Gelukkig Nieuwjaar" aan
alle huidige en toekomstige
rookers van de beste sigaret
voor hun gezondheid
LEIDSCH DAGBLAD - Eerste Blad
Zaterdag 30 December 193
Losse nummers van ons
NED. CHR. REISVEREEN1 GING.
GESLAAGDE FEESTAVOND.
In de met vlaggen van alle nationali
teiten versierde Stadszaal. had gister
avond de afd. Lelden aan den vooravond
van de alg. vergadering der Ned. Chr.
Reisvereeniging en tevens ter herdenking
van haar 10-Jarlg bestaan een propa-
ganda-feestavond belegd, die door zeer
velen was bezocht.
De voorzitter der afd. Lelden, de heer
Vooijs, heette allen hartelijk welkom, ln
het bijzonder het H.B. der N.CR.V. en af
gevaardigden van zusterverenigingen en
sprak er zijn blijdschap over uit dat voorts
zoo velen dezen avond bijwonen. Spr.
dankte ook de Ned. Reisvereeniging voor
haar gebrachte bloemenhulde er den
wensch bij uitsprekende, dat het beide
vereenigingen goed moge gaan.
Spr. memoreerde voorts, dat de Ned.
Chr. Reisvereeniging het afgeloopen Jaar
in bloei ls toegenomen en dat door de afd.
Leiden 22 excursies zijn uitgeschreven,
waarvan er 35 konden doorgaan.
De heer Vooys eindigde met den wensch
dat deze avond moge zijn een lichtend
punt zoowel voor afdeellng- als vereni
gingsleven.
Het Leldsch a capella-koor onder lei
ding van den heer Mlzée, dat het rijk ge
varieerde programma opende, zong nu
„Carmen Saculare" van G. Horatl Flaccl.
Nadat het muziekgezelschap onder lei
ding van den heer Plu van haar kunnen
had blijk gegeven, sprak de heer Dijkstra
secretaris van het H.B. uit Den Haag, in
de plaats van luit.-gen. Weber, die ver
hinderd was, en later ook ds. Westenburg,
die evenmin kon komen, de propaganda-
rede uit. Na luit.-gen. Weber als een en
thousiast strijder en vriend van de
N.C.R.V. te hébben geteekend, wees spr. op
de vriendschapsbanden, vaak voor het
gansche leven, door de N.C R.V. gelegd.
Het unlverseele van het Christendom is
ook door de N.C.R.V. op den voorgrond
gesteld en zal steeds op den voorgrond
gesteld blijven evenals de nationale ge
dachte. Wij willen, aldus spr., graag naar
Zwitserland, maarHolland bovenal.
Spontaan werd hierop het Wilhelmus ge
zongen.
Als spr. zich indenkt, hetgeen ds. Westen-
burg, Indien hij aan de uitnoodlglng om
dezen avond hier op te treden, had ge
volg kunnen geven, zou gezegd hebben, dan
is het toch zeker dit: het tijdelijke te zien
in eeuwlgheidslicht. Het doel van de
N.CR.V. moet zijn om van de natuurlijke
dingen af te lezen hetgeen God daarin ge
legd heeft. Vaak blijven wij menschen hier
beneden; ons ideaal in 1934 zal dan ook
zijn om de schepping Gods te verstaan. De
N.C.R.V. helpe ons daartoe. Ons levens
devies zij: Gloria ln excelsis, Deo.
Het woord was daarna aan den heer
Jac. van Elsacker, declamator, die op
pakkende wijze enkele voordrachten ten
beste gaf. Een krachtig applaus van een
dankbaar auditorium, dat als 't ware
„aan zijn lippen hing", was zijn deel.
In de pauze werd een collecte voor de
Leldsche Chr. Werkloozen gehouden.
