MIJNHA
LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 8 November 1933
Derde Blad
No. 22589
i-vl
'VS
[nister Verschuur's Radio-rede.
De crisis-maatregelen der regeering.
PARLEMENTAIR OVERZICHT
tweede kamer.
UIT DE RAADZAAL.
VERSTQPPIHGl
Steunt met Uw gaven
het Le^scL Crisis-Comité,
BOSKOOP'S
NIEUWE BURGEMEESTER.
RECHTZAKEN.
ra«tei.
'■«al
«■Hxj!
'•119,1
J- Hi,
f.l77È
f .17961
'■13.1 L
net
ei UlJ
net 7
met
1 vooiT
"fel
S voor 1
.Naatj.
ten 5)1
f. 25'",
H SCHl
toten; f
'5. 9)
180, i
i«|
361,
1 KWi
tjes;
ifjes; I
st;
i; U i
VL |L
GOV]
tantjal
feter Verschuur heeft gisteravond
C microfoons van de zenders Huizen
Jrersum een rede gehouden over de
laatregeien van de regeering. Aan
He is het volgende ontleend:
crisis eigenlijk is, kan men het
igrijpen wanneer men er van uit
jat alle productie van goederen
vindt om te worden geruild met
goederen.
t een belangrijke tak van productie
E gis, zooals het graan heeft gedaan,
1 de wereldmarkt kwam met een niet
ltsen, dat wil zeggen: niet tegen goe-
te ruilen, overproductie, dat wordt
kaartenhuis der verwachtingen, der
feties. één kaart weggenomen en
aeldbouwsel stort ineen. Regelmatig
deze misrekeningen voor.
ramen daar echter twee dingen bi),
deze crisis tot een ernstiger ver-
sel stempelen dan een gewone econo-
crisis. Vooreerst dan is de bedrij-
j der geheele wereld na den oorlog
Jokken op een bodem, welke vol zat
herborgen gebreken. In de tweede
J heeft het Oosten de productie van
hen ter hand genomen, welke het
p uit het Westen betrok,
wij dit goed vatten, dan begrijpen
|zt vroegere crisissen een storm heb-
ptketend, maar deze crisis een or-
iiet heeten. Allerwege verwoesting,
lillende en nood. Ziedaar het beeld
pude Regeering zich ziet geplaatst.
rst acht ik het noodzakelijk, dat
bepaalde groep denkt, dat zij ai-
getroffene is. Alle groepen der be-
ig lijden evenzeer. Wij zouden zoo
ieer geduld tot dragen voelen als wij
:d beseffen en onze volkseenheid zou
't gemeenschappelijk lijden hecht
gesmeed.
staat nu de Regeering tegenover dit
ran algemeene ontreddering? Zij
ich niet aan één groep alleen wijden,
zij moet het groote geheel overzien,
lag wel gevolgen lenigen, maar zij
toch haar aandacht het meest aan de
en schenken.
recept voor ons zieke bedrijfsleven
Jet eenvoudig in financieele hulp
itaatswege bestaan. Afgezien van de
1 of 't de toekomst van ons bedrijfs-
jou redden als wij de tekorten uit de
tas bijpasten, is het geld in de
tas voor toepassing van dit recept
"ote schaal niet aanwezig. De Staat
"t geld niet voor het grijpen, maar
het geld, dat hij uitgeeft, eerst
uit de zakken der belastingbetalers.
loe onze samenleving verarmd
millioenen, die ons uit de scheep
en de honderden millioenen die ons
die toevloeiden en die voor onze be-
isbalans van zoo groote beteekenis
l. houden ook op. Indie steunt t..-
rnJ °P het moederland Er is
cp de staatskas geen beioep te doen
mgkeerend naar het bedriifs even
constateeren. dit ft 1929 ons
andsche bedrijf zich in frooten on-
allereerst in den land- en tuinbouw,
iportbedrijf ontwikkeld heeft. In 1923
van nel varkensvleesch 33 procent
e Stans, van de eieren 60 procent,
vft 7° j procent, van de kaas 70
b^T»0- 1)6 Pt'sis doorwerkte kwam
"3 he'' Sprang Elders was de
a afgenomen; aan alle kanten
n ae regeeringen maatregelen om
,.n ?e.r uit' Nederand te breidelen. Er
'anden als het onze en Dene-
•hshnnsstwekkend teveel aan agra-
Producten Misschien ware ons over-
■pr n ,™'er nog te plaatsen geweest;
Icht/tBB n3et- Doch in elk geval
nnJ«f? prOzen. die de helft der kos-
Ide BBKr? o!0ed maakten. Wat hier te
■er din h werd' zou evengoed niets
Kul! rld™ wereIdmarktprijs opbrengen,
■n Wit t^^Jsalaatregelen werden geno-
ovppbiJjninternationalen ruilhan-
ls( n.irn - an blijven, verdient aller-
Pe toBirr,™0rruei? Want daar vooral liggen
ki moptB^Ï Langen- Nieuwe afzetgebie-
fdi n Trif0 n gezocht, oude afzelge-
_fct eehm.af? i?et band en tand worden
in EnBBii1'Pa?rom is bet, dat wij ons
l laten "ui? niet van de markt moch-
St onzp S,n?en en met °nze boter en
k in titiipn01]. Pfwent moesten büiven.
