Uw BROHWm wijkt
"D'JSMOOP
ONTZETTENDE SPOORWEGRAMP
IN FRANKRIJK.
Lie Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 27 December 1933
Derde Blad
No. 22629
£en sneltrein totaal vernield. - 220 dooden, 300 gewonden.
Hoest-Griep-Bronchitis-Asthma
[tt Kerstfeest is in Frankrijk wel wreed-
a :- verstoord!
■en ontzettende spoorwegcatastrophe
./t zaterdagavond op korten afstand
i Parijs plaats gehad, zooals wij Zon-
„og hebben gebulletlneerd
botsmg geschiedde te 10 uur- op de
Parijs—Nancy nabij de brug van
isuveau tusschen Vaires en Lagny in het
artement Seine et Mame ten Oosten
Parijs. De sneltrein uit Straatsburg
ite in volle vaart op den expressetrein
i Nancy. De gevolgen waren catastro-
jil De treinen reden met een snelheid
aoDg. 80 KM. Daar de trein uit Straats-
j geheel uit metalen rijtuigen was sa-
■gesteld en die uit Nancy uit oudere
lüten wagons bestond, zijn de meeste
htoffers reizigers van den trein uit
Jncy Deze laatste trein werd nagenoeg
feel versplinterd. Met een geweldig ge-
iak vlogen de wagons in en over elkaar;
[rijtuigen van den Straatsburg-trein
meerendeels intact, doch ont-
den.
ds de eerste berichten wezen op een
vregramp van grooten omvang en
een honderdtal dooden gemeld- De
BP zou echter nog grooter blijken te zijn.
reet na het bekend worden van de ramp
!rd uit Parijs al het beschikbare red-
nateriaal naar de plaats des onheils
oden. Ambulances van het Roode
met geneesheeren en verplegend
ioneel werden eveneens direct naar
1 gedirigeerd. Het reddingswerk ging
groote moeilijkheden gepaard, daar
uit houten wagons bestaande trein uit
jncy op enkele plaatsen in brand was
en het tevens een zeer donkere,
ige avond was.
toestand op de plaats van de ramp
l ontzettend.
>en het gekraak van de op elkaar bot-
Ide treinen had opgehouden, steeg van
t kanten een groot gejammer en gehuil
De trein uit Nancy vooral, die geheel
nleld werd, was tot de laatste plaats be-
|met Kerstreizigers. De weinigen, die er
d waren afgekomen, liepen, verstard
i schrik, weg van de plaats van de
jnp Het personeel van den Straats-
R-treln trachtte zoo spoedig mo-
Ijï hulp te krijgen. Overal verspreid
ide koffers en kleedlngstukken van
tigers, van wie velen het leven had-
jientallen gewonden moesten worden
ffiaagd. Het reddingswerk, dat den
leien nacht bij het licht van schijn
tere en flambouwen werd voortgezet,
(derde slechts langzaam. Voortdurend
jen ambulance-auto's heen en weer om
pjken en de gewonden naar Parijs te
tngen Geestelijken uit de omgeving
Men de stervenden bij.
Set treinverkeer op de lijn Parijs
gjpy was tengevolge van de catastrophe
Pjtal versperd. Met alle macht is het op-
ptaingswerk voortgezet en gisteren was
de lijn weer vrij.
Steeds bleef het aantal slachtoffers
teen. Maandag werd het laatste slacht
er onder de puinhoopen geborgen. In
lal werden op de plaats van de ramp
i dooden gevonden. Vele lijken zijn zoo
"hg verminkt, dat zij niet konden
jen geïdentificeerd. Van de ongeveer
jehonderd gewonden, hebben honderd
tonen ernstige kwetsuren opgeloopen.
(n van hen zullen er het leven niet af-
ugen. Reeds zijn er 25 overleden, zoo-
momenteel 220 personen den dood
Boen gevonden.
pnder hen zijn geen Nederlanders,
"andag is ter plaatse bij Pomponne de
tie door autoriteiten opgenomen om
wachten de oorzaak van de ramp vast
tellen. Heette het aanvankelijk dat de
i uit Straatsburg door een onveilig sein
gereden, volgens verklaringen van ge
len zou het signaal van den trein voor
aatsburg veilig hebben gestaan, hetgeen
a het gevolg moet zijn van het niet
Mtionnceren der seinen tengevolge van
i mist en de vorst. Een definitieve con
to is nog niet genomen
Bijzonderheden.