Nadat het muziekgezelschap nog wat
opgewekte muziek had laten hooren. ver
telde de voorzitter van de N.C.R.V., dé. A.
van Deursen. aan de hand van een film
over TJecho-Slowakije, het een en ander
over Johannes Huss, waarna, als inter
mezzo. het koor zich nog ln enkele liede
ren liet hooren om voorts op de film per
„Sibajak" een bezoek aan de fjorden te
brengen.
Met het zingen van het laatste vers van
den 72sten Psalm en dankgebed werd deze
feestelijke propaganda-avond gesloten.
De AJgemeene Vergadering.
De Ned. Chr. Reisvereeniging heeft
heden in de bovenzaal van café-restau
rant „In den vergulden Turk" haar elfde
jaarvergadering gehouden.
Na een korte begroeting door den af-
deellngs-voorzltter, sprak de algemeene
voorzitter, dr. A. van Deursen uit Gro
ningen
de openingsrede
uit. Spr. zeide allereerst, dat in de stad
waarin de N. C R. V. haar elfde jaarver
gadering houdt, vele stemmen uit het ver
leden klinken. Spr. herinnert er aan hoe
de schrijfster Majorie Bowen deze stad
van geleerdheid en traditie teekent.
Spr. merkt voorts op dat er een parallel
tusschen de historische tijden van weleer
is en deze tUd. Men is geneigd te zeggen
dat de dagen van ons geslacht ernstiger
zijn dan de vorige eeuw. Maar het moge
dan paradoxaal klinken, een opwekking
om te streven naar het Ideaal: de werken
■Gods in de natuur en ln de cultuur te
leeren genieten, heeft in onzen tijd ook
veel meer reden, omdat wij zijn de Neder-
landsche Chr. Reisvereeniging, omdat wij
willen kennen ons roeping in onze eeuw.
Wij bepalen ons daarbij tot een deel van
onze doelstelling: de leden de werken
Gods in de natuur te leeren bewonderen.
Wanneer wij ons daarbij verdiepen in
de vraag, waarom wij eigenlijk reizen, be
ginnen wij met de waarde te erkennen van
de psychologische, voor ieder geldende, ar
gumenten. Men kan zeggen dat er aller
eerst gereisd wordt om het leven weer op
te frisschen. Ambtszorgen, zakenbekom-
mernlssen, diverse hindernis, bezwaar,
verdrietelijkheid en benauwenis van
reëelen aard. doen naar verandering ver
langen, verandering van plaats en van
doen en denken.
Evenwel deze gezonde neiging mag niet
ontaarden in een ziekelijke zucht. Ons
ideaal ls. heen te trekken uil de volte der
velen, om te komen in de eenzaamheid der
r.atuur, die van God spreekt. En naar dat
geestelijke goed moeten wij met name ln
c ize dagen streven, omdat onze tijd een
nood kent, en die tijd eischt, dat wij onze
roeping bewust zijn. Immers door het toe
nemend urbanisme zijn de menschen
meer dan ooit samen vergaderd in de
agglomeraties, die men groote steden
noemt. En dat groote stadsleven ls voor
velen zoo verworden, dat men het nauwe
lijks meer leven noemen kan. De moderne
mensch is de slaaf geworden van de sfeer,
die hij zelf geschapen heeft. HIJ, onder
wiens hand al de dieren der aarde, onder
v .ens voeten alle dingen gesteld zijn, ls de
dienaar geworden van mechanismen,
welke hij aanvankelijk met kinderlijke
trots als uit zijn brein gesproten toonde,
maar die hem steeds meer overheerschen.
En de moderne mensch, dagelljksch om
vangen door de wonderen van moderne
techniek, heeft een van de schoonste
bloemen verloren: hij kent de bewonde
ring niet meer, zijn ziel mist het verruk
kende der verwondering. Op den bodem
van dit technische productie-proces zoo
zegt striemend de bekende socialistische
schrijver G. van Veen, ls een menschelljk
ploertendom gegroeid, dat alleen nog ln
zichzelf gelooft en zijn physlsche succes
sen met physlsche blindheid heeft betaald.
