loriedag voor de oranje-ploeg
Jaarcantr
Maandag 11 December 1933
No. 48
1-0 nederlaag na boeienden kamp, tegen het Wunder-Team.
Het voornaamste Nieuws
van heden.
o
EEN ONVERGETELIJKE STRIJD TUSSCHEN TWEE SYSTEMEN.
O
(Van onzen redacteur).
de kampioenen van het contl-
rêrloor Holland gisteren met slechts
zal dien wedstrijd niet licht
len! Ruim 33.000 toeschouwers waren
iet Amsterdamsche stadion gekomen
f zien met hoeveel doelpunten ver-
istenrijk zou winnen, maar hun
i nieuwsgierigheid onderging een
fcorphose, die even ongelooflijk als
fcws snel wasEen overrompe-
fiiensief, direct, na den aanvang
onverwachte verwarring in de
rilksche gelederen, het steunde
Miers moreel en het tooverde den
(den enthousiasten op de tribunes
Kuch ander, een veel schooner
S voor oogen dan zij ooit ha'dden
[droomen! Jubelend begroette men
raken stand niet ae pauze en toen
oit de tweede heift de profs niet
ftlt bleken hun, wat fortuinlijk
b 1—0 vooi -prong hooger op te
k ji toen Oranje zelfs keer op keer
pip op de vijandelijk defensie
lperiode van glorie en ongekende
b; verdween de vraag met tioe 'iel
lijk winnen zcu, om plaats te maken
[de pijnlijke onzekerheid of Oranje
|zou in haar hardnekkige voornemen
i dijk te werpen voor den steeds
verspreidende faam van het zoo-
tid onweerstaanbare Wunder-
Bcukende kracht van Hollandsche
geestdrift.
J den oneven goal werd Oostenrijk
pttc overwinnaar, maar deze Hol
istic nederlaag verhoogde meer het
Kt van ons voetbal dan vele over
jagen het hadden kunnen doen!
|e speelde een schitterenden wed-
li stu" halstarrig, vastbesloten, met
I enthousiasme en niet te ontkennen
pgheid. Oostenrijk moet op een der-
ps tegenstand niet voorbereid zijn
vst Ware het anders: Hugo Melsl zou
%raf een zege met hooge cijfers
i durven verkondigen Uit den on-
ptelnken wil van elf Hollandsche
ft was een eenheid gegroeid, die met
jachtige kracht de vijandelijke ver
ingsmuur beukte. Soms schenen
.Lische meesterschap en voetbal-ver-
Idien orkaan te zullen bedwingen,
TPIotseling stak hij dan den kop weer
J~ °Pnieuw en met vermeerderde
■L tegenstander te attaqueeren
ren laaiended geestdrift, gepaard aan
spel-kwaliteiten, is ons jaren ach-
l het Amsterdamsche stadion
E ?e.hieven, Onafgebroken schalde
C™ '"hel langs de tribunes en een
ovatie aan het slot was de wel-
fci. L on'ng der elf taaie Oranje-
Bid' I met 'afweren overdekt het
"*rk verheten!
Een uitverkocht stadion.
pterdam, voor zoover niet van plaats-
p «.k001? stond op dezen Zondag
Iht.t Jda en hij gebrek aan kijkers
knn 5 maa' veel stiller rondom het
fcbn'ni mnen (waar ook minister
kirt aanjvezig was) bleef geen plaats
0011 v°or de extra-tribunes op
It td n teheen geen kaart onver-
Irppn Zv geb'even. De kou had
Ken nu. ?ondere maatregelen doen
m.f !5 'nBePhkt, honderden gewa-
(hft en Usmutsen, marcheerde
Se tnnri u hinnen, doch van onge-
f cehnu m vermoedelijk niemand
fcekt» iPu wind 'schuin in de groote
t en a.d J was nauwelijks merk-
lloKctiiiV, hoeienden kamp warmden
Jk dat awers 2ioh dra in zoo hooge
C: dekens reeds na
ten ïïrlop den krond zakten en
Kten m a wedstrijd bleven liggen
titan.- enerveerende spanning van
baiw- ^'Wedstrild, waarin de beste
In-ipn dP vasteland in hun ver-
I"® werden' Oranie"ploeg aan
Een verrassend begin.
on'wikkelde Holland op
I ntunlridiïfiM terrein een tempo,
Vie Klj! hot publiek wakker
lelijk u» oonkenheid der onver-
phcie het V, nederlaag. Pelllkaan
F ond-7 I:UF ™et oen hoog schot, dat
fks ra.,,. at werd gestopt. En daar
ri:r" |.,L 1 schuiver van Lagendaal
e °o de?h ^"r?aal- Onstuimig zat
fe: -1 urvii °05?t^nrijk terug drin-
te'aan» ii men defensieve positie!
