Herinneringen van een Oud-Commissaris van Politie. H DAGBLAD - Tweede Blad Vrijdag 24 November 1933 SCHEEPSVERBINDINGEN. LAND- EN TUINBOUW. de oude diplomatie. in maats van schetser van hlsto- ^ren de briefschrijver ware, die -ime taak had de lezers van dit .lllks het leven van de Residentie „trcevoelen, zoude ik thans waar- tverleid zlJn geworden, om iets -hten van den sluier, waaronder, •Sinolaats, centrum van diploma- en dan merkwaardige rivaliteiten dag komen. Binnen korten tijd «zanten ln Den Haag gestorven .ven Eenige dagen lang werd er den internationalen kring der Ue bekend dan anders ln een jaar eeen den Indruk, dat het dlplo- wereldje een heel afzonderlijk Is Maar de gedachte aan dit lilke wereldje geeft mij heden stof causerie, niet over de Haagsche ifn maar over Iets uit de oude (ieEn daarvoor moet lk het krijn. ten en de diplomatieke wereld, lD den regel, een wereld van hoog mannen. Zoo was het meestal bi) oude. lange traditie. Er komt l verandering in die wereld, nu de de groote er om heen, zoo gewij- Men kan zich echter voorstellen Ik een verbazing destijds, in de an den Grooten Keurvorst, dus in 'e helft der XVIIe eeuw, vernomen t de hooge regeerder iemand tot van het Brandenburger hof had die,. Besser heette. Jawel, iet anders dan Besser. i de zoon van een predikant en n, o gruwelijke hoedanigheid diplomaat! ook nogdichter. dichter bracht hij het niet tot de ikheid, die het deel is der zeer en slechts verleend wordt door de die op des dichters leven volgen. diplomaat had hij succes. De Keurvorst had goed gezien, toen -n Besser, domineeszoon en dich- om zijn land te vertegenwoor- *rst in Holland, daarna in Enge- eer dan één diplomatiek bravoure- ordt terecht op zijn rekening ge- zijn roep als diplomaat werd i gevestigd door een typeerend dat ik ga mededeelen. in het jaar 16E4. Koning Jacob dra Engelschen troon bestegen en rst van Brandenburg wilde hem lukwenschen doen overbrengen [rijke, diplomatieke missie werd I Besser opgedragen Die cp- Kïijnbaar eenvoudig, 'had voor btg een groote beteekenis. Want «rgezeld van een bevel, waaraan gemakkelijk te gehoorzamen was. e Keurvorst hechtte zeer aan de van zijn land, aan de waardig- zljn rang, aan zijn positie in de aten. Dus moest Besser aldus 'in souverein den Engelschen begroeten als No. 1 van de groep -schenden, waartoe hij behoorde 'den rang van zijn hof. Als No. 1! J den gezant van Venetië. Want al keurvorst niet zoo vermetel om te dat zijn afgezant in een hoogere gelukwenschenden zou worden n, voor niets ter wereld wilde hij "ad ondergaan, dat de vertegen- er van zijn keurvorstendom achter l.... een republiek zou komen, van "bliek! Johann Besser vertrok dus nden met het vaste voornemen, koste wat het wilde, de hulde van ster den koning van Engeland ten |te leggen als No. 1 van groep dus voordat Venetië aan de beurt oeijijk hij zijn opdracht reeds had 1 begreep hij toch, toen hij te aankwam, dat zij nog veel moei- -s dan hl] had gedacht. De Vene- gezant, Vlgnola. een bejaard r ervaren ln zijn vak. deed tegen- onann Besser honderd en meer Belden, die zonneklaar moesten "at Venetië recht had op den J v50r Brandenburg, recht had op an de groep. Johann Besser stelde /-ver honderd en nóg meer rede- zonneklaarder dan die van Vlg- i ?f deze laatste gaf niet toe en bleef dus onbeslist. Derhalve be- moen, door den nood gedwongen, j w. aten doen door den Raad van de diplomatieke kringen, h Raad van Eer hadden slechts oe gezanten van de toenmalige mogendheden, waartoe