SINT NICOLAAS-STEMMING
GOEDE OPLOSSIN
OPLOSSINGEN.
ANEKDOTES.
het aardige, kleine meisje genoegen te
doen. „Nou, liefje, schrijf jij dan maar aan
Sinterklaas dat Griet Struik in de Scha-
pensteeg woont bij vrouw Kroon op het
zolderkamertje.
En wat wil je graag, dat Sinterklaas
voor je meebrengt. Greet?" hield Miep
aan
„Als 't kan, heb ik het liefste wat ko
len voor mijn kacheltje", was het ant
woord.
„Hè. wat heb je nu toch aan kolen?"
lachte Miep. „Je moet iets lekkers vragen
en wat moois
.Jawel, nóg al meer vragen" zei de
vrouw. „Als Sinterklaas me wat kolen
brengt, ben ik al best in m'n schik, kind
Dan is mijn kamertje warm, als ik uit mijn
werkhuizen kom
„Nou, Greet, dan ga ik maar gauw aan
moeder vragen mij te helpen met den
brief!" juichte Miep en ze huppelde weer
naar de huiskamer, waar moeder de ont
bijttafel afruimde. Ze vleide toen zoo lang
en vertelde moeder zooveel over Greet, die
altijd door Sinterklaas werd vergeten dat
moeder maar dadelijk begon met juist te
schrijven zooals Mien dit wenschte. Daar
na las zij het Miep voor.
„Lieve. Sint Nicolaas". zoo begon ze „Ik
heet Miep Ravenberg, die u verleden jaar
zoo'n prachtige pop bracht en zooveel lek
kers. En nu heb ik u in mijn briefje weer
gevraagd om een eetserviesje en een
sprookjesboek. Maar u behoeft mij heele-
maal geen serviesje en ook geen boek te
brengen, lieve Sinterklaas. Brengt u maar
veel liever aan Greet Struik, onze werk
vrouw, die bij vrouw Kroon op het zolder
kamertje in de Schapensteeg woont een
heeleboel kolen voor haar kacheltje "^n
doet u er alsjeblieft ook nog wat lekkers
bij. Want Greet heeft ..rimmetieke" vin
gers, zegt ze. en daarom, kan ze u zelf
niet schrijven. Daarom doet miin moeder
het voor haar en voor mij.
Dag lieve Sint-Nicolaas, en ik dank u
wel
MIEP.
Heel gelukkig was Miep, toen ze daar
na zelf het briefje in een enveloppe mocht
sluiten en moeder haar beloofde, het straks
naar het postkantoor te zullen brengen.
..Dan kreeg de Sint het heel gauw", zei
moeder.
Op den avond van 5 December, toen het
flink vroor, zat Greet op haar zolderka
mertje. Ze was heel dien dag thuis ge
weest, want ze had nog maar weinig werk
huizen. Ze werd te oud voor het zware
werk en met haar door rheumatiek ge
kromde vingers, ging het werken niet vlug
meer Koud. bar-koud was het dien avond
op Greets kamertje, en koud was ook het
potkacheltje. Reeds was het vier dagen ge
leden. sinds daarin het laatste kolengruis
was verstookt. Met de handen onder haar
wollen omslagdoek zat de vrouw als in
gedachte, te staren naar een klein petro
leumstel. waarop een keteltje stond.
„Veel warmte geeft dit ook niet" mom
pelde zip „Maar 't is toch beter dan niets.
Ja. 't is eigenlijk dom van me. hier te zit
ten kleumen, 'k Ga maar vlug naar bed.."
Moeizaam kwam ze uit den ouden, rieten
leunstoel. Met de gedachte, zich vlug uit
te kleeden. begon ze haar schort los te
maken Doch terwijl zij daarmee bezig was
schrikte zij op door een luid kloppen op
de deur van het kamertje.
„Wie is daar!" riep ze met angstig be
vende stem.
.Ik!" riep eenigszins zeurige, krakende
stem „Ik ben het, juffrouw Struik!"
.O. bent u het. juffrouw Kroon?" vroeg
Greet, terwijl ze opstond en de deur op
een kier opende. „Ik wilde juist naar bed
gaan."
„Maar, mijn lieve mensch!" viel weer de
zeurstem in. „wil je nu al naar bed gaan?
't Is nog geen half acht! En dat nog wel
op Sinterklaas-avond!"
Greet wilde juist zeggen: „Voor m ij
toch niettoen juffrouw Kroon, dc
deur wat verder open duwende, voor haar
stond met een groot pak in haar rechter
arm en een brief in haar linkerhand. „En
kijk dan toch eens, mijn lieve mensch. wat
Sinterklaas nog wel voor je heeft ge
bracht!" ging ze, nu wat minder zeurig,
voort, het pak voor de verbaasde Greet op
de tafel neerleggende. ,JEn deze brief lag
er bovenop, toen ik het pak voor de
straatdeur vond
Greet was er stil van. Ze wist niet, wat
te doen met het vrij groote pak. Ze durfde
het zelfs nog niet te openen.
