Treinbotsing - Fransch vliegtuig op Schiphol - Verkeerscursus
haar avonturier
feuilleton.
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
Jaargang
pi "EIXG. „Maideu Songs", de kam-
'-n der Engelsche windhonden, neemt haar
kroost mee op den mg.
j)e EERSTE VERKEERSCURSUS VOOR DE AMSTERDAMSCHE SCHOOL
JEUGD. Een verkeersagent leert den scholieren de regels van den weg.
DE WINNAARS VAN DEN ZESDAAGSCHE TE AMSTERDAM het koppel
PijnenburgWals (rechts), na hun overwinning.
„Ja Marion antwoordde hij, even
aarzelend voor hij haar naam uitsprak.
Het leek hem bijna heiligschennis, de be
zitster van zulk een gelaat bij den voor
naam te noemen.
„Ik was in Italië, las er de oude
dichters."
Zij keek hem vol belangstelling aan. Hij
vertelde verder:
„Ik kwam van Tübingen en reisde door
Duitschland naar Venetië. Een moeilijke
reis, die van een student een vechtersbaas
zou gemaakt hebben, indien hij het al niet
geweest was. Van mijn prilste jeugd af
werd ik geoefend krijgsman. Op den terug
reis bezochten we, mijn oude vriend en ik,
Weenen. Wij namen dienst onder Wallen-
stein, die juist keizer Ferdinand II had
aangeboden een leger van 20.000 man op
eigen kosten ter beschikking te stellen,
toen de Duitsche kroon „en de Oostenrijk-
sche monarchie gevaar liepen. Men had
soldaten noodig."
„O, u bent dus katholiek," onderbrak zij
en het was duidelijk te zien, dat haar ge
laat verstrakte.
„Neen, trouwens het geloof deed weinig
terzake. Onder Wallenstein vochten man
nen uit alle landen van allerlei richting.
Vele van zijn generaals, Pechmann en
Hebro b.v., waren protestant. Avonturiers
vragen niet naar godsdienst, maar vech
ten voor hem, die het best betaalt."
Zij luisterde aandachtig. Afkeuring en
minachting stonden op hastr gezicht te
lezen.
„Och," vervolgde hl), als om zich eenlgs-
zins te verontschoMlgea. „Wij hadden
trouwens geen keuze. Wij waren in Wee
nen, in een herberg en werden lastig ge
vallen door eenige soldeniers. Er volgde
een twist. Wij vochten dapper, maar de
overmacht was te groot, zoodat wij spoedig
gebonden waren. Na een dag opsluiting
werden we ingedeeld bij de ruiters van
Wallenstein. U ziet dus, dat wij ons niet
opgaven als verdedigers van Zijne Meest
Katholieke Majesteit. Ovèrigens had ik
mijn zin. Ik had altijd gewenscht in den
krijgsdienst te gaan. maar mijn vader
wilde, dat ik eerst verschillende universi
teiten zou bezoeken omja, om niet
heelemaal een leek te blijven, en mijn
moeder, u weet hoe vrouwen zijn, die hield
mij liever heelemaal bulten het krljgs-
gewoed."
„En toen?"
„Toen ging mijn oude vriend naar Wal
lenstein en klaagde er over, dat zij een
man van mijn kundigheden hadden inge
deeld als gewoon ridder. Hij heeft zeker
overdreven, want ik moest bij Wallenstein
komen. Hij was vriendelijk, vertelde mij
dat hij ook in Venetië had gestudeerd, be
noemde mij tot officier en mijn vriend tot
wachtmeester bij hetzelfde escadron".
„Dus uwe ouwe vriend was eigenlijk uw
bediende".
„O. neen," haastte hij zich te antwoor
den. „Hij was veel meer mijn leermeester.
Hij heeft mij alles geleerd wat hij van oor
logvoeren weet. Overal heeft hij gevoch
ten: in de Nederlanden, Bohemen.
Italië- Een man met meer ondervinding
bestaat er niet. Men kan zich geen beter
vriend denken."
„En waar is hij nu?" vroeg Marion.
Deze vraag bracht hem onverwachts tot
het heden terug. Den geheelen dag had hij
niet aan Melchior gedacht. Alleen in het
gevecht bij de poort had hij hem aan zijn
zijde gemist.
Waar was Melchior? Waar was hij-
zelfs?
Marion zag de plotselinge verandering
van zijn gelaat, dat zich scherp afteekende
in haar kaarslicht
.Bulten de stad!"