Branden- >m ,n'eb behoorden, dus nn- dhpartljdige mannen, waar het fa-fieen conf'ict tusschen de ver- lgers van kleinere staten op te Het duurde lang voordat het tollet van den kamerdienaar, geroepen om den ge zant van eene vreemde mogendheid waar diglijk te begroeten, gereed was. Doch eindelijk was het zoover: de pruik zat on berispelijk; ln de witte kousen om de dikke kuiten zat geen rimpel. Plechtig ging hl) over tot het openen der reeks deuren, die toegang gaven tot het koninklijk voor portaal van het koninklijke allerheilige. Daar bij de laatste deur eindelijk, hoorde de Italiaan als het ware het geluk, de overwinning naderen. BIJ elk knarsend geluld van een slot, dat terugweek, werd zijn gelaat stralender. Eindelijk opende zich breed de dubbele deur tot de ko ninklijke voorzaal van de koninklijke troonzaal. Doch wie treedt hem daar met hoffelijk gebaar en 'n Ironisch glimlachje te gemoet, onmiddellijk achter den bree- den rug van den deftlgen kamerdienaar des Engelschen konlngs? Niemand anders dan Besser, Johann Besser, gezant van den keurvorst van Brandenburg. Het was een zeer ernstig oogenblik. Er was Iets episch ln de ontmoeting Dat het plafond niet instortte was zeker niet te danken aan de welwillende gedachten van den ouden diplomaat. Maar hoe was het mogelijk geweest? De deur was toch dicht, goed gesloten, en de kamerdienaar lag nog in zijn bed, toen hU, VUiiola, was voorgereden! Doodeenvoudig aldus: Besser had met den kamerdienaar den vorlgen avond een vriendelijk woord gesproken. Hij had hem een hand gegeven en in die hand zat het Internationale middel, dat tot een doel kan leiden. De kamerdienaar had de hand èn wat daarin zat aangenomen. En de eigenaar van die hand bleef, waar hij was, liet zich in de koninklijke voorzaal van de koninklijke troonzaal Insluiten en bracht er netjes den nacht door, totdat de ka merdienaar hem waarschuwde, dat de Ve- netiaansche gezant voor de paleispoort stond. Vlgnola was Inwendig ziedend. Maar. hij was een man van het listige Zuiden en diplomaat. Natuurlijk: hij achtte zich gehouden aan de afspraak. Nog nimmer had een diplomaat zijn woord gebroken. Hij zou het óók niet doen. Doch daar er nog nimmer zooals ledereen weet een afspraak op eerewoord gemaakt was, waaraan een diplomaat geen mouw wist te passen, nam de Venetlaan zich vóór, wél Besser vóór te laten, doch niet hem'voor zich te laten en evenmin hem het eerst te laten spreken. Hij bouwde zijn plan in alle stilte op gedurende de uren, die er nog zouden verloopen voordat de plech tigheid begon. Hij wilde en zou slagen, hij wilde en zou de eerste zijn en de Bran denburger No. 2. De uren gingen voorbij, traag, hoewel gevuld met honigzoete gesprekken en al lerbeminnelijkste glimlachtjes Geen van beiden durfde weggaan. Zij vertrouwden elkander geen haar. Toen echter eindelijk de koninklijke ceremoniemeester de vleu geldeuren van de koninklijke troonzaal opende en de groepen der gezanten zich in beweging stelden, brak het beslissende oogenblik aan. Toen de groep, waartoe de twee rivalen behoorden, werd aangekon digd. hield Vlgnola zich streng aan zijn gegeven woord. Onder de grootste span ning van het hof, dat, van den koning af. tot de kamerdienaren toe. van den naijver der twee op de hoogte was, schreed als eerste Johann Besser, de gezant van den Grooten Keurvorst, binnen. Doch reeds terwijl Besser in zijn alleronderdanigsten eerbied zijn allcrondcrdanigste buiging maakte, begon Vignola, gezant der