TWEEDAAGSCHE VREUGDEROES IN DESLEUTELSTAD EEN VAN TAPTOE TOT VUURWERK GESLAAGDE FEESTVIERING LEfDSCH DAG31 AO - Derde Blad Woensdag 4 October 1933 Het kindervariëté ijl de Stadszaal. Wie als oudere Maandagavond een kijkje heeft genomen lrt dié Stadsgehoorzaal, zal zich verheugd -hébben over zóóveel kin dervreugd! De Variété-Voorstelling onder leiding van den „Hof-artlst" Henri Nollcs, als juichende inzet der feestelijkheden bracht honderden jongens en meisjes tesaam in de allerultnemendste stemming! Daar was het blij geroezemoes van hooge kinderstemmen, daar waren talloos vele snel-kloppende hartjes en stralende oog jes. bereid om alle heerlijkheden, die de avond bieden ging, met volle teugen in zich op te nemen.' Een variété-voorstelling als voor groote menschen. En wit voor een! Henri Nolies kennen velen en men weet dat hij iets goeds zal geven! 't Was een voortreffelijke gedachte van het 3 Octo- berbestuur een avond vol verscheidenhe.d te brengen met clowns en goochelen, met schaduwbeelden en veelsoortige muziek: alles zaken, die de fantasie prikkelen en die de kem der droom-illusie's van het kind vormen! Kan men zich een gezelliger beeld den ken, dan een zaal met onbedorven kin dergezichtjes, hunkerend naar de vervul ling van hun stoutsche droomen? Achlater, zullen ook zij wei letten inzien, dat een clown niet altijd potsen voor zijn plezier maakt en .zotte Henki" liever op den beganen grond blijft, dan op zijn wankele waschlijn te springen of zich hardhandig over de vloer te wentelen! Maar gelukkig zien zij nu nog slechts het grappige gebaar, hooren niets dan de dwaasheid der grap en zien alleen de lachwekkende teekenlng van het potsier- Hik gesmlnkte masker van den „domraen August". ZIJ kunnen dan ook naar har telust genieten van de grillen en grimas sen. die van achter de podlumvoetllchten, de volle zaal lngrijzen! Zóó daverde dan ook de pret langs de rijen bij ieder nieuw nummer: eerst de meesterlijk-handig uitgevoerde schaduw beelden. Artisbewoners verschenen in diep zwart achter het witte doek: kwaadaardig blaffende honden, schattige konijntjes, een olifant, vogels en een zwaan, die zijn vee- ren plukt ja, wat niet al! Een succes voor den bezitter van zulke lenige handen, die in bliksemsnel tempo steeds nieuwe ver rassingen bedacht! Dan de grappige muzi- Itale clown, de vallende man op de wasch lijn. wiens acrobatische toeren werkelijke bewondering verdienden, de geestige scènes tusschen de twee Augusten. de dikke en de dunne, die elkaar kranig voor de gek hielden en heel wat eieren voor hun geld opofferden! Degenen, die hun ge schiedenis met het ei en de revolver volg den, zullen wel begrijpen, wat we hiermee bedoelen! Tot slot een serie humoristische goo cheltoeren. waarbij de kinderen zelf moch ten. asslsteeren- een evenement apart! Tjonge.... wét is er smakelijk en op recht gsmuld van al dat schoons, evengoed door de ouderen, die zelf ook nog wel eens graag echt kinderlijk willen zijn! Voelen we ons dan niet eigenlijk in een bovenste beste bui komen? Vooral ook de vele weeskinderen hadden twee uren van het hoogste genot. Een totaal andere wereld ging voor hen open! Do Mond-Harmonica vereenlging ..Bravo" speelde tusschen de nummers door de aardigste liedjes kordaat en vol bravour: in hun witte blouses en met hun mooie uniformpetten op. zagen ze er kranig uit! Met recht mogen ze er trotsch op zijn, tot het opgetogen succes van dezen enthou siasten avond zóó te hebben bijgedragen! De heer Lou Westenberg had aan de piano eveneens een belangrijk deel te v vullen van dit daverend