Ra treinramp bij Lagny heeft in het ge
ne land en ook daar buiten groote ont-
gewekt. Behalve in oorlogstijd,
een troepentransporttrein veronge-
- neeft een dergelijke treinramp in
(unkrijk niet plaats gehad. De cata-
wphe werd veroorzaakt door trein nr.
Pis, die Zaterdagavond te 19.31 naar
£'*8 was vertrokken. In het ge-
rein i PomP°nne nabij Lagny, reed deze
Én ir, voortsnellende met een vaart van
E™ 100 K.M. per uur, op den expresse-
ParijsNancy, die kort te voren was
("rokken. De trein naar Nancy, die, zoo-
breeds gemeld, uit oudere houten wa-
5 was samengesteld, werd letterlijk
PUnterd.
rtr 'ifv'n voor Na°cy. die htet vertraging
i en was. had bovendien nog moe-
stoppen voor een onveilig signaal om
'uoaaltrein te laten passeeren.
donderend geraas reed de sneltrein
r Straatsburg op den anderen trein in.
n ontzettende paniek volgde op de bot-
bt j nacht, tijdens den mist, was
F dadelijk te overzien hoe groot de
was. Dat de gevolgen verschrikkelijk
rfoil 2^n- begrepen echter allen, die
rein en hadden afgebracht, want de
m was tot de laatste plaats bezet,
torste hulp aan de slachtoffers werd
fc hT u^it Lasny. vanwaar onmiddellijk
lehai r materiaal werd gezonden,
"rtiï- amkulance-auto's werden ook
irhi fiere wagens gerequireerd om de
ff™"cra te vervoeren. Het geheele
^swegpersoneel van de Compagnie de
onder leiding van den directeur
®eer Riboux werd dadelijk na het
»aS a worden van de ramp naar de
w des onheils gedirigeerd. De gendar-
uit Lagny, Meaux. Esbly en Chelle
n a« nt zlch naar llet dorpje Pomponne
nt'e te verleenen en orde-maat-
te treffen.
~®mg begon het lugubere transport
•nhiire s'achtoffers. Vreeselijk was de
takte «u? de slachtoffers. Totaal ver-
(Qtalle onherkenbaar, werden bij
""uen onder de puinhoopen wegge
haald en weggedragen. Aan alle kanten
werd om hulp geroepen door passagiers,
die tusschen de overblijfselen van den
trein waren bekneld geraakt. Tusschen
koffers, pakjes, kleedlngstukken en andere
voorwerpen, die uit de coupé's en bagage
wagens gekomen waren, lagen stukken
ledematen en andere overblijfselen van
menschelijke lichamen. Den geheelen
nacht duurde het vreeselijke opruimings-
werk voort en steeds nieuwe slachtoffers
werden ontdekt.
Korten tijd na de ramp arriveerde ook
de Minister van Openbare Werken Paga-
non op de plaats van de ramp om zich
persoonlijk op de hoogte te stellen en lei
ding te geven bij het opruimingswerk.
De machinist en de stoker van den trein,
die de ramp had veroorzaakt, waren niet
in staat iets te zeggen. Toen men pro
beerde het woord tot hem te richten,
maakte de machiniste een gebaar met de
armen als iemand die door het noodlot
overstelpt is. De stoker, die hardnekkig
naar het tooneel van de ramp bleef kijken,
antwoordde niet op de tot hem gerichte
vragen alsof de catastrophe hem elk
greintje verstand ontnomen had.
En zoo ging de nacht voorbij! De uren
wilden niet om in dezen atmospheer van
bloed en verschrikking, waar duizend klei
nigheden zich dooreenmengden en iemand
den geest verwarden.
Een hulptrein bracht de dooden naar
Parijs, naar het Gare de l'Est en even
voor zonsopgang kon men nagaan, dat
zich niet meer dan misschien nog een
twaalftal lijken onder de puinhoopen la
gen. Het juiste aantal dooden was toen
ook nog niet bekend en de gouverneur van
Meaux verklaarde toen:
„Er zijn bijna tweehonderd naar Parijs
gebracht."
En over dit alles verhief zich de dage
raad!
