Koningin op de Westlandsche tentoonstelling - Stormweer in Amerika
Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
FEUILLETON.
De Moord op Abbotshall
KOLONEL LINDBERGH EN ZIJN EOHTGENOOTE landden na hun Oceaanvlucht, welke zij voor onder
zoek hebben gemaakt, te Kopenhagen. Kolonel Lindbergh staande op een van de drijvers van heb
watervliegtuig.
GORDON NORCH de bekende Engelsche moterrenner, heeft dezer dagen een aanval op het snel
heidsrecord voor motoren met zijspan gedaan te Londen. Het nemen van een bocht.
DÊ KONINGIN heeft gisteravond een bezoek gebracht aan de
.Westlandsche tentoonstelling van bloemen en fruit. H. M., begeleid
'door het oomitd, bij een der inzendingen.
DE KONINGIN ONDER DE
SLANGEN de koningskobra
in majestueuze houding in den
dierentuin te Philadelphia.
DE VOOIt SPI4KENISSE 11ESTEMDE DREG passeerde gisteren op haar reis van
Dordrecht naar Spijkenisse de hefbrug bij Barendrecht. Het moment van deze moeilijke
manoeuvre.
een nacht van onrust voor den loopjongen
en van nog iets ergers voor den uitgever.
Spencer Hastings gaf „De Uil" uit, die
voor een derde deel zijn eigendom was en
het succes van het kleine weekblad be
wees, dat hij hersens en bekwaamheid
bezat voor moeilijk werk. Voor een man
van drie en dertig jaar had hij veel be
reikt; maar die bekwaamheid voor het
werk werd op een zware proef gesteld
vooral Donderdagsnachts. Wat betreft de
hersens: er behoefde niet getwijfeld te
worden aan hun kwaliteit. Neem bijvoor
beeld de „extra nummers" van „De Uil".
Nadat hij er goed over nagedacht had en
de eerste ter wereld had doen komen, was
,De Uil", in werkelijkheid een wekelijks
verschijnend tijdschrift, in staat groote
winsten binnen te halen, zonder ook maar
eenigszins te ontaarden in alleen maar
een leverancier van nieuws.
Op deze wijze gebeurde het, wanneer
door de gunst van het lot of door een lid
van het personeel van het „extra nummer"
of door eenig ander kanaal Hastings' ooren
een brok Werkelijk Nieuws bereikte, tot
nog toe onbekend aan de morgen- of
avondbladen, dan verscheen er binnen
enkele uren, welke dag of nacht der week
het ook was, een „extra nummer" van „De
Uil". Het had, inplaats van het blauwe en
vergulde, een omslag van rood en zwart.
Het was royaal gedrukt De prijs een dub
beltje. Het publiek kocht de eerste twee
uit nieuwsgierigheid en de volgende num
mers, omdat men ontdekte, dat wanneer
het rood-zwarte omslag verscheen, iets
werkelijk was gebeurd.
Het publiek kocht de echte „Uil" ook.
Het blad was altijd origineel, geschreven
door. mannen en vrouwen, die tot nog toe
weinig bekend waren, en daarom onbe
dorven. Het was geestig, prikkelend,
vleiend, sarcastisch, prijzend, Ironisch en
ernstig dit alles tegelijk, en met onbe-
rispelijken smaak geschreven.
En Hastings hield van het blad. Maar
den Donderdagnacht, de nacht van het af
drukken, was ongetwijfeld de hel. En deze
Donderdagnacht, nog heeter dan de voor
afgaande snikkende dag, was de ware hel.
Hij woelde door zijn strookleurig haar,
er eenigszins uitziende, zooals een vrouw
van hem zelde, als een flinke, mooie kip.
Het sloeg twaalf uur. Hij werkte door,
vloekend over de hitte, over het papier,
over zijn stof, en over het feit, dat zijn
privé-secretaresse, zijn rechterhand, een
vrijen dag had.
Hij was klaar met het corrlgeeren van
de drukproef van het hoofdartikel, nam
dan voor zich» twee ellenlange artikelen
van nieuwe medewerkers. Toen hij een
blauw potlood opnam, vloog de deur open.
„Wat voor den duivelbegon hij:
keek dan op. Lieve hemel! Marga Miss
Warren!" Het was al heel wonderlijk dat
zijn rechterhand kwam binnenvallen in
zijn kamer op dit uur van den nacht, ter
wijl hij haar mijlen ver weg dacht in een
vacantiebed. maar dat zij het op deze
wijze deed, hijgend, met eer. bleek gelaat,
bedekt met stof, het haar als em glim
mende golf van onder een verfomfaaide
hoed te voorschijn komend, wa: iets on
gelooflijks. Nooit te voren had hij haar
anders gezien dan kalm, zorgvuldig ge
kleed, buitengewoon netjes en als eên
bijna-strenge schoonheid.
