Kampioensrit K. N. M. V. - Oude autobus als bootenhuis
te Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
De Moord op Abbotshall
VIOLET NOZIèRE die ha-ar vader en
moeder vergift ingegeven heeft. De vader
stierf, de moeder herstelde. Violet in den
gang van het gerechtsgebouw te Parijs, vóór
haar verhoor door den reohter van instructie.
Aan een vliegfeest voor een liefdadig 'doel te
Vliegtuig maakt wolken.
Roosevelt Field nam ook een militair vliegtuig deel.
Het vliegtuig maakt een ondooreïchtbaren BeveJ.
tuin?" Hij duwde zijn bevend slachtoffer,
wiens gelaat vull-grijs van angst was, de
veranda uit, het terras op.
„Wat zou je er van zeggen," zei Anthony,
terwijl zij zijn hand losliet, „wat zou je er
van zeggen, als je mij eens vertelde waar
om, voor den duivel, jij luistert naar mijn
conversatie met andere menschen?"
„Ik luisterde niet." De stem van den
man was knorrig, tegelijk schel door vrees.
„Waarom moeite gedaan?" vroeg An
thony klagend. „Bovendien is het slecht
om leugentjes te vertellen. Belford. Slecht!
Ongelukkig wie zich met een leugen be
zwaart! We zullen, geloof ik, goed doen
wat buiten het bereik van de menschen te
gaan en jij zult mij alles vertellen. Ik heb
je in het oog gehouden, weet je."
Bij deze laatste woorden, welke waar,
doch met opzet misleidend waren, scheen
een zwarte schaduw van wanhoop over het
gezicht van den gevangene te komen.
„Goed," mompelde hij uitgeput, en
volgde gedwee, maar met sleependen tred,
terwijl de man, die hem gepakt had, het
stoepje afging, over het grasveld, naar het
kleine boschje tegenover de oostzijde van
het huis
Terwijl hij liep was Anthony hevig aan
het nadenken. Hij was iets meer dan mis
leid. Wat In hemel, aarde of hel zou deze
kleine man hem vertellen? Zou het even
als bij een vlschpartij weer een oude1
schoen zijn, waarvan een zalm gemaakt
wordt? Vader Gethryn, biechtvader! Nu,
alle kleine beetjes helpen.
Toen zij bulten het gezicht van het huis
waren, tusschen de boomen, hield hij stil.
HIJ ging op een stuk hout zitten, en gaf
Belford een wenk hetzelfde te doen. Ver
volgens stak hU een pUp op en wachtte.
Tot zUn verwondering begon de kleine
man, na zUn keel geschraapt te hebben,
opeens. Een groot deel van zijn zenuw
achtigheid scheen van hem af te vallen,
ofschoon hU nog er uit zag als een man,
die in vrees verkeert.
„Ik ben blij. dat dit gebeurd Is, sir," zei
hU, „omdat Ik van plan was op de een of
andere manier naar U toe te komen."
„Heusch, was je dat?" dacht Anthony.
„En waarom wel?" Maar hU ging door met
rooken.
„Ik kan het niet langer uithouden, sir,
werkelUk, ik kan niet. En vanaf het
oogenbllk, dat U dien grooten kerel van
een sergeant tegen hield om tegen mij uit
te barsten, sir, heb lk geprobeerd het be
sluit te nemen om het U te vertellen." Hij
hield op, alsof hU 'n antwoord verwachtte,
maar toen hU 't niet kreeg, ploeterde hU
verder. „Ik was niet den heelen tUd boven
dien avond, zooals lk bU het verhoor ge
zegd heb!" Weer hield hU op.
Anthony ging door met rooken. In dit
geval was, als hU het verhaal gauw wilde
hebben, zwUgen het best.
Belford slikte hevig. ZUn gezicht werd,
toen hU doorsprak, van vuil-grijs doods
bleek.
„Ik lk kom naar beneden, sir, nadat
ik klaar was ln de kamer van mUnheer.