Vene- tiaansche Republiek, die 'n paar schreden achter hem liep en zijn buiging een we'nig had bekort, te spreken. Tegen alle hofge bruik en welvoegelijkheid in. trachtte hij, al sprekend, den Brandenburger voorbij te komen. In dit hoogst kritieke oogenblik van ziin leven verloor Besser zijn kalmte niet. Hij richtte zich niet eensklaps op. doch in tegendeel boog hll nog d'eper en terwijl hij al de hulde, die hem opgedragen was den vorst te brengen in zijn gekromden rug trachtte uit te drukken, maakte zijn voet een natuurlijk volkomen onwille keurige beweging ter zijde, op het oogen blik, dat zijn mededinger voorbij wilde sluipen. Vignola. reeds zeker van zijn triomf, lette er niet op. Hij zag slechts den koning op ziin troon, niet den voet van Besser; de zijne bleef haken en gleed uit op het gladde parket, waarover hij in zijn volle lengte ter zijde schoof. Alsof hij niets gezien had, richtte Besser zich, geheel naar het voorschrift. lang zaam op. begon zijn gelukwenschen uit te spreken en was daarmee gereed, eer Vlg nola van den schrik bekomen was. aJü de zaak onderzocht; de - "a meer en nóg meer redenen 1]en werden aandachtig ge- iiïSfS?' waarna het hooge, def- rak college dit Salomo's J vaP dc 'wee vertegenwoordigers IrrHow e koninklijke troonzaal -n de gelukwenschen voor da» koning neerleggen, die teruid voor de huldebetoo- Intiiiv» koninklijke voorzaal van Ca rn o0nzaa' binnenkwam. Bhela v, Be,sser moesten in tegen- er'.,, den voltalligen Eereraad aan hu'L* ?e hand °P dat vjijïïJ.Jbesluit zouden houden als I'S gegeven woord van eer. de Ven»H naderde- -ra[,,a .aansche gezant den daar- ldt d» hfien, naoht geslapen heeft, ~r vroel i S niet- wèl weten we, h dien tnin n morRon, toen het naar h.»200 ■•machtige hart" van Ivi-o woord van den dichter ^Peuseiininog sliep" viSn0,a's '"den v. e' Palcls kwam nteliik J? Achtbaar genoegen, 'heer na een gewonnen slag né'e a. j erde hU door hoogst kontaHiu 'knoppen te betasten, kc boonzaef voorzaal ?3n de ko- "Hniln» no« gesloten was. In pheld Lva" onvergelijkelijke zelf- e Peur l. hl^ nu voor de ?e* "e Branrt.J?J d htl dien aanma- eelevptd. "burger dan maar eens öen hnn'inM'.i een z'jner la kken en J 'Uken sleutelbewaarder den »,:?n nlt zijn bed haalde WitelnUo" van Venetië den toe- 'f>ts4ii|„n '"kneuterde hij zich Oan I we! een gezicht straks van het noorden wél zou naar hj.200 "machtige hart" van Tm-- woord van den dichter Natuurlijk gaf. toen de plechtigheid voorbij was. het geval aanleiding tot veel gemompel. Toen echter de Spaansche ge zant naar den woedenden Venetlaan toe ging, hem de hand medelijdend op den schouder legde en niet zonder dubbelzin nige bedoeling zeide: „Mijn waarde vriend, u heeft daar een ernstigen val gedaan!" barstten allen ln lachen uit, waaraan tenslotte Vignola zelf meedeed, om zijn figuur te redden. Doch Johann Besser's diplomatieke kun digheden waren door het gebeurde ontwij felbaar bewezen, want wat kon. in dien tijd van buigzame en gladde diplomatie, voor een diplomaat een grooter succes zijn, dan dat hij iemand op het juiste oogenblik beentje lichtte! Dat zag de Groote Keur vorst ook in Derhalve werd Johann Besser toen het gerucht van zijn triomf en de wijze, waarop hij gezegevierd had. tot zijn souvereir. waren doorgedrongen, door dezen beloond met brieven van erfelliken adel. En uit den predikantszoon en dich ter Johann Besser ontpopte zich in den loop der taren de opper-ceremonleme»ster van het Brandenburgsche hof de „Wlrk- llcher Gehelmer