Ontwapeningsconferentie.
IT5EW VAK HÉT
VI1TE
„EINDEXAMEN"
„EXTASE'
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 17 Februari 1934
Vierde Blad
No. 22673
I zevolg van deze precies op den over
tomen dag gehouden bijeenkomst
tt Kleine Bureau is echter geweest
leuw uitstellen van de verdere ont-
rtngsgespreklngen binnen het kader
[e Ontwapeningsconferentie zelf. Op
tuan heette het, na de Geneefsche
t van dit orgaan der Conferentie,
ieder geval kort na de Londensche
ftomst het geheele bureau der Ont-
iin»sconferentie zou bijeenkomen. In
([gunstige geval dit wil zeggen wan-
Jfje intusschen voortgezette diploma-
ïbesprekingen tusschen Berlijn, Lon-
Tparijs en Rome nog geenerlei voor-
Et op een spoedige overeenstemming
gebracht hebben, zou het geheele,
Een omvattende Bureau reeds op 16
lari te Genève bijeenkomen voor het
<n eener principieele beslissing, of tot
fieuwe verdaging der bijeenkomst der
ïeene Commissie zou bes'oten worden,
Bnde den grooten mogendheden nog
|ën tijd voor hun diplomatiek overleg
jen, dan wel ln de voortdurende af
leid van Duitschland uit de Ontwa-
gsconferentie zou worden berust en
tede lezing van MacDonald's ontwerp-
fotie buiten tegenwoordigheid van
thland zou worden afgedaan. In het
ïger geval daarentegen, dus wanneer
tlomatieke onderhandelingen het uit-
I op een spoedigen terugkeer van
Ithland naar de Ontwapeningsconfe-
It zouden gebracht hebben, zou het
ln eerst op ongeveer 20 Februari
I bijeenkomen. Het Kleine Bureau
bn de week tusschen 13 en 20 Febr.
liken voor een nuttige voorbereiding
het werk van het gehee'e Bureau, dat
pjnerzijds de maand Maart zou heb-
besteden, dat na Paschen de Alge-
1 Commissie, waar Duitschland dan
INGEZONDEN.
EEN SLECHTE
SPIJSVERTERING
IS ZOO ONTMOEDIGEND!
Burgerlijke Stand v. Leiden
I Jaargang
O
onvermijdelijke nieuwe uitstel-besluit. Eden's Europeesche
js> Verscherping der koers in Frankrijk? - Een laatste
poging in Maart te Lugano
GENÈVE, 14 Februari 1934.
■eliik la een voorgenomen bijeen-
Ptan een belangrijk orgaan der Ont-
ltnèscMif eren tie eens niet uitgesteld:
irrr Bureau, bestaande uit voorzitter
trson ondervoorzitter Politis, rappor-
leneraal Benes en secretaris-generaal
is 13 Februari, te Londen bijeen-
Bt »eheel overeenkomstig de beslis-
6ie°het to z«n vorige zitting, op 20
te Genève gehouden, genomen
weder zou tegenwoordig zijn. de Ontwape
ningsconferentie eindelijk tot een bevredi
gend slot zou kunnen lelden.
Er zal waarschijnlijk wel niemand in de
geheele wereld geweest zijn, die gemeend
zal hebben dat het Kleine Bureau, in zijn
zitting van 13 Februari te Londen, het
„gunstiger geval" voor inderdaad aanwezig
zou houden en dus besluiten zou. op den
ste'ligen terugkeer van Duitschland reke
nend, de noodige maatregelen voor een
vruchtbare slotzitting der Algemeene Com
missie in April te treffen! De nota's-wisse
ling tusschen Parijs en Berlijn had den
stand van zaken niet veel verbeterd en de
bemiddelingsvoorstellen van Londen en
Rome waren evenmin door Berlijn en
Parijs met een juichkreet als redders uit
den nood begroet. Het moest dus als uitge
sloten worden geacht, dat het K'eine
Bureau tot het tweede, haar op 20 Januari
voor oogen staande alternatief zou beslui
ten en het Bureau tot een lange voor
bereidende zitting op 20 Februari zou bij
eenroepen.
