeite de com-
mercleele organisatie ter hand moet
nemen.
Langs de geheele route heeft men bij
den heer Plesman geïnformeerd of de
K.L.M. zal deelnemen aan de luchtreis
LondenMelbourne. Overal was men van
meening dat de K.L.M. de beste kansen
maakte.
De groote moeilijkheid waren nog altijd
de geldmiddelen, want deelneming bleef
een kostbare geschiedenis.
„Maar" verklaarde de heer Plesman
„we hopen mee te doen en we doen ons
best, de onkosten zooveel mogelijk te
dekken."
In Indië deed de luchtvaartdienst haar
best, om bij de luchtrace. waarbij waar
schijnlijk verschillende Indische vliegvel
den zullen worden aangedaan, een goed
figuur te maken.
„Wij zijn met de Indië-vluchten op den
goeden weg", besloot de heer Plesman zijn
mededeelingen, en als we eenmaal sneller
en meer motoren hebben, zie ik een dienst
van twee maal per week in het verschiet."
Wanneer dan ook de Franschen en de
Engelschen zoover komen en men ver
standig overleg met elkaar pleegt, behoort
het in de toekomst niet tot de onmogelijk
heden dat er eiken dag een vliegtuig naar
Indië vertrekt en dat er dus een dagelijk-
sche luchtdienst van West-Europa naar
het Verre Oosten tot stand zal zijn ge
komen."
DE BOUWVERGUNNINGEN.
Naar aanleiding van de mededeeling der
Algem. Ned. Bouwarbeidersbond. in de
Spreekcel, voorkomende in het Leidsche
Dagblad van 24 dezer, dat zij niet voor
nemens is zich te laten spannen voor het
karretje der Fa. 't Hart en Aanen, kun
nen wij opmerken, schrijft de heer F. van
Geenhuizen, dat genoemde firma capabel
genoeg is voor haar eigen belangen op te
komen en dit ook steeds zelf heeft ge
daan, zonder steun van wien dan ook.
De Algem. schijnt echter niet te willen
zien dat in ons ingezonden stuk van Za
terdag j.l. de arbeiders in het algemeen
aan het woord waren, en dat in deze het
belang van de niet georganiseerde of wel
georganiseerde hetzelfde is.
RECLAME
63
Want van hoeveel belang Blue Band ook in de keuken is, hoeveel
het ook bijdraagt tot het welslagen van een maaltijd, op het huishoud
boekje is Blue Band slechts een bescheiden post.
Blue Band combineert kwaliteit met voordeel - tallooze Nederlandsche
huisvrouwen hebben de waarheid hiervan reeds ondervonden.
VERSCH GEKARND
HET VERKEER OP DE HAARLEMMER
STRAAT.
Een bewoner van de Haarlemmerstraat
schrijft ons:
Zou het niet wenschelijk zijn, om zoolang
deze straat wordt opengebroken voor het
autoverkeer één richtingverkeer toe te
passen, daar de toestand op het oogenblik
voor de voetgangers levensgevaarlijk is.
H.T.M.-bussen, Autobussen uit de omliggen
de gemeenten, 6 wielige auto's en het par
ticuliere verkeer, rijden over de trottoirs
aangezien dit niet anders mogelijk is.
Moeten er eerst weer ongelukken ge
beuren?
DE KAPPERSPATROONS.
Naar aanleiding van de spreekcel van
Dinsdag jJ. waarin wordt gezegd dat de
kapper vroeger moet gaan beginnen,
schrijft een kapperspatroon ons:
Wij zijn gebonden aan de Wlnkelwet, om
te helpen tot 's avond 8 uur (alleen des
Zaterdags avonds tot 11 uur). Wanneer wij.
nu vroeger gaan beginnen, dan zouden er
een of twee klanten vroeger komen, maar
zij die 's avonds hun arbeidstaak beëindi
gen kunnen wij niet dwingen vroeger te
komen. Het spreekwoord wordt hier be
waarheid „De beste stuurlui staan aan wal"
tMIL JANNINGS ALS REGISSEUR.
i grondgedachte voor een nieuwe film.