't Kan best een vergissing zijn, juffrouw
Kroon," sprak ze tot de nieuwsgierig het
pak betastende vrouw.
Nooit wordt er zooveel lak gebruikt
Als in de laatste weken;
Je struikelt over kist en doos,
Hoort niet gewoon meer spreken.
De een rijmt vroeg, de ander laat.
Maar „rijmen" doen ze allen,
En 't peinzen over 't juiste woord
Doet meen'gen dag vergallen.
Geen kasten, of ze zijn op slot,
Juist als j' er in moet wezen,
En c'k verbergt voor iedereen
F'- '-«= wat met heim'lijk vreezen.
c? ukiiip komt hieraan een eind
- 't vondj'is gekomen,
t ndje van St. Niklaas,"
we allen droomen!
HERMANNA.
(Nadruk verboden).
„Maar, lieve mensch, lees dan toch eerst,
wat er in den brief staat," sprak deze.
Met bevende handen opende toen Greet
de enveloppe en nadat zij het briefje had
gelezen, riep ze bijna jüichend uit:
„Ja, ja. u hebt gelijk, juffrouw Kroon!
Het pak is mij werkelijk door Sinterklaas
toegezonden! De goede Sint bracht het in
een van mijn werkhuizen! Bij mevrouw
Ravenberg bracht hij het en die zond het
toen dadelijk naar hier! En maakt u het
nu alsjeblieft even voor me open, juffrouw
Kroon, want met mijn stijve, koude vin
gers krijg ik dat touw niet los.
„Ja, 't lijkt hier wel een ijs-kelder,"
sprak juffrouw Kroon, terwijl ze een mes
greep en daarmee het touw doorsneed. „O,
en ik ruik al iets fijns! Iets, dat als taart
ruikt! Maakt u het nu maar verder open,
juffrouw Struik
Als een kind, dat verheugd is, pakte
toen Greet de stevige kartonnen doos uit,
waarin ze vond: een bus cacao, een zak
gemalen koffie, een zak suiker, een specu
laaspop en een G van banket! En onder
dit alles lag nóg een briefje, waarin Greet
las, dat Jansen, de kolenhandelaar, den
volgenden dag een mud kolen zou brengen.
„En nu zult u toch niet meer zeggen, dat
Sinterklaas niet aan u denkt," sprak juf
frouw Kroon, toen Greet een poosje later
bij haar in de warme kamer zat en zij
beiden zaten te smullen van het lekkers.
„Neen, dat zal ik zeker niet meer," be
loofde Greet. „En ik wilde nog wel naar
bed gaan! Wat is die Sinterklaas toch een
beste man, hè?"
„Dat is hij," stemde juffrouw Kroon toe.
Dit zei Greet ook tot den knecht van den
kolenhandelaar, toen deze haar den vol
genden morgen de kolen bracht. Ze was
toen zóó blij, dat zij hem een stuk van de
speculaas-pop gaf.
Maar er wachtte de arme werkvrouw
nóg een verrassing! Die kwam op den dag,
dat zij weer moest helpen in het groote
huis van mevrouw Ravenberg. Daar bracht
kleine Miep haar toen een pakje, waarin
Greet een paar warme, vilten pantoffels
vond.
„Die moet je aantrekken, als je met
koude voeten thuis komt, Greet," zei het
aardige, kleine meisje. „Dan komt er geen
„rimmethiek" in je voeten, zegt moeder."
„Ach, ach, en heb je dat allemaal in
dien brief aan Sinterklaas gevraagd?"
vroeg de vrouw vol verbazing.
Miep knikte, en sprak bijna fluisterend:
„Moeder schreef voor mij den brief, om
dat ik nog niet kan schrijven, weet je?
Maar ik geloof stellig, dat moeder niet
zóó schreef, als ik het heb gevraagd. Want
ik zei, dat Sinterklaas mij geen eetserviesje
en geen sprookjesboek behoefte te bren
gen, maar wel kolen voor je kacheltje,
Greet. En nu kreeg ik toch het serviesje
èn het sprookjesboek èn nog héél veel
meer. Hoe kan dat nu toch, Greet? Be
grijp jij dit nu?"
„Ja. mijn lief hartje," sprak de vrouw.
„Ja, Greet is maar een anne, domme
vrouw, die op school heel weinig heeft
kunnen leeren. Maar toch begrijpt ze, dat
die goede Sinterklaas altijd allen beloont,
ciie goed zijn en lief voor hen, die arm of
ongelukkig, of eenzaam zijn zooals ik....
