Donderdag 26 October 1933 No. 43 E LOTGEVALLEN VAN ITOBIAS EN HEIDI. RAADSELS. waar gebeurd verhaal van twee kleine hondjes. y. de mooie jachthond, had kin- gekregen. Acht mooie kleine hon- jes! Maar stel je eens even voor, icht kleine kindertjes tegelijk op en, ze flink moet laten eten, ze weer schoon moet likken en ervoor rgen, dat het fatsoenlijke hondjes Timmy vond 't ook wel een beetje m haar te helpen namen we twee weg. Maar wat moesten we met e beginnen? Hoe moesten wij ze ngen. Dat was een lastige vraag! ten jullie weten dat onze eigen e kindertjes had en de poes van rman had twee kleine poesekin - Als we nu eens probeerden of nspoes en onze poes nog een hon- "je er bij wilden hebben? Zoo ge- gedaan. Heidi, het ééne hondje, buurmansnoes Mimi gebracht. To_ andere hondje, bij onze eigen poes Nu waren we erg nieuwsgierig wat ebeuren. Beide noesen hielden niet n honden. Zouden ze blazen en de es bijten? Of zouden ze de hondjes it de mand gooien, zooals ze wel met ;en kindertjes doen, als ze er niet lor w'llen zorgen? neen, niets van dit alles poes, Nellie, snuffelde eens aan 't e ding. dat daar opeens in haai ag en veel grooter was dan haar ndertjes. Ze keek er nog eens goed ;n toenwerd een poeseooot om ge hondje gelegd en poes nam den Tobias als pleegkind je aan. Druk nu aan het werk om het hondje hoon te likken, want 't rook naar enhanden en dat vond poes niet Met haar tong, die zoo ruw is als P, likte ze en likte ze totdat er geen meer vuil was. Het hondje knorde 'tje. maar vond zoo'n extra wasch- ch wel prettig. Daarna ging poes liggen en gaf Tobias en de kleine te drinken. ~'eine poesjes vonden 't eerst wel ar, zoo'n groot mormel als pleeg- .e krijgen, maar ze hadden te veel m zich er erg om te bekommeren, werd voortaan Tobias goed ver oor poes Nellie Het is nu al een aas geworden en hij speelt druk pleegmoeder. Maar toch laat hij graag schoon likken door haar! nu Heidi, die wij bij buurmanspoes n. Hoe ging 't daar mee? Mimi was lief voor dit hondje, maar zij was tje schuw. En als je bij zoo'n poes. die jongen heeft, veel komt gaat zij haar jongen wegsleepen. Ze oang dat de menschen haar kin- kwaad zullen doen en verstopt ze 'donker hoekje. Dat is een heele >o.r de moederpoes. Ze moet de kin- i een voor één bij het nekvel pakken Q stevig vasthouden met haar bekje zy ze wegdraagt. En zoo deed Mimi haar kindertjes. Op een ochtend -n We bij haar mand en daar zat Mimi erbarmelijk te miauwen. Ach, ach, wat had ze een verdriet! Want wat was er gebeurd? De kleine poesjes waren alle maal veilig verstopt en de mand was leeg, maar kleine Heidi lag voor de mand op den grond te piepen! En poes trachtte telkens weer Heidi bij het nekvet te pakken en ook weg te sjouwen. Maar het hondje was veel te zwaar voor poes. Telkens moest zij het weer laten vallen en miauwde dan van verdriet, dat ze dit hondenkindje, waar ze al even veel van hield als van haar eigen kindertjes, niet mee kon krijgen naar haar schuilhoek. Maar waar zou die schuilhoek toch zijn? Waar had zij de jonge poesjes weggestopt? We zochten in den stal bij de koeien en bij de ganzen, we zochten op zolder, in alle kamers, huitennergens waren zij te vinden. Toen eindelijk zagen we Mimi naar den hooizolder gaan. Wij er achteraan. Nu was dat lang niet zoo gemakkelijk. Want zoo'n hcoizolder bestaat uit allemaal aan elkaar gespijkerde latten, waar tusschen telkens gaten zitten, waar je makkelijk