De Christen alleen kan het lied der
schepping beluisteren en het is hem in
bijzonderen zin gegeven de schoonheid ln
het geschapene te zien.
Het ls nu het schoone ideaal van de N.
C. R. V. te doen zien, hoe aan het einde
van alle uitzichten in de schepping, God
staat. ZIJ wil haar leden brengen uit de
volheid der steden naar de stilte der na
tuur, waar God spreekt, zij wil het lied der
Schepping doen hooren aan hem, die het
oor daartoe neigen willen. En wij willen
daarbij toonen onze tijd te verstaan, door
zulke reizen uit te schrijven, die bij de
tegenwoordige omstandigheden mogelijk
en gewenscht zijn. In al die reizen trach
ten wij. ook In dezen in de bekommernis
van onze dagen een reinere en hoogere
vreugde te doen glanzen, door de werken
Gods in Zijn schepping gade te slaan. In
dit gehoopte vooruitzicht gaat de Neder-
landsche Chr. Reisvereeniging haar
twaafde Jaar in, aldus besloot spreker.
De jaarverslagen.
Na vaststelling van de notulen der
vorige Jaarvergadering en afdoening van
enkele kleine huishoudelijke zaken, kwam
het jaarverslag van den secretaris, den
heer H. A. Dijkstra van 's-Gravenhage aan
de orde, aan welk verslag wij ontleenen
dat de vereeniging een goed jaar kon
afsluiten. De tijd eigent zich niet voor het
ontwerpen van grootsche plannen.
CHR. HIST. JONGERENGROEP.
Een alleszins geslaagde avond.
De Chr. Hist. Jongerengroep hield
gisteravond in gebouw Prediker een bij
eenkomst ter herdenking van het twee
jarig bestaan der groep.
De zaal, die met hulst en dennengroen
smakelijk was versierd, was geheel met be
langstellenden gevuld, toen de voorzitter
de heer Hendriks, allen hartelijk welkom
heette, in 't bijzonder de leden der Kies-
vereeniging en de leden van Jongeren
groepen uit den omtrek.
Spr. herinnerde er voorts aan, dat hij
bij de vorige jaarsluiting stil had gestaan
bij uitingen van Marxistische zijde. Thans
was het mode om bij deze gelegenheid te
spreken over fascisme. Spr. wil dit niet
doen; wel vraagt hij zich of hoe het komt
dat ook in ons land eene strooming kan
groeien. Hij schrijft dit toe aan de aan
klacht dat er door huidige functionaris
sen te weinig of in 't geheel niets ge
presteerd wordt. Hiervan is veel waar. Er
is ook door ons te weinig gepresteerd,
maar dit mag nooit verweten worden aan
hen die wel gewerkt hebben. Het feit, dat
er altijd nog zoo velen aan den kant staan
en anderen slechts kritiek waardig keu
ren ls hiervan de reden. Dit moet. aldus
eindigde spr. met nadruk, en zal verande
ren. Moge ons werk daartoe het zijne bij
dragen.
Om het programma op den voet te vol
gen is ondoenlijk, het was rijk gevarieerd.
Vele declamaties, op pakkende wijze voor
gedragen. wisselden elkaar af. Voor een
groot gedeelte werd de avond ook in be
slag genomen door den conferencier,
illusorist en telepaat prof. Bossini, die met
zlin ongelooflijke goocheltrucs de aanwe
zigen enkele halfuurtjes aangenaam heeft
bezig gehouden. Zijn optreden was voor
hem en voor de Jongerengroep een groot
succes.
Ook is een tooneelstukie „De wedden
schap" door leden der groep met veel bij
val opgevoerd..
Nog zij vermeld, dat de heer Th. Wel
ling de avond met mechanische muziek
opluisterde.