Nog ontzettender dan in den nacht was
de aanblik op de plaats des onheils bij het
aanbreken van den dag. De ruïne is onbe
schrijflijk. Aan den eenen kant ziet men
niets dan scherven, stukken van portieren,
uit elkaar gereten banken, kussens met
alles wat er binnen in zit, sponningen van
de ramen, verscheurde gordijnen en ge
deelten van de wagons, waaraan als door
een wonder intact gebleven electrische
lampen, treeplanken, koperen verwarmings
platen, luchtkokers, sloten, alles vermengd
tot een spookachtig gewirwar van over
blijf sélen van den trein. En daartusschen
ontwaart men dingen, die iemand van ont
roering het hart doen ineenkrimpen. Hoe
den, doordrenkt van bloed, dekens, boeken,
rollen papier, doode eenden, die evenveel
herinnering waren aan een gelukkig Kerst
diner, foto's, hemden, schoenen, met bloed
bevlekt, manden, gescheurde valiezen,
waaruit alle soorten linnengoed en kleeren
puilen. In een woordmen ziet er alles wat
door een vroolijke menigte met zich mee
wordt gevoerd aan den vooravond van ge
lukkige dagen!
Voor zoover zij niet direct per auto of
ambulancewagen naar de ziekenhuizen wer
den vervoerd, werden alle lijken en gewon
den bij het aanbreken van den dag per
extra-trein naar Parijs overgebracht. Hart
verscheurende tooneelen speelden zich bij
de aankomst der slachtoffers af. Duizen
den verdrongen zich en vroegen, informeer
den naar familieleden en kennissen. Het
duurde zeer lang voordat men eenige ze
kerheid kon geven omtrent het lot en de
verblijfplaats van reizigers uit den trein,
die gedood, gewond waren of een goed
heenkomen hadden gezocht zonder dat
men wist waarheen.
Zoodra de ramp te Parijs bekend werd.
werden alle diensten, welke er bij betrok
ken konden worden, gemobiliseerd. Terwijl
op het Gare de l'Est ambulancewagens
werden gereed gemaakt, snelden brand
weer en politie naar Lagny om assistentie
te verleenen. Om half twaalf reeds kwamen
de eerste slachtoffers te Parijs aan. Naar
alle ziekenhuizen werden de gewonden
overgebracht: Saint Louis. Lariboisiere,
Tonon, l'Hotel Dieu. Villemin en Val de
Grace. Herinneringen aan den oorlogstijd
doemden op!
Aan alle ziekenhuizen dezelfde hartver
scheurende tafereelen als aan het Gare de
l'Est Ontroerende momenten ook, wan
neer een moeder haar slechts lichtgewon
den zoon terugvindt en hem huilende om
helst.
In de beneden-ruimte van het Gare de
l'Est was een chapelle ardente ingericht,
waar de lijken voordat zij verder werden
getransporteerd, werden neergelegd. Hier
verscheen Zondagmorgen vroeg reeds de
aartsbisschop van Parijs, kardinaal Verdier
en gaf zijn zegen aan de dooden
Maandag is in het Gare de l'Est een
plechtige rouwdienst voor de slachtoffers
van de catastroohe gehouden, waarbij ook
verscheidene leden der regeering tegen
woordig waren.
De doodenlijst.
Tot de slachtoffers van de ramp behoo-
ren de heeren Schleiter, afgevaardigde van
het departement van de Maas. Joan Paul
Morel. oud-onderstaatssecretaris Henri
Rollin. Kamerlid en burgemeester van
Saint Di.zier, de Senator Hubert Hachette.
Van de bijna driehonderd gewonden,
hebben ongeveer 150 ernstige kwetsuren
opzeloooen.
Het Kamerlid Poittevin heeft bij de ramp
een been verloren; zijn toestand is naar
omstandigheden redelijk wel.
Deelneming.
De deelneming met de slachtoffers in
binnen- en buitenland is zeer groot. De
president der Republiek heeft direct nadat
hen de ramp bekend was geworden, zijn
deelneming laten betuigen aan den Minis- I
ter van Openbare Werken en heeft hij zijn
sympathie met de familieleden der slacht
offers bekend laten maken. Het Kerstfeest.
dat president Lebrun Zondagmiddag aan
een aantal kinderen zou aanbieden, is uit
gesteld tot 31 December.