Rat" Johann von Besser. A. J. BOTHENTUS BROUWER. De navolgende schepen zijn morgen radio telegrafisch te bereiken via het kust- station Scheveningen Radio. Baloeran, Costa Rica, Crijnssen, Flandria, Indrapcera, Joh. v. Oldenbarnevelt, Kota Baroe, Kota Nopan, Kota Pinang. Kola Tjandi, Marnix v. St. Aldegonde, Orania, Oranje Nassau, Poelau Bras, Poelai Roc- hiah, van Rensselaer, Rotterdam, Sibajak, Volendam. Bij verzending van een radiotelegram vla Schevening radio bedragen de totaio keste 44 cents per woord. XV. CHANTEURS. Er zfjn weinig misdadigers, voor wie ik zoo weinig sympathie gevoel als voor hen, dio er een bedrijf van maken chantage te plegen, of minder zacht uitgedrukt, van wie ik zoo'n alkeer heb. Het was me altijd een vreugde, als ik er een van dat gilde tusschen kon krijgen. Met dieven kan je medelijden hebben en je zult probeeren ze weer op het rechte pad te helpen; inbrekers en dergelijke l beschouw je als anti-sociale wezens, maar 1 in hun bedrijf zit nog een zekere durf en j ze hebben me, als ze later op een eerzame wijze hun brood verdienden, wel eens ge- zegd, dat zij als drieste knapen die in- I brekerij als een soort sport beoefenden; j bij die menschen kan je sociale gevoelens 1 aankweeken; een huweiijk brengt ze soms j meteen uit het vak. Het beh even nog geen menschen te zijn van een slecht karakter, maar een chanteur is een immoreel mon- I ster, iemand zonder menschelfjk gevoel, i een sluipmoordenaar. Wie zal zeggen, hoeveel zieleleed zij j hebben veroorzaakt, hoeveel menschen tot wanhoop, ja tot zelfmoord gedreven, gc- j ruïneerd. Als vampieren zuigen zij hun slachtoffers uit en ze verlustigen zich ln j hun stuiptrekkingen. Als ik zou hooren, I dat zoo n tot wanhoop gedreven mensch i zijn pijniger had doodgeschoten, zou ik me daarin kunnen verheugen, maar heiaas, de slachtoffers van chantage schieten zich eerder zelf dood. Waarin zoekt de chantagepleger zijn kracht? In het uitbuiten van menschelijke zwakheden en in het bevorderen daarvan. Ik heb ze gekend, die als heer gekleed, zooals men dat noemt, zich langs de straat bewogen bij voorkeur bij het station, de Beurs, op den Dam en in 't algemeen op die plaatsen, waar zich menschen van buiten ophouden, heeren, die voor ge noegen en voor zaken in Amsterdam moeten zijn. Do chanteur heeft als handlangster een vrouw, een van die wezens, die in de goot zijn geraakt, soms door toedoen van den chanteur want hij spaart niets of niemand en die hij door geweld of belangengemeenschap aan zich heeft weten te binden en tot zijn willoos werktuig te maken. Die vrouw moet met een heer, dien de chanteur een geschikt object vindt, tennis maken en vaak is het hem voldoende, als hij kan constateeren, dat de heer met de vrouw in gesprek is. Hij wacht dan een oogenblik af, dat zij haar arm door dien van den heer steekt of dat op andere wijze de indruk wordt gewekt, dat die twee personen een paar goede bekenden zijn en dan neemt hij een kiekje. Veelal laat de heer, die van honk is, zich verleiden, om met het meisje ergens een café in te gaan en dan tracht zij met mooie praatje» te weten te komen wie hij is of waar hij woont, maar lukt dit niet, dan getroost de chanteur zich de moeite den heer in het oog te houden en hem na te reizen om zoodoende te weten, wie hij is. Het spreekt, dat hij zich die moeite bespaart, als hij vermoedt, dat de he^r ongehuwd is, want het pian, door hem gesmeed, heeft alleen kans van slagen bij gehuwden. Dat nemen van een foto op de straat is