Resumeerend: een alleszins geslaagde
avond, die als een gezellige Oudejaars-
slulting kan worden aangemerkt.
BIJZONDERE VRIJWILLIGE LANDSTORM
De jaarvergadering.
In een flnk bezochte vergadering hield
de Bljz. Vrijw. Landstorm haar jaarver-
gader.ng in Café-Centraal, Nadat de heer
E. Raams, pl leider, de vergadering ge
opend had en ds,. Thomas als gast had
verwelkomd, had de vergadering een vlot
verloop. Volgens het reglement trad als
secretaris af de heer J. Lamers, ln wiens
plaats dr. N. C. Wuffraat gekozen werd,
terwijl tot tweede penningmeester de heer
A Scheele werd gekrzen. De heer E. Raams
zelde het zeer op prijs te stellen dat weer
twintig B.V.L'ers, scherpschutter waren
geworden en bovendien twee Konings-
schutters hetgeen een groote eer voor de
afdeellng is.
Hierna had de uitreiking plaats der
médailles voor de koningschutters-cnder-
scheidlng aan de heeren D. Cossee en A.
Scheele en voor scherpschutter aan de
heeren J. de Leeuw. P Grasman, A. Scheele
J Paulldes, N C. Wulffraat. R. Regeer, S.
den Os, A. Teleng, M. Barkema, J. J.
Stafleu. P. J. Lemair, L. J. van Apeldoorn,
J. H. Visser, A W. Somerwil. Th. Burger
hout, L. Slootjes, A. van Blemen en D
van Gelder, A Brugman en T. van der
Sluis
Nadat ds. Thomas nog een geestige toe-
soraak had gehouden werd deze enthou-
s'aste en gez»'"ge bijeenkomst door den
voorzitter gesloten.
Bij den Oudejaarsavonddienst op a.s.
Zondagavond half zeven ln de Hoogland-
sche Kerk, waar dr. Rlemens hoopt voor te
gaan, zal het orgel versterkt worden door
bazuinen, terwijl het gemeentegezang door
solozang zal worden afgewisseld.
Met ingang van 1 Januari a.s. ls onze
stadgenoot de heer A. van der Kraan be
noemd als onderwijzer aan de Chr. School
(M.U.L.O.) te Wijk aan Duin.
Maandag 8 Januari geeft het kinder
koor „De Kleine Stem" een uitvoering.
Voor verdere bijzonderheden verwijzen
wij naar de advertentie ln dit Blad.
DE NIEUWE TARIEVEN DER
N. Z. H. T. M.
De N.Z.H.T.M. publiceert de nieuwe tijde
lijk verhoogde tarieven met de motiveering
daartoe, welke laatste wij reeds meldden.
De gewijzigde tarieven Ingaande 1 Ja
nuari 1934 lulden als volgt:
Enkele en retourbiljetten:
Prijzen tot en met 35 cent worden niet
verboogd.
Prijzen van 40 tot en met 70 cent worden
verhoogd met 5 cent.
PrUzën v. 70 tot en met 120 ct. m. 10 ct.
Prijzen v. 125 tot en met 170 ct. m. 15 ct.
Prijzen v. 175 tot en met 220 ct. m. 20 ct.
Prijzen v. 225 en hooger met 25 ct.
De maandabonnementen zijn f. 0.50 ln
prijs verhoogd.
Dag- en weekkaarten voor de 3tadslljnen
te Lelden en Haarlem worden niet ln prijs
verhoogd.
Voorts werden de volgende reducties ge
geven:
10"/. voor J abonnementen ln eenzelfde
gezin.
15*/# voor 3 abonnementen ln eenzelfde
gezin.
20voor 4 abonnementen ln eenielfde
gezin.
25»/# voor 5 en meer abonnementen in
eenzelfde gezin.
10V# voor een abonnement van 12 maan
den.
DE BIOSCOPEN.