►<kn p;y a 'on onzer landgenooten
r)sk vert" op "ot een felheid, die het
We ijo en de tegenpartij over-
"gendaal schoot weer naast,
een schuiver van Vente millimeterde den
paal. Het Wunderteam zat ln zak en asch
en alleen dank zij doelman Platzer bleef
de score blank. Schitterend grabbelde hij
een kogel van Lagendaal uit den boven
hoek en even fraai bedwong hij een Hol
landsche stormloop, die besloten werd met
een schot van Schoemaker. Helaas zat het
Holland in deze periode niet mee. Kwam
niet uit een voorzet van links de bal op
Lagendaal's hak en was het niet de on
derkant van de deklat, die nog Juist ver
hinderde dat Holland op deze wijze door
een handige beweging van onzen actieven
mldvoor de leiding nam? Wie zal zeggen
van hoeveel invloed een doelpunt in die
oogenblikken op het eindresultaat zou zijn
geweest!
Oostenrijksche meesterschap.
Nu kwam de storm na een minuut of tien
tot bedaren en Binder loste toen het eer
ste Oostenrijksche schot dat ver naast
ging. Toch moest het nog geruimen tijd
duren voordat Oostenrijk de noodige rust
had gevonden om haar spel tot ontwikke
ling te brengen. En tot zoolang zocht men
tevergeefs naar het Wunder-team, dat
naar Holland gekomen "was om daar met
groote cijfers z'n buitenlandsehe toer te
bekronen
Dat hier grootmeesters in de voetbal
kunst aan het werk waren begon pas na de
zeventiende minuut tot uiting te komen
toen Van Run vanaf de doellijn een schit
terenden aanval der gasten op het aller
laatste moment te stuiten wist. En wel
miste Binder even later toen van der
Meulen was uitgeloopen een prachtkans
door naast open doel te schieten, maar on
weerstaanbaar drong Oostenrijk nu toch
naar voren om ons doel te belegeren.
Een salvo van kogels volgde: van Bican
uit een pass van links, van Sindelar uit een
doorbraak, opnieuw van Bican....! Van
der Meulen was echter in grootschen vorm
en toegejuicht door een van geestdrift zich
schor schreeuwehd publiek grabbelde hij
telkens weer op ongelooflijke wijze den
bal uit zijn heiligdom. De Hollandsche
tegenattaques wonnen inmiddels weer aan
snelheid en schotvaardigheid en met ge
vaarlijke aanvals-stooten herstelden onze
spelers het evenwicht. Zes minuten voor de
rust werd keeper Platzer uit zijn doel ge
lokt, doch op de outlljn slaagde Wels er
helaas niet in den met effect gespeelden
bal zoo spoedig in bedwang te krijgen dat
hij den vrij staanden Lagendaal in de ge
legenheid stellen kon aan Holland de lei
ding te geven. Nog vier minuten: Sindelar
dribbelde door onze defensie, zelfs van der
Meulen was gepasseerdtóén dook
Andêriessen op en voorkwam een zeker
schijnend doelpunt.
Onze aanvoerder vlei hem uit pure dank
baarheid om den hals!
Nog 'n aanval van oranje met schoten v.
Mulo'ers en Ligendaal en daaroö kondigde
de Engelsche arbiter Rudd de pauze aan.
Bican geeft Oostenrijk de leiding.
De tweede minuut na de hervatting
bracht het eerste en eenige doelpunt van
den wedstrijd, toen Van Run bij een voor
zet van links even te ver van zijn plaats
was geloopen en rechtsbinnen Bican het
leder over de handen vin onzen keeper
in de touwen tikte. 0—1. Een geldig doel
punt. dat echter in geenen deele in over
eenstemming Was met de geweldige over
macht. die de faam dezer ploeg aan het
Hollandsche publiek had voorgespiegeld.
