Het brandstichtingsproces - Paul Krüger-herdenking
74$te Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
De Moord op Abbotshall
HUWELIJK I> DE FILMWERELD. De beroemde zwemmer Johnny PAUL KRUGER-HERDENKING OEFENINGEN MET LUCHTDOELGESCHUT door het korps Luchtdoelartillerie uit
vWeissmüller, sinds kort filmacteur, en de filmster Lupe Velez zijn in het residentie. De Zuidafrikaansche Utrecht, in de duinen en aan het strand te Huisduinen. Geree'd om te vuren op een lucht-»
„vi i. j gezant, Z. E. Broekhuizen, hield een
nuwenjK getreaen. schijf, welke achter een vliegtuig door de lucht wordt gesleept
Een Detective-verhaal
door PHTT.TP MAC DONALD.
Geautoriseerde vertaling door H. A. C. S.
36)
Met ontzag vervulde oogen kwamen als
rf® ware op hem af. „O, kolonel!" fluis-
"°- kolonel! Hoe wonderbaar!"
Dan, bedeesd: „Hoe gelukkig voor mij, dat
tv'FT'e' zwakke vrouw ben!"
„v~,heb," zei Anthony ernstig, „altijd
geloofd in gelijke rechten voor de vrouw.
?emen een positie in, gelijk aan die
van de mannen, dat is mijn meening." Hij
noog en liep haar vlug voorbij, de hall
HOOFDSTUK XI.
De Pijl en Boog.
Zonder nog een blik te werpen naar de
mooie vrouw achter hem, ging Anthony
naar de studeerkamer, er binnen, en sloot
de deur achter zich.
De poote kamer zag er heel anders uit
als bij zijn eerste bezoek. In het midden
was de lange tafel op schragen, die dienst
gedaan had bij het onderzoek van den
lijkschouwer Twee kleinere stonden langs
den muur. Het verste eind van de kamer
was vol met rijen stoelen.
Anthony besefte, met iets van verba
zing, hoe 'n groote kamer het was. Maar
nu verbande hij uit zijn geest alles behalve
zijn onmiddellijk doel, en ging naar de
kleine rozenhouten tafel, die tusschen de
deur en de staande klok stond.
Hij boog zich voorover om de kras op de
tafel duidelijker te zien, de kras, die hij bij
zijn tweede bezoek aan de kamer had op
gemerkt, en die hem den heelen dag op
een vage manier, welke hij niet kon om
schrijven, had bezig gehouden, en in ver
warring gebracht, 't Was een indruk van
de houtvijl, nog volmaakter dan hij het
zich herinnerde, een rij van krassen die
een regelmatig merk gaven van twee
inches breed en bijna een voet lang.
Dat „iets" bleef in zijn geest zeuren; iets
over het merk, dat op een niet te om
schrijven wijze verkeerd was. omdat het
merk zóó ontwijfelbaar duidelijk was.
Naast hem ging de deur open. Hij richtte
zich op, draaide zich om, en zag sir Arthur.
„Hallo, Gethryn. Kan ik binnen komen?
Ik dacht, dat je misschien hier was. Stuur
me weg, als je liever alleen bent."
„Neen, neen," zei Anthony, „kom binnen.
Ik ben hier, omdat ik behoefte had naar
iets te kijken, en omdat het de beste ma
nier was om te ontsnappen. Wat een lie
vigheid! Ik heb, heusch, een gevoel van
kleverigheid
Sir Arthur glimlachte. „Dodo Main-
waring, hè? Ik zag haar in het voorbij
gaan. Wat denk je ervan?"
Anthony trok een van zijn wenkbrau
wen op.
„Volkomen juist," zei sir Arthur. „Als die
vrouw niet gauw gaat, wacht ik niet op
Laura, ik zal haar zelf wegsturen."
„Ah, ja," zei Anthony, vaag, terwijl hij
op de tafel keek. „Ik wil zeggen: hebt u
den pijl en boog gezien!"
„Hè? Wat?"
De houtvijl."
Sir Arthur huiverde. „O, ja. Ja. Ik zag
haar, zij was een bewijsstuk bij het onder
zoek."
„Van welke grootte was zij?"
„Wel, Ik geloof van de grootste. Een
gewoon kort, dik handvat, met een stalen
blad van ongeveer een voet lang en mis
schien twee inches breed."
Anthony wees naar de tafel. „Gaf het
dit merk?" vroeg hij.
„Natuurlijk, Wel, dat kwam alles uit bij
het onderzoek. Was
„Ik heb het!" riep Anthony en gaf zich
een klap op zijn dij.
„Wat is dat? Wat is dat? Heb je gedacht
iets gevonden?"
