Het drama te Putbroek - Terugkomst dr. W. Mengelberg in Amsterdam VEILIGE HAVENS 75^ Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON. door BASIL KING. (Uit het Engelsch). 82) „Dank je." Een seconde, niet langer, leg- jje hij zijn hand op haar mof. „We spre ken over de dingen, die mijn moeder deed. Dat waren geen goede dingen, maar de eenige verontschuldiging voor haar was, hzt zij ze om mijnentwil deed, omdat ze Teel van me hield." ■Da. hield jij ook veel van haar?" ja, heel, heel veel. Ik houd nog van haar. Dat is een van de redenen maar K "heet je de heele geschiedenis vertellen. Hij vertelde haar er zooveel van, als hij meende dat zij moest weten. Beginnende het stelen van het boek, waaruit hij had leeren lezen, roerde hij daarna alleen j™ belangrijkste gebeurtenissen aan, en kwam zoo tot den avond vóór Kerstmis, •he het einde bracht. Maar wat hij vertel de, was ruim voldoende. „O, arme, kleine schat van een jongen, jhe je was! Wat heb ik een medelijden met sehadl"6611 hard leven heb le nu toe d "J| begrijpt nu wel waarom ik pupil van en otaat werd. Men kon niets anders met zereid^n' "iemand op de heele (j^^h^natuurlijk hadt je niemand an- Tenzij gjjjn goeder gjg üêA gsstolito Maar dat heeft ze niet gedaan. Ik was haar zoon. Ik wensch van niemand anders de zoon te zijn." „Ja maar zei ze met een lichten glimlach „men kan niet altijd kiezen van wie men het liefst de zoon zou zijn." „Neen, maar wel van wie ik de zoon niet verlang te zijn. Verder gaat mijn wensch niet." „O, maar toch Zij hield haar woor den in, om hem niet te drijven tot het nemen van een besluit. „Maar hoe het ook zijn we weten nu ten minste hoe we moeten handelen wat Tad betreft, niet waar? En jij moet daarbij ook je best doen." „Dat zal ik zeker doen, zoodra ik een kansje krijg maar dat is heel onwaar schijnlijk." En toch kreeg hij die kans, begon die althans te krijgen, en nog wel dienzelfden middag. Hij was naar Westmorley Court gegaan, om Guy een handje te helpen met werk, dat deze, in verband met een examen, dat hij moest afleggen, te doen had. Toen hij weer wegging, gebeurde er iets vóór de hoofddeur, dat hem noopte zich onbe merkt in de vestibule terug te trekken. Voor de deur was Thorne Carstairs met zijn auto, een wagen, die blijkbaar heel wat dienst had gedaan, Hij was een ver- loopen, miezerig, goedkoop heertje, waar van men niet zou zeggen, dat hij in het Tuxedo Park woonde, en ook niet, dat hij, zooals Guy het noemde, „hoopen geld" had. Tad was er ook en drong er op aan in de auto ergens naar toe gebracht te worden. Spit Castle, die er eveneens stond, was getuige van een weigerend antwoord, 1» een vorm gegoten, die aan duidelijkheid niets te wenschen overliet, en waardoor Tad woedend werd. Zelfs Tom, die niets wist van de oorzaak van de ruzie, begreep dat die twee met elkaar gebroken hadden. Tad sprong op de treeplank van de auto. waarvan Thorne Carstairs hem afduwde en zoo gauw mogelijk trachtte weg te rij den. Maar nog voordat hij het stuurwiel had gedraaid, zat Tad als een kat boven op hem. Er werd gevloekt en getrokken, zonder dat het tot feitelijke klappen kwam, toen een duw van Carstairs Tad achter over gooide. Voordat hij weer overeind stond, was Carstairs met den wagen weg gereden. Spit Castle brulde van het lachen en eenige studenten, die het handgemeen uit hun ramen hadden gezien, jouwden. Tad's gevoel van eigenwaarde was gekwetst. Niet alleen had zijn intieme vriend geweigerd te doen wat hij wenschte, maar hij was bovendien door een groot gedeelte van de bewoners van Westmorley Court uitge lachen. Met een vuurrood gezicht zich tot Spit Castle wendend, riep hij„Voor den don der! dat zal ik den vent betaald zetten, en nog wel voordat de middag voorbij is." Blootshoofds en zonder een woord te zeggen, holde hij weg; waarheen wist nie mand, Tom allerminst. En toen hij op straat was gekomen, was Tad nergens te zien. Dien dag hoorde men niets meer van het voorval, waaraan Tom bijna niet meer dacht, totdat hij den volgenden dag Guy Ansley tegen het lijf liep. Guy was vol van het verdere verloop van het incident. „Heb je niet gehoord wat er verder is gebeurd? Tom antwoordde van neen, eo toen deed Guy het verhaal, dat juist bleek te zijn. Het werd nu en dan onderbroken door lachbuien en hartelijk kloppen op den schouder, wat hij altijd