Een te simpel doelpunt, vallend uit het
kader der geperfectioneerde techniek!
Zelfs de Oostenrijkers schenen er niet en
thousiast over te zijn!
Vente stelde aan de overzijde de vaar
digheid van doelman Platzer op de proef,
waarna de gasten het spel weer in handen
namen. Het begon er even donker uit te
zien voor onze landgenooten vooral toen
de ha'.flinie zich niet meer naar voren wa
gen durfde en zich bepaalde tot het stui
ten van den vijandelijken aanval. Dat ech
ter deed zij, gesteund door het achter-trio,
op uitstekende wijze, al was het geluk
daarbij aan onze zijde toen de naar binnen
zwenkende Schall van zeer nabij knalhard
tegen den paal schoot.
Herademing en Hollandsch overwicht
De herademing kwam na twintig minu
ten. Luidruchtig aangemoedigd wierpen de
Oranje-duivels zich in het strijdgewoel en
onder leiding van onzen rechtervleuge!
werd de vijandelijke veste vinnig bestookt.
Welk een fabelachtig goed keeper bleek
toen die Platzer te zijn. Er kwamen scho
ten van Lagendaal, van Vente en van Wels
er ontstonden eindeloozè worstelingen op
de doellijn, waarbij het leder geheel tus-
schen een kluwen van spelers verdween
om dan plotseling te worden Ingeschoten,
soms éénmaal, dikwijls ook tot twee- of
driemaal toe, maar altijd was Platzer op
zijn post, onafgebroken stond deze lenige,
klemvaste doelman ais een onoverkoom
bare barricade op onzen weg naar succes!
Hartstochtelijk mochten de Oranje-man
nen zijn heiligdom belegeren, gesterkt als
zij waren door de wetenschap dat. een ee-
lljk spel niet tot de onmogelijkheden be
hoordePlatzer was onpasseerbaar
en vooral Szesta. de kwieke linksback,
steunde hem daarbij op onnavolgbare
wijze. Oostenrijk wist zich herhaaldelijk uit
de omknelling los te tnaken. Ons doel werd
dan ernstig in gevaar gebracht, maar
Oranje gaf nu toch den toon aan. Men
dacht nauwelijks aan een tegenpunt. Er
overheerschte slechts de vraag of het Hol
landsche gesehut er nog in slagen zou in
die laatste oogenblikken door de vijande
lijke stellingen heen te breken. De span
ning bereikte haar hoogtepunt, het stadion
werd een heksenketel gelijk maar de half
linie mocht thans nóg zoo goed steunen,
en de voorhoede nóg zoo fel attaqueeren,
in de branding der Hollandsche stormloo-
pen hield Platzer het hoofd koel en rustig!
Aan hem heeft Oostenrijk het tenslotte
voor een zeer belangrijk deel te danken
dat zij bij het eindsignaal een zwaar be
vochten 10 zege verworven had
Hulde aan Lotsy.
Niemand heeft kunnen denken dat Hol
land een zoo fraai resultaat zou weten te
bevechten tegen deze Oostenrijksche be
roeps-spelers, die in den loop der laatste
jaren overwinning op overwinning geboekt
hebben tegen de sterkste elftallen van
Europa en met dikwijls zulke sprekende
cijfers, dat hun door pers en publiek al
gemeen den eere-titel van Wunder-team
werd toegekend. En bij dien schitterenden
uitslag moge allereerst een eere-saluut ge
bracht worden aan Karei Lotsy, den voor
zitter der Keuze-Commissie, die door zijn
voortreffelijke leiding en begeesterende
toespraken het elftal precies op het juiste
moment op het toppunt van z'n kunnen
heeft weten te brengen! Ook daarbij was
tactiek. Lotsy heeft met opzet de Holland
sche kansen niet mooier geschilderd dan
zij waren; hij speculeerde op de eerzucht
en de sportiviteit onzer spelers, prikkelde
hun energie en hun overzettelijkheid
en stuurde hen op het oogenblik van op
perste concentratie in het strijdperk! Daar
vlotte het onmiddellijk veel beter dan men
gedacht had en vanaf dat moment was hét
duidelijk dat de Oostenrijksche meester
schap gevaar liep door Hollandsche geest
drift verpletterd te worden. Het is eener-
zijds jammer dat het geweldig offensief
aan het slot niet met een draw bekroond
is geworden, maar aan den anderen kant
is het toch ook eigenlijk beter zoo. Want
Oostenrijk speelde absoluut zuiverder voet
bal. Er was een schitterend verband in en
tusschen de linies, er was een saamhoo-
righeid van de hoogste klasse, waaraan
Holland eenvoudig niet tipDen kon. Welk
een techniek en tactiek soreidden die profs
ten toon, hoe sDrankelend en vol rtike fan
tasie was dat doorgeven van den bal laag
De opstelling der elftallen:
NEDERLAND:
VAN DER MEULEN
DIEPENBEEK VAN RUN
PELLIKAAN ANDERIESSEN VAN HEEL
WELS VENTE LAGENDAAL SCHOEMAKERS MULDER
O
SCHALL BINDER SINDELAR BICAN
NAUSCH SMISTIK WAGNER
SZESTA CISAR
PLATZER
OOSTENRIJK.
