Harddraverijen te Stompwijk - Lindbergh's inspectie-vlucht
Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
'het Paleis van den Koning
toren te gaan. Mijn vader is onvoorwaar
delijk op vrije voeten gesteld."
De prinses keek Dolores strak aan, ter
wijl deze sprak, maar het was heel donker
in de gang, en in den avondwind flikker
de de lamp zoo, dat zij bijna uitwoei. De
eenlge verklaring, die de prinses aan Men-
doza's invrijheidstelling kon geven, was
dat de koning al wist dat Don Jan leefde
en buiten gevaar was. In dat geval zou
Dolores het ook wel weten. Maar dat
kwam er niet zoo erg op aan, hoewel zij
had gehoopt dat het nieuws voor 't meisje
een paar dagen zou kunnen worden ge
heim gehouden. Als