Het zou dus in de lijn der beraadslagin
gen van 20 Januari gelegen hebben, dat
het Kleine Bureau het geheele Bureau op
16 Februari te Genève zou hebben laten
bijeenkomen, om op dit lichaam de volle
verantwoordelijk voor de te nemen bes'is-
sing: nieuw uitstel of tweede lezing buiten
Duitschland's tegenwoordigheid, te leggen.
Vooral Voorzitter Henderson zelf had de
vorige maand het standpunt ingenomen,
dat, als een nieuw langdurig stelsel wen-
schelijk zou zijn, waarvan hij zelf de mo
gelijkheid niet betwijfelde, alsdan niet hij
en zijn paar medewerkers uit het Kleine
Bureau, doch het geheele groote Bureau
daarvoor de verantwoordelijkheid zouden
hebben te dragen.
Desniettemin heeft het Kleine Bureau
gisteren besloten van deze voorgenomen
gedragslijn af te wijken en op eigen gezag
en verantwoordelijkheid een nieuw uitstel
tot 10 April, dus bijna twee maanden 'ang,
afgekondigd! Deze afwijking van de be
slissing van 20 Januari is des te opme-ke-
iiiker, omdat toen niet slechts voorzitter
Henderson uitdrukkelijk verklaard had niet
ianeer vrijwel geheel alléén de verantwoor
delijkheid voor een nog langer uitste1 te
willen dragen, doch Benes nog heel wat
verder was gegaan en zich principieel tegen
verder uitstel had verzet.
De reden voor deze wijziging van het op
20 Januari door het Kleine Bureau ingeno
men standpunt moet de indiening van het
Britsche memorandum van 29 Januari
worden gezocht. De Engelsche regeering
heeft bij dit memorandum wijzigingen van
MacDonald's ontwerp-conventie in over
weging gegeven. In de hoop daardoor
Frankrijk en Duitschland nog tot een ac-
coord te brengen. De Engelsche regeering
hecht zeer groote waarde aan haar nieuwe
bemiddelingsvoorstel en heeft zelfs beslo
ten, dat de de vorige maand tot den rang
van minister verheven Anthony Eden, die
tot dusverre onderminister van buitenland-
sche zaken was en thans minister voor
Volkenbondsaangelegenheden geworden is,
op reis zal gaan naar Parijs Rome en Ber
lijn, om in mondelinge besprekingen te
trachten de toestemming der Fransche,
Italiaansche en Duitsche regeeringen tot
dit nieuwe Britsche bemiddelingsvoorstel te
verkrijgen. Het Kleine Bureau beschouwde
het onder deze nieuwe omstandigheden als
vanzelfsprekend, dat de resu'taten van
Eden's reis en van de verdere daarop wel
licht volgende diplomatieke besprekingen
moesten worden afgewacht. Vandaar het
uitstel van de bijeenkomst van het Bureau
tot 10 April, waarbij Henderson echter ge
machtigd werd het Bureau eerder bijeen
te roepen, indien een der groote mogend
heden dit zou verlangen.
Eden zal stellig een zeer moeilijke taak
voor zich hebben. Hij zal de derde Engel
sche staatsman zijn, die binnen een jaar
als „ontwapenings-bemiddelaar" op reis
gaat. In Juli is voorzitter Henderson op
reis geweest naar de voornaamste Euro
peesche hoofdsteden; met Kerstmis en
Nieuwjaar was Sir John Simon voor het
zelfde doel in Parijs en Rome; thans zal
de „mooiste man van Engeland", zooals de
populaire Anthony Eden genoemd wordt,
een poging wagen. Was in Frankrijk Dala-
dier nog minister-president en minister
van buitenlandsche zaken, dan zouden
Eden's besprekingen wel'icht met een suc
ces kunnen bekroond worden. Of Barthou
echter zal kunnen inzien, dat het beter is
aan Duitschland een bescheiden herbewa
pening toe te staan en daardoor de Duit
sche bewapening met vrije toestemming
van Hitier binnen beperkte grenzen te hou
den dan door een mislukking der Ontwa
peningsconferentie een tiidperk van onbe
perkte herbewapening in Duitschland en in
alle andere staten te openen?
