De ontsporing van den sneltrein 354 van Cherbourg naar Parijs
De Moord op Abbotshall
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
|«te Jaargang
J>E BEKENDE FRANSCHE
CHANSONNIèRE MLLE. HE-
bij aankomst aan het
Centraal Station te Amsterdam.
DOUGLAS FAIRBANKS - zal de hoofdrol vervullen in ENGELANDS EERSTE STROOMLI.JN-TREIN welke binnen DE DUITSCUE VERKIEZINGEN 0P12 NOVE.M-
met den'Toree™ D^Lu^Ten^ v^en "h^ts zal worden gesteld. hefplaTeisd i.TÏÏ ^lijkL^STiC
krijgt in het bevechten van stieren. °P 12 November met jal
zien; toen zij dien avond in haar salon
had gezeten dien avond, toen hij haar
alles had laten vertellen.
Zijn geest deed, omdat hij misschien
berouw had, een flauwe poging om terug
te keeren tot die vermoeiende bezigheid
van de correcte aanhaling uit Virgilius.
Plotseling bracht hij zijn werk én de
vrouw met elkaar in contact. Het heldere
licht van een teruggevonden herinnering
brak voor hem door.
Hij vloog naar de telefoon; vroeg Greyne
23, werd dadelijk verbonden, dacht: ,,'k
ben nieuwsgierig, wie zal antwoorden?"
hoorde dan het „Hallo" van een dienst
bode.
„Miss Masterson thuis?" vroeg hij.
„Ja, sir. Wie mag ik zeggen?"
Hij zei het haar. Terwijl hij wachtte,
nam zijn opwinding toe. Als hij soms op
den goeden weg was, dan was hier nog
meer bevestiging van zijn theorie te krij
gen.
Dora Masterson's stem klonk in zijn oor.
„Hallo, bent u daar, mr. Gethryn? Ik
Anthony viel haar in de rede. „Ja. Ik
vraag mij af of u mij kunt helpen. Den
tweeden keer, dat ik in uw huis was,
pakte ik een boek op. Klein groen boek.
In zacht leer gebonden. Opstellen. Pret
tig geschreven. Een was getiteld: .Liefde
op het eerste gezicht." De naam van den
schrijver op het titelblad was van een
vrouw. Begrijpt u, welk boek ik bedoel?"
,,Met den titel „Hier en Daar"?"
.Luist. Wie schreef -act? Wa§ het wer
kelijk een vrouw? En is dat haar werke
lijke naam? Ik wou het al eens vragen,
maar vergat het."
Om twintig minuten voor twee dien
middag stopte Anthony met zijn wagen
voor het bureau van „De Uil." Hij had
ditmaal geen record gebroken. Het onder
vragen van Belford, Mabel Smith en Elsie
Syme, voor hij Abbotshall verliet, had hem
voedsel voor zijn denken gegeven.
Hij vond Hastings in zijn kamer; bij
hem een kleine, wakkere Jood, met sluwe
oogen. „Discreet onderzoek, Echtscheidin
gen, Bespieden, enz." dacht Anthony.
„Dit is," mompelde Hastings, „mr.
Pellett."
„Ah, ja." Anthony ging, vermoeid, zit
ten. Hij was moe en erg hongerig. Hij had
niets gegeten sinds het ontbijt. Hij vond
mr. Pellett onsympathiek.
„Mr. Pellett," zei Hastings, „heeft eenlge
inlichtingen gekregen, die je zullen inte
resseeren. Ik heb hem vijftig pond betaald.
Hij vraagt nu nog tweehonderd."
„Dat wil hij wel," zei Anthony. „En als
hij voor mij gekregen heeft, wat ik noodig
heb, dan zal hij ze krijgen."
„Dat is dan in orde zei mr. Pellett met
een gullen glimlach.
,,'t Kan zijn." Anthony keek hem scherp
aan. .Laat ons hooren, mr. e Pellett."
Mr. Pellett schraapte zijn keel, haalde
een pak papieren te voorschijn, veegde
zijn handen af met een rose zijden zak
doek en begon.
„Over die drie kranten," zeide hij en
ging volgens de klok op Hastings' schrijf
tafel één uur en zeven en vijftig minuten
door met spreken.
Hij kreeg ajn tweehonderd pond.
4.
Er was een matiné in het Regency
Theater. Om half vijf was Anthony bij de
artisten-deur.
De portier herinnerde zich dat biljet van
vijf pond en den mijnheer, die een vreem
deling was. Hij was beleeft. Ja, mevrouw
Vanda was in het theater. Haar optreden
was juist geweest. Hij zou eens zien, of
of de prins kon worden ontvangen. De
prins krabbelde wat op een kaartje, deed
dit in een envelop en plakte deze dicht.
