\eau) model fiets - Huldiging voorzitter „Stad en Land van Gooiland
«aar avonturier
feuilleton.
I Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
Langzaam vormden zich dammen van
dooden en gewonden. Reuk van bloed,
kruitdamp, gekerm der gewonden maak
ten het plein tot een hel. Nog steeds
beierden de stormklokken. Boem Bam
Boem Bam.
Het zwaard werd Saxon uit de hand
geslagen. Een smid, even groot als hij,
bonkte met zijn voorhamer den vijande
lijken ruiter de hersenen in.
Saxon greep een tweehander van een
doode en maakte ruim baan, geholpen
door den Zweed en den smid, die met ont
zaggelijke kracht mannen en paarden
neerhamerde. De vijand werd weer tot de
poort teruggeworpen. De smid sprong
vooruit om de zware poortdeuren dicht te
werpen.
Kapitein Schmidt schreeuwde: „Bravo.
Dicht de poort!"
Toen sloeg een nieuwe kogelregen in de
gelederen der verdedigers. De keizerlijke
musketiers hadden de muren aan de bui
tenzijde beklommen, namen de Maagden
burgers onder vuur.
En weer klonk een salvo.
Kapitein Schmidt keek even rond. Hoog
richtte hij zich op in den zadel, stortte
toen voorover tusschen de hoeven der
paarden.
Weer een salvo.
De smid wankelde. Neerzinkende, slin
gerde hij met een laatste krachtproef een
vijandelijken officier zijn moker tegen de
borst. Een doffe bons. De Waalsche overste
gloeg neer,
De rijen der belegerden dunden snel. Nog
hielden de beide vrienden stand tot het
allerlaatste. Toen stortte de Zweed ter
aarde .getroffen door een kogel midden in
het voorhoofd, dwars door de stormkap,
daarna zakte ook Saxon neer in een goot
vol drabbig bloed aan den kant van het
plein. Hij lag stil, voorover, het hoofd rus
tend op den gebogen linkerarm.
Ongehinderd trokken nu langs den
Breeden Weg, onder het doffe geroffel der
trommels, het galmen der schalmeien, het
schetteren der krijgstrompetten en kla
roenen, de schilderachtige, vreemde ruiter-
reglmenten der belegeraars: Walen, Zuid-
Nederlanders, Kroaten, Spanjaarden en
Italianen de veroverde veste binnen.
Vooraan in het kopergerucht reden de
oversten en hoplieden in blinkende har
nassen, helmen met kleurrijke vederbos
sen, wuivende in het vroolijke zonnelicht.
Een luchthartig officier liet zijn paard
dansen op de maat der muziek.
Hoog boven de hoofden wapperden wim
pels en vliegende vaandels, vlaggen en ba
nieren in warme tinten, glanzend tegen
den strakblauwen lentehemel.
Achter de ruiters, heel in de verte, laai
den nog de vlammen op van de huizen aan
de Hooge Poort.
Het was de tiende Mei van het jaar zes
tienhonderdeenendertig. Het liep tegen
den middag.
De ongelijke gtrijd sas gestreden.
HOOFDSTUK II.
Een uur was verstreken. De troepen van
veldmaarschalk Von Pappenheim en van
den opperbevelhebber der keizerlijke le
gers, graaf Tilly waren de poorten bin
nengetrokken .Het rumoer van den strijd
op het opmarcheeren was langzamerhand
weggestorven. De alarmklokken zwegen,
slechts nu en dan klonk nog uit de verte
een musketschot.
Voorzichtig hief Saxon het hoofd een
weinig op bijna onmerkbaar keek
eerst door zijn oogharen en geen onraad
bespeurend, wendde hij spiedend den blik
naar alle zijden.
Hij zag niets verontrustends en over
dacht den toestand. Do poort uit? Dan zou
hij waarschijnlijk in handen vallen van
Tilly's Kroaten. De stad in? Ook zeer ge
vaarlijk, maar misschien een betere kans.
Hij stond op, drukte zich tegen den gevel
van een naburig huis, greep een bebloeden
dolk, die aan zijn voeten lag, sloop in een
portiek, die hij had ontdekt.
Hier rekte hij zich in zijn volle lengte
uit, bewoog armen en beenen, die stijf
waren geworden van het lange liggen op
de straatsteenen, wischte zijn gezicht af
en keek omlaag naar zijn vuile, bebloede,
onherkenbaar geworden kleeren. De schou
derplaten deed hij af, nam de morion van
zijn hoofd en legde die zorgvuldig in de
portiek. Vlug sloop hij langs de gevels naar
den hoek van een straatje, gleed er in en
ging zorgvuldig speurend verder.