De buitenlandsche diplomatieke verteger
woordigers hebben bijna allen reeds Zon
dag bij den Minister van buitenlandsche
Zaken Paul Boncour de deelneming van 1
hun regeeringen betuigd. Het Belgische
Roode Kruis zond een telegram van deel
neming aan het Fransche Roode Kruis.
De president der republiek, Albert Le
brun. heeft gisteren ook persoonlijk de
plaats van de ramp bezocht en is in het
ondergrondsch vertrek van het station, dat
als chapelle ardente was ingericht, afge
daald en heeft ontroerd langs ds rijen
lijkbaren geloopen, die aan alle zijden van
het vertrek waren opgesteld.
President Lebrun heeft vervolgens een
bezoek gebracht aan de gewonden in de
ziekenhuizen en hij heeft zijn dank be
tuigd aan het personeel voor de groote
toewijding.
Verhalen van ooggetuigen.
Zijn sommige overlevenden nog nauwe
lijks in staat te spreken, anderen hebben
zich in zooverre hersteld, dat zij met een
bijna kalme stem spreken over het won
der, waardoor zij aan den dood zijn ont
snapt.
Een der overlevenden, de heer Mathieu,
die met zijn vrouw en kinderen in den
ongelukstrein had plaats genomen om
naar Nancy te reizen, vertelde 't volgende
ontroerende verhaal:
„Ik had plaats genomen in het vierde
rijtuig. Wij waren zoowat twintig minuten
uit Parijs Ik las mijn krant en mijn vrouw
voedde ons jongste kind. Eensklaps kreeg
ik den indruk, dat de trein uit de rails
ging. Ik spreidde mijn armen uit om mijn
vrouw en mijn kind te beschermen. Een
vreeselijk gekraak werd gevolgd door een
seconde van absolute stilte en dadelijk
daarop verhieven zich de kreten en het
gehuil der gewonden. Ik nam het kind in
mijn armen en maakte, dat ik weg kwam,
gevolgd door mijn vrouw.
Ik zou u niet precies kunnen zeggen hoe
wij er in geslaagd zijn den wagon te ver
laten. Een feit blijft in mijn hersens ge
grift: wij hebben elkaar teruggevonden,
gezond en wel op tweehonderd meter af
stand van de plaats van het onheil."
Een bewoner van Noisy-le-Sec. de heer
Martin, stationsbeambte van Bobigny, gaf
ons het volgende verhaal van zijn redding:
„Ik bevond mij in het derde rijtuig van
den verongelukten trein, en plotseling in
een helsch spectakel en ontzettend ge
kraak. Dat was het ongeluk. De wagon
kwam od zijn linkerzijde te l'ggen en ik
werd bedolven onder een hoop baeage, zon
der echter gewond te worden. Doodsang-
stig riep ik miin vrouw toe: „Ben je ge
wond?" Verschillende keeren herhaalde ik
mijn vraag, maar mijn vrouw zoo kwam
ik later te weten was evenals ik geheel
bedolven onder een berg bagage en of
schoon ook zij geen kwetsuren opliep, kon
zij mij niet antwoorden Na eenige minu
ten, die verschrikkelijk lang duurden, be
greep ik, dat men trachtte ons uit onze
vreeselijke positie te bevrijden. Een man
was met alle macht bezig den wagon leeg
te ruimen en rieo ons toe moed te houden.
Eindelijk slaagde hij in zijn pogingen.
Eenige oogenblikken later vroegen mijn
vrouw en ik dankbaar naar den naam van
onzen redder. Het was de heer Collot. bur
gemeester van Dampierre les Joinville.
Nooit zullen wij dezen naam vergeten en
ik ben voornemens hem een brief te schrij
ven waarin ik zal trachten hem al mijn
dankbaarheid te betuieen."