veelal niet alies wat de chanteur be oogt; liever is het hem als het meisje erin slaagt den heer in haar netten te vangen en zoo een liefdesce.rekking te scheppen, i waarbij zij zich voordoet als een onge lukkig meisje, dat van ieder verlaten, niet moeite door de wereld komt, en menige heer wordt er dan toe overgebracht als beschermer op te treden. De chanteur laat zich niet zien, neemt misschien een foto, als de heer bij het meisje uit huis komt, maar behalve dat die kennismaking al geld in het laadje brengt, heeft ze het voordeel, dat er kans bestaat, dat de heer het meisje van uit zijn woonplaats bericht, wanneer hij weer in de s'.ad komt of dat er brieven met zoete woordjes wor den geschrei en. Is men zoover, dan wordt eerst getracht zooveel mogelijk geld los te krijgen «want het onnoozele, eenvoudige meisje, dat met zoo'n klein beetje door de wereld kon komen, schijnt opeens een groot tekort in haar garderobe te ontdekken en bij het aanvullen zoekt ze de goed koopste adressen niet op, terwijl haar eenvoudige leefwijze toch nog wel een inkomen van een honderd gulden per week vereischt. Er zijn heeren, die dat spelletje zonder moeite een tijdje kunnen volhouden en j zoolang dat karretje rijdt, is er geen reden j het tot meer spoed aan te zeiten, maar in veel gevallen wordt dat beschermheerschap den beschermer te duur of hij vindt het om moreele redenen beter er een eind j aan te maken. Nu komt de chanteur uit den hoek en bedoelde heer krijgt in zijn woonplaats bezoek van twee heeren fgewoonlijk opereeren chanteurs niet al- een die hem op geheimzinnige manier te spreken vragen, heel ernstig en ge wichtig doen en den heer vertellen, dat zij op de hoogte ziin van zijn liaison, dat zij weten, hoe de betrokken vrouw het plan smeedt daaraan ruchtbaarh.id ti ge en en zij laten terloops een der gemaakte foto's zien of een der door den heer geschreven brieven, voorgevende, dat zij deze stukken hebben weten te bemachtigen. De heer is niet op zijn gemak. Wat de heeren willen? O, de heeren willen niets; ze komen alleen maar waarschuwen; ze willen desgevraagd hun bemiddeling wel verleencn om den heer alle compromit- teerende stukken in handen te spelen, maar dat kan natuurlijk onkosten met zich brengen. Den brief of de foto kunnen zij niet afslaan, want die hebben zij stiekurn weggenomen en als het meisje die mist, zou ze naar de politie gaan. De heei voelt zich niet gerust; misschien heeft hij er een voorgevoel van met chan teurs te doen te hebben, maar zeker weet hij dit niet, omdat de heeren volstrekt niet om geld vragen. De heer voelt een groot verlangen naar zijn onvoorzichtig geschreven minnebrieven en naar de foto's waarvan hij het bestaan niet wist, en als dc heeren zich gereed maken hun wach tende auto op te zoeken, zegt de ander, dat hij dankbaar is voor de inlichtingen; dat hij de heeren graag iets wil geven voor de gemaakte onkosten en dat hij er prijs op stelt iets naders te hooren. Als de heeren vertrokken zijn en mevrouw nieuwsgierig is te weten wie en wat ze zijn, heeft mijnheer al zijn koelbloedigheid en verbeeldingskracht noodig om een ver haal op te disschen van twee zakenlui, die hem over een voordeelige affaire kwamen spreken. Nu, voordcelig zal die affaire blijken, maar niet voor mijnheer; de twee heeren zijn spoedig terug of tolegrafeeren om een onderhoud in Amsterdam, zoo en zoo laat in hotei Polen of ergens anders en nu zorgen zij den heer aan het station op te vangen om hem naar een ander hotel of