geslaagd kin derprogramma, dat allen, zonder onder scheid in de dankbaarste stemming naar huis heeft doen gaan! Of de kinderen gauw na zulk een festijn zijn ingeslapen, weten we niet! Zeker is. dat de vaders en moeders nog lang nadat het 3 October- rumoer verstomd zal zijn en onze stad weer tot de sleur van alle dag teruggekeerd 's. nog een opgewonden opmerking zullen •hooren van ..Weet jé nog wel, hoe de gochelaar dat kunstje deed", of ho* de bolle Bob den mageren Rob rr met zijn Tc moet bij den directeur komen maar zet vooral je hoed op" leelijk in deed vlie gen! Ja een avond als deze Is we een ge beurtenis in het kinderleven: dèt is zeker! Sedert eenlge jaren vo-mt de taptoe dc inzet van het jaarlijksch festijn van Leiden's ontzet en de telkenjare groeiende belangstelling is er het onweerlegbare be wijs van dat dit nummer bij de Leide- naars in den smaak valt Zoo groot als de animo Maandagavond was zagen wij het nog niet eerder. De dreigende regenluchten ten spijt waren de menschen bij honderdtallen naar de om geving van het Kaasmarktterrein getogen om van de opstelling van den stoet ge tuigen te zijn, zoodat het ondanks de uit stekende regeling door de politie op het waarlijk niet kleine plein zoo vol was ais een potje met Dieren. En al maar door kwamen nieuwe troepen met ontplooide vaandels en slaande trom aangemarcheerd steeds dichter werd de menschenkhiwen die daar «amenslroomde en het scheen een onu!tvoerta"c taak om uit die chaos een gefezelden ootocht samen te stellen Maar de heer B. de Koning en zijn hel pers hebben in dat opzicht by de middag optochten voor heetere vuren gestaan. Volkomen ordehjk werd de stoet gefor meerd en nog zelfs iets vroeger dan was beoaald zette de lange slang zich ln be weging. Voorop het muziekkorps der Koloniale Reserve uit Nymegen, daarna het bestuur dor 3 Octobervereenlglng, gevolgd door het keurige korps van „Pro Patria". het collegium van het Leidsche Studenten corps. de besturen van V.V.S1 en Unitas en daarachter een groot aantal leden van hei L.S.C. met de vaandels der sub-ver- eenigingen. Het was werkeiyk niet wel doenlijk pre cies na te gaan welke vereenigingen alle maal vertegenwoordigd waren. Het waren er ln ieder geval zeer vele. waarby dan nog dient vermeld, dat meerdere vereeni gingen deputaties van honderd en meer leden telden Wanneer we ons aan een schatting wagen van het totaa! aantal deelnemers, dan gissen wij. dat wy met drieduizend de waarheid dicht benaderen. Van de vereenigingen noemen wy: Brunhilde. Zondagsschool. Buurtvereen. Eensgezindheid. R.-K. Sportvereen. De Ba taven. Mondharmonica-Vereeniging Bravo, Driehoeksmeisjes. Federatie afd. Zuid-Hol land van de Ned Chr. Padvinderevereen., Ned Chr. Padvinders Ver. afd. Lelden, Vereeniging de Leldsche Padvinders. Leid- sche Wandel Sportvereniging, Chr Gym nastiek Vereenlging .Jahn". Jeanne d'Arc, Sportvereniging ..Klimop" Chr Histori sche Jongerengroep, Chr. Vereen. Licha melijk? Opvoeding Mondharmonica Ver. Excelsior. Nationaal Jongeren Verbond, Eerste Hulp by Ongelukken Sint Paulus Troep Kath, Verkenners. R.