Als eerste resultaat van Eden's rondreis
hoopt de Engelsche rezeering te kunnen
bereiken, dat de Europeesche groote mo
gendheden, misschien ook in bijzijn van
vertegenwoo-digers van Amerika. Janan,
Sovjet-Rusland. Po'en en de Kleine En
tente. een voorbereidende ontwapenings
conferentie in de maand Maart te Lugano
zullen houden. Aller goede wenschen
mogen Eden bii zijn reis. die wel als de
al'erlaatste reddingspoging voor de Ont
wapeningsconferentie beschouwd mag wor
den, vergezellen!
(Buiten verantwoordelijkheid der Red.)
Copie van de al of niet geplaatste
stukken wordt niet teruggegeven.
Katwijk a. Zee, 15 Febr. 1934.
HET BADLEVEN TE KATWIJK.
Mijnheer de Redacteur,
Gaarne zag ik dit stukje geplaatst als
antwoord op het „ingezonden" van den
heer v. Duuren.
Bij overlezen van het ingezonden
stukje van „Belanghebbende" heb ik mij
vergeefs afgevraagd wat daarin de aan
leiding kan zijn geweest voor den heer
v. Duuren met een dergelijk „ingezonden"
te antwoorden.
„Belanghebbende" constateert het feit
dat, wij ook ten onzent van het degelijk
ons strand bezoekend publiek, ernstige
klachten over het gebrek aan kiesch-
heid en zedelijkheid van een deel onzer
badplaatsbezoekers moeten in ontvangst
nemen".
Voelde de heer v. Duuren zich door
die klachten over genoemd gebrek zelf
getroffen? Wilde hij zich voor dat gebrek
nu verontschuldigen door het practische
nut der ..damesbroeken" te verdedigen?
Kent hij het spreekwoord: „Qui s'excuse,
s'accuse"? Of wil hij slechts mededeelen
dat hij zoo trotsch is op die z.g.n. uitvin
ding der damesbroeken?
Verder constateert „Belanghebbende"
het feit, dat het overgroote deel van hen,
die onze badplaatsbezoekers zijn uit ker
kelijke menschen bestaat en spreekt hij
de vrees uit dat een groot deel dier be
zoekers onze badplaats zal mijden, indien
aan degenen, die gebrek aan kieschheid
en zedelijkheid vertoonen, geen beper
kende bepalingen worden opgelegd.
Vindt de heer v. Duuren hierin aan
leiding een aanval te doen op „deze
Christelijke Katwijkers" door te verwij
zen naar diegenen der Katwijkers die
zich soms in Lelden misdragen?
Ook ik betreur dat laatste, maar zie
daarin nog niet de reden van het schrij
ven van den heer v. Duuren.
Mijnheer v. Duuren indien de Katwij
kers moesten gaan schrijven over de
misdragingen van sommige Leidenaars,
wanneer die zich in ons dorp bevinden
't aantal ingezonden stukken in het
Leidsch Dagblad werd minstens verdub
beld.
Maar zoo verstandig is men hier nog
wel om fouten van sommigen, niet aan
alle Leidenaars te verwijten. Misschien
dat dus de heer v. Duuren wat dat be
treft hier nog wel iets zou kunnen leeren.
U. M. d. R. beleefd dankend voor de
verleende plaatsruimte,
Hoogachtend Abonné M.