ZISCHEK
langs den grond! Verbluffend van vol
maaktheid somtijds, en daarbij volkomen
gespeend van het monotone en geestdoo-
dende. dat de karakteristiek vormt van
bijvoorbeeld het korte samenspel der Duit-
SCh€TS-
Het spel der Oostenrijkers.
Bij zulk een opzet en uitvoering mocht
een groote Oostenrijksche zege wor
den verwacht. Moest zelfs worden ver
wacht! Dat het anders uitgekomen is be
wijst dat ook de volmaaktheid van het
Oostenrijksche spel slechts betrekkelijk
was. Hugo Melsl was er zich van bewust
toen hij Zaterdagmiddag ln een causerie
voor de Amsterdamsche sportpers consta
teerde, bij een beschouwing over den wed
strijd tegen Schotland, dat te veel Oosten
rijksche aanvallen „ln schoonheid gestor
ven waren".Overmoedig verkondigde
hij dat hij thans uitdrukkelijk order gege
ven had meer op nuttig dan op mooi spel
te letten, met andere woorden: veel meer
te schieten. Aan z'n goeden naam was het
Wunder-team verplicht met sprekende cij
fers te winnen! Doch de natuur ging boven
de leer. Kort spel is het kenmerk van het
Centraal-Europeesche voetbal en zelfs een
nerveus langs de lijnen aanwijzingen ge
vende melsl heeft daarin geen verande
ring kunnen brengen.
Platzer en 8zesta waren de sterren dezer
ploeg, die overigens geen enkele zwakke
plek telde. In de halfllnie excelleerde de
spil Smlstlk, die zijn voorhoede magnifiek
gesteund heeft, terwijl In den aanval het
meeste gevaar van rechte is gekomen.
Zischek heeft tallooze malen den bal schit
terend voorgezet en vele kansen werden
er door geschapen. Dat de Oostenrijksche
score tot slechte één doelpunt beperkt is
gebleven, was, naast het felle en goede
verdedigen onzer achterhoede, het gevolg
van het te lang combineeren der Oosten
rijkers, die tot in het doelgebied samen
speelden. Drie- vier-, vijfmaal ging daar
het leder van voet tot voet maar tenslotte
was er dan weer een Hollander, die er
resoluut een einde aan maakte! Gaan wij
het geheel verloop nog eens na dan blijkt
dat de profs van bulten het doelgebied
vrijwel geen enkel schot gelost hebben.
Biavo Oranje.
Deze wedstrijd is er één geweest tusschen
twee ulteenloopende systemen Holland
kon niet strijden met gelijke wapens. Haar
arsenaal was minder goed voorzien en als
altijd riep zij daarom de geestdrift te hulp
Die belangrijke en invloedrijke factor mag
ons échter niét over het hoofd doen zien
dat onze spelers ook wel degelijk technisch
goede kwaliteiten aan den dag hebben ge
legd. De achterhoede was betrouwbaar al6
in haar beste dagen. Van der Meulen
zorgde voor een schitterend afscheid van
zijn voetbal-loopbaan en Van Run en Die
penbeek hebben hem uitstekend ter zijde
gestaan. Tactischer opstellen van den
Elndhovenaar had waarschijnlijk het
Oostenrijksche doelpunt kunnen voorko
men, maar overigens heeft Van Run voor
treffelijk werk gedaan, evenais de debu
tant Diepenbeek, al zou Weber op die
plaats meer zijn opgevallen door zijn bra-
voure-spel. De halfllnie heeft alleen gedu
rende de eerste twintig minuten na de
pauze haar steunende taak verwaarloosd.