itte Dn? dat bet ons groote offers
■t eens wii »i#erfwel.1critiei' die zeggen:
V anrtiw' eten de boter voor f. 1.60
,r, PD'si en in het buitenland
G oi ni» «•'"l? eadeau voor 60 ct het
wat pp r' Afgezien nog van de
Kuren mn ^et overschot nnn boter
iche toeknmSt' bet voor onze 5pra-
i hnitr-,mst KebodPn nnrp nlaot.c m
llavwr-ir. i ««vu uiiuc Lfiaata up
andsche markt U blijven in.-e-
maat?id hhb-voor de baconvarkens.
tarkpnsstBn-f werden getroffen dat
bi'" zot: Zlch ongeveer bii de be-
I bac'n-evnü?Ba5sen 's met groote offers
|bouden Fn v i _,aar Engeland tn stand
tact tpBrrt dop' 's bere'kt Het con-
itlp '"kregen Slechts door de
atte j Slechts door de
den arbeid van de Crisü.-
Varkens-Centrale kon dit succes worden
verkregen;. Ook is men er in geslaagd een
meer regelmatige levering te waarborgen,
hetgeen van nut kwam bij de onderhan
delingen met Duitschland over de levering
van spek.
Export handhaven, waar deze voor de
toekomst reden van bestaan heeft, ziedaar
wat voor ons economisch bestel,dat nu
eenmaal op export is ingericht, het aller
belangrijkste heeten moet.
Maar deze waarheid geldt niet alleen
voor agrarische producten. Er is onder de
boeren een hevige campagne gevoerd om
de margarine te verbannen of althans nog
verder te beknotten dan reeds geschiedt.
Wij kunnen met de cijfers aantoonen, dat
het voor de boter niet voordeelig zou zijn
de margarine te verbannen. Want die
laatste brengt reeds nu vele millioenen
voor de boter op. Doch al ware het eens
anders, dan nog heb ik zooveel vertrouwen
in de belangstelling van den boer voor
de welvaart voor het geheele volk f welke
trouwens zijn eigen belang weer is) dat hij
niet in egoïstische groepseenzijdigheid de
vernietiging zal verlangen eener geheele
industrie.
Noemden we alreeds een industrieel be
lang, waarvoor de Regeering moest opko
men, ook overal elders geeft de Regeering
blijk het algemeen belang niet te vereen
zelvigen met dat der boeren. Het is juist
geweest door de mogelijkheden, welke één
der agrarische maatregelen bood (ik be
doel de graan-regeling) dat wij zeer on
langs een bevredigende regeling voor de
betaling der zoogenaamd „scrips" konden
bevorderen.
Hoezeer wij voor onzen export alle
krachten zullen inzetten, er is niemand
die betwijfelt, dat er na de crisis een blij
vende vermindering zal moeten geconsta
teerd worden.
Uit de gemaakte schattingen is op te
maken, dat wij over 1934 geen plaatsing
zullen hebben voor alle melkproducten, als
de hoeveelheid gelijk blijft.
Men schat dat noodig is een verminde
ring van één koe op zeven. In het geheel
zullen dus van de 1.400.000 stuks melkvee
er 200.000 extra moeten worden opge
ruimd. De resultaten dezer opruiming moe
ten gehandhaafd worden, als zij eenmaal
is uitgevoerd. Daarom zal een teeltregeling
onvermijdelijk zijn, waarbij elk gewest, elk
district, ja elke onderneming zich heeft te
houden aan een bepaald maximum rund
vee. Zoo mogelijk zal vee naar elders wor
den verkocht; veel uitzicht daartoe be
staat niet.
