Het
van Burgemeester Colijn te Boskoop.
afscheid
WITTER
J4sle Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 23 September 1933
Derde Blad
No. 22551
Een
„Werker ging heenl - Vele bloemstukken en groote belangstelling.
i i 1 jïÉÊSÊtiÊÊM
Radactie1507
Directie en Administr. 2500
Hierboven het Gemeente bestuur van
Boskoop door onzen fotograaf vereeuwigd
tijdens de gisteren gehouden afscheids-
zitting. Zittend van 1. naar r.: Wethouder
J. van Gelderen, loco-burgemeester. Wet
houder E. Guldemond, Burgemeester Colijn
mr. F. A. Helmstrijd, Secretaris. Staande
van 1. naar r.: De raadsleden de heeren
A. A. Brand Bz., P. van der Staak, C. van
der Wolf, M. Abbenbroek, P. Loef Az., W. C.
van Kleef, D. Mesman Wzn, P. D. Noest,
L. 't Hart en W. de Ruijter, leden van den
Raad.
Op den achtergrond het schilderij ln
olieverf, voorstellende het oude raadhuis
in Boskoop, geschenk door burgeceester
Colijn aan de gemeente bij het ingebruik
nemen van het nieuwe raadhuis.
In aansluiting op ons uitvoerig verslag
van gisteren nog het volgende, betreffende
bovenstaand afscheid. Tijdens de raads
zitting werd nog het woord gevoerd door
den heer D. Mesman Wzn. namens de A R.
Raadsfractie.
Deze sprak o.m het volgende:
Rede van de heer D. Mesman.
Ook voor U. zijn deze uren van buitenge
wone groote beteekenis. omdat ook voor U
een verandering gaat intreden, die in Uw
leven als Burgemeester nog niet ls voor
gevallen.
Tien jaren heeft Uw eerste gemeente het
genoegen gehad U te mogen begroeten
In besloten kring jj. Maart is dat door
Raad en Ambtenaren op voortreffelijke
wijze met U en Uw gezin herdacht, waarbij
onze vrouwen niet ontbraken.
Een der Sprekers had toen den euvelen
moed, om te spreken over een volgende
tien jaren plus vijf daarbij en stelde daar
bij in het vooruitzicht het 25 jarig jubileum
met de gansche Burgerij spontaan te
vieren.
Evenwel, inplaats van 25 jaren vol te
maken, kon U 't niet verder brengen dan
25 weken en hiervoor, en dat begrijpt U
ten volle, zijn de harten niet warm te
maken. U hebt U uitgedrukt, dat 10 jaren
voor een burgemeester van Boskoop reeds
tot een record gaat behooren en dit gaf te
denken, want niet waar, ook eenRaadslid
is een Regeeringspersoon en moet vooruit
kunnen zien wat zal gaan gebeuren. Hier
aan is het wellicht toeteschrijven, dat niet
zoodra in den Lande, een plaats vacant
werd men reeds U op zoo'n zetel had ge-
plaats. Zoo ging 't ook met Alphen. Zooals
't meermalen gaat. eenmaal raadt men 't
dan toch en het feit is dan beslist. Alphen
wordt nu inderdaad Uw nieuwe woon
plaats. Wat ik van de bewoners aldaar af
weet, is, dat daar allemaal beste mens*h~n
wonen, zoodat ik U ook in deze kan
teeren, Dat dit in de samenwerking met
Uwen nieuwen Raad mag blijken en in Uw
nieuwe werkkring ten volle tot uitdruk
king mag komen, is mijn hartelijken
wensch. Een Voorzitter te bezitten, die
boven alle partijen staat, hebben wij van
U ondervonden en ik kan dit zooveel beter
verklaren, omdat wij als Antirevolutio
nairen hierover kunnen oordeelen en ons
nimmer een extra graadje is ten deel ge
vallen, hetgeen door derden, zoo gemakke
lijk van een geestverwant Burgemeester
wordt verondersteld.
Evenzoo staat 't met Uw gevoel van
recht en billijkheid en met Uw zin, hieraan
te voldoen, ook ten aanzien van het
Christelijk bijzonder Schoolonderwijs waar
aan U zelf zoo nauw verwant zijt. Ook
misschien weer meer dan anderen dit
kunnen beoordeelen, hebt U niet de minste
ongelijkheid geschapen of naar voren wil
len brengen. Het onderwijs, hetgeen U zelf
steeds verzorgdet ging U ter harte op een
wijze, die mij steeds sympathiek was.
Gij hebt U, nogmaals herinnerend aan
onzen avond van JJ. Maart uitgesproken
„Boskooper te gevoelen".