Casino-theater „Het geheimzinnige
sanatorium" ls niet een Inrichting waarin
zieke menschen genezen worden, doch ge
zonde personen ziek gemaakt worden,
d.w.z. van hun geheugen beroofd, om zoo
doende erfenissen, handteeken.ngen op
waardevolle documenten e.d. ln handen te
krijgen. Geheimzinnig ls het sanatorium
in hooge mate. Stel u voor: de muren vor
men draaideuren, de geschilderde portret
ten hebben levende oogen, de dokter maakt
vergiften om zijn patiënten te „behande
len". In aoo'n griezelinrichting zit een
jongedame met een groote erfenis opge
sloten. Dochze wordt gered, door een
fünken, moedigen knaap, die in het dage
lij ksch leven Richard Talmadge heet. Die
redding ls overigens verre van gemakke
lijk; de vechtpartijen en de acrobatische
toeren laten zich niet beschrijven; ze zijn
te talrijk. Wie van sensatie houdt, moet ze
zelf maar gaan zien. „Het millioenen-
testament" ls 'n opgeruimd blijspel, waarin
Johannes Riemann en Charlotte Ander,
tezamen met den helaas te vroeg over
leden Julius Falkensteln, aantrekkelijk
spel te zien geven.
Luxor-Theater. Film en werkelijkheid
stemmen niet altijd volkomen overeen. En
dat ls gelukkig voor den heer Max Schme-
ling. echtgenoot van de filmster Anny
Ondra, die zich als ..De Regimentsdochter"
een Kenau toont van het zuiverste ras. Een
heel regiment Schotsche hooglanders danst
naar haar pijpen en indien werkelijkheid
en film elkaar dekten zou de heer Schme-
llng. die tot voor kort bokskampioen der
wereld was, ondanks ai zijn capaciteiten
voor dit dolzinnige persoontje het hoofd
moeten buigen1 Een grappige film:
deze ..Regimentsdochter". Een kluchtige ge
schiedenis van een vondelingetje, dat door
het 13e regiment Schotsche hooglanders
wordt geadopteerd en als maskotte wordt
beschouwd. Zij zingt en danst, rukt mee
uit bij iedere oefening en wordt op groot
sche wijze bejubeld als zij den achttienden
verjaardag heeft bereikt. Doch op dienzelf
den dag beginnen ook de moeilijkheden als
een generaal van oordeel blijkt te zijn dat
een meisje niet thuis hoort tusschen sol
daten en de Jongedame in haar veront
waardiging alleen op stap gaat en in han
den van een lang gezochte troep drank
smokkelaars valt. Natuurlijk komt dat alles
in orde. maar niet voordat zich tallooze
vermakelijke scènes hebben afgespeeld. Een
schaterlach rolt telkens weer door het
theater om de komische Invallen van Anny
Ondra, die haar rol wel buitengewoon goed
weet te vertolken. En een attractie op zich
zelf is Otto Walburg als sergeant der hoog
landers. Het is geld waard dezen nerveu-
zen, immer druk gebarenden dikzak ge
kleed te zien ln een uniform met het be
kende knle-rokjel Willy Stettner is de
slanke jongeman op wie de regimentsdoch
ter verliefd wordt en Adèle Sandrock de
dame van onbestemden leeftijd die nog al
tijd wacht op het huwelijksbootje, waar
mede zij zoo gaarne uit varen zou gaan. De
militaire muziek der hooglanders ligt pret
tig in het gehoor en het schitterende land
schap hlelo regisseur Karl Lamac bij zijn
dankbare taakt
Trianon-Theater. Maurice Chevalier
is van alle mannelijke grootheden, welke
de film oplevert, wel het meest ln trek,
vooral bij de dames.
Was het omdat zijn naam op het pro
gramma prijkte of was het omdat iedere
bezoekster een prachtige foto met hand-
teekenlng van dezen film-geweldige cadeau
kreeg, dat de zaal gisteravond stampvol
was? Wij vermoeden dat zoowel het een als
het ander er toe heeft bijgedragen.