„Ik heb en ik heb. Nu iets anders: was
het handvat van dat ding oud en gedeukt
en gesleten aan de randen en vuil en ge
scheurd?"
Sir Arthur glimlachte. „Neen; ik ben
bang, dat je het mis hebt, Gethryn. 't Was
nagenoeg gloednieuw."
„precies!" zei Aothooy. „Precies. Heele-
maal glad en passend. O, dat is een aardig
geval voor ons, dat is het!"
„Mijn beste jongen, ik ben bang, dat je
voor mij te vlug gaat." Sir Arthur was in
de war gebracht.
„Dat is niets," zeide Anthony. „Ik ga
voor mijzelf ook soms een verdomde hoop
te vlug."
„Maar waar wil je heen? Wat beteekent
dat alles van die houtvijl?"
„Ik wil u geen direct antwoord geven
het is tegen de regels van den detective-
bond Maar ik noodig u uit uw intellect te
richten op de plaats van deze schram hier.
U zult zien, dat ze ruw gemeten 12 bij 2
inches is, en dat ze 10 inches van de vier
hoeken der tafel af is juist in het mid
den, inderdaad. Denk dan aan het aardige
nieuwe handvat." Anthony scheen in zijn
humeur, en deed grappig.
Er ontstond een langdurige stilte, die
eindelijk verbroken werd door den ouderen
man
„God!" riep hij. in een soort van fluiste
ring. .Laten we uit deze kamer gaan.
Gethryn, het is vreeselljk! Vreelijk! Waar
de arme oude John gedood is en hier
maken we grapjes en lachen!" Hij nam
Anthony bij zijn arm en duwde hem naar
de deur.
Zij gingen den turn in door de veranda.
Bij de ramen van de studeerkamer hield
Anthony stil en stond te staren naar de
met klimplanten bedekte muur; te staren,
zooals hij 's middags gestaard had.
Sir Arthur stond vlak naast hem.
„Prachtig gezicht, die klimplant," zei
Anthony. „Ampelopes Veitchiï, is het niet?
„Zoo, ben je een botanicus? 't Kan zijn,
zooals je zegt. Ik ben bang, dat het voor
mij alleen maar een klimplant is."
Anthony zag, toen hij zich omdraaide,
Boyd naar hem toe komen, en wuifde met
zijn hand.
„Verdomd!" bromde sir Arthur. „De man
van Scotland Yard. Hij arresteerde den
jongen. Officieele gek!"
„O, Boyd, is een goede kerel. Ik houd
van Boyd. Hij heeft zijn best gedaan. Met
dat bewijsmateriaal kon hij niet anders
doen als Deacon pakken."
„Ik weet, ik weet het," zei sir Arthur
ongeduldig. „Maar toch, hij Hij brak
af, en draaide zich om om weg te gaan.
Boyd kwam naar hen toe. „Goeden
avond, heeren."
„Goeden avond, Boyd," zei Anthony.
Plotseling riep sir Arthur, „mijn God!"
en keerde hun een verbijsterd gezicht toe.
„Ik dacht daar te voren niet aan."
„Waaraan, sir?" vroeg Boyd.
„Wel, iets dat alles kan veranderen.
Kijk, dat is het raam van mijn zitkamer
dat daarboven het raam van de stu
deerkamer, waardoor je zegt, dat de moor
denaar moet binnen gekomen zijn!"
Anthony zweeg. Boyd zei dom: Wel, sir?"
„Maar zie je het niet, man? Zie jij het
ook niet, Gethryn? Ik zat op in mijn ka
mer, bij dat raam, al dien tijd. Ik zou iets
hebjoen moeten, Ijooren.
yeryolgdL
HET BR VNUSHCHTINGSPltOCES TE BEKIJJN. - Voor het Rijksdag
gebouw. V.l.n.r. de Boelgaarsche advocaten Grigoroff eu Dctcheff. die zich
als verdedigers van de Boelgaarsche beklaagden aangemeld hadden, doch
afgewezen werden, de vader van Popoff en de Fransche advocaat
Marcel Willard.
Het brandstichtingsproces te Berlijn.
De terechtzittingen worden thans gehouden op de plaats van de misdaad zelf, in het Rijksdaggebouw..
De aankomst der auto's met de verdachten.
S.A.-0PMAR8CH TE BRES
opmarsch bijwoonde, op het
LAU. Ex-kroonprins Wilhelm, die den
Raadhuis-plein door het publick begroot.
DE GROOTSTE PATROUILLE-VLIEGBOOT van do Royal Air tforoe. In de cockpit is
een snelvuur-kanon aangebracht.