Over de talrijke andere maatregelen,
welke op het gebied van den land- en
tuinbouw genomen zijn, kan ik niet uit
weiden. Ik noem slechts de regelingen voor
de groenten, voor de bloembollen voor het
aardappelmeel, voor de suikerbleten, voor
het pluimvee en zoo voorts. Gij zult ge
voelen voor welke moeilijkheden dergelijke
regelingen ons plaatsen.
Als voornaamste bezwaar wil ik bespre
ken den aanslag, die de Regeering zeer tot
haar leedwezen moet plegen, op de beurs
van den consument. Geen consument zal
er bezwaar tegen maken, dat de prijzen
van een al te onzinnig laag niveau wor
den afgehaald en iets worden hersteld. Het
gaat er slechts om: hoe ver. Bij al onze
maatregelen houden wij ongeveer een ni
veau, als gold in 1913, voor oogen. Al onze
maatregelen te zamen, ook de ernstigste,
n.l. die in den laatsten tijd genomen zijn
ten aanzien van suiker, vleesch en aard
appelen hebben, vergeleken bij Maart 1932
samen een verhooging veroorzaakt van
ruim 3 procent. Hadden wij de agrarische
maatregelen niet genomen, dan zoude het
leven, vergeleken bij 1929 goedkooper zijn
geworden met 19 procent; thans is dat ge
schied met: 16 procent. Als men zich goed
voorstelt, welke vernietiging in landbouw,
veeteelt, tuinbouw, in heel het agrarisch
leven is voorkomen, dan is de afwending
van zeer groote rampen toch waarlijk niet
te duur gekocht.
Ik ware wel zeer onvolledig als ik ook
niet wees op de groote bezwaren, die elke
crisismaatregel met zich voert als beknot
ting der vrijheid. Als voorbeeld noem ik
een contingenteeringsmaatregel, waardoor
de Invoer van een industrieel artikel
wordt beperkt.
Elke crisis-maatregel heeft aldus zijn
nadeelen. Meestal is het de handel, welke
aan vrijheids-verlies en aan schade de
meeste offers brengt Bij de graanregeling
de meelimporteurs; bij de varkenswet de
varkenshandelaren: bij de aardappel-rege
ling de kleinhandel in aardappelen. Tel
kens weer heeft de Regeering getoond dat
zij de bezwaren tot hun kleinste afmetin
gen wil terugbrengen en dat daarvoor
offers niet worden geschroomd. Zoozeer
hangt het geheele bedrijfsleven aaneen,
dat men nooit kan ingrijpen zonder onge-
wenschte en soms verrassende gevolgen.
Mijn taak is thans niet over nieuwe
ordening te spreken. Ik hoop. dat men
deze conclusie zal trekken: onmatigheid
in de critiek is niet passend, waar de
moeilijkheden zóó groot zijn. Ook. dat elk
onderdeel der bevolking van den last en
het lijden der andere groepen iets zal be-
grünen en zal helDen dragen.
Met deze toespraak beoogde ik tusschen
ons volk. dat zwaar onder ziin zorgen ge
bukt gaat en de Regeering. in wie al die
zorgen als in een midd°ltmnt samenval
len te bevorderen die sfeer van vertrou
wen. welke zooveel kan bijdragen tot "net
heil d-r gemeenschap.
RECLAME.
ALGEMEENE BESCHOUWINGEN
OVER DE RIJKSBEGROOTING.
Dinsdagmiddag is de Tweede Kamer den
wedstrijd op den langen afstand begon
nen, gena-amd: behandeling der Rijks-
begrooting.
Het is niet een zes-daagsche, maar een
zeven-weeksche: een ren naar Kerstmis.
De eerste ronde van dezen wedstrijd
wordt gevormd door de algemeene be
schouwingen en ter eere daarvan had,
naar gebruik, het geheele kabinet zich
achter de regeeringstafel genesteld De lei
der der katholieke groep, de heer Aalberse.
nam den kop en ging er het eerst van
door. Hij heeft wij zullen nu de sport-
beeldspraak verder laten varen een rede
gehouden, waarin hij (natuurlijk) aller
eerst wees op de zorgvolle tijden, die wij
beleven: zorgvol oo economisch, op finan
cieel, od staatkundig, op moreel gebied. De
grond is tegenwoordig vruchtbaar voor
revolutie-bouw; Europa is besmet door een
politieke groep. Men heeft hierin te zien
een reactie op het individualisme, dat in
1848 overwon, en die reactie uit zich ook
door een scherpe critiek op het parlemen
tarisme.