Maurica kwam zag en overwon! Zonder
slag of stoot! Hij zingt in „The way to
love" zijn gevoelige liedjes met de hem
eigen flair en dringt daarmede regelrecht
door. niet alleen tot het hart van de aan
gebedene op het witte doek, maar ook tot
dat van zijn talrijke bewonderaarsters ln
de zaal.
„The way to love" ls een echte Cheva-
ller-fllm en dan nog ln de allerbeste be-
teekenls van dat woord,
Hij wordt door Ann Dvorak en Edward
Everett Horton op kostelijke wijze ge
steund, Dit drietal maakt het volgen van
de film tot een eroot genoegen. Ook de
rceie mag voortreffelijk heeten.
Voor de pauze draait een allergeestigste
film „Klopstokia wint de Olympiade" een
aaneenschakeling van dot-komische situa
ties welke de zaal van de eene lachbui ln
de andere doet vallen.
Een avond In Trianon beteekent deze
week eenlge uren van prettige ontspan
ning.
RECLAME
CHIEFWHIP
Zoowel de levering van vleesch ten
behoeve van het Academisch Ziekenhuis
als van de gestichten Voor-, Rhljn- en
Endegeest ls met Ingang van 1 Januari
a.s. opgedragen aan den heer Joh. de
Geest, alhier.
LITTERAIRE PRIJZEN.
December is voor Parijs niet de maand
van Siit Nicolaas, maar van de litteraire
prijzen waarvan de voornaamste juist om
streeks de vijfde en zesde vergeven wor
den. In geen land woeöt deze instelling
misschien zoo als in Frankrijk. Niet al
leen is het aantal prijzen legio, maar er
komen er nog altijd nieuwe bij. Sommige
bestaan uit een grootere of kleinere geld
som, andere zijn alleen voor de eer. Zoo
is er dit jaar weer een spiksplinternieuwe
gesticht, en waarom eigenlijk? Laten we
aamnemen dat het ditmaal uit vriend
schap was. om een jeugdig schrijver te be
kronen die voor geen van de andere prij
zen in aanmerking was gekomen. Er is
een café tegenover de oude kerk Saint
Germain des Prés, op een van de aardiss*e
punten van Parijs, een van die verzamel
plaatsen waar het van vreemdelingen we
melt. en toch door en door Parijsch blijft,
omdat die nauwe straten met overdag hun
levendig vertier van voedingswinkels en
groenten (haiaas ook vleesch) uitstallin
gen. en 's avonds hun intiem verlichte an-
tiquiteitszaken. boek- en schilderiien-éta-
lages, die van den boulevard naar de Seine
leiriien, een décor vormen dat nu eenmaal
nergens anders zoo te vinden ls. Het café
heet Les Deux Magots en met veel buiten
landers komen er ook Fransche schrüveis
als vaste gasten. Daar nu is dezer dagtn,
na het vergeven van den Goncourtprljs, de
prijs van de Deux Magots gesticht, be
dragende dertien honderd francs, wat dt
toevallige som was die men. toen het idee
eenmaal in een geniaal brein was opgeko
men, bij elkaar collecteerde; de orijs werd
toen meteen toegekend. En men ls be
nieuwd om te weten of het volgend Jaar de
collecte tot een vast fonds geworden zal
zijn. en of hier een nieuw runt is gesticht
waar de journalisten zich. tuk on nieuws,
op een vaste datum zullen verdringen.