deed, als hij een of ander verhaal vertelde van een dolzinnige streek, die door een roekelooze waaghals was uitgehaald. Tad was rechtstreeks naar het politie- Dureau geloopen, waar hij een hem onbe kenden autodief had beschuldigd met zijn wagen te zijn weggereden, en die zeker door de verkeerspolitieagenten op den lan gen weg van Cambridge naar Boston zou kunnen worden aangehouden. Hij gaf het nummer van den wagen op, geregisteerd in den Staat New York. Zijn eigen naam, zei hij, was Thorne Carstairs, wonende in het Tuxedo Park; zijn adres in Boston was het Hotel Shawmut, waar men hem kende, en waar men hem kon vinden. Na deze klacht te hebben ingediend, die het rader werk van de wet in gang zette, ging hij terug naar Westmorley Court, liet zijn diner uit een restaurant komen, deed daarna tegen eventueele bezoekers zijn kamer op slot, en ging naar bed. Den volgenden morgen had je, volgens Guy, de poppen aan het dansen. Thorne Carstairs was den heelen nacht in het politiebureau opgesloten geweest. Niet al leen omdat men hem op heeterdaad had betrapt met een gestolen auto, maar ook omdat hij noch rijbewijs, dat hij vergeten had in zijn zak te steken, noch eenig ander bewijsstuk bij zich had, geloofde men vast aan den diefstal. Zijn verloopen uiter lijk en zijn neiging om ruwe woorden te gebruiken, hadden ook al tegen hem ge pleit. Waar een andere jongeman, die in zijn geval verkeerde, misschien eenig medelijden zou hebtjen opgewekt, ont stemde hij iedereen door zijn geschreeuw en zijn gevloek. „We kennen je," verzekerde men hem. „Hebben al lang op je geloerd. Jij bent de zelfde, die verleden week er met de auto van dr. Pitchard van door bent gegaan, terwijl hij bij een vrouw was, die op ster ven lag. "t Signalement klopt. Scheel, een scheeve neus en nu hebben we je te pakken. Natuurlijk is je vader een .me neer!" Natuurlijk logeer je in het Hotel Shawmut! Maar een paar maanden in een heel ander soort hotel zal een goede afwis seling voor je zijn." In den morgen werd Thorne Carstairs voor den politierechter geleid, waar twee beambten van het Hotel Shawmut hem als hun gast herkenden. Bij stukjes en beetjes kwam tot ieders ontsteltenis aan den dag, dat er met de wet des lands den ijver der politie en de waardigheid van de rechtbank gespot was. De verdachte zelf ontmaskerde den boosdoener, die de auto riteiten bij den neus had gehad en Tad zou het loodje moeten leggen. Zeker, Hij verdiende het, en toch. verduveld nog toe, alleen zoo'n echt flinke vent als hij zou zoo'n brutaal stukje hebben durven uitha len, vond Guy. Tom was het hiermede eens. Er waren gedeelten in Guy's verhaal geweest, waar om ook hij hartelijk had moeten lachen. Maar hij nam Tad wel kwalijk, dat hij weer te ver was gegaan. Het was zijn zwakke punt, dat hij nooit van ophouden wist. Iedereen, die zijn hersens by elkaar had, wist toch dat het misleiden van de politie een ernstige overtreding was. .(Wordt vervolgij), j OM IIET VOETBALKAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND. De wedstrijd Willem II—Veföcitas, te Tilburg gespeeld, werd met 64 'door Willem II gewonnen. Bonsema kopt het tweede doelpunt voor Velocitas in het Willem II-doel. De eerste bollen-Zondag. Zeer velen zijn Zondag naar de kleurige bollenvelden getrokken. Natuurlijk lieten velen zich' temidden van de bloemenpracht fotografe eren. OM HET KORFBALKAMPIOEN- SCHAP VAN NEDERLAND. Voor de demi-finale speelden Deetos en D.O.S. te Dordrecht tegen elkander., Aanval op den Deeto-s-korf. DE S.S.-IUJIvSLElDER IN DE REKKENSCHE INRICHTING TE REKKEN heeft brand gewoed. Het HIMMLER die tot lei- der der geheime Staats- vrouwen-paviljoen brandde geheel uit. Persoonlijke ongelukken vonden met plaats. politic in Pruissen De verwoestmg. benoemd is. BEKENTENIS IN DRAMA TE PUTBROEK. De zoon van den jachtopziener v. d'. Elzen heeft in. de gevangenis een bekentenis af gelegd over het drievoudige moorddrama te Putbroek. Links de plek waar de bebloede kleedingstukken gevonden werden. Rechts: De inwoners \an Putbroek lezen het nieuws. Terugkomst dr. Willem Mengelberg. Van zijn verblijf in Zwitserland om gezondheidsredenen, is dr. Willem Mengelberg te Amsterdam teruggekeerd. Hij werd op enthousiaste wijze door de Amsterdammers verwelkomd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1934 | | pagina 5