Een jonge reserve-officier, wiens pas on
dergane emoties nog nauwelijks waren ge
kalmeerd. gaf de volgende bijzonderheden
omtrent hetgeen hij gezien had van de
catastrophe:
„Onze trein, dat wil zeggen de veronge
lukte trein aldus vertelde de jonge
officier zat propvol reizigers. Daarom
stond ik in een zijgang van een wagon
tweede klasse. Ik rookte rustig een sigaret
toen ik even voor Lagny voelde, dat mijn
wagon ontspoorde. Zoo reed hij nog even
door, misschien tien meter, en vloog toen
naar links om. Ik lag languit oo den vloer
van de zijgang met het ruit van een por
tier boven op miin hoofd. Niet zonder pijn
slaagde ik er in het ruit. te breken en zon
der te veel snijwonden kon ik mij uit den
wagon werken. Wat ik toen zag. was een
vreeselijk schouwspel. Onze wagon was
bijna geheel vernield. Van alle kanten
verhieven zich hartverscheurende kreten
van de slachtoffers. De twee achter ons
rijdende wagons waren niet meer dan een
onherkenbare hoop verwrongen ijzer en
versplinterde stukken hout. Hier en daar
scheen een roodachtige gloed van begin
nende branden door de ijskoude mist. Een
aanblik als van de hel!" En onze zegsman
beëindigde zijn verhaal met de mededee-
ling, dat hij zich, toen hij zelf gered was.
onmiddellijk aansloot bij hen. die tracht
ten andere passagiers te helpen.
Een van de eersten, die te hulp snelden,
was een inwoner van 't dorpje Pomponne.
die het volgende verhaal doet:
„Het was verschrikkelijk zoo vertelde
hij met een stem, nog heesch van ontroe
ring te zien hoe de overlevenden als dol
geworden vluchtten, sommigen met bloe
dende gezichten, anderen hun gekneusde
ledematen ondersteunend. Eerst waren het
eenige particuliere wagens, die te hulo
snelden, daarna de gendarmerie van Lagny
en van Chelles en de brandweer uit de
omstreken en tenslotte eenige ambulance.
Toen begon de moeilijke bevrijding van de
gewonden."
Een ander verhaalt van een kleuter van
zes jaar, die helaas nooit zijn moeder meer
terug zal zien en de wijze, waarop hij als
door een wonder aan den dood ls ontsnapt.
De verteller is een luitenant-kolonel van
het 8ste regiment infanterie uit Nancy, die
het kind naar Parijs heeft medegenomen
De jongen bevond zich zoo vertelt hij
evenals mijn vrouw en ik zelf in een
van de wagons van den verongelukten
trein, toen de vreeselijke ramp plaats had.
Er waren nauwelijks eenige minuten ver-
loopen of men bracht mij dit jongetje, dat
in een van de compartimenten gevonden
was. Hij wist niets van het lot van hen.
die hem vergezeld hadden Daar ik het
plan had opgevat om naar Parijs terug te
keeren, nam ik den kleine maar met mij
mee en ik heb hem hier naar toe gebracht.
Eenige oogenblikken later was de kleine
terug bij zijn vader, een electricien van
het Gare de lEts. Deze man, wiens angst
men zich kan voorstellen, had nog eenige
hoop misschien ook nog het geluk te heb
ben zijn vrouw terug te vinden. Diep ge
troffen was de man echter, toen 't treu
rige bericht hem gewerd, dat zijn wouw
een dergenen was van de lange dooden
gst.
RECLAME
3833
Om Uw bronchitis te doen wijken moet U nog heden
Abdijsiroop nemen. Abdijsiroop zal de vastzittende
slijm doen loskomen, dien afmattenden hoest daar
door verdrijven en Uv' ademhaling weer diep ets
geruischloos maken en daardoor is Abdijsiroop bet
middel dat U in staat stelt te leven zonder benauwd
heden. Abdijsiroop is de betrouwbare vriend van
allen, die met moeilijkheden bij de ademhaling te
kampen hebben en voor hen, die gekweld worden
door een prikkelenden, benauwden of scherpen horst-
Het is geen verdoovende siroop, geen wondermiddel,
maar het is wel de hulp voor een ieder, die lijdt aan
Het gerechtelijk onderzoek.
Onmiddellijk na de ramp bij Pomponne
zijn justitieele autoriteiten naar de plaats
des onheils gegaan om een onderzoek naar
de oorzaak van de catastrophe in te stellen
De machinist, de 46-jarige Marcel Dau-
bigny en de stoker, de 31-jarige Henrl
Charpentier, beiden afkomstig uit Parijs,
werden aangetroffen op de plaats van de
ramp, beiden niet wetend wat te doen, op
ongeveer 20 Meter van elkaar zittend op
stukken van banken van den verongeluk
ten trein. Noch de machinist, noch de
stoker konden eerst iets zeggen. Zij ver
klaarden later geen onveilige signalen te
hebben gezien. Beiden zijn bekwame
spoorwegmenschen, de machinist had reeds
32 dienstjaren, de stoker 9 dienstjaren en
nimmer hadden zij een ongeluk gehad.