mil Jannings, de bekende Duitsche
ispeler, is na een lang verblijf in den
Imde kort geleden weer in zijn vader-
1 teruggekeerd. Er zal nu een film ver-
jjuen, waaraan hij medewerkt, echter
hoofdpersoon, doch als regisseur,
[grondidee van de film, die ook van
laings is en alleen door een ander tot
scenario moet worden omgewerkt, is
[volgt.
i het vooroorlogsche Berlijn leeft een
pigverhuurder, wiens zaken goed gaan
Joie met zijn familie een zorgeloos
p leidt tot de noodlottige Augustus-
~nd in 1914. De vader en zijn zoons
Sen ten strijde, terwijl zijn paarden
pen gerequireerd voor de troepen. De
^cgen. om na den oorlog het bedrijf
r op de oude basis voort te zetten mis
ten De mechaniseering der bedrijven,
Oflatie en de crisis leiden tot maat-
PPpelijk verval en tot het uiteengaan
fmenschen, die eigenlijk bij elkander
Ito. Dan spant de rijtuigverhuurder
laatste paard voor z'n laatsten wagen
f"'- met vrouw en kinderen de wereld
pÜ? een'Se gedachte is: weg uit
Penland, uit dat land, dat zijn inwo-
fniets moois meer bieden kan. On-
raen echter staat de man voor de
[W en den bewaker daarvan:
fü ver'angt nu binnengelaten te
IJf!' Petrus echter beveelt hem op de
Eis blikken. Ontzet ziet de Ber-
Fr.i? r'liu'?verhuurder hoe sedert ziin
ld» a"es in Duitschland veranderd is.
fcht Iai »n van z'in afwezigheid zijn de
ik,„ i? °e orde teruggekomen, de men-
feS>Meïen' de familiebanden zijn weer
Irtü „orf°m de film moet het verval
ifn,7.eder°Phouw van Duitschland tus-
^iprio, en 1934 aantoonen in de ge-
TMems van één familie!
DE FILM EN DE NATUUR.
■tlUm's'i zo2 lang £eleden waren de cul-
iMcnmT,?1» voorprogramma van den
erin »,!u buitengewoon populair. Het
lsmq»L-?i m Dad nu eenmaal een
Ctd-ij van het droge en leerzame,
zich maakten vele vervaardigers het
thouwH» j erS makkelijk. Men be-
Tteert e "'m als goed beginnelin
gen „™01,spe?1film-operateurs, die op-
Skten andschapnen uit den trein
inin draiijappiEe scènes in den dieren-
bliek niet jf? txa- Met recht had het pu-
Itlcos weri^6 belangstelling voor zuIk hef-
Afgezien van eenige expeditie-films, die
tastbare sensatie brachten, was het eerste
groote filmsucces Francks „Wunder des
Schneeschuhs" van groote beteekenis voor
de zich langzaam veranderde opinie van
het publiek ten opzichte van de cultuur-
film. Er ontstond een nieuw type opera
teur en zelfs de leek erkende, dat er hier
dikwijls grootere moeilijkheden waren te
overwinnen dan fn de speelfilm. Men ont
dekte, dat het oog van de camera veel
meer mogelijkheden bezat dan het men-
schelijke oog. De „Zeitlupe" werd dienst
baar gemaakt aan de cultuurfilm en gaf
een analyse van snelle bewegingen. Wij
herinneren ons nog de verbazing, die bij
haar eerste verschijning door de rijen van
het theater voer.
De „Zeitraffer" ontdekte de beweging
der planten. Wij beleven, hoe de zaadhuls
van een boon openspringt en wentelend
omhoog gaat tot "zij iets vindt om zich aan
te hechten.
De camera leent ons haar insectenoog en
opent een tot dusver nog niet door men-
schen betreden gebied. Met de duizend
voudige vergrooting ziin de Droblemen ons
ook duizend maal dichterbij gekomen en
wij begrijpen alleen niet, dat het geluid
niet deelt in deze vergrooting. Wij hooren
nog niet het barsten van een eierschaal,
waaruit zich een jonge adelaar bevrijdt
als een phoenix, een kuiken van olifanten
afmetingen. ook het kraken der pantsers
van twee elkaar verscheurende kevers hoo
ren wü niet. hoewel zij als twee reusachtige
locomotieven op elkander afstormen. Mis
schien dat een latere generatie ook nog
den micro-toon beleeft. Nooit hebben wij
in de soeelfilm zulke sensatie beleefd, en
de „spelers" stellen ons nooit teleur.