Nog ontvingen wij een stuk van „5
Leidsche zwemmers" van dezelfde strek
king als het gisteren geplaatste stuk van
den heer v. Duuren, zoodat plaatsing
daarvan overbodig is.
RECLAME-
Uw slechte spijsvertering en de maag
pijnen die Uw leven zoo smartelijk maken,
zijn hoogst waarschijnlijk het gevolg van
hypcrchloorhydrie of verhoogd gehalte
aan zoutzuur van het maagsap. Maak
deze overmaat van zuur onschadelijk en
verdrijf daardoor de voornaamste oor
zaak van Uw lijden. Met Geblsmureerd
Magnesium, dat goed verdragen wordt,
zelfs door de zwakste magen, behoeft gij
geen uren te wachten alvorens U verlich
ting wordt geschonken: het werkt bijna
onmiddellijk. Een half theelepeltje ge
bruikt in een beetje water na de maal
tijden, of wanneer de behoefte daaraan
zich doet gevoelen, doet de walging, de
zure oprispingen, de opgeblazenheid, en
de slechte spijsvertering in al hare vor
men, verdwijnen. Gebismureerd Magne
sium, dat volkomen onschadelijk is. en
zich gemakkelijk laat innemen, is ver
krijgbaar bij alle Apothekers en Drogisten
a f. 1.per flesch of f. 1.75 per groote
flesch, die voordeeliger is.
GEBOREN:
Adriana, D. van F. J. W. Mugge en G. v.
d. Heuvel Teunie Helena, D. van F. H.
van Gorkum en H. Merbis Dirk Chrls-
liaan, Z. van D. Chr. Jansen en Z. Laszip
Johannes Cornells, Z. van J. J. Smid en
J. Kulk Magdalena, D. van D. v. Ge-
meren en A. Stapper Christina Petro-
nella. D. van P. J. v. 'tWout en M. Raum
Abraham David. Z. van H. Schnitzler
en L. v. Amerongen Jaeoba Hendrika,
D. van D. Stokkel en M. J. Willemse.
ONDERTROUWD.
T. v. Oudsheuden jm. 27 J. en M. M.
Feenstra jd. 22 j. W. A. Smit jm. 27 J.
en J. J. Liese jd. 20 j.
OVERLEDEN.
V. Dirkse, Z. 22 jaar.
De Mille's „Het Teeken des Kruises"; als
Poppea, vriendin van Nero, droeg zij een
exotisch kapsel. In „Nachtclub-Madonna"
gaf zij opnieuw vgn haar veelzijdigheid
blijk met een toepasselijk kapsel in een
zeer zware rol. Zij is nu „Claudette. de
veelzijdige" in plaats van „Claudette, het
lieve meisje".
Mariene Dietrich's eigenaardige wenk
brauwen dragen het hunne bij tot het
droomerige en exotische van haar per
soonlijkheid, welke thans zeer sterk ver
schilt met die welke zij als cabaretière in
Duitschland had.
En zoo denken wij nog aan Dorothea
Wieck, die haar blonde Gretchenpruik ver.
wisselde voor haar eigen, bruine, zachte
haar en zoo 't meeste succes had, of aan
Jean Harlow die pas triomfen vierde met
haar platina-blonde lokken
DE MOEILIJKE WEG.
Hoe brengt men het tot scenario-schrijver?
Froelich verfilmde het veelbespro- schrijnende conflicten en psychologische
Weistuk „Reifende Jugend" (Eind- verstrikkingen uitbeelden,
over deze film schreven wij "-*• "taf-
tot it n 2iet hier Hertha Thiele en
-Ue,en, die met Heinrich George,
Carl Froelich, wiens eerste film .Meisjes
in Uniform" reeds sterk de aandacht trok,
lllcu U5V.6„ weet deze met „Eindexamen" in hooge
«iin Paul Henckels. Marie Louise i mate te hernieuwen,
vs en Sabine Peters, dit verhaal van
OPMAAK EN OPGANG.