Zondagmiddag zijn zij, nadat zij eerst
in de gevangenis te Meaux waren opge
sloten. op de plaats des onheils gehoord
om de noodige inlichtingen te verstrekken.
Men neemt aan, dat de voornaamste oor
zaak van de catastrophe de mist is. die
Zaterdagavond zeer dik was en waardoor
het treinverkeer veel vertraging onder
vond. De trein naar Nancy moet veel
woeger vertrekken, dan de trein naar
Straatsburg en het is niet bekend of de
machinist en de stoker van laatstgenoem
den trein wisten, dat de trein naar Nancy
slechts 6 minuten vroeger was vertrokken.
Voorloopig blijven Daubigny en Charpen
tier in arrest.
Bij machinist cn stoker.
De .Matin" meldt nog over een onder
houd met den machinist en stoker:
Enkele oogenblikken na zijn arrestatie
hebben wij hem gesproken. Ineengezakt in
een stoel, den wanhoep ten prooi, van tijd
tot tijd met zijn zwarte handen over zijn
door tranen en roet gezwollen oogen wrij
vend, vertelde hij ons onsamenhangend
van het ongeluk, waarvoor hij verantwoor
delijk is.
„Ik ben 43 jaar en 23 jaar in dienst der
maatschappij Ik maak deze route al 20
jaar en ken haar uit het hoofd. Wat ge
beurd is. is ontzettend. De trein verliet het
station van l'Est met 1 uur en 18 minuten
vertraging. Ik wist dat de trein Parijs
Nancy mij een 10-tal miijuten voor was,
maar er was geen reden om me bezorgd
te maken, alleen de signalen hadden
waarde voor mij.
Bij Noisy had ik een snelheid van 70
K.M. en toen ik van Chelles afreed, be
reikte ik de 100 K.M. Door de mist was
het uitzicht ongeveer 80 Meter en ik be
hield de 100 K.M -vaart hoewel ik onder
normale omstandigheden de snelheid tot
110115 K.M. opgevoerd zou hebben.
Duidelijk zag ik den seinpaal, het licht
was wit. hetgeen dus beteekende, dat de
lijn vrij was. Eenige seconden later zag ik
de roode lichten van den trein. Ik was er
20 Meter vandaan.
Uit alle macht remmend heb ik toen
door een wolk van splinters den schok en
de ontploffing op de machine gevoeld.
Wat daarna gebeurdeweet ik niet.
Ik wilde, dat ik dood was, men doe met
mij wat men wensche, maar ik heb slechts
een veilig sein gezien
Kon u zoo vroegen wij met be
trekking tot den tijd niet een voor de vei
ligheid minder gevaar opleverende in
structie volgen?
Neen, men mag slechts bij wissels vaart
minderen en dat was hier niet het geval.
Kalmer, maar even zeker in zijn bewe
ringen, was de stoker Henri Charpentier.
Wij vormen reeds 4 jaren een ploeg, ver
klaarde hij, en ik kan verzekeren, dat
Daubigny niet de geringste fout begaan
heeft. Wij hebben geen enkel lawaai ge
hoord. Over de lichten van den seinpaal
kan ik niets verklaren, want ik was met
den tender bezig, maar als de weg niet
vrij geweest zou zijn, dan zou het lawaai
ons gewaarschuwd hebben.
De meening van den chef der controle,
ingenieur M. Godin, wijkt echter af.
De seinpaal zeide deze ons, die den trein
ParijsNancy behoorde te beschermen,
werkt goed. Wij hebben zoo juist een proef
genomen. De paal werkte ook goed toen
de aangereden trein passeerde, evenals bij
den hieraan vooraf gaanden trein.