Het zou volstrekt niet zoo verwonder
lijk zijn. want er zijn wel andere prijzen
zoo in het leven gekomen, die nu een ol-
ficleele naam en faam hebben. De prijs
Théophraste Renaudot bijvoorbeeld kwam
aldus tot stand. De Académie Goncourt.
die den beroemdisten en gewlchtlgsten Drijs
van het jaar vergeeft, maakt haar beslis
sing bekend even vóór zij gaat lunchen
altijd in hetzelfde restaurant, bij Drouant
od de Place Gaillon. Vroeger werd er ge
dineerd. maar aangezien sommige leden tc
veraf woonden en dat lastig vonden, werd
in 1912 het historische diner in een histo
rische lunch omgezet. En men kan erob
rekenen dat de oers precies op de hoogte
ls van alle gangen van het uitgebreide
menu dat verorberd zal worden, terwijl
de journalisten zelf zich naar hun kran'.
haasten om het bericht van commentaar
te voorzien, of den prijswinnaar te inter
viewen.
En op een goeden dag begon het deze
reporters te verdrieten dat zij soms uren
lang in een antichambre van het restau
rant op een uitslag moesten wachten, en
zich dan daarna niet eens hun honger
stillen konden. „Als wij zelf eens een lunch
aanrichten in afwachting", stelde er
iemand voor. „en waarom zouden wli on
zen tijd dan niet doorbrengen met zelf ook
een boek te bekronen?" Zoo ontstond de
journalistenprijs Théophraste Renaudot
die niet verzilverd is. maar toch van vee.
nut voor een auteur kan zijn door de pu
bliciteit die eraan verbonden is. Zoo ging
het 't afgeloopen jaar toen de „Tien"
van de Goncourt-prljs een erg onbelang-
rijken roman bekroonden, vat helaas veel
vaker voorkomt, dan het tegenovergestel
de geval, waarop toen de andere prijs ge
geven werd aan het boek dat volgens de
publieke opinie en die van de litteraire
kritiek bekroond had moeten worden.
Voyage au Bout de la Nuit van Louis Fer
dinand Céüne. De journalisten wachten
altijd met hun bekroning aan te kondi
gen (want het is natuurlijk maar een
klein aantal van hen dat het comité
vormt), tot de Académie Goncourt de
naam van haar prijswinnaar beker.c ge
maakt heeft.
Dat getuigt van een hoffelijkheid waar
mee men de „tien Goncourts" vurige kolen
op het hoofd stapelt, want het is pas sinds
eenige jaren, dat de Académie eenige no
titie neemt van de pers. Eerst liet zij haar
beslissing door den maitre d'hóte) aankon
digen, en eenmaal zelfs liet men de re
porters het berichtje aan de kas afhalen.
Dat is nu beslissend veranderd, want dit
jaar voor het eerst ls zelfs de cinema er
aan te pas gekomen en heeft eerst de
mededeeUng van de bekroning voor het
geluldsjburnaal opgenomen, en later de
woorden door den bekroonde voor de Ders
gesproken. Dit laar voor het eerst sinus
de bekroning van Marcel Proust heeft de
pers bij het vernemen dat AndTé Mairanx
de winnaar was geaoolaudlsseerd En in
derdaad. er worden door de Académie
Goncourt zooveel middelmatige boeken be
kroond (men heeft de 111st van de afge
loopen dertig jaar maar door te kijken om
te zien hoeveel bekroonde auteurs e: i
met naam en werk compleet versta
zijn), dat er inderdaad alle reden tot op
gewondenheid was. zoowel in 1919 tui
Proust den prijs kreeg, als nu, nu het a«
auteur van La Voie Royale, Les Conq»
rants en La Condition Humaine ge.k
Men beschouwt Maireaux als de beiang
rijkste auteur van zijn generatie, ei.
schrijver die, zooals de kritiek opmehl
evenveel eer doet aan de prix GoncouB
als de prix Goncourt aan hem. De verslag
gevers die onmiddellijk na den ults.i,
naar zijn bureau snelden om hem te ,n
terviewen, zooals d-at het gebruik is. kre
gen te hooren dat hij het geld zou 5
bruiken voor een onderzoekingstocht, d;
hij binnenkort in Arabië gaat onaeiat
men in de hoop per vliegmachine de SU
van de Koningin van Sheba te ontdetkti
die door ononderworpen volksstamma
wordt omgeven.