Mag ik mij nu vleien met de gedachte,
dat uw blikken nog een geruimcn tijd
ons vergezellen naar het Zuiden, „naar
Boskoop" Ook wanneer nog eens aan de
orde zou komen annexatieplannen Reyne-
veldsche polder aan Boskoop of de be
woners van de Nessepolder niet te vergeten
hen van drinkwater en ziekenverzorging
te voorzien?
Ik acht 't een gelukkig verschijnsel en
een voorrecht 't zoo te zien dat door u
niet de keuze is gevallen op een gemeente
ver buiten de environs van de plaats onzer
Inwoning, 't Schijnt mij toe dat u noode
afscheid neemt van Boskoop. U hebt zich
tevreden willen stellen, met zoo dicht
mogelijk bij uw eerste gemeente te kunnen
blijven en uw keuze op Alphen te laten
vallen, opdat het spreekwpord door ons
kan worden overgenomen' en door u en
ons allen in de naaste toekomst beleefd:
„Beter een goeie buur, dan een verre
vrind!"
Hierop sprak de heer W. C. van Kleef.
Rede van den heer van Kleef.
Met groot leedwezen ontvingen we de
mededeeling en dan zoo plotseling
van uwe benoeming tot burgemeester der
gemeente Alphen.
U, de Raad en onze gemeente zijn in
die tien jaren saam gegroeid, we hebben
lief en leed met elkaar gedeeld, we hebben
tezamen beleefd een tijd van opbloei en
nu een tijd van depressie U kent onze
behoeften en nooden en wij hebben uwe
groote werkkracht, uw ruime blik en uw
medeleven met de geheele bevolking onzer
gemeente in al haar schakeeringen en
verschillende politieke opvattingen steeds
op hoogen prijs gesteld U bent voor ons
een burgemeester in den besten zin des
woords De verklaring dat u zoudt trach
ten te zijn een burgmeester voor alle in
gezetenen, staande boven de partijen, ls
geen IJdele belofte geweest
Ik zou geen goed liberaal zijn, wanneer
ik en mijn partijgenooten. dit niet op
juiste waarde zouden hebben weten te
waardeeren en hiervan op deze plaats
uiting te geven. Elke eerlijk uitgesproken
meening door de verschillende partijen
geuit, vond bij u een open oor en werd door
u daarmede zooveel mogelijk rekening
gehouden. Van u hebben we nooit onder
vonden een benepen partij-politiek, dit is
door het overgroote deel der ingezetenen
op hoogen prijs gesteld. Ik zeg u daarvoor
van harte dank.
Het is met een gevoel van grooten spijt
dat we u als burgemeester en voorzitter
van den Raad zien vertrekken, toch kun
nen we uw besluit om uw ijver en werk
kracht aan een grootere gemeente te
geven, billijken.
Tenslotte feliciteerde spr. de heer Co
lijn met zijn benoeming-
Tot slot voerde het woord de heer P. D.
Noest namens de SD.AP.-fractie. In
korte woorden heeft deze spreker naaf
voren gebracht wat de burgemeester heeft
gedaan ten opzichte van het woningvraag
stuk, alsmede voor vele crisisslachtoffers,
om hun nood zooveel mogelijk te verzach
ten. terwijl spreker met stemverheffing
uitliep: „Gij waart een werker!"
Nadat deze spreker ook woorden van
afscheid had gesproken, kwam de burge
meester weder aan het woord.
Spr was ten zeerste getroffen door zoo
veel woorden, getuigende van een warme
sympathie. Hij was blijde, dat er niet
meerdere fracties in den raad vertegen
woordigd zijn. anders was hem nog meer
lof toegezwaaid.
Speelde het temperament wel eens par
ten, nimmer is de goede verhouding in
den raad verstoord geweest en gebleven,
zooals zij moest zijn.
Na allen nogmaals te hebben bedankt
en vervolgens te hebben gezegd Boskoop
niet te zullen vergeten werd deze zeer
plechtige laatste vergadering onder voor-
zitterschaD van burgemeester Coliin ge
sloten. Wij vermelden nog, dat de pu
blieke tribune overvol was.
Dc avondreceptie.
Des avonds wrerd door de politie afscheid
genomen, welke bij deze gelegenheid hun
vertrekkenden chef een wandelstok met
inscriptie aanbood.
Ook het ambtenaren-corps heeft in be
sloten kring afscheid van den heer Colijn
genomen. De heer Stijkel, directeur der
meentebedrijven, voerde namens de amb
tenaren het woord.
Als blijvende herinnering werd den bur
gemeester een gehandhamerde zilveren
fruitschaal van de bekende Schoonhoven-
sche zilverfabrlek der firma H. Hooykaas,
aangeboden.