(.Wordt vervolgd),
KE OltDE DER RIDDERS VAN HEi HEILIGE GRAF hield te Milaan een,
bijeenkomst. De Italiaanschc kroonprins, die orde-lid is, woonde deze
samenkomst bij.
en daar raakten, lag dood en verlaten. De
deuren der huizen, van grauwe steenen
gemetseld tusschen bruine houten gebin
ten, waren gesloten, de vensters, verborgen
achter stevige met ijzer beslagen luiken.
Ze gingen zitten op een zandsteenen
stoep. In den arm van den Zweed bloedde
een diepe wonde. Saxon verbond die han
dig en vlug met een stuk linnen, dat hij
van onder zijn wambuis trok. De ander
gaf hem een snede brood en een slok wijn.
Kalm liepen ze de uitgestorven straat
af, evenwijdig aan de stadsmuren.
Bij den hoek vroeg de Zweed: „Wat nu,
kameraad?"
Het antwoord op zijn vraag werd on-
middelijk gegeven.
Op een vrij breed plein achter de
Kröckenpoort zagen ze een troep voetvolk
en burgers, met in het midden een twin
tigtal ruiters oprukken tegen de Waalsche
krijgsbenden.
Een geharnaste ridder, op het hoofd een
Slavischen helm met grooten groenen,
wapperenden vederbos, voerde hen aan.
Zijn panache stak hoog uit boven het ge
woel van den strijd.
„Dat is onze kapitein Schmidt",
schreeuwde de Zweed, wijzende naar de
groene panache. „Vooruit Sverige! Sve-
nge!" en weer wierpen de vrienden zich in
het gevoel en weer wonnen de verdedigers
der veste grond, weer vormde zich een
leegte om hen heen. Wel vielen velen
door de musketkogels, maar de vijande
lijke ruiters werden van hun paarden ge
trokken, gestooten. Steeds meer burgers
kwamen aanholleA,
EEN" NIEUWE FIETS zoo geconstrueerd, dat de berijder gemakkelijk zit. Do
fiets wordt op. de rijwieltentoonstelling in Horticultural Hall te Londen
gedemonstreerd.
I"" NICOLAAS-FEEST. De speelgoedfabrieken werken op
P kmcht. Een afdeeling yan de speelgoedfabriek te Sonneberg (Thu-
ringen), waar houten paarden gemaakt worden.
WERKVERSCHAFFING IN DE RESIDENTIE.
Het aanleggen van eenige uitzicht-plafceaux
door werkloozen. Het aanvoeren van zand voor
het plateau Petit St. Hubert achter den
W aalsdorperweg.
LUIT.-KOLONEL LUDEN de voorzitter
van „Stad en Lande van Gooiland" is op zijn
zeventigsten verjaardag te Laren op hartelijke
wijze gehuldigd. De jubilaris links in het rijtuig.
EEN MODERN KERKRAAM. In de St.
Augustinus-kerk in Oost-Londen is dit mo
derne kerkraam geplaatst. Een fragment van
het raam voorstellend kinderen, die cricket
spelen.
door de Lakenmakers-
n Waalsche ruiters aanren-
dvaPpenhelm's keurbenden, met
«es-h.iH1 °hder paukenslag en
are £üi' neerhouwend met
u-de T^den, neertrappend onder
6 torJl?ïn of Wr zijde slingerend
onder w der breede Arden-
Marl? t rul van den strijdkreet:
|lS v™' Maria".
Maagdenburg scheen beslist.
nteèè5Jl,Zweed waren haastig aan
In. Hr?Pgen en vluchtten een zij-
n wi,,?1 aan de slachting waren
■sól Hiw Ze niet- Het scheen hun
en tiPnd bleven zij staan, hand
I-, elkaar In de oogen als
maarT1 m onverwachte ont-
nbaar 1111 gelaatstrekken waren
(eren „.onder de stalen morions,
gescheurd en bespoten met
nauw dat de uitge-
b -eicüepipgea elkander bier
Pontonbrug over de Oude Maas.
Mr het oorps pontonniers bij Puttershoek gelegde pontonbrug geheel
gereed. De brug open voor doorvaart.
uit den Dertigjarigen Oorlog.
Oorspronkelijke schets van
G. P. BAKKER.