-K. Wandel club De Trekvogels, L.G.B. Uno-Sumus- Animo. Chr. Oranje Vereenlging, Gerefor meerde Jeugd Beweging, Chr. Gymnastiek en Sc'nermvereeniging DOS, Turnclub Aquaduct. Chr. Georganiseerde Werkloo- zen. Zang zy onze leus,, L.SC. Sportclub. Men houde het ons ten goede wanneer wij wellicht een enkele vereeniging over het hoofd hebben gezien Langs Hooigracht. Haarlemmerstraat, Prinsessekade. Breestraat en Steen straat werd gemarcheerd naar het Ge meentehuis. waar het geheele college van Burgemeester en Wethouders zich in dan stoet voege:- Vervolgens ging de lange ry het voorby trekken in marsc'ntempo van den optocht, vorderde meer dan een kwartier! langs Kaiserstraat en Boisot- kade naar de Jan van Houtkade. waar aan den voet van het Monument een krans werd gelegd en tenslotte naar het Van der Werffpark. waar het standbeeld van Leiden's dapperen burgemeester in het licht van felle schynwerpers. aangebracht door de Leidsche Installateurs Vereeniging zonderling wit opplekte tegen den donke ren achtergrond van den sterrenloozen avondhemel en het geboomte. Duizenden kykers sloegen vanaf den overkant gade ho? de stoet fantastisch verlicht door Bengaalsch vuur. het park binnenstroomde en zich rondom 't stand beeld opstelde Na dc kranslegging dcor den voorzitter der 3-October Vereeniging. den heer W van der Laan. blies het muziek korps van de Koloniale Reserve een tap toe en precies om elf uur werd weer afge marcheerd naar de Kaasmarkt, waar de stoet werd ontbonden. De inleiding van de feesteiy'kheden had een schitterend verloop gehad De belangstelling langs de route was overal enorm groot en er heerschte een stemming welke een belofte inhield voor den dag van morgen Alleen zal memzeen voor het naar bed gaan een bezorgden blik op den barometer gewoT- pen hebben, want ln dit opzicht leken de perspectieven niet gunstig. De reveille. Deed het fraaie weer der laatste weken reeds het beste verwachten het uitgezoch te weer van gisteren overtrof nog de stoutste verwachtingen van den grootsten optimist. Het was in één woord schitterend. Toen wy ons tegen zevenen ln den op- trekkenden nevel die onze fraaie grach ten zulk een verrassend en bekoorhjk as pect geeft naar de Stadsgehoorzaal be gaven om de reveille van het Politie- Muziekgezelschap onder leiding van den heer Bolderdyk by te wonen trof ons het ongewoon groote aantal belangstellenden. Een büzonder plechtig oogenblik is het tel kenjare als d - eerste tonen van het aloude Wilhelmus door de nog zoo stille Breestraat klinken en den grooten feest dag openen. Nauweiyks waren de laatste klanken van het Wien Neerland's Bloed weggestorven of de reeds in flinke mate aangegroeide menschenmenigte stroomde naar het Van der Werffpark en de Steen- schuur. waar reeds velen zich in afwach ting van de koraalmuziek een plaatsje hadden veroverd. Niet alleen in het park en op de Steenschuur maar ook in de vele motor- en roeibootjes was de be langstelling voor deze historische stonde groot. Polygoon en de Orion-revue waren vertegenwoordigd door geluidsinstallaties en filmoperateurs die de zangeressen en zangers en het muziekgezelschap, alles onder de bekwame leiding staande van den heer Leo Mens resp. de vele autoriteiten, waaronder de burgemeester en mevr. Van de Sande Bakhuyzen tot doelwit hadden gekozen, om van de vele fotografen niet te spreken. De voorzitter .an liet comité-uit zangers en zangeressen wees op de groote historische beteekenis van de koraal- muzlzk en memoreerde met biyd- schap de steeds toenemende publieke be langstelling. Na met enkele welgekozen woorden den heer Smit te hebben bedankt hechtte de burgemeester een krans aan het standbeeld van zijn vermaarden voor ganger. Leden van de fascistische party-Baars hebben eveneens een krans met oranje- zwarte linten by het standbeeld neerge legd. Haring en Witte Brood. Te 8 uur was inmiddels in het Waagge bouw een aanvang gemaakt met een even traditioneel onderdeel van het veelomvat tend programma: het uitdeelen van de feestgave haring en witte brood Niet min der dan 2950 