Als balsem voor teere gevoelens gaf hij
den portier een vluchtigen, buitenland-
schen glimlach en een biljet van een pond.
Hij had niet meer dan drie minuten te
wachten. Na vier minuten werd hij binnen
gelaten in de heiligste kleedkamer van i
Europa.
Van een zijden bank in een zijden hoek
stond een zijden geurende verschijning op
om hem te begroeten. Anthony zag, dat zij
met hun beiden alleen waren. Hij boog,
terwijl hij de trotsche hand kuste. Hij
werd bekeken, goedkeurend, door bruin
gele Slavische oogen.
Zij tuurde op het kaartje in haar hand.
„Wie bent u," zei ze, „die mij schrijft over
over John?"
Anthony begon uit te leggen.
Het was bijna zes uur, toen hij het thea
ter verlist,
5.
Om half zeven was Anthony in zijn flat.
Om zeven uur nam hij een bad, om acht
uur at hij. Van 8.30 tot 9 uur rookte hij
en dacht na. Van 9 uur tot middernacht
schreef hij, zijn werk van den vorigen
avond voortzettend. Behalve dat hij van
tijd tot tijd zijn aanteekeningen raad
pleegde, schreef hij deze drie uren zonder
onderbreking. Van middernacht tot één
uur keek hij na wat hij geschreven had.
Vervolgens, na veel en flink gedronken te
hebben, haalde hij den typewriter uit zyn
kastje te voorschijn.
't Was gelukkig, overdacht hij, dat hij
twee jaar geleden genoeg had gekregen
van beroeps-typisten en voor zichzelf een
machine had genomen.
Van 1.30 tot 5 uur in den morgen drie
en een half uur typte hij. Er waren
twee redenen, waarom het werk hem zoo
lang in beslag nam: de eene, dat hij in
geen zes maanden de machine gebruikt
had; de tweede, dat hij, terwijl hij wat hij
geschreven had, copieerde, voortdurend
polijstte, verbeterde, veranderde, ver
beterde.
Om vijf uur dankte hij de schrijf
machine af, nam pen en inkt, en schreef
een brief. Dezen deed hij, met het getypte
document, in een groote envelop. Hij deed
er een postzegel op; was op het punt zijn
huis te verlaten om den brief te posten
maar bedacht zich toen. Hij moest door
een specialen bode gebracht worden, zoo
vroeg mogelijk, zoodra hij er een vond, dip
opgestaai sas, w .CWordt vervolgd),
Een Detective-verhaal
door PHILIP MAC DONALD.
Geautoriseerde vertaling door H. A. C. S.
49)
ze op en deed ze weer met
ïekMKiS^^en, die hij op het papier
hii hi. i had> in de portefeuille. Toen
het Werf,!;0' iviel zijn °°g op een zin in
bovenste krantenknipsel. Het was de
rr® <dt de Aeneide van Virgilius,
biazterson op gewezen had en die
eeDrivtiijWeggeraaltte herinnering had
SS*® was het toch, dat hij,
dreven hTT' en ongewonen en over-
Zi)n naamval had gezien?
ld' dari worstelde met vergeetachtig-
ij laneeV moe geworden, weigerde
ken ZrSLuL200,11 moeilijke taak te wer-
kreee h» ?e Beest dat dikwijls doet,
ndencei, aansluiting met het
ig hioU ^,aar zich het liefst mee
et beeld °°r Anthony's oogen kwam
aarvan d»n 6wn donker, trotsch gelaat,
r de hif ,¥noonl:leid verhoogd werd
Is hu L, eid- H« dacht aan haar
hit he dien morgen gezien had;
aar dien eersten keer had ge-
De treinramp in Frankrijk-
De sneltrein 354 van Cherbourg naar Parijs is nabij la Bonne
ville ontspoord. De locomotief, de tender, de bagagewagen en
drie personen-wagons stortten van 10 meter hoogte van de
spoorbaan neer. Ongeveer dertig personen zijn om het leven
gekomen, een grout aantal werd gewond. De totaal vernielde
wagons.
De opgravingen van het oude slot Van Egmond.
Enkele voorwerpen welke gevonden zijn bij de opgravingen van het oude slot
van Egmond te Egmond. Hierbij zijn o.a. oude geweerloopen, speerpunten,
kannetjes, wijnflesschen enz.
UUSSOLINI ALS RUITER. De Italiaansche dictator is eei.
enthousiast sportbeoefenaar. De Duce bij een geslaagden sprong