En toen lk ln de hall was, hoorde lk den
ouden Poole, die een van zUn niesbuien
had. En en, six, lk ging tn de studeer
kamer, en zag mijn mUnheer daar op het
haardkleed liggen precies, zooals ze
hem gevonden hebben! En en lk deed
vlug de deur achter mij dicht de oude
Poole was nog aan het hoesten en proes
ten en lk wip de trap op, sir. 't Is,
ik zweer het voor God, de waarheid,
sir't Is
Ditmaal was de pauze zóó lang. dat An
thony begreep, dat het noodig was te
spreken,
„Wou je probeeren te verklaren," zei hU,
„dat, al ging je de studeerkamer dien
avond binnen, dat Je niets met den moord
te maken hebt?"
„Ja, sir, ja." 'sMans opgewondenheid
was aandoenlijk .„Dat is het juist, sir! Ik
had niks er mee te maken, sir, niks! Zoo
waarlijk helpe mij God!"
„Waarom ging je de kamer binnen?"
vroeg Anthony onmiddellUk. „Dat moet
geweest zUn om iets, dat niemand weten
mocht, anders zou Poole's hooikoorts niet
van zoo'n belang voor Jou geweest zUn?"
De logica was fout. Maar de stoot raak.
Belford liet zUn hoofd hangen. „Ja, sir,
het was zooals U zegt. Ik dacht dat mUn
heer een van de meisjes vertelde het
mU ln de billardkamer was. En lk wist,
dat hij altUd wel ergens in de studeer
kamer geld had liggen. Ik ging het zoeken
het stelen, als ik kon. Ik was wan
hopend, sir. Wanhopend!"
Anthony stond voor een raadsel. „Maar,
als Je er uit kwam zonder iets gestolen to
hebben, waarom haalde je de menschen
niet, toen je zag, dat mr. Hoode dood
was?"
„Ik weet het niet, sir. Alleen dat het
alles zoo als een schok kwam dat lk
daar binnen sloop, terwijl de oude Poole
aan het niezen was en toen dat te vin
den dat, sir. U moet weten, dat toen ik
de kamer uit sloop, de oude man nog aan
het niezen was met z'n hoofd op z'n
knieën. En ik wist dat hij mij niet ge
snapt had. En lk ging er van door om na
te denken. Hoe meer ik er over dacht hoe
meer ik voelde, alsof ik niet kon dat
het er niet beter van werd als ik het
iemand vertelde."
(Wordt vervolgd).
Een Detective-verhaal
door PHILEP MAC DONALD.
Geautoriseerde vertaling door H. A. C. S.
45)
kona£daarntn^ ,luisteTed niet langer. HU
zich oIoKauS lan§er luisteren. Hij had
hall binJfpl f omgedraaid en sprong de
kamer van mr' Poole la^r de
nooit gedacht e tPersoneel zei: had
zoo vine at zoon kalme mUnheer
^inrffz^wMhet!"60' Als 6611 kat'
zoifhij m3eehre^o?aar de hal1 SevolSd. dan
her. Want ha „°°r SePraat gehad heb-
ztond Anth„„ e deur van de veranda
vriendemk T' hiJ. "let al te
Robert Bel'fordvasPvST611 sohoader van
dien hij uertX„I?stJlad van den man,
Bezicht." g had als „het fretten-
l iwènd," Mikhii 111 Je B°ede oor,
f "Nb, waar et hem een beetje los.
zhuen we babbelen? In den
beeldhouwwerk van Tjïpke
ntoongesteld in de kunstzaal
i Lder te Amsterdam.
DE KINDEREN VAN CHARLIE CHAPLIN. Chaplin voert
een proces met zijn gescheiden vrouw over een uitgaaf van 33.994
dollar welke zij in 22 maanden voor de kinderen deed. Zij was
echter in staat voor den rechter een juiste opgave te geven
betreffende het bestede bedrag.
EEN AUTOBUS VAN DE HAA6SCHE TRAMWEG MAATSCHAPPIJ ALS CANOHUIS INGE
RICHT. Een oude H.T.M.-bus wordt door de vereeniging ,,De Trekkers" in de residentie als
bootenhuis gebruikt.
TE NAARDEN zijn in het huwelijk getreden
de heer T. A. Dudok van Heel, een bekende figuur
in de paardensportwereld en mej. van Leeuwen
Boomkamp.
De Kampioensrit 1933 Can de K. N. M. V.
H. Zuur op H. D. tijdens den terreinrit in 'de omgeving van Drutcn (X -Br.)