In de verdere avonduren werd in de
raadzaal door den burgemeester en mevr.
Colijn receptie gehouden.
Zeer velen hebben hiervan gebruik ge
maakt door hun opwachting te maken-
Wij merkten tal van personen, zoowel ver
tegenwoordigers van diverse vereenigingen
en instellingen op. De raadzaal was voor
deze gelegenheid rijk van bloemstukken
voorzien.
ONZE TELEFOONNUMMERS:
(op 2 lijnen)
NINON, LACH MIR EINMAL ZU!
Hilde Hüdebrand vertelt:
Urenlang hebben wij dat moeten hoo-
ren. Uit ieder prieeltje, uit ieder cafe
schettert en jengelt het. Langzaam waren
?'ij in de kano voortgegleden nu in Pots
dam „voor anker".
Ik ben dol op Potsdam. Zoo vertelt
Hüd? Hüdebrand, die een hoofdrol ver
luid in de film „Liebe muss verstanden
sein."
lederen vrijen middag ga ik er heen.
Met het mooie zomerweer, terwijl ln het
park van Sans-Souci de seringen bloeien en
de meidoorn in het jonge groen schemert
en zelfs de rozen al ontluiken, dan ligt er
een tooverglans over deze plaats.
Zooals reeds zoo vaak wandel ik door
het slot, vergezeld door mijn ouden vriend
den grijzen portier met de staal-blauwe
oozen.
Wij worden omgeven door de vredige
hemming van de kleine bibliotheek, die
<*1 tijd heeft beleefd, welke in het boek
der wereldgeschiedenis als met staal ls to-
gezrift,
Uan gaan wij voorbij den historischen
tt?len naar de stille, bijna vergeten bel
védère.
Zeer chic heeft de kleine schoone dan
seres Barbarina hier althans volgens onze
begrippen, niet gewoond. Doch: andere
tijden, andere zeden!
„En een andere mode!" zegt mijn gezel
lin En nu zijn wij gelukkig bij de mode
beland.
De tegenwoordige mode is voor mij de
vervulling van al mijn wenschen. Men
kan zich zoo te goed doen aan kleuren,
stoffen en lijnen. Men kan heele toiletten
anders componeeren. Men stroopt een
paar mouwen op of af. men knoopt een
'kraag om of af Men bindt een brutaal
bonten lapje om den hals en trekt een
knalrood jasje aan en zet er een bijpas
send mutsje bij op Hetzelfde kostuum
kan er heel anders uitzien.
Iedereen kan er voor weinig geld chic
en sportief uitzien; men moet alleen vin
dingrijk zijn en die eigenschap hebben
alle vrouwen.
Als een wolk van voile, batist, of geor
gette zweeft men door den middag, Groote
en kleine bloemen. Ik draag het liefst ef
fen stoffen. En op deze wolk van teere,
zomersche luchtigheid wiegt een groote.
slappe hoed met breeden rand!
Voor 's avonds mogen wij de kleuren en
lijnen kiezen, die vrij het liefst hebben Ik
vind bij lamplicht pasteltinten het mooist
en door mijn parelcollier worden zij nog
fijner. Andere versieringen draag ik niet
graag, doch bloemen zijn altijd welkom!
„O, ik weet het al. zeker orchideeën?"
„Heelemaal niet Ik heb een hekel aan
orchideeën. Anjers, anjers, bloedroode en
sneeuwwitte en daarvan steek ik altijd
een heele toef op mijn janon."
Zoo, nu is 't genoeg over de mode en
haar scheppingen. Luister eens naar dat
lijstertje en kijk naar de ondergaande
zon. Langzaam gaan wij terug naar onze
hoot. Het is 't eind van 'n heerlijken dag.
ROLAND VARNO OVER
GRETA GARJÏO
Haar nieuwe partner.
De jonge Holiandsche aoteur Roland
Varno. die in de nieuwe Greta Garbo-film
„As you desire me" (Zooals ge mij be
geert) van Pirandello, een rol vervult, ls
al enkele jaren in Hollywood, waar hij
kleinere rollen in de Duitsche versies van
Metro Goldwyn Mayer films speelde en in-
tusschen ztoh oefende ln de juiste Uit
spraak van het Amerikaansch-Engelsch.
„Sinds mijn tooneelloopbaan in het
goede oude Utrechtbegon, vertelt Varno,
droomde ik van een mogelijkheid, waaraan
ik ook later nog vasthield toen ik in
Duitschland speelde met Lilian Harvey,
Mariene Dietrich en Emil Jamnings, de mo
gelijkheid, om eens in een film te mogen
samenspelen met de groote Zweedsche
actrice Greta Garbo.