Men zou uit de verklaringen van den
machinist van den aanrijdenden trein
kunnen opmaken, dat een wissel den trein
ParijsNancy tegenhield. Dit schijnt wel
onwaarschijnlijk. Deze route is de best
uitgeruste van Frankrijk. Alles gebeurt
automatisch. De machinist van den snel
trein uit Straatsburg zou dan ook hebben
moeten stoppen. De seinpaal bevindt zich
1200 Meter van de plaats des onheils, de
trein zou dus op 7 a 800 Meter, dus 400
Meter ongeveer hier vandaan hebben moe
ten stoppen
Een ding is zeker. De machinist behield
een snelheid van 102 K.M. per uur, terwijl
de tijd hem tot voorzichtigheid behoorde
aan te sporen. Het ls zeker, dat hij, wat
dit betreft, geen speciale opdrachten ont
ving, maar al zouden zij gegeven zijn, dan
toch behoorde het slecht zicht tot voor
zichtigheid aan te sporen. De machinist
zal weer ondervraagd worden en wij zul
len doorgaan met de proefnemingen die de
verantwoordelijkheid zullen vaststellen.
De bond van spoorwegarbeiders heeft
geprotesteerd tegen de arrestatie van den
stoker en den machinist.
De bond hoopt, dat de beide arrestanten
onmiddellijk in vrijheid zullen worden ge
steld.
Volgens de „Journal" is uit het gerech
telijk onderzoek naar de oorzaak van de
spoorwegramp de juistheid gebleken van
de verklaringen van den gearresteerden
machinist en stoker, volgens welke de ver
schillende signalen op veilig hadden ge
staan.
Hun verdediger heeft in verband hier
mede, een verzoek tot in vrijheidsstelling
ingediend.
Ecu spoorwegramp zonder preccdeut
Zelfs in Frankrijk, waar het aantal on
gelukken op de spoorwegen niet klein is,
is het aantal slachtoffers van de ramp bij
Lagny zonder precedent- Het vorig jaar, op
16 September 1932, veroorzaakte de spoor
wegramp bij Turenne in Algiers 61 dooden
en 100 gewonden. Op 12 September 1917
is bij Saint Michel de Maurienne een trein
met verlofgangers verongelukt Er waren
toen ongeveer honderd dooden. De censuur
uit die dagen verhinderde publicatie. Tc
voren had een spoorwegramp met zeer veel
dooden plaats op 27 Juli 1891 nabij Saint
Mandée. waarbij 50 dooden en 180
gewonden vielen te betreuren. Op 28 Juni
1864 viel nabij Richelieu en trein in de
rivier: 97 dooden en 383 gewonden. De eer
ste ernstige spoorwegramp, waarbij de be
kende ontdekkingsreizigers Dumont d'L'r-
ville het leven verlood, had plaats op 8
Maart 1842 nabij Bellevue, waarbij 43 per
sonen om het leven kwamen en negen ge
wond werden. Verder moeten worden ge
noemd de spoorwegongevallen bij: Batig-
nolles in 1921: 16 dooden en 100 gewon
den; Sens in 1919: 16 dooden en 90 ge
wonden; Rollebolse in 1918 (trein met
Amerlkaansche verlofgangers)32 dooden
en 75 gewonden; Tarbes in 1922: 32 doo
den en 35 gewonden; Acheveres in 1926: 20
dooden en 80 gewonden; Saint Elier in
1933: 37 dooden en 50 gewonden; Saujon
in 1910: 39 dooden en 59 gewonden.
Interessant zijn ook de cijfers van het
Ministerie van Openbare Werken omtrent
het totaal aantal dooden per Jaar tenge
volge van spoorwegongevallen, waaruit
blijkt, dat de ramp bij Lagny meer slacht
offers veroorzaakte, dan anders 't geheele
jaar vallen, met uitzondering van de oor
logsjaren.
Bij spoorwegongevallen kwamen om:
1910, 57; 1911. 60; 1912, 50; 1913, 60; 1914
210; 1915. 43; 1916 37. 1917, 257; 1918, 349'
1919, 271; 1920: 122; 921, 131, hetgeen
met inbegrip van de oorlogsjaren, een ge-
midelde ls van 153 dooden per jaar.
Naar -wij vernemen, wordt hier in ons
land een juist tegenovergesteld systeem
toegepast bij de semen. Hier staan de
seinen op onveilig en komen op veilig
wanneer doorgereden mag worden Wei-
gert hier dus een signaal, dan blijft het
onveilig en stopt de trein. In Frankrijk Ls
het andersom, staan de signalen op veilig'.
S -7^ zooals hier het geval schijnt
te zijn geweest, dreigt onmiddellijk ge-
yaSUT!.