stadgenooten werden thans gelukkig gemaakt, de Fa. Van Nelle reikte thans ook weer koffie, thee en tabak uit; een daad welke niet alleen door de orga nisatoren maar ook door de direct betrok kenen op hoogen.prijs wordt gesteld. Ook hier gaf de burgemeester door zyn aan wezigheid van zijn belangstelling bUjk. Namens het L. S. C. werden de dames van het comité ook dit jaar weder door den praeses collegii met een heeriyke flacon eau de cologne verrast. Van alle kanten was ook hier de publieke belangstelling overweldigend. Het op het Waaghoofd opgestelde muziekgezelschap „T. en D" onder beproefde leiding van den heer Noordanus zorgde op kranige wijze voor de muzikale opluistering. Een vast onderdeel op het pro gramma is geworden het springen van den fontein op de Vischmarkt en dank zy de heeriyke 'herfstzon was het dit jaar een byzonder fraai schouwspel. Geen wonder dan ook dat velen zich even uit de drukke Breestraat afzonderden om hiervan rustig te genieten. Kinderpret op de Jan van Houtkade. "8?fl Dat. was er ongetwijfeld, 't is ook piaar niet fijn om in een heuschen ponny-wa- gen een rit te maken, mee,te doen in een echten wedstrijd in ringsteken en dan bovendien nog kans te maken op een der vele mooie pryzen. Om dan nog maar niet eens te spreken van het prettige ge voel om te weten, dat vader, moeder, broers en zusjes, ooms en tantes en wat verder in een familiekring thuis hoort, achter de touwen moeten biyven en je verrichtingen met belangstelling gade slaan. Eén ding was er, dat niet in den haak was: de ponny-wagens zelf. Er waren er drie: een op vier wielen en twee twee- wielers. Maar de jeugd had al heel gauw in de gaten, dat dc vierwieler veel min der schokte dan de beide andere voer tuigen en een rit in „de vier" dus veel meer kans bood op een prijs. Hetgeen na- tuuriyk heftige protesten u'tlckte, zoo dat de commissie maai' eieren voor haar geld koos en „de vier" buiten dienst stelde De jeugd had haar zin; de wedstrijden duurden nu wat langer, maar dat was per slot van rekening eerder een voordeel dan een bezwaar. Na ettelijke beslissingsritten werden de prijzen als volgt gewonnen. Jongens van 1214 jaar: 1. E. Klinken berg, 2 H. Koene, 3. J Jansen. 4 T. Dieben. 5. P v. d Steen, 6. W. Eikerbout. Meisjes van 1214 jaar: 1. Corry Nagel 2. Keetje Meiman, 3. Catrien v. d. Wyn- gaard. 4. Corry Meiman. Jongens van 1012 jaar: 1. H, Kret.' 2. H Walraven. 3. C v. Weizen. 4. T. H Klinkenberg, 5. K. v. d. Steen. 6. H. Boot. Meisjes van 1012 jaar: 1. Marie Later- veer. 2. Lenie Zitman, 3. T- de Swart. 4. Miep Abspoel. 5. Tootje van Heel. De deelnemers-niet-prijswinnaars kre gen allen een tablet chocolade. Te tien uur werden in de verschillende kerkgebouwen de godsdienstoefeningen gehouden In de oude, statige, tevens hoog-traditioneele Pieterskerk, de kerk waaraan immers dankbare herinneringen uit 1574 zün verbonden, werd de dienst geleid door dr. J. C. S Locher, die de bange dagen van Leiden's beleg en ont zet op ontroerende wyze in de herinne ring terugriep. Spr's tekst voor deze ure was Openb 12 vrs. 11. Zeker zullen velen bü het zingen van Ps. 9: „Ik zal met al nrijn hart den Heer, Bhjmoedig geven lof en eer" terugge dacht hebben, hoe eens op deze zelfde plaats dit lied ook is'gezongen door een schare van zwaar-beproefde Leldenaars, maar die toen juichensstof te over hadden. Aan het einde van dezen dienst, die o.m. werd bijgewoond door den burge meester, den gem.