De heer Aalberse riep uit, dat het fas
cisme, met zijn dictatuur, met zijn on-
Nederlandsche karakter in ons land geen
kans heeft, maar dit mag ons niet zorg
loos maken.
Wij moeten het revolutionaire, ook waar
het zich in legalen schijn hult. bestrijden,
wij moeten de sociale en politieke hervor
mingen hebben, die noodzakelijk zijn.
Wij zijn od weg naar een herstel der
maatschappelijke orde! riep mr. Aal
berse gegrond niet op het individua
lisme, maar op het solidarisme. De grond
slagen van onze staatsinrichting van
1848 behoeven herziening. Wii moeten het
inzicht toonen, dat Thorbecke toonde in
zijn tijd, toen de revolutie over onze gren
zen halt hield, dank zij onze staatkundige
hervormingen. En daarom hadden de
katholieken gaarne een staatscommissie
zien benoemd om te onderzoeken, wat er
staatkundig noodig Is. De Regeering heeft
geen staatscommissie gewild. Tusschen
het kabinet en de katholieken bestaat
blijkbaar verschil van kiik op de gebeur
tenissen van dezen tijd. De verantwoorde
lijkheid voor de afwijzing blijve nu de
Regeering! Meende mr. Aalberse die
echter volkomen naliet eenlgszins nader
aan te geven wat er aan onze staats
inrichting zou moeten veranderen.
Breedvoerig is mr. Aalberse opgekomen
tegen de critiek op het parlement en op
het parlementaire stelsel. Elke corruptie is
aan ons parlementaire leven vreemd, zei
hij, volkomen terecht. En aan het eind van
zijn rede beloofde hij het kabinet nog eens
de loyale steun der katholieken.
Saocem.
tabletten
Bij Apoth. en Drogisten.
431
Mr. Aalberse werd op den voet gevolgd
door ir. Albarda, den leider der socialisten.
Hij is begonnen met een schets van den
ernstigen economischen toestand, daar
bij echter constateerend, dat er inter
nationaal verbetering te besoeuren ls.
Er is eenige ontsuanning merkbaar. Wij
zijn niet meer in de dalende lijn. De crisis
schijnt in den zomer van '32 haar diepste
punt te zijn gepasseerd. De teekenen van
verlichting zijn er.
Al weet men niet. of zij zich zullen
voortzetten en in welk tempo, toch was
de heer Albarda van oordeel, dat er met
die verschijnselen van beterschap reken
schap mag worden gehouden bij de econo
mische en financieele politiek. Hij gaf toe,
dat in het belang des volks de begrooting
moet sluiten en dat inflatie een ramp zou
zijn, maar hij kon er zich niet mede ver
eenigen, dat alle crisis-uitgaven op de ge
wone uitgaven zouden drukken, want
daardoor wordt de last op het volk on-
noodig verzwaard: een deel dier uitgaven
zou op andere wijze gefinancierd moeten
worden, dan zouden de werkloozen-
uitkeeringen en de salarissen en de uit-
keeringen aan de gemeenten niet verder
verlaagd behoeven te worden.
De socialistische leider klaagde voorts
over aantasting der democratie door de
Regeering.
De Regeering meent hij treedt aan
den eenen kant te slap op tegen fascisten
en communisten, die de democratie bela
gen, en zij treedt dwingend op tegen de
verdedigers der democratie. Ernstig kwam
de heer Albarda er tegen op. dat de Re
geering voor het lidmaatschap van d»
Mussert-partij een uitzondering heeft ge
maakt op het bekende verbod voor de
ambtenaren. Van deze partij mogen zij
wel lid zijn; zoodoende protegeert de Re
geering de partij van Mussert en jaagt er
de ambtenaren heen. Maar tegen de S. D.
A. P. wordt op allerlei manieren opge
treden.