restaurant te voeren; dit ter voor koming van een ongewenscht bezoek der politie, want je kan nooit weten of de neer intusschen niet zoo verstandig is ge weest de politie in te lichten. Ze zien dat gauw genoeg: is de heer onrustig, dan is er nog geen gevaar. Nu steken ze van wal; ze kunnen alle stukken koopen voor en dan volgt een bedrag, dat den ander eenigszins d. et ont stellen, maar dat toch g en onoverkomenlijk bezwaar oplevert en hij accepteert; aar zelt hij, dan wordt hem duidelijk gemaakt, hoe gemakkelijk het voor het meisje is, zich met zijn vrouw in verbinding te stellen en ze is eerlijk genoeg om het niet te doen, als ze geld krijgt; bovendien wat zou ze er aan hebben?. Ze kan dan toch niets bewijzen en zou gevaar loopen met de politie in aanraking te komen. O, de politie spelen ze zoo graag uit. De heer capituleert en na enke'e dagen wordt hij weer met de noodige voorzorgs maatregelen ergens binnengeloodst om tegen betaling van het overeengekomen bedrag een partijtje brieven en foto's te krijgen, die hij met bmwamen sp ed v r- nietigt en met een lichter hart en lichter beurs keert hij huiswaarts, betreurend zijn afdwaling van het pad der deugd. Hij be gint de zaak al eenigszins te vergeten, als hij weer bezoek krijgt van een der beide, heeren, die hem vol ontsteltenis mee deelt. dat de vrouw hem had bedrogen, dat zij nog een paar brieven had achter gehouden en deze niet dan voor een groot bedrag wil afstaan. „Het spijt ons ver schrikkelijk", zegt de chanleur, „maar ik zou u raden: doe het; wij zullen dan haar geheele huis doorzoeken o:n zeker te zijn, dat ze niets meer kan achterhouden en u zal er dan nooit meer van hooren, want ze gaat met dat geld naar Amerika". „Is dal zeker?" vraagt de onthutste heer en de ander bezweert, dat het zoo is; geeft er zijn eerewoord op. De heer ge troost zich de tweede aderlating, die al meer merkbaar wordt, want millionnair is hij ook niet en hij hoopt, dat 't nu maar uit zal zijn. Maar 't is niet uit: op een goeden dag krijgt hij een briefje, welk schrift hij maar al te goed kent en daarin wordt oo een onderhoud aangedrongen; de schrijfster wil ook naar hem komen. D n heer slaat de schrik om het hart; dat laatste wil hi| om alles niet en hij trekt naar Am sterdam, om daar te vernemen, dat het geld voor de reis het meisje is ontstolen; ze kan een winkel overnemen, dat is eigenlijk nog beter en weer zijn een paar ouizend gulden noodig. Zoo gaat het door tot dc man Is ge plunderd of uit wanhoop e:n eind aan zijn leven heeft gemaakt. Gelubk'g knmt het niet altijd zoo ver; menige heer, die de wanhoop nabij was, was nog zoo ver standig naar de politie te gaan en dan werden de rollen omgekeerd. Dc vervolger werd vervolgde; kennende de voorzieh ig- heid der boeven moest ik list tegenover list stellen; de heer moest even angstig doen als altijd, maar als hij bij den trein werd opgewacht, stonden daar ook een paar baliekluivers, die achter het stel aanslenterden en zoo wisten, waar het onderhoud zou plaats vinden. Even later kwamen daar ook e?n paar vreemdelingen binnen, die druk Fransch spraken en zich in de nabijheid van den heer met zijn belagers neerzetten en die zich op het goede oogenblik, als weer geld werd be taald, als inspecteurs van politie bekend maakten. Dan was het de beurt van den chanteur om bleek om den neus te worden, want hij wist, dat hij de eerste jaren geen gelegenheid meer zou hebben zijn mis dadig bedrijf uit te oefenen. H. MAATSCHAPPIJ NEDERLAND. SALABANGKA, 23 November van Java te Amsterdam. MARNIX VAN ALDEGONDE, uitreis, 23 Nov. v.m. 7 uur te Genua. POELAU LAUT, 22 Nov. van Hamburg te Bremen. HOLLAND-WEST-AFRIKA LIJN. AMSTELKERK, 22 Nov. van Amsterdam te Hamburg. DELFLAND, thuisreis, pass. 22 Nov. Fini- sterre. KON NEDERL. STOOMB MIJ. BERENICE, 23 Nov. van Middell. Zee te Amsterdam. ACHILLES. 