-secretaris, eenige wet houders en raadsleden en tal van profes soren, werden twee coupletten van het Wilhelmus gezongen. Geen optocht? Heeft U er wel eens over nagedacht, hoe onze stad er op 3 October zonder optocht uit zou zien? Ik heb er één keer van ge droomd: 't was verschrikkeiyk Een feestmenu zonder feestschotel. Leege straten, gewone .gezichten, geen op? gewonden gewemel van opgewekte men- schenmassa's, geen tribune's, geen biy- gespannen verwachtingl Leiden, op 3 Oc tober als een gewone werkdag, zonder feestgewoel, menschen als altyd van- en naar werk gaand! Brr. 't Was een nachtmerrie! OnbegrijpeUjk, dat een mensch zóó raar kan droomen: eenvoudig ontzettend, een 3 October zonder herden king aan „Leiden's ontzet", zonder praal wagens, schitterende costuums, muziek- klanken of hutspotgeuren! Maar, geluk kig.droomen zyn bedrog en ook nil is m'n wonderiyke, verschrikkciyke belevenis in slaaptoestand niet uitgekomen! Nie mand wensch ik zoo'n akelige droom to?, of misschien ook wél? Want 't is een feit, dat je er driedubbel van geniet, als de op tocht zich dan tóch door de straten windt! Wél een optocht! En wat voor een optocht! .Oranje en Leiden": hoe wèlgekozen in dit Jaar van de ..Zwyger-herdenking"! De plaats der Oranje's in de historie onzer stad kón de keuze gelukkiger zyn? Een onvergetelijke blik in de geschiedenis, die, dikwyis zoo snel vergeten wordt! Een optocht, die herinneren zou aan de roem rijke maskerades van weleer, die velei malen glorieryke feiten in Leiden's leven waren! 't Is weer goed geworden, prachtig zelfs: vooral voor hen. die de historie liefhebban en wie behoort daar eigenhjk niet toe? Niet alleen werd de beteekenis van Oranje voor de Sleutelstad geschetst: men ging verder en diepte episode's en personen uit het verleden op. die menigeen vrywel onbekend waren en nu op stralend- klare. historiegetrouwe wrtjze voor het oog van het sterk geïnteresseerde nageslacht opdoemden! Kenners zyn hier aan 't werk geweest, wien vrij niet genoeg dank verplicht zyn, voor al hetgeen zij ons voorgetooverd hebben! Zoo vol gespannen aandacht als wy in onze jeugdjaren de geschiedkundige boe ken van een Molt. een Kieviet, Been. Lou- werse of Stamperius verslonden, zoo intens belangstellend hebben wy ditmaal de groe pen gevolgd, waarin het veelszins merk waardige en verscheidene leven uit vroe ger tyden kleurryk en vol fantasie werd uitgebeeld Willem van Oranje als middelpunt! Een fraaie, een belangwekkende keuze was gedaan uit lang vervlogen eeuwen: het verleden geplaatst in het heden en toch niet detoneerend, integendeel dikwyis harmonieerend in het aspect der oude stad, met haar typische geveltjes en grachtjes, beladen met traditie en terend op herin nering na herinnering van strijd en over winning, van leed en vreugde, van tijde- lyke nederlaag en uiteindelijke glorierijke zegepraal En in het centrum van dit rijk gebeuren van eeuw na eeuw was geplaatst de figuur en de „blyde lncomste" van Prins Willem van Oranje, Stichter der Leidsche Hoogeschool, schenker van het kostbaarst bezit der stad, waarmee hy voor altyd een onverbreekbaren band tusschen Oranje en Leiden schiep! De Leidsche Hoogeschool. het middelpunt van weten schap en cultuur, van waaruit jaar na jaar het jong geslacht zijn kennis put! Prins Willem van Oranje die langen tijd het ont zet van Leiden beidde en eindelyk. den 4den October 1574 zijn vreugdevollen in tocht deed om hier by Dirk Jacobsz. van Monfoort op het Rapenburg zyn intrek te nemen! Prins Willem van Oranje, met zyn Lei- denaars vereend, trotsch op hun trouw, dankbaar voor hun liefde, één en ondeel baar met de Leidsche burgerij, wier nood en ontbering om zich van de Spaansche