In het vervolg van zijn rede heeft de
heer Albarda nog gesproken over het ge
beurde met „De Zeven Provinciën" en op
nieuw ontkend, dat de sociaal-democraten
de muiterij zouden hebben goedgekeurd;
hij gaf nu ook toe, dat zijn partijgenoot
Cramer „een onvoorzichtig woord" heeft
gebruikt, dat hij teruggenomen zou heb
ben, indien lïet hem niet onmogelijk was
gemaakt: hij critiseerde de houding van
den Minister van Defensie ten aanzien
van de personeelsbonden, en in het alge
meen de houding der Regeering tegenover
socialistische vereenigingenhiervan in
het bijzonder over het bekende verbod aan
ambtenaren om deel te nemen aan open
bare actie tegen de overheid en haar be
leid. Vooral dit laatste besluit achtte de
heer Albarda veel te onduidelijk, en ook te
ver gaand. Elke ambtenaar moet zich zelf
beperking opleggen, maar zulk een ver
bod is een aantasting van de vrijheid. De
heer Albarda nam aan, dat het bekende
verbod was uitgelokt door Minister Mar-
chant (omdat een onderwijs-inspecteur
zijn beleid had gecritiseerd), waarop de
Minister riep: „Dat wou je wel!"
De sociaal-democraten wenschen al
dus ir Albarda de onverzwakte hand
having van de democratische grondslagen
onzer staatsinrichtin-.
Voor een Staatscommissie gevoelen zij
niets, want de oppositie heeft haar denk
beelden volstrekt niet uitgewerkt.
Op het eind van den middag zijn er nog
drie redevoeringen van één-mans-fractles
gehouden: door de heeren Llngbeek. Wes
terman en van Houten
Ds Llngbeek meende dat .de klad in de
democratie" was gekomen en oefende
daarop allerlei critiek. De heer Wester
man pleitte niet alleen voor her-ordening
van ons economische le-en, maar cok van
ZITTING VAN VERWARRING.
Een Uitbreidingsplan beteekent voor
iedere gemeente een gewichtige aangele
genheid. die de volle aandacht waard is
en zeker voor een groote gemeente als
Leiden met zijn nauwe binnenstad. Dat
daarom nauwgezette studie aan zoo'n plan
wordt gewijd, dat deskundigen worden ge
raadpleegd kortom, dat niets wordt nage
laten. om het beste geheel te verkrijgen,
het ls niet dan toe te juichen. Doch, wan
neer als gevolg daarvan een gemeenteraad
2 dagen voor den tijd, dat het plan bij Ued.
Staten moet zijn ingediend, te beslissen
krijgt, dan wordt het voor een raad on
doenlijk. Met nadruk willen wij dit op den
voorgrond stellen als verzachtende om
standigheid voor de bijkans Babylonische
spraakverwarring, die rondom het Leldsch
Uitbreidingsplan ontstond. Er schuilt on
getwijfeld een kern van juistheid in den
cynischen uitroep van een der raadsleden:
B. en W hebben 7 jaar over het plan ge
studeerd, wij moeten het in 2 dagen af
doen! Hoe overdreven ovlgens ook. dat zij
erkend.
Aanvankelijk lukte het nog wel. Welis
waar zette de heer Schüller een gehar-
nasten aanval op het college van B. en W.
in, dit beschuldigend den raad om den tuin
te hebben geleid, doch deze aanval betrof
niet het plan zelf. Het ging den heer
Schüller, gerugsteund door den heer Groe-
neveld. daarom, dat tal van jaren tal van
voorstellen naar B. en W. om praeadvies
waren gegaan onder toezegging, dat tege
lijk met het uitbreidingsplan alle praead-
viezen zouden worden behandeld en nu
was het uitbreidingsplan er wel, doch
zonder de praeadviezen Het plan was
h. i. als een kapstok gebezigd, doch toen
puntje bij paaltje kwam, had men de han
gende garderobe eenvoudig weggeworpen.
Wethouder Splinter kwam daartegen op
door er op te wijzen, dat het voorstellen
waren, alle de binnenstad betreffende en
daarover ging het plan niet; het gold
alleen voor de buitenwijken.
B. en W. handhaafden deze meening
volkomen, ook toen daartegen nog geop
poneerd werd onder het op zich zelf juiste
argument, dat toch moeilijk een uitbrei
dingsplan voor de buitenwijken mogelijk
ls zonder voldoende aansluiting met de
binnenstad en eveneens, toen er op ge
wezen werd. hoe op een kaart der binnen
stad reeds nieuwe wegen als bestaande
stonden, die er niet zijn. Men mag niet
aannemen, dat B. en W. den raad in het
ootje nemen en moet zich daarbij derhalve
neerleggen De praeadviezen zullen te
zijner tijd afkomen! De demping van het
Levendaal is binnen afzienbaren tijd zelfs
te verwachten.