22 Nov. van Valencia naar Amsterdam. AJAX, 22 Nov van Gibraltar te Cadlx PLUTO, 22 Nov. van Passages n Bilbao. TELAMON, thuisreis, pass. 23 November v.m. 5 uur Lydd. TIBERIUS, 22 Nov. van Barcelona naar Genua. CRYNSSEN, thuisreis, pass. 22 Nov. v.m 7 uur Flores. COSTA RICA, uitreis, pass. 22 Nov. n.m. 3 uur Ponta del Gada. KON HOLL. LLOYD. KENNEMERLAND, 22 Nov. n.m. 4.30 uur van Hamburg te Bremen. HOLLAND—AMERIKA LIJN. DELFTDIJK. R.dam n. Pacific Kust, 22 Nov. te Willemstad. ROTT. LLOYD TAPANOELI. vertrekt 25 Nov v. Liverpool naar Macassar. JACATRA. thuisreis, pass. 22 Nov. Kaap del Arml. ROTTERDAM—ZUID-AMERIKA LIJN. ALCYONE thuisr, pass 22 Nov. Las Palmas ALPHERAT, thuisr., 22 Nov. van Victoria. ALGENIB, 22 Nov. van R.dam el B. Aires. HET BEWAREN VAN VRUCHTEN. Alle vruchten zijn nu binnen en vele soorten van appels en peren zijn daarbij, welke we nog lang niet kunnen eten, om dat ze daarvoor nog niet voldoende zijn nagerijpt. Nu hangt het voor een groot deel af van de manier van bewaren of d:e vruchten goed bruikbaar zullen wor den. Waar vele liefhebbers van vruchten m het najaar fruit inkoopen en zelf geen fruit kweeken, lijkt het ons van belang ever het bewaren iets mee te deelen Gemakshalve '-linnen we de appels en peren lndeelen In zomer-, herfst- en win- tersoorten. De eerste worden geplukt ln Juli, Augustus en September en zijn meestal spoedig, d. 1. enkele dagen na het oogsten eetrijp. Gewoonlijk kunnen zulke appels en peren niet lang bewaard en moe- j ten vrij spoedig achter elkaar worden ge bruikt. Herfst-soorten worden eind Sep tember, begin October geplukt. Meestal zijn ze na een paar weken eetrijp en kun- nen van vier tot zes weken in dien toe- stand bewaard worden. Dit laatste kan echter alleen, wanneer de bewaarnlaats geschikt is. Wintervruehten worden ln j den loop van October geoogst en moeten nog meerdere weken blijven liggen vóór men ze kan eten. I Als voorbeeld noemen we van de peren de Comtesse de Paris, de Winter-Bergamot en van de appels de Ooud-Reinette en de Bellefleur, de Prinoesse Noble of Fransche Kroon. Vooral bij deze laatste soorten das zal de bewaar-manler goed moeten zijn, willen de vruchten goed op smaak komen en tevens, om ze lang in dien toestand te houden. Want genoemde soorten kunnen j vaak meerdere weken in eetrijpen toestand bliiven liggen. I Nu zijn er vele factoren, die invloed ult- oefenen op den tiid en levensduur van het fruit. Allereerst dient ln dit verband ge noemd de grondsoort, waarop de vruchten ziin gekweekt. En dan dient opgemerkt, dat blj.v. Goud-Relnetten. gekweekt op zandgrond, veel minder houdbaar zijn tt. w. z. veel minder lang dur»n dan dezelfde soort, gekweekt op kiel. Bllna alle voort brengselen van kleigrond zijn veel steviger, veel ..dreger" dan van zand en daardoor ls het fruit van zandgrond eerder eetrijp na het plukken en spoediger overrijp of beiu-sch. Ook de manier van oo-sten doet hier invloed gelden. Alleen geplukt fruit, en dan op tijd geplukt, zal voor bewaring ln aanmerking komen. De minste kneuzing zal tijdens de bewaring aanleiding geven tot het optreden van schimmels. Dus ook de door ziekten of