Daarom zal je moeder wél het briefje heb
ben geschreven, zooals jij het wilde. Maar
't was Sinterklaas, die het anders wilde.
Hij, de goede Sint, die zooveel van brave
kinderen houdt, wilde een lief, klein meisje
beloonen, omdat zij alles vroeg voor een
arme, eenzame werkvrouw, en niets voor
haarzelf verlangde. Jij, lief hartje, hebt
oude Greet een heerlijk St. Nicolaas-feest
bezorgd!"
TANTE JOH.
GOEDE OPLOSSINGEN DER i
ONTVANGEN VAN:]
Rika en Geertje v. d. Berg L
vorige week), Beppie Keereweerl
vorige week) Bep van Doorn I
vorige week)Deze brieven de rfl
allen te laat ontvangen.
Eempien Wassenaar, Jopie
Rensje Buurman, Nita Caman
janna van den Anker. Mariuj
Anker, Neeltje Slappendel, Abr
woning, Bep van Doorn. Lilljl
Leeuw, Johan Zandbergen \V[
bergen. Krijn Haasnoot, Geerir
Corrie Delfos Rika van den BerJ
van den Berg. Joop Schouten
Johannes Jacobus Planje. Corn
bouw, Jannie de Water. Frans j
Conny van Vliet. Aaltje van Vli|
van Vliet, Adriaan van Vliet.
l'Ecluse, Jo van der Linden, Tiei
der Linden. Adrie van Nood
Nood, Johan van Nood, Tinie j
Frekie van Oort, Marie Biest»
Vollenga, Rietje Vollenga, Gerard
Dorus de Geus, Kees de GeusJ
Schayck. Emy Bijleveld. Annie 1
Riet van Berkel, Corrie HolleJ
van Niehoff, Celia Kret, Corrie
Kret, Gerda Spiecker, Wiesje
Koning, Bep Nieboer. Wim Niebl
Nieboer. Jacobus Nieboer, Ja:,::J
Rie Hartevelt, Prijna HartesJ
Hartevelt, Reginus van der PijiT
Liebert. Marie Brokaar, Adriaan
huizen, Jopie van Geenhuizen. 1
Geenhuizen, Rietje Trap. Arga 1
Marie Voorzaat. Annie Cats Mai
terveer, Maartje Zaalberg, Annie
Marietje Zaalberg. IJsbrand
Sassen, Beppie Vos. Wim Serlier.l
velaar. Bram Bavelaar. Mientje f
Karei van Luyken, Fokje Nijholtl
Nie, Bastiaan Boef. Johan Muldet|
Mulder. Nellie Muldert Theo Sw;
Blotkamp, Nelly Tetteroo, Clasienl
hoorn, Corrie Westra. Jo Leget r
Hooven, Edward ten Hooven. Leai
veld, Sophietje de Ridder Rika i
Truus de Graaf. Ali de Blauw. I
beek, Cisca van Gijzen, Tine van!
Annie Sollie, Nelly de Leeuw. Tini|
lander, Jaantje Braxhoven. Beo)
hoven. Annie van der Mey. Corr
wenhuizen, Alie Nieuwenhuizen. J
gemaker, Riek Wagemaker Corr?
Kerkhof. Willy Secrève Wim Mil
Jansen. Antoon Tetteroo. Willi I
Bep van Duuren, To van Duureal
Verboom. Adriaan Pison. Annie I
zen. Francina de Wit. Bald de W'l
de Wit. Jan de Graaf. Jo Bei
Oudshoorn. Klaas Oudshoorn. L:;S
Mies van der Bent, Wiesje van t
Wim Nolles, Beppie Nieuwenhuiiel
OPLOSSINGEN DER RAADSELS
VORIGE NUMMER.
1. Zijns gelijke.
2. Een soldaat die op schildwaj
3. J
pop
Johan
rat
n
4. Geel, meel, veel, Neel.
5. Aal, bes, aalbes.
6. Stalhouderij, hals, hut, dor.
ster.
7. Ezel, wezel.
8. Naald, wijk, Naaldwijk.
Ingezonden door Bart Jart
Mama: „Hè Piet verleden nia
ik toch zóó in miin schik, omdat]
nier 1 van de klas was en nu
eenige plaatsen achteruit gegaan
Piet: „Ja Mama, ziet u ik dacni
mama's willen dat pleziertje toen
eens hebben, dat hun zoontje no.(
(Nadruk verboden).
Ingezonden door Clasientje Oud-
Tante .(die op bezoek is tot U
steeds stil op een stoel blipl
„Liesje ik vind je erg zoetbjjj
zoo stil op je stoel blijft zitten^
„Dat moet ik van Moeder, i
„O ja, waarom?"
„De zitting is stuk, dat '"3?j
zien".