De heer Schüller had zijn aanval mo
gelijk gemaakt door een voorstel in te
dienen de behandeling te verdagen. Ern
stig gemeend was dit voorstel, dat Lelden
voor 10 jaren beroofd zou hebben van een
uitbreidingsplan, natuurlijk niet en daar
om werd het teruggenomen, toen gezegd
was, wat men zeggen wilde.
Zacht kabbelde het debat toen voort, tot
's avonds plotseling duidelijk werd, dat de
raad het plan eenvoudig had te slikken.
Toen n.l. zoo successievelijk voorstellen in
kwamen, toen bleek, dat al die amen
dementen niet in behandeling konden
komen, daar wijzigingen van eenige be
teekenis de indiening op tijd zouden ver
tragen. De 24 uur. die nog over was. was
te kort
Dat de poppen daarop aan het dansen
kwamen, dat er groote verwarring begon
te heerschen, men kan het zich voorstel
len. Zelfs uit de bevriende fracties kregen
B. en W. heel wat te hooren, dat verre van
aangenaam was en wellicht zou de boos-
j heïd van den raad, een marionetten-rol
te moeten soelen. nog hooger zijn gestegen,
als de heer Wilmer niet olie op de stijgende
golven had geworpen door te komen met
het idee, het plan vrijblijvend aan te
nemen, doch binnen 3 maanden alle in
gediende voorstellen, naar B. en W. om
praeadvies gezonden, nader af te doen en
Ged. St., die immers een jaar tijd hebben
om over de goedkeuring na te denken, te
vragen, daarop te willen wachten.
Dat idee is door den raad en door het
college aanvaard en aldus is geschied. We
krijgen dus een uitbreidingsDlan met een
staart, die in enkele ODZichten nog ge
ducht kan kwispelen, het verslag heeft dat
voldoende doen uitkomen.
Voor het college is de gang van zaken
een behartigenswaardige les! Ook al
nemen wii vol vertrouwen aan. dat het
college zelf door den tijd is overrompeld of
liever gezegd, door het snelle voorbij
vliegen van den tiid, het college was te
laat om een ernstige behandeling in den
raad mogelijk te maken en als een on
mondig kind laat zich dit lichaam toch
niet behandelen!
't Is nu maar te hopen dat Ged. Staten
accoord gaan met het oefenen van eenig
geduld, anders staan we weldra voor een
wijzigingsplan.
Vooraf ging de behandeling' van het
voorstel de subsidie voor Stadsverkeer tij.
delijk te verhoogen tot 1 Mei 1934. het
geen eenig verzet ondervond, geleid door
den voorzitter en vooral den heer Wil
brink, doch tenslotte met groote meerder
heid werd aanvaard. Het was ook o.i de
eenige manier om een afdoende behande
ling van het zoo gewichtige verkeers-
vraagstuk voor te bereiden, waaraan door
de komst der taxi-ondernemingen zoovele
nieuwe facetten ziin gekomen.
De halve raad bijna moest weer eens zijn
stem motiveeren
En er na kwam de brandstoffenvoor-
ziening voor de werkloozen, waarover wei
nig meer is gezegd, gelet op het late uur,
trouwens ook het beste, waar immers bij
kans allesjs voorgeschreven. De interpel
latie-Van Stralen werd zoodoende weer
uitgesteld.
onze staatkundige Inrichting; hij wenscht
gezag-concentratie, zonder dictatuur als
einddoel (wé! als overgangstoestand, naar
hij onlangs betoogde) en riep uit dat
Minister Colijn blina is voor de teekenen
des tijds; voorts nam hij het op voor de
nationalisten, die. volgens hem heelemaal
niet revolutionair zijn En de heer van
Houtrn die de Regeering verweet dat zit
het kapitalisme wil handhaven, wenscht
de Eerste Kamer, als overbodige en kost
bare doublure, af te schaffen en had ver
schillende maatregelen, waaronder een
Dremievrlj staatspensioen op zijn verlang
lijstje staan
Zoo hebben we op dezen eersten dag al
vijf redevoeringen afgewerkt. Het gaat
sneller dan anders.
HAGENAAR.
Mr. E. P. Verkerk.