Insecten beschadigde vruchten gebrulke men direct na het oogsten, bl]v. door ze te koken of te drogen: voor bewaring komen ze niet ln aanmerking. Wie dus vruchten koopt met de bedoe ling er gedurende den winter van te go- bruiken, houde er rekening mee. dat dit sneciaal daarvoor uitgezocht fruit moet zijn. waaraan dus hooge elsehen moeten worden gesteld. Zulk fruit kan nooit goedkoop zijn. wat lang niet zeggen wil dat de prils onbillllk ls. De elsehen, welke men aan een goede gewaarplaats stelt zijn de volgende. Do temperatuur moet er niet hoog zijn, liefst 45 gr. F. en vooral weinig aan schommelen onderhevig zijn. In de meeste gevallen is een zolder, welke zoo vaak voor bewaar plaats wordt aangewezen, niet de meest geschikte. Vooral wanneer het dak niet bestaat uit een dikke laag riet is. vooral in den nazomer, in October en ook niet zelden in November de warmte op zolder te groot, waardoor het rijpingsproces to snel voortgang vindt. Bij vriezend weer is een temperatuur onder 0 gr. geen zeld zaamheid, zoodat ook de meeste zolders tegen bevriezen geen voldoende veilig heid geven. De vruchten afdekken met papier Is voor laatst genoemd euvel van veel belang, mits de beschermende laag niet te laat komt. Behalve de temperatuur schommeling ls voor het gevaar van droge lucht op zolder van veel belang. Want al mag het waar zijn, dat de bewaarplaats niet vochtig mag zijn, te droog is een even groot gebrek: de vruchten gaan dan tijdens de bewaring Indrogen en ver schrompelen. Tegen belde bovengenoemde bezwaren biedt meestal een niet te drogo kelder voldoende veiligheid. De vruchten worden hierin uitgespreid op planken of horren, van latten gemaakt. Deze kunnen langs de wanden boven elkaar worden aangebracht. De vruchten zijn dan ge makkelijk te overzien, wat noodig ls want een geregelde Inspectie ls noodig. Ondank3 de beste voorzorgen gaan sommige exem plaren rotten en deze moeten tiidig ver wilderd worden Vooral wanneer de vruch ten in eetrllpen toestand komen, moeten ze dagelijks worden nagezien. Er dient niet regelmatig gelucht, terwlil vooral tocht !n de bewaarplaats dient te worden ver meden. Ook het daglicht doet men goed buiten te sluiten. Het rijpingsproces heeft in donker langzamer plaats dan ln het licht. Wie geen geschikte kelder heeft, kan een kast gebruiken ln een frlsch, vorstvrij vertrek. In Gelderland wordt een geheele kamer voor bewaarnia-*ts soms in gericht en met succes. De luiken voor de ramen bl'lven gesloten en helpen tevens de winterkoude bulten sluiten. Is de kelder vochtig dan kan men de lucht dro-er maken dnnr 't plaatsen van bakjes met chloorealelum. Dit laatste is bij den drogist verkrijgbaar en trekt het vocht uit de lucht tot zich. Vragen op Tuinbouwgebied aan de Redactie onder motto ..Tuinbouw". BOLLAND-AFRIKA LIJN. KLIPFONTEIN. 22 Nov. nam. 5 uur van Rotterdam te Hamburg. RIETFONTEIN, 24 Nov. van O. Afrika te Rotterdam verwacht. SPRINGFONTEIN, thuisreis, 22 Nov. te Lorenzo Marques. HOLLAND-BRITSCH INDIE LIJN. HOOGKERK, uitreis, 23 Nov. van Suez. o DIVERSE STOOMVAAKT8EKICHTEN. BOEKELO, 22 Nov. van Leningrad te Ter- neuzen. AALSUM, 22 Nov. van Rosario n. B. Aires. TARA, Algiers n. HavTe, pass. 22 Nov. Gi braltar. MAASHAVEN, R'dam n. Tabou, pass. 22 Nov. Las Palmas. IJSELHAVEN. Antwerpen n. B. Aires, pass. 21 Nov. Fintsterre. THEANO. 22 Nov. van Belfast n. Fowev JONGE ANTHONY, Cardiff n. Palau, pass. 22 Nov. Gibraltar. *-a

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1933 | | pagina 7