Zij kwam verder prachtig achter de voor
hoede aan en vooral Pellikaan was ln
grootschen vorm. Dat het befaamde duo
Schall—Binder den zwaksten vleugel der
Oostenrijksche voorhoede vormde was aan
hem te wijten. Anderlessen's spel was min
der opvallend, doch in hooge mate nuttig
en volhardend, terwijl Van Heel's techniek
die der tegenstanders evenaardde. Jammer
dat hij niet steeds snel genoeg was om die
gelijkwaardigheid voldoende uit te buiten.
De zeer snelle Zlchek, handig combinee
rend met den llstigen Bican, wist hem
nu juist daardoor herhaaldelijk te pas-
seeren.
Wels en Vente vormden de groote stoot
kracht van onzen aanval: zij begrepen
elkaar uitstekend, waren vlug en doortas
tend en Vente schoot daarbij uit alle
standen. Hij was niet steeds fortuinlijk,
maar vooral na de rust heeft de Rotter
dammer het keeper Platzer toch buiten
gewoon moeilijk gemaakt. Hij bracht een
actie in ons aanvals-spél, zooals Adam dat
deed in zijn beste dagen, al ls Zijn speel
wijze dan van geheel anderen aard. Ook
Lagendaal was goed op dreef, beter dan
hij ooit in Amsterdam geweest ls. Wij
hebben hem hardere kanon-schoten zien
lossen dan gisteren, maar hij verdeelde
het 6pel behoorlijk, was handiger dan
voorheen en vormde thans een uitstekend
sluitenden schakel !n den keten van ons
voorhoede-spel. Dat die keten toch een
defect vertoonde kwam doordat linksbin
nen Schoemaker zich in dit gezelschap
niet thuis gevoelde. Hij begreep Lagendaal
niet werkte ook weinig met Mulders samen
en heeft bij de Keuze-commissie waar
schijnlijk het cijfer van voldoende niet
gehaald. Dat Lagendaal zich door onvol
doenden steun van Schoemaker te veel
naar rechts oriënteerde was jammer, doch
begrijpelijk, terwijl Mulders (die overigens
voortdurend buitenspel stond) te weinig
kans gekregen heeft zijn capaciteiten te
toonéö.
De Engelsohman Rudd was een gemoe
delijk arbiter, die wat al te veel door de
vingers zag toen de teleurgestelde Oosten
rijkers na de rust unfaire trucjes gingen
toepassen, en die alleen floot voor offside
als er minstens twee of drie spelers ln
overtreding waren. Wij hebben betere
scheidsrechters geilen in het Amsterdam
sche stadion!
Schitterende voetbalwedstrijd te Am
sterdam; Nederland verloor met slechts
10 van Oostenrijk.
Nederland won den tumwedstrijd tegen
Noord-Frankrijk.
Jhr. Mollcrus, uit Haarlem, gekozen
tot voorzitter van den Nedcrl. Biljartbond.
Wat Meisl verklaarde na afloop.
In de kleedkamers der Oostenrijkers
aldus de Maandagmorgen heerschte na
afloop geen vreugde.
Meisl stond er nog met zijn onafschei
delijke plaid ln de handen, waarmede hij
steeds langs het veld geloopen heeft, ter
wijl de bedoeling van de plaid (Meisl was
zonder auto) toch wel zal geweest zijn om
de dlctorale beenen van den leider te
dekken. In zijn opgewondenheid en gestl-
culeeren langs de lijn twee keer drie
kwartier zonder onderbreken heeft
Hugo Meisl de taak van de plaid vergeten
en het ding gewarmd ln de elleboogholte.
Meisi's gelaat toonde geen glimpje. Hij
bleek ontevreden over de prestaties van
zijn landgenooten.
Ze zijn geen schaduw geweest van wat
ze in Engeland gepresteerd hebben, was
zijn opinie. „Aan het terrein geef ik de
schuld niet. want dat is tenslotte voor
beide partijen nadeellg geweest en het
goede resultaat voor de Nederlanders wil
ik in het geheel niet loochenen. Maar deze
10-overwlnnlng zegt mij niets. Wnt lk
het belangrijkste vind is het vertoonde
spel. Het spel is onder alle omstandigheden
het gewichtigste, ongeacht den uitslag en
daarin hebben mijn landgenooten mij niet
tevreden gesteld. Schall.,.. Waar was
hijWat heeft hij, die veel en veel
beter kan, gedaan?"