De regie van deze films baart onver
moede moeilijkheden en stelt heel andere
eischen dan de speelfilm. Regisseur Jung-
hans. de schepper van vele dieren- en
plantenfilms der Ufa. komt uit de tuin
derij. In de haastige, mondaine atmosfeer
van de speelfilm, steekt zijn arbeidsveld
nog zonderlinger af. In twee lichte barak
ken, terzijde van de groote Ufa-ateliers in
Neubabelsberg, tusschen planten en die
ren, huist deze toovenaar. In schijnbaar
oude, leege bloempotjes worden nieuwe
spelers gekweekt; een glazen schaal is het
tooneel van bloedige insecten-gevechten,
zooals men ze nog nooit in een Romein-
schen circus heeft gezien; alleen zijn de
gladiatoren insecten Men fotografeert den
start, van een vliegend hert Na lang wach
ten Is hij zoover klaar, dat hii gaat vliegen.
Vanzelfsprekend vliegt hij niet zooals hij
moet. Met behulp van een ventilator wordt
zijn vlucht zóó bestuurd, dat hju in 't beeld-
jeld blijft,
Junghans is een echte knutselaar en uit
vinder. Bij iedere opname staat hij voor
nieuwe problemen. In de film „Grüne Va-
gabunden" moest een Zeitlupe-opname ge
maakt worden van een vallend dennen
zaadje, die ons duidelijk de spiraalbewe
ging toont van het stuifmeel. Het zaadje
draaide echter zóó snel. dat het resultaat
niet bevredigend was. Het moest langzamer
stuiven
Junghans weet er al weer raad op. Hij
laat van onderen af den dennenkegel met
hoogtezon bestralen, de lucht krijgt eenige
stijgkracht. Nu glijdt het zaadje met de
gewenschte geringe snelheid.
Een andere maal moest de lepelaar-
bloem verfilmd worden. Met den „Zeit
raffer" werd het groeien, het bloeien en
verwelken opgenomen; alleen ontbrak nog
de scène, waar de plant plotseling het zaad
van zich afwerpt, dus een combinatie van
Zeitraffer- en Zeitlupe-opname. Tot aan
het rijpen van het zaad was alles een
voudig; toen echter moest de Zeitlupe be
ginnen. Misschien wordt het zaad dadelijk,
misschien over een uur. misschien zelf
pas over een dag weggeslingerd. Als men
„leerfilm" riskeert, of „Zeitlupenleerfilm",
die immers in denzelfden tijd vijftig of hon
derdmaal zooveel verbruikt, dan zouden
duizenden meters film nutteloos afge
draaid worden, eer men het oogenblik ver
moedt.
En de oplossing? De plant met de rijpe
zaden wordt bij gekoeld licht gefotogra
feerd, dan worden plotseling de koel-
cuvetten opzij geschoven en de plotselinge
hitte veroorzaakt het wegslingeren. Bij
den hommel moest de bloesem zóó ge
steund worden, dat zij niet uit het beeld-
veld zwaaide, daar bij deze close-ups de
dieptescherpte slechts een centimeter be
draagt. Op den avond vóór de opname
werd de bloem overdekt met gaas, opdat
des morgens de honing niet door een ander
insect opgedronken zou zijn en toen om
tien uur de opname begon, was deze de
eenige van al den bloesem, waarvan de
honing nog onaangeroerd was. zoodat er
weldra een hommel in kroop. Een ander
maal echter klopte het niet men wilde
een vlinder opnemen, tot men de oorzaak
vond in een mier. die zich, ondanks het
gaas, door den stijl een weg had gebaand
naar den bloesem en wier geur van mie-
renzuur den vlinder verdreef.
Deze enkele voorbeelden geven eenig be
grip van de moeite en het reusachtig ge
duld, die noodig zijn om deze kleine films
te vervaardigen.