overheersching te bevrijden, alle beschrij ving tartten! Willem van Oranje, wiens nazaten, tot aan het huidige geslacht, de stad Leiden in hun jeugd bezochten, Leiden, dat als academiestad gekozen werd „ten aensien van den grooten last ende noot van den crijgh, by hemluyden in alder getrou- wicheyt gesustineert ende gedragen", zoo- als in het befaamde Octrooi van den 6den Januari 1575 beschreven staat! Hét moment van den dag! Als ieder jaar is dan ook nü de optocht het hoogtepunt van den drukbezetten dag geworden Het feestprogramma met de honderden namen onzer Leidsche voorvaderen, die ieder een meer of minder vooraanstaande rol in de historie speelden, wekte reeds hooggestemde verwachtingen op! Cyfers zyn meestal droog en vervelend, maar de korte vermelding, dat ongeveer 440 perso nen, 5 praalwagens 4 karossen, een .gouden koets" en 150 paarden zouden voorbytrek- ken, sloeg bij voorbaat toch enorm in! En de piaatjes in de Feestwijzer, evenals bet pakkende reclamebiljet deden er nog het hunne by, om de overtuiging te vestigen, dat het ditmaal iets byzor.ders zou worden! Een geluk, dat de optocht pas 's mid dags komt: men kan er zich den gan- schen vryen morgen op verheugen! Hoe meer de wijzers van de klok dan naar het uur van éénen loopen. hoe meer de span ning stijgen gaat! Zelfs voor de geblaseer- den, die al 43 maal de over het gansche land beroemde Leidsche optochten gade sloegen, blijft het de 44ste keer een evene ment! Men ziet stadgenoot zoowel als vreemdeling zich al uren van te voren achter hun ramen scharen of een plaatsje bezetten op de lang te voren besproken tri bune's. waar men by een kopje koffie of soms al met iets prikkelendere! het levendig gewoel der duizenden feestgan gers en het cacophonisch gegalm der in wonderlijke feestkleedil vermomde straat zangers aan zich voorbij laat gaan! Ma" zelfs die Wd van wachten is sn~l voorby, want het Leidsche stratenbeeld is zóó on gewoon, zóó afwisselend en veelzydig, dat Iemand die den 3den October hier nog nooit meemaakte, zich verbysterd dc oogen uitwrijft en zich afvraagt, of die ingetogen Leidenaars op dezen dag op eenmaal stapelgek geworden zijn! De eeuwen zijn teruggeweken! Intusschen ly kt in de omgeving van het Militair Invalidenhuis aan de Burggraven- laan en in dat huis zelve, waar anders de rust van tevreden ouden van dagen heerscht. ook al een ieder en alles in rep en roer te zyn! Hier zyn we plotseling in een wonderhjke wereld verplaatst: de tijd is achteruitgezet, de eeuwen zyn terugge weken. de geschiedenis staat levend en waarachtig voor ons, wy schrijden er zelfs doorheen! 't Is even een merkwaardige gewaarwor ding, van dichtby, achter schmink of valsche baarden in een illuster personage een doodgewone Leidsche bekende te her kennen. Want men heeft zich van te vo ren al zóó Ingeleefd in het geschiedkun dig gebeuren, dat vertoond gaat worden, dat deze ontdekking met alle waardee ring voor het tegenwoordige geslacht een moment teleurstellend en ontnuchte rend werkt. Neen: het sprookje moet sprookje blij ven! 