„Paul Bern riep mij op z'n kantoor; iets
in mijn hart zelde my, dat thans mUn
droom werkeiykheid zou worden. Ik kreeg
een manuscript, de rol van Albert, de stu
dent in „Het raadsel van het verleden."
..Ik zou samenspelen met Greta Garbo!
Natuuriyk was ik zenuwachtig. De myste
rieuze persoonlijkheid van Garbo en de
vreemde atmosfeer, die haar omringt, wa
ren voortdurend in myn gedachten.
„Op den dag dat begonnen werd met de
opnamen voor de eerste scènes, stelde de
regisseur George Fitzmaiurice my aan en
kele andere medespelenden voor. maar ik
merkte het nauwehjks, myn gedachten
waren ergens andersZou Greta Garbo
inderdaad de Duse van onzen tijd zyn?..
Is zy werkeiyk zoo aantrekkelijk als haar
films haar voorstellen?Is zy zoo ge
heimzinnig als ik het mU voorstelde?
„Er kwam een oogenblik van spanning;
toen, voorafgegaan door haar kamenier,
haar kapper en haar chauffeur kwam
Greta Garbo en de regisseur stelde my
voor. Met haar vreemd-diepe stem, zeide
zij de gebruikelüke beleefdheden en met
een werd met de opnamen begonnen.
„Gedurende de twee weken, dat wy aan
onze gemeenschappelijke scènes werkten,
voelde ik mij niet verlegen of zenuwach
tig. zy hielp my voelen dat wy beiden
samenspeelden, beiden samen werkten
aan eeri werk tot ontspanning van de we
reld. In de tusschenpoozen. terwyi veran
deringen in de studio werden aangebracht
was er een kans om samen te oraten. WU
spraken over Berlyn en Europa meestal
in het Duitsch, waarin zy zich het liefst
uitdrukt.
Het is een eigenaardige gewaarwording
een kort moment te leven in een andere
wereld met de schoonste vrouw, die je
ooit ontmoet hebt. Volgens my is Greta
Garbo in werkeiykheid veel mooier dan
haar filmbeeld. Zu gebruikt heel weinig
schmink en daardoor komt haar gelaat
beter uit. In haar prachtige grys-eroene
oogen is een betooverende uitdrukking en
haar wenkbrauwen alleen kunnen een we
reld van gevoelens uitdrukken!"
Greta Garbo ls zeer punctueel". .lede
ren ochtend precies om tien uur komt zij
in de studio's en daar zy zooveel mogeiyk
alleen wil zyn. wordt vlak by de plaats
der opnamen een kleedkamer voor haar
ingericht, waarin zij na iedere scène ver
dwijnt. Zij heeft niet graag dat de men-
schen naar haar küken en ik geloof, dat
zy verlegen is en daarom alleen wil zyn.
..Het ls eigenaardig de verandering ln
haar op te merken op het moment, dat zy
met haar spel begint zy heeft een merk
waardige macht over zichzelf, die haar ln
staat stelt ln enkele seconden de eigen
persooniykheid af te leggen en zioh ln te
leven ln het karakter, dat zij moet uit
beelden. Ik heb gehoord dat zij aan sla
peloosheid lijdt maar als de regisseur
haar roept is zy steeds vol energie in haar
rol. Dan is het of een straal zonlicht door
de wolken breekt! Zy is geheel veranderd
en steeds kon ik de invloed van die wils
kracht aanvoelen. De scènes met haar
vormden de grootste gebeurtenis van mijn
1 leven!"
Greta Garbo is zeer vriendeUjk en sym
pathiek. Zy bezit een echt vrouwelijke
teederheid.
„Myn gevoel zegt my, dat zy reageert
op de artistieke capaciteiten van anderen,
op een regisseur die iets byzonders in een
film kan brengen en daarom geloof ik,
dat haar nieuwe film, welke door Rouben
Mamoulian geregisseerd zal worden, een
groot succes zal zyn. want in hem stelt
zij vertrouwen.
,Zy houdt niet van eerbewijzen De men-
schen vereeren haar en willen haar per
soonlijk zien en toch zoekt zy de eenzaam
heid, maakt lange wandelingen en gaat
zwemmen, steeds waar zy weet niemand te
ontmoeten!"
LLANE HAID'S WEG NAAR DEN
ROEM.
Hoe een figurantenrollctje in een
hoofdrol veranderde.
Liane flaid en Paul Westermeier in
„De ster van Valencia".