CC5. die door wijziging harcr coiffure
tot „ster" werden.
I^^.OP het oogenblik in Hollywood
ies ^ngryk artikel. Want het schil-
|h in',wenltbrauwen, lippen en haren
iii-J?. gevallen voor de carrière van
1 een mS* beslissend te zijn. En zij,
nionnJ eele boog of krul in haar
»0strne?ïeD', uPPen of haren weet te
pe eischeil3" i daarmee plotseling aan
f Worden vo'd°en om een beroemdheid
dect Sf? bruinharig meisje, met het
I het otj bunnen huilen net wanneer
pon,.,™' "erd ln haar bakvischrollen
Ngeverirt u nadatzy haar haar
'lie mt D ad- Het was Clara Bow, het
Brooklyn, die altijd een on-
■Viende ingenue gebleven zou
DJ met haar van nature bruine
lokken tevreden geweest was. Zij veran
derde echter in een schitterende uitda
gende persoonlijkheid, toen zij heur haren
een lichter, vlammender kleur gaf.
De Norma Shearer, die jarenlang
onopvallende rolletjes speelde en de chique,
slanke vrouw, die zij tegenwoordig voor
stelt, zijn twee geheel verschillende per
sonen. In haar geval was het niet zoo
zeer een verandering van kleur, als wel in
den vorm van haar coiffure, die zoo suc
cesvol bleek. Met haar vroeger, donzig
krulhaar was zij éép uit velen, maar als
de gladharige, keurig gesoigneerde, mo
derne dame heeft zij zich ontwikkeld tot
een van de prachtigste comédiennes van
dezen tijd.
Claudette Colbert met haar eenvoudige
coiffure, met de zachte bruine oogen en
de fraaie glimlach, leek in close-ups zulk
een lief persoontje, dat men zich haar
moeilijk als een verleidster kon denken.
Toen kwam echter haar metamorfose in
De kans die een outsider heeft om het
in de wereld van de film tot iets bijzon
ders te brengen is altijd een zeer geringe
geweest; het overgroote deel van acteurs,
schrijvers, regisseurs en technici die in
de groote studios werkzaam zijn hebben
een jarenlange leerschool doorgemaakt
alvorens zij gelegenheid kregen van hun
talenten te doen blijken. Voor de duizend
tallen liefhebbers die in den loop der jaren
naar Hollywood of Neubabelsberg trokken
in de hoop op een snelle en winstgevende
carrière is het uiterst geringe succes dat
zij behaalden een groote teleurstelling ge
weest die hen deed twijfelen aan de be
kwaamheden, die zij meenden te bezitten.
In hun teleurstelling verbreidden zij dan
al gauw de mare dat de filmindustrie be-
heerscht wordt door coterieën van vriend
jes, die elkaar de hand boven het hoofd
houden en geen buitenstaander een kans
willen gunnen.
Niets is minder waar dan dat. De groote
studios zijn voortdurend op zoek naar
nieuwe, jonge, frissche krachten in alle
branches van het sterk gespecialiseerde
filmbedrijf, en het geringe aantal van hen
die werkelijk van gen uitgesproken talent
blijk geven is voor niemand een reden tot
grooter wanhoop dan voor de producers
zelf.
Nergens komt dit duidelijker tot uiting
dan in het moeilijke werk van den scena
rioschrijver. Scenarios stammen uit een
van de volgende drie bronnen: het zijn
bewerkingen van succesvolle tooneelstuk-
ken of romans, of zij worden geschreven
door aan de studios verbonden auteurs,
die van dit werk een specialiteit gemaakt
hebben. De scenarios van amateurs, die
op het witte doek een behoorlijk succes
behaald hebben, zijn op de vingers van
één hand te tellen. Reeds jaren geleden
zijn de studios er dan ook al toe overge
gaan de tienduizenden manuscripten die
jaarlijks door het publiek worden in
gezonden ongeopend te retourneeren, aan
gezien de praktijk heeft uitgemaakt dat
om één gegeven te vinden dat werkelijk
een origineel en bruikbaar idee bevat een
staf van verscheidene personen maanden
moet doorbrengen met het doorworstelen
van de onmogelijkste fantasieën. Men
heeft geredeneerd dat een schrijver die
over nieuwe, oorspronkelijke ideeën be
schikt deze wel in den vorm van een
roman of tooneelstuk zal uitwerken, in
welk geval de stof automatisch onder de
aandacht van de producers komt.