Twee van zijn romans, waaronder d
nu bekroonde, La Condition Hunuine,
spelen tijdens de Chineesche revolutie, ere
hij van nabij heeft meegemaakt. La Vore
Royale vertelt van een reis die de lioold-
petsoon door het oerwoud tus#chen Cam
bodja en Siam, op zoek naar den antieken
heirweg. Tegelijk geelt het een psycholo
gische ontmoeting met een zeel' merkwaai-
oige avonturiersliguur. Ook deze teis hesil
Maireaux zelf gemaakt- Zijn lomans zjn
door en door modern, en tegelijk van een
veel ruimere draagkracht dan ln de enkele
actualiteit van 't behandelde onderwerp re-
legen is. Velen onder de jongeren zien in
d.zen auteur, die pas twee en dertig Jaar
is, reeds nu een meester.
Eén dag eerder dan de prix Goncourt
wordt meestal de prix Fémina vergeven,
een prijs die aan een mannelijken oi een
vrouwelijke auteur kan worden geschon-
ken, maar door een Jury, die uitsluiten:
uit vrouwen bestaat. Men beweert dal c
vaak een edele concurrentie -.usschen 01
beide jury's is om elkaar den bekroond
te onttutselen. Er wordt trouwens erg ree
kwaad gesproken over het instituut van a
litteraire prijzen, en dat iedereen het as
een zoo sensationeel evenement beschoura
dat er nu eens werkelijk een belangrijk
auteur bekroond is, is niet bepaald na'*
teus voor de jury's. De Jury Femina doei
over het algemeen veel langer over nei
stemmen dan de andere, en men kan aan-
pemen dat er levendig de long geroeio
wordt. In het tijdschrift van de surrea
listen een paar jaar geleden, stond eeniow
van de vergaderde dames in vol ornaat,
van modieuze toiletten af tot de wonoer-
lijkste historische garderobes, en o»
eenige onderschrift was: „zonder com
mentaar"De bestbedeelde, wat schoon
heid betreft, was zeker de Comtesse ns
Noallles. Maar ook over de Jud; d-r
wordt het noodige gespot. Het levendigs c
lid, is zeker de welgedane Léon Daudet. u
oudste de twee en tachtigjarige Le
Hennique, die schriftelijk stemt. net
jongste Roland Dorgelès, schrijven van
oorlogsroman Les Crois de Bo.s, me
afgevaardigd om de pers en het fiimapp
raat toe te spreken, aangezien nu
meest fototechni-ek is. En dan is er nog
lid dat schriftelijk stemt, Luclen1 Descave
omdat hij zich te zeer met de andere ie
gebrouilleerd heeft om nog met
tafel te willen zitten. Dat was verleden
jaar, naar aanleiding van het nlet-M
nen van Céllne. En aangezien ook een p
journalisten daarover een onverMo®
woord gezegd hadden, zullen wijbi.a
kort een deel van de Académie Gon
ln de rechtszaal zien. om zich te bek js
over beleedlglng. Een m0°' I^maK
relletje. poTon*»
ook
zijn behalve aan ons Bureau
verkrijgbaar bij de
Firma A. HILLEN - Stationsweg
Firma A. J. H. WIJTENBURG.
Haarlemmerstraat 2.
\V. G. J. VERBURG. Sigarenhandel,
Heerenstraat 2.
Fa. A, SOMERWIL Az. Hooge"
A. M. v. ZWICHT - Breestraat -
Joh. HOGER VORST. Haarlstr. I-
A. VAN EGMOND. Sigaren^ -
Haven 2 4
en bij
BOEKHANDEL VAN DER
Geversstraat No. 59 - Dcg5
en des Zaterdags bij
A. H. v. d. VOOREN. H. M '°6
Kiosk Prinsessekade-