En dan jammert Melsl over het te ver
doorgedreven samenspel. Over het slechte
schieten van zijn team. Hij uit zich niet
als een soort verontschuldiging voor de
maar heel kleine overwinning, doch men
men kan het hem aanzien, dat hij in zijn
„voetbalziel" gekwetst ls door het te kleine
resultaat van zijn „Wunderteam". Hij
klaagt weinig over het feit, dat zijn man
nen last hebben ondervonden van slecht
opgezette fubber dopjes onder de „kistjes"
van de Weeners, dopjes, die er afvielen
waardoor vele spelers gehandlcaot waren
iWe hebben ons overtuigd, dat deze klacht
gegrond was).
„Geschoten hebben ze", smaalt Meisl
maar er naast. Het leer moet er ln. Dc
heele voorhoede was slecht.
De Oostenrijker onderstelt, dat vele
leden van zijn team bang waren voor den
harden bodem, omdat ze nog wedstrijden
moesten spelen ln Engeland.... een en
kele óok ln Afrika. En ze hebben daarom
niets gewaagd. De Nederlanders vond hij
goed. Het spel is hem meegevallen. Maar
toen wij hem vroegen of hij, waar hij zich
als regel gesteld heeft datgenen van elk
systeem te „stelen" wat hem niet lijkt.
ook Iets wat tot „diefstal" neigde, ontdekt
had bij de Nederlanders, zweeg de Oosten
rijker.
Meisl ls ontevreden geweest. En toch
hebben de Oostenrijkers laten zien hoe
fraai ze spelen.
Uit de buitenlandsehe Pers.
„Sport Tageblatt" (Weenen) schrijft o.a.
De derde en tevens laatste wedstrijd op
deze reis van het Oostenrljksch elftal,
werd tegen Nederland, na een meer dan
zwaren wedstrijd slechts met 1—0 gewon
nen. De Oostenrijksohe elubelftallen won
nen telkens hunne wedstrijden tegen de
Nederlandsche clubs heel gemakkelijk en
met groote oijfers, maar het Nederl. elftal
is een klasse sterker dan het beste Neder
landsche clubelftal en daarom bleef de
door ons verwachte groote overwinning
uit. Maar deze kleine overwinning kwam
toch niet onverwacht. Wij wonnen steeds
gemakkelijk onze wedstrijden tegen de
buitenlanders, maar nu was het Oosten
rijksche elftal al van den 25en November
op reis. De spelers waren erg vermoeid De
ongewone kost en omgeving deden de rest.
..Nemzetti Sport" (Budapest) zegt o.a.:
Het was een dramatische zeer zware
wedstrijd welke alleen door het schitte
rende werk van keeper Platzer door dc
Oostenrijkers gewonnen kon worden. Hij
al'een speelde goed. Hij overtrof zich zelve,
ofschoon hij heel alleen tegen de over
macht stond. Al de overige spelers speel
den slecht. Het Oostenrijksche elftal heeft
sinds lang niet zoo'n slechten wedstrijd
gespeeld. De linksachter Seszta, die steeds
ver naar voren ging, kon bij een vluggen
tegenaanval der Nederlanders nooit op tijd
terug zijn, en zoo kwam het Oostenrijksche
doel dikwijls ln groot gevaar. In de mid-
denllnie was de linkshalf Nausch de
zwakke plek. In de voorhoede soeeldc
vooral de linksche vleugel zeer slécht.
De linksbinnen Schall, die linksbuiten
moest spelen, kon maar niet ln vorm ko
men, terwijl de linksbinnen Binder veel te
langzaam bleek te zijn. Sindelar was ln het
veld goed, doch voor het doel ongevaarlijk.
De rechtsche vleugel sneeldé ook beneden
iedere verwachting, slecht.
Het Nederlandsch elftal speelde veel
beter dan wij hadden kunnen verwachten.
Het beste gedeelte van het elftal was de
voorhoede, waarin Lagendaal en Vente
zich ware scherpschutters toonden. Vooral