Maandelijks worden honderden werken
onder de loupe genomen, die in Amerika
of Europa uitgegeven of ten tooneele ge
bracht zijn. De nimmer eindigende stroom
van materiaal wordt allereerst in New-
York doorgewerkt, en al dadelijk wordt
alles terzijde gelegd wat gedecideerd on
geschikt is voor verfilming. De rest wordt
naar Hollywood doorgezonden, waar ver
dere schiftingen ten slotte alleen die ge
gevens doen overblijven die waardevol
filmmateriaal vormen. Dit zijn gewoonlijk
niet meer dan drie of vier stukken of
romans per maand. Deze worden aan de
producer voorgelegd, die in laatste in
stantie zijn keuze doet.
Het grootste deel van bijv. de Para-
ïnount's productie wordt echter geschre
ven door de vele auteurs die vast aan het
studio verbonden zijn, en meestal van on
dergeschikte posities in de scenario-afdee-
ling opgeklommen zijn. Zij hebben zich
een enorme ervaring eigen gemaakt, een
routine die slechts verkregen kan worden
door het schrijven van ontelbare draai
boeken. Vele van deze scenarios worden
speciaal geschreven voor een bepaalde ster
of combinatie van sterren, terwijl deze
schrijvers verder moeten zorgen voor de
noodige afwisseling in het programma der
filmmaatschappij. Vele van de te verfil
men romans en tooneelstukken zijn
drama's die met revue- en operettefilms
en avonturengeschiedenissen moeten wor
den afgewisseld. Verschillende regisseurs
zijn ook gewoon hun eigen scenario's te
sohrijven of althans een belangrijk woord
mee te spreken bij het tot stand komen
hiervan.
De nog jonge Tsjechische filmindustrie
ontwikkelt zich meer en meer: in het vorig
seizoen werden door haai' niet minder dan
40 films gemaakt. De film ..Extase" biedt
een uitnemend voorbeeld, van hetgeen zij
vermag. Dit werk, naar het scenario van
Gustav Machaty en Frans Horky, waarvan
de eerste ook de regie voerde, trok overal
groote bewondering, niet slechts door de
simpele handeling, die ragfijn wordt ge
speeld, maar ook door de vertolking van de
drie kunstenaars Hedy Kiesler, Zvonimir
Rogoz en Aribert Mog, namen die U nü nog
niet veel zeggen, maar na het volgen dezer
film, lang in de herinnering zullen blij
ven De muziek van dr. Guiseppe Becce
sluit zich in volkomen harmonie bij het
verhaal aan.
Deze film is zoo goed als geheel zwijgend,
zonder dialogen, die de sfeer zouden kun
nen verbreken. Maar zij behoort tot een
der gaafste, die sinds de komst der ge
luidsfilm vervaardigd werden. De boei
ende, krachtige beelden, de geestelijke
fijnheid, de voortreffelijke fotografie en de
zuivere, subtiele behandeling van een
moeilijk thema, waarin de opmerkelijke
creatie's ontroering schenken, maken
haar tot een der puurste, die men zag en
waarbij het woord ook waarlijk overbodig
schijnt. Een belangwekkende compo
sitie, waarvan de velerlei kwaliteiten
haar tot kunstwerk bestempelen. Hierbo
ven Hedy Kiesler, schoon cn treffend in
haar vreugde, verlangen en extase, met
Aribert Mog.