't Is beter deze gedachte onmiddellyk van zich af te zetten en de schijn tot wer- keiykheid te laten worden: mènschen te zien. van Prins tot eenvoudig burger, van Ridder tot lyfeigene, van Heer tot page, die tezamen streden voor zaken, die z ij goed achtten, in een tyd, die voor hen minstens even heftig en bewogen was, als het heden voor ons. Want wat hebben die voorliggende eeuwen veel beelden van stryd en beroe ring te zien gegeven: zelfs de kleine greep voorvallen die de optocht „Leiden en Oranje" zou bieden, schonk 'n treffenden indruk daarvan! De belegering van den Leidschen Burcht in 1203, de Krygstocht naar Utrecht en Deventer van onze voor vaderen in 1456, de hulpverleening aan Haarlem in 1573, de komst van den Prins na het vreugdevolle ontzet in 1574 en Lei den's verweer in 1672. het jaar waarin „de regeering radeloos, het volk redeloos en het land reddeloos" was, een tyd voor velen nog tienmaal erger dan de tegen woordige. Want kon er toén van feestvie ren, als nu ook maar eenigszins sprake zyn? Er was eens Zoo zetten wij de gedachte aan een „verkleedpartij" resoluut van ons af. wil len het verleden beleven als waarheid! En het moet gezegd: de organisatoren heb ben het ons in dit opzicht wél gemakkelijk gemaakt! Dat zy daarby het advies moch ten hebben van een by uitstek deskundige als onze gemeente-archivaris mr. dr. Ver- burgt. was een waarborg temeer, dat ieder deelnemer zoo historie-getrouw als mogelyk voor den dag komen zou! Het bleek ons al spoedig, dat de costuums tot in détails verzorgd waren: in de wandelgangen van het vredige ge bouw wemelden zy aan ons voorbij en de dragers en draagsters der kostbare uni formen, der kleurryke costuums hadden rust noch duur, voordat zy volledig opge tuigd waren! Daar gingen uren mee heen! De „geuzenvendels" oefenden, om den tyd te korten, dapper hun passen op de me lodie van de modernste „schlagers". De heele optocht stond nu eenmaal in 't tee- ken van „Er was eens", daarom werd blijk baar met mannenmoed het „Es war ein- mal ein Musikus" gezongen! En allen mar cheerden er duchtig op los! Geuren, die herinneringen opwekten aan de oude „verkleedkist op zolder" uit onze jeugd, warrelden rond, een mengsel van kamferballetjes, schmink en poeder. Onze fotograaf liep onvermoeid heen en weer om hier en daar interessante groepjes te „snappen". Jong en oud bewonderde elkaar en poseerde in de voordeeligste houdingen. Intusschen werd de stemming al beter en beter, vooral ook omdat het zonnetje lustig, ging schynen en de schitterende, zwierige kleedij met pluimen en sjerpen in het voordeeligste daglicht plaatste: Jammer slechts, dat wy zoo hier en daar moesten constateeren, dat som mige deelnemers zich té weinig in hun rol hadden ingeleefd: zij bleken niet eens te weten, wie ze nu eigenlyk wel voor stelden! Naar een levend en sprekend geheel..» Totdat plotseling een schok van opwin ding de gelederen doortrilde: het sein tot opstellen op de Burggravenlaan was ge geven! De drie fraaie karossen en de „gouden koets", waarin Amalia van Solms. Mary Stuart en de Heer van Heenvliet zouden plaatsnemen, bespannen net trappelende paarden, reden reeds aan! Burgemeesters en schepenen bezetten deftig hun zetels, Ada van Holland was 't mikpunt van veel photografen, meer nog de voortreffelijk getypeerde Willem van Oranje, om niet te vergeten de aardige, frissche, jeugdige Prinsjes, waaronder de fyne en in nemende Willem IH, die op een leeftijd. waarop tegenwoordig de la gere of middelbare school bezocht wordt, reeds ter studie aan de Leidsche Universiteit togen! Het keurige studenten vendel ln hun terra-cotta gekleurde costuums stapte kranig in de pas aan, anderen lieten hun wapens regelmatig op den grond tikken, de dappere Pilgrim- fathers onder leiding van John Robinson schaarden zich rond hun trouwe May flower, die de stormen van den oceaan trot seerde, de beroemde Leidsche schilders, w.o. Lucas van Leyden, Rembrandt van Ryn en Jan Steen stelden zich op onder hun schilderachtige Hollandsche wolken- 2—S

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1933 | | pagina 10