Hij stond langzaam op. Het meisje, naar
adem snakkend, zeeg slap in een stoel
neer. Hastings haastte zich om de redac-
tieflesch, een glas en siphon te krijgen. Hij
rukte aan de deur van de kast, herinnerde
zich, dat hij haar gesloten had, en begon
te zoeken naar zijn sleutels. Hij kon ze
niet te pakken krijgen. Hij vloekte bin
nensmonds, en schrok, toen een hand op
zijn schouder weid gelegd. Hij had haar
niet hooren naderen.
„Doe alsjeblieft geen moeite daarvoor".
Haar woorden kwamen kort, stootend, te
voorschijn, terwijl zij zich inspande om op
adem te komen. „Alsjeblieft, luister naar
mij! Ik heb een verhaal een reuzen-
verhaal! We moeten een extra-nummer
klaar hebben, vannacht, morgenochtend!"
Hastings vergat de whisky. De uitgever
kwam voor den dag.
„Wat is gebeurd?" hapte de uitgever.
„Minister dood. John Hoode is gedood
vermoord! Vannacht. Op zijn landgoed.'
„U bent er zeker van?"
De bekwame miss Margaret Warren was
bezig weer zichzelf te worden. .Natuur
lijk. Ik hoorde de geheele geschiedenis
even na elven. Ik logeerde In Marlin, zoo
als u weet. De man van mijn hospita ls
daar de sergeant van politie. Daarom
huurde ik een auto en kwam regelrecht
hier naar toe. Ik dacht dat u het graag
zoudt weten". Miss Warren was onbe
wogen.
„Hoode gedood! Afschuwelijk!" zelde
Hastings, de mensch, nieuwsgierig wat met
de partij gebeuren zou. „Wat een geschie
denis! Zijn andere bladen al op' de
hoogte?"
„Ik denk niet dat dit mogelijk is
nu al."
„Goed. Zie nu Bealby te pakken te krij
gen, miss Warren. Vertel hem, dat hij alles
klaar moet maken voor een extra nummer
van twee pagina's op ditzelfde oogenblik.
Hij moet dreigen, omkoopen, Jagen, alles
doen om de drukkers aan het werk te hou
den. Zoek dan miss Halford op en vertel
haar, dat zij niet gaan kan vóór zij het
nummer in orde gebracht heeft. Kom dan
hier terug, Ik zal te dlcteeren hebben."
„Goed, mijnheer Hastings," zei het
meisje, en wandelde rustig de kamer uit.
Hastings keek haar na, zijn voorhoofd
gerimpeld. Soms wenschte hij, dat zij niet
zoo gelijkmatig, zoo rustig evenwichtig
was. Zooeven, een oogenblik, had ze ge
beefd, was bleek, zwak geweest. In zekeren
zin had zelfs, terwijl hij geschrokken was,
het hem plezier gedaan haar zoo te zien.
Hij haalde zijn schouders op, en ging naar
zijn schrijftafel terug.
„God!" mompelde hij. „Hoode vermoord,
Hoode!"
2.
„Dat zijn dus al de bijzonderheden",
zeide Hastings, een half uur later, Mar
garet Warren, keurig, frisch, haar gouden
haar zacht en glanzend, zat bij zijn schrijf
tafel.
.Ja, mijnheer Hastings".
1) Fleetstreet is de straat der uitgevers
te Londen,
(Wordt vervolgd h j
MISS SUNNY LOWRY de 22-jarige Engel
sche zwemster, heeft kans gezien, in 15j uur
het Kanaal over te zwemmen van Frankrijk
naar Engeland.
De IERSCHRIKKELIJKE ORKAAN die dezer dagen in Amerika
gewoed heeft, heeft het -water van de Anacostia-rivier zoodanig opge
zweept, dat de spoorbrug, terwijl er zich een trein op bevond, verwoest
.werd. Een overzicht van de ramp, waarbij twee menschen het leven
yerloren.
Een Detective-verhaal
door pwit .tp MAC DONALD.
Autoriseerde vertaling door H. A. C. S.
Al de vogels van de lucht
Gingen zuchten en snikken,
Toen zij hoorden van den dood
Van "t arme Roodborstje.
„Wie zal zijn graf graven?"
„Ik" zei de Uil,
„Met mijn kleine troffel,
Ik zal zijn graf graven."
„Wie doodde Roodborstje?"
„Ik", zei de Sperwer,
„Met mijn pijl en boog,
Ik doodde Roodborstje",
HOOFDSTUK I.
Bet luiden van de bel.
1.
o^DU" pmnkt lederen Zaterdagmorgen
i(^i,uoukenstalletjes met zijn blauwen,
omslag. De Donderdagnacht is
W? een nacht van herrie In de
«»ux m Fleet street j) Het is altijd
- 'trmoeiende nacht; dit natuurEjk
- warm weer dan bij koud. Het 1»