Zooals wij gisteren reeds uitvoerig kon
den melden is met ingang van 1 December
benoemd tot burgemeester van Boskoop
mr. E. P. Verkerk, met toekenning van
gelijktijdig eervol ontslag als burgemeester
van Hedel en Kerkwijk (Geld.)
HAAGSCHE RECHTBANK.
Gisteren stond terecht de bloemenkoop-
man A. W. van B. uit Den Haag, wien ten
laste was gelegd poging tot zware mishan
deling. Verdachte zou een zekeren L. op 9
Sept. j.l. met een mes hebben gestoken.
Verdachte bekende het feit.
Het O. M. waargenomen door mr P. J.
Blok eischte een jaar en acht maanden
gevangenisstraf, waarvan 4 maanden on
voorwaardelijk en de overige voorwaarde
lijk met een proeftijd van 3 jaar.
In hooger beroep stond G. Th. R., 31
jaar, uit Wassenaar, die was veroordeeld
tot een geldboete van f. 20 subsidiair 20
dagen hechtenis, wegens het veroorzaken
van een aanrijding op 15 Mei j.l. op den
Rijksstraatweg nabij de Rust en Vreugd
laan. Verdachte zou niet voldoende heb
ben opgelet, toen hij uit bovengenoemde
laan kwam aanrijden, waardoor hij een
vrachtauto, bestuurd door K. ernstig zou
hebben aangereden.
Na het hooren van verschillende getui
gen vroeg de Officier van Justitie mr.
Polman bevestiging van het vonnis.
De Kantonrechter te Leiden heeft A T.
uit Valkenburg, ter zake van overtreding
van art. 444 W. v. S. (wederrechtelijk weg
blijven als getuige) veroordeeld tot f. 10
subs. 10 dagen, van welk vonnis T. in hoo
ger beroep bij de rechtbank is gekomen.
Verdachte betoogde, dat hij op grond
van gemoedsbezwaren niet voldaan had
aan de oproeping en dat hij zich te dezer
zake schriftelijk tot den Minister had ge
wend.
De president maakte aan het verdere
betoog van verdachte één einde, door op
te merken, dat ledereen gehouden is de
wet na te leven.
Het O. M., waargenomen door mr. Pol
man, e Lachte bevestiging van het vonnis.
In de verdachtenbank kwam F. F. Sp.
uit Rijnsburg, wien ten laste was gelegd
dat hij op 8 Mei j.l. onder den invloed van
sterken drank verkeerende, met z'n auto
een aanrijding heeft veroorzaakt op den
Katwijkschen weg. Verdachte beweerde,
dat hij voor een tegemoet komende auto
heeft moeten uitwijken, en toen tegen een
boom ls aangereden, waardoor zijn pols ls
gebroken en de aanrijding werd veroor
zaakt.
Als getuige werd gehoord de caféhouder^
V. die daar ter plaatse een uitspanning
heeft. Deze verklaarde, dat verdachte
eenigszins onder den invloed was van ster
ken drank, hetgeen door verdachte werd
ontkend. Deze getuige werd op de ernst
van den eed gewezen, daar de door hem
voor den Kantonrechter te Den Haag af
gelegde verklaringen in strijd zijn met die
van thans. Getuige verklaarde thans de
waarheid te zeggen en kon niet zeggen,
waarom hij toen destijds anders had ver
klaard.
Ook een arts uit Wassenaar die direct
ter plaatse was, had geconstateerd, dat
verdachte onder den invloed was van ster
ken drank.
De Officier van Justitie elsehte bevesti
ging van het vonnis waarbij verdachte
was veroordeeld, tot 7 dagen vrijheids
straf.
Hierna moest terecht staan de 20-jarige
A. Baron S. van O uit Wassenaar, die was
veroordeeld tot een geldboete van f. 500
en ontzegging om motorrijtuigen te bestu
ren voor den tijd van 6 maanden. Ver
dachte was niet verschenen. Als gemach
tigde trad op mr. Roeper bosch uit Den
Haag-
Deze bekende het den verdachte ten
laste gelegde.
Verdachte zou op 9 Juni j.l. op den
Rijksstraatweg nabij den Deyl zeer on
voorzichtig en roekeloos hebben gereden,
tengevolge waarvan hij met zijn auto te
gen een lichtmast was aangereden waar
bij eenige personen stonden te praten
De Officier eischte bevestiging van het
vonnis.
Uitspraak in al deze zaken over 14 dagen.