CATHARINA DE GROOTE.
Met Elisabeth Bergner.
De nieuwste Elisabeth Bergner-fibn, ge
titeld: Catharine de Groote, speelt in het
Rusland van 17001800. Men heeft bij het
produceeren van deze film er nauwgezet
voor zorggedragen, dat zij overeenkomt
met de historie. Onder regie van Dr. Paul
Czinner en productieleiding van Mr.
Alexander Korda spelen in „Catharina de
Groote" de beste acteurs en actrices van
Engeland, met aan het hoofd Douglas Fair-
"banks Jr. en Elisabeth Bergner. flora Rob-
Dorothea Wieck, bekend uit „Madchen in Uniform" speelt nu de rol van Joanna
in dë Amerikaansche film „Meisjes in Nonnenkleed" (Cradle Song) onder regie
van Mitchell Leisen, die indertijd de costuums teekende voor „Het Teeken des
Kruises" en „Nina Moise" Haar medespelers zijn Kent Taylor en de jeugdige tot
nu toe onbekende Evelyn Venable. Het teedere en zuivere spel van Dorothea
Wieck met haar fijnbesneden gezicht wordt in deze film wederom zeer geroemd
son speelt keizerin Elisabeth, die 't leven
regelt van haar neef Peter en zijn vrouw,
zonder de minste consideratie voor hun
persoonlijke wenschen en gevoelens. Dou
glas Fairbanks Jr. heeft hier de interes
santste rol van zijn loopbaan, als de on
evenwichtige czaar Peter III. Getrouwd,
op wensch van de keizerin, met een voor
hem onbekende Duitsche prinses, Sophie
van AnhaltZerbst, verwaarloost hij haar
voor andere vrouwen van het eerste oogen
blik van hun huwelijk af. Sophie, die den
naam Catharina aanneemt, gespeeld door
Elisabeth Bergner, vindt een regiment
denkbeeldige minnaars uit, teneinde zijn
jaloezie op te wekken Deze poging gelukt
en na eenige dramatische scènes verzoe
nen zij zich weer tijdelijk. Bij den dood
van de oude keizerin, waarop Peter reeds
eenigen tijd met verlangen had gewacht,
wordt hij czaar. Zijn wreed en verdorven
karakter is de oorzaak, dat het volk tegen
hem in opstand komt. Na een korte regee
ring van zes maanden, neemt Catharina,
indachtig aan den wensch van de keizerin,
dat zij de belangen van het volk moet be
schermen, maatregelen en wordt Peter
verbannen naar een vesting, met de in
structie, dat men goed voor hem moet
zorgen. Nu neemt zij de teugels van de
regeering in handen. Het nieuws van Pe
ters dood bereikt Catharina, wanneer zij
op het toppunt van haar roem staat. In
een scène, die zelf Elisabeth Bergners
emotioneele krachten op proef stelt, be
seft zij, dat zij graag haar kroon zou wil
len opofferen om hem naast haar te heb
ben. Elisabeth Bergner, die men vroeger
alleen in Duitsche films zag, is klein,
levenslustig en magnetisch, met enorme
bruine oogen en een vreemd-gevoeligen
mond.
Zij is een voorbeeld van altijd veran
derlijke naturen, en gehuwd met Dr. Paul
Czinner, die „Catharine de Groote", even
als haar continentale successen regis
seerde. De prestatie van Douglas-Fairbanks
Jr. in zijn rol van den czaar wordt als zijn
beste creatie geprezen; hij schijnt de
rollen zijner Amerikaansche films verre te
overtreffen. Andere belangrijke spelers
zijn: Dorothy Hale, Joan Gardner, Gerald
du Maurier, Irene Vanbrugh, Diana Napier,
Griffith Jones, Gibb Mc Laughlin en Clif
ford Heatherley. Georges Perinal fotogra
feerde de film en hij bracht de pracht en
praal van het Russische hof van de 18de
eeuw tot leven in een aantal scènes van
groote schoonheid.
Wij hopen deze, naar het schijnt, zeer
belangrijke historische film binnenkort
ooi? hier te zien!