Liane Haid die deze week de hoofdrol
speelt ln „De Ster van Valencia", heeft
altyd behoord tot de filmsterren, die 't
druk hebben. Maar de laatste maanden
ls haar leven werkelijk volkomen gevuld
met filmreizen en opnamen in het atelier
maken en van- en naar huis gaan. „Thuis
ben ik werkelijk alleen maar om te slapen
zegt ze lachend Maar in dit lachen ligt
een diepe, eerlyke vreugde hierover. Deze
slanke, stralend schoone Liane is geheel
doordrongen, doorgloeid van arbeidslust.
Ze is eerzuchtig. Ja, zelfs sportlef eer
zuchtig.
■Iedere stryd, iedere bijzondere praes-
tatie trekt me aan. Men dringt zich to de
voorste ry en doet dan moeite die olaats
te behouden. Er zijn ook momenten waar
in men tracht het onmogelyke mogeiyk te
doen zyn nieuw onontgonnen terrein te
veroveren. Dat zyn tenslotte de hoogte-
I punten Dit zyn haar eigen woorden Een
1 de-gelijk hoogtepunt heeft Liane nog voor
weinige jaren beleefd. Toen waagde ze het
moedig om zonder eenige voorstudie voor
het tooneel in een der grootste Berlün-
sche schouwburger op te treden ter-
wyi haar medespelers allen geroutineer
de acteurs waren en met een betoove
rende gracie te spreken, te zingen en te
dansen. Dat was in „Meine Schwester
und ich". En dit, haar hoogtepunt, werd
een enorm succes voor de geliefde film
actrice.
Liane Haid is een Weensche. Voor heel
nieuwsgierigen; haar verjaardag is 16
Augustus. Ze stamt uit een oud patriciërs-
geslacht en heeft nog twee heel aantrek-
keiyke zusters. Voor dit „Dreimadlerhaus"
schwarmt heel Weenen
Behalve Liane speelt Grit Haid nog voor
de film: men ziet haar helaas veel te
weinig.
Liane Haid vond na een mislukte
poging op een kloosterschool reeds heel
jong nJ. on 1513-jarigen leeftyd
den weg naar het filmatelier. Hoe dat zoo
kwam, toeval of noodlot het tempera
mentvolle persoontje met haar knappe ge
zichtje leerde op een fuifje eenige men-
schen kennen, die bij de film betrokken
waren, waaronder de spelleider J. Fleck.
Fleck, die juist aan de opnamen voor een
nieuwe film begonnen was. beloofde haar
een klein figurantenrolletje voor den vol
genden dag. Het kleine meisje, dat zoo
genaamd ijverig naar haar Fransche les
ging. stond precies op tyd in de vestibule
en daarna met gloeiende wangen voor de
met minder warme filmlampen. Een een
voudig kamermeisje was ze, dat 'n blaadjo
op een tafel moest zetten. Uit Neen,
niet uit! Tja, in dat kleine ding kon
eigeniyk wel eens heel wat meer steken!"
merkte een van de leiders met verhalen
bewondering op. „Nu goed. dan geven we
haar eenvoudig meer!" luidde het ant
woord. Daartoe werden de scènes uitge
breid. Nu moest het kamermeisje ook nog
bedienen bij een ïdyllischen picknick ln
een bosch. Och, ze kwam tenslotte han
den te kort!
Zoo ontwikkelde zich uit een bijrolletje
dat n!et eens in het manuscript stond, een
reuzen-rol. Ja, deze werd tenslotte grooter
dan die van de, niet weinig booze, vrou
welijke hoofdrolspeelster. De minderjarige
Liane ging etndeiyk naar huis met een
Jaarcontract on het gevoel, alsof men
haar zoo juist een koninkrijk cadeau had
gegeven.
Haar ouders waren eerst ernstig ge
schokt. gaven echter spoedig genoeg aan
het verlangen van hun dochter toe en
teekenden voor haar het contract Maar
haar grootvader, een lid van den Onder
wijsraad, bleef onverbiddeliyk. Van een
filmende kleindochter wilde hy langen
tyd niets weten. Toen echter Liane's ,Jca-
mermeisjesfilm" een enorm succes voor
haar werd en de ners haar als 'n ..komen
de ster aan den fllmhemel" prees was ook
zijn tegenstand gebroken Liane echter om-
ïystte deze eerste critieken met zorg: nog
heden behooren ze tot haar liefste souve
nirs Reeds een jaar later werkte de jonge
actrice in de Berlijoscbe ateliers: De
roman van een dienstmeisje" .Hchlaeende
Wetter". „Lady Hamilton" „Lucrezia Bor
gia" e.a. zijn films, die haar een wereld
bekendheid bezorgden.
o