Bij deze woorden kwam in haar oogen
weer de angstige uitdrukking, die slechts
tijdens het verhaal van zijn levensloop een
tijdlang was verdwenen. Zij waren zoo in
het gesprek opgegaan, dat zij een kort
oogenbllk hun benarde omstandigheden
hadden vergeten.
Ze zwegen beiden.
Misschien was in het licht ontvlambaar
soldatenhart van den avonturier reeds een
sprankje liefde ontvlamd voor deze mooie
vrouw met haar donkere oogen.
Bij het meisje echter was van een der
gelijk gevoel geen sprake. Zeker, hij was
een aangenaam prater, die haar in deze
moeilijke uren terzijde stond. Ook was zij
niet blind voor het feit. dat hij een groote,
knappe jonge man was, maar ondanks
zijn studie was hij een fortuinzoeker. Hij
vocht voor soldij en niet voor een ideaal,
niet voor zijn vaderland of zijn geloof. Hij
was een gewoqe huurling, iemand voor
wien zij nooit respect zou kunnen voelen.
Zij wist immers van haar vader hoe on
betrouwbaar deze huurlingen waren. Van
daag voor den een, morgen voor een ander'.
Als zij geen soldij kregen, vochten ze niet,
liepen desnoods over naar den vijand. En
dan een protestant, in het leger van Wal
lenstein, den bevelhebber van den Katho
lieken keizer. De afstand tusschen hen
was zoo groot, dat zij in geen geval eenige
toenadering zou kunnen dulden.
Zoo zaten zij zwijgend tegenover elkaar.
De gevoelens werden somberder.
„Ik maak mij bezorgd over mijn oom,"
verbrak Marion eindelijk de stilte.
„De keizerlijke officieren hebben de
rijkste burgers gevangen genomen. Zij zul
len tegen een flinken losprijs zeker vrij
gelaten worden," stelde Saxon haar gerust.
„Zij worden uitstekend behandeld. Dat is
eigenbelang. Het bezit is het doel van den
oorlog. Zoo was het voor drie eeuwen in
den tijd van Dante, zoo zal het na drie
eeuwen nog zijn. De middelen veranderen,
doch het doel blijft. Vroeger vocht men
met handwapenen en katapulten, nu met
kanonnen, bussen en pistolen en de hemel
weet waarmede de menschen elkander
later zullen vernietigen. Wallenstein, de
artillerist, was de man die het geschut op
den voorgrond plaatste en de discipline in
voerde. De krijgskunst zal steeds vooruit
gaan. maar het doel van den oorlog zal
hetzelfde blijven door alle eeuwen heen.
Het doel van oorlog blijft het bezit."
„En dan de oorlogen om het geloof?"
(Wordt vervolgd). J
de prins van wales inspecteert de hooglanders. De Prins van Wales o.j de inspectie
van het le bataljon Seaforth Highlanders te Dover, welk bataljon bestemd is voor dienst
in den vreemde.
episode uit den Dertigjarigen Oorlog.
or pronkelijke schets van
G- P. BAKKER.
en ,nlet onderbroken, haar
öchthaü- en zlcl1 en luisterde
"'ienriogenoeBcn naar zijn zachte,
bei,„„ ®- Het scheen beiden van
tas. de klankmaat volkomen
troubadour," zei ze ernstig,
s verzoricen r °°Sen- -Mae ik
en °eken tegenover mij plaats te
hfVen zetel aan en weldra
vnpijl: te drinken en te keuvelen
naen en jonge menschen.
hoofdstuk vu.
n h'ooM ïerllchtten het voorover ge-
.ktar nil'® Marion. De rose gloed
„„„Tri Profiel zoo teer uitkomen,
i Saxon fijner scheen dan
En ,?PPa uit de Italiaansche
•"kies verzonken was in
ksaT ,federlng, sprak zij:
t ln i.Ij.fedichten van Dante? Is u
«alle geweest?"
DE DUITSCHE FILMACTRICE Ca
milla Horn, vloog naar Londen, waar
zij zal meespelen in de Britschc film
„.Contrabande".
Treinbotsing te Utrecht.
[Utrecht reed een binnenkomende trein op een
nden trein. Vijf wagons werden beschadigd,
soonlijke ongelukken .vonden niet plaats.
EEK VREEMDE VOGEL OP SCHIPHOL. Het nieuwste product van de Franeche vliegtuig-industrie, de ,,Eme-
raude" op Schiphol. Het is een groote drie-motorige, geheel van metaal vervaardigde maehine, bestemd voor de
lijn MarseilleSaigon. Er is plaats voor acht passagiers met slaap-accomodatie.