doorheen kunt vallen. Poes sprong er luchtig over heen. maar wij moesten op onzen buik gaan liggen en zoo vcorzichtig verder krui pen. En ja, toen vonden we in een hoekje van den zolder de poesjes in een nestje van hooi! Mimi had ze dus één voor één de steile ladder opgesjouwd en daar neer gelegd. Nu hadden we poes wel wat kunnen helpen en Heidi weer bij de poesjes kun nen leggen. Maar dat vonden we veel te gevaarliik. Want zoo'n klein hondje Is veel onhandiger dan jonge poesjes! En zeker zou Heidi door één van de gaten naar be neden gevallen ziin, als ze op den hooi zolder verder ougevoed wasWe namen haar dus maar weer mee naar huls en omdat ze zoo piepte, gaven we haar net als een klein mensehenlondfe de zuig- flesch. En dat lustte ze wel! Gulzig dronk Heidi van de lauwe melk. waar we een hapje suiker in hadden gedaan. Maar toen werd 't avond en donker en koud. En 't kleine diertje lag te rillen in z'n mandje, hoe goed we 't ook met wollen dekentjes toe dekten. Ze miste de warmte van haar pleegmoeder Mimi. 's Nachts lag ze vaak te huilen en we stenden op om haar nog wat warme melk te geven. Maar goed warm konden we He'di niet krij gen Toen hoorden we, dat er dicht bij ons een hondje woonde. dat kindertjes had gehad, die allemaal gestorven waren. Dat was wel erg naar voor 't hondje, maar voor ons was 't prettig. Want 't hondje was heel erg blij, toen we met Heidi bij haar kwamen en zij Heidi als kindje mocht hebben. Zoo kreeg Heidi dus weer een nieuwe moeder. Maar deze moeder ging niet met haar sjcuwen. Ze zorgde voorbeeldig voor haar en beet iedereen, die dicht bij haar mandje kwam, in de beenen. Behalve natuurlijk haar baas, die haar eten en drinken bracht Zoo groeide ook Heidi ory tot een leuk fiondje Ze is nu al zco groot, dat ze zelf kan eten en vindt 't erg leuk om achter je voeten aan te rennen en te probeeren in je schoenen te bapnen. En dat doet ze zoo grappig, dat we t haar nog maar niet afgeleerd heb ben! A. W. F. MOLL. (Nadruk verboden). RAADSELS VOOR ALLEN OM UIT TE KIEZEN. DE GROOTEREN 4, DE KLEINEREN 3. i. Ingezonden door Willy Simonis. Een woord van twee lettergrepen is iets dat je in het voorjaar zaait, in mijn eerste zie je bloemen en planten* mijn tweede is een ronde steenvrucht IL Ingezonden door Bep van Du uren. Mijn geheel van 4 lettergrepen en 14 letters is iets dat o zoo velen graag 's winters doen, vooral de jeugd graag in de Kerstvacantie. 10, 11, 1, 6 is een spijs, 3, 13, 12, 8, 14 is hetzelfde als vandaag. 2, 13, 9, 6 een geldstuk van weinig waarde. 5, 7, 2, 3 vindt je in de kachel. 12, 4, 1 een kleedingstuk voor om de bals. LIL Ingezonden door Carolientje Verbiest. In welk vat kan met geen wijo of bier bewaren? IV. Ingezonden door Nelly de Leeuw. Welke boomen groeien niet? Ingezonden door Marie Borreman. Eenige menschen speelden een boelen avond te zamen en toen ze op bielden, hadden ze allemaal wat gewonnen en niemand van ben had verloren. Hoe kan dat? VI. Ingezonden door Annie van der Valk. Mijn geheel van 14 letters is een plaats in Zuid-Holland. 1, 2, 3, 4 een kleeding stuk voor op het hoofd. 4, 2, 3, 4 iets lekkers. 8, 9, 10 is niet gevuld. 11, 12, 13, 14 is geen water. 8, 12, 13, 14 een lichaamsdeel zooals wij er 2 hebben. VII. Ingezonden door To van Duureo. Welk spreekwoord staat hier? W.e e.. k..l g a t vt e.. a.d.r v I e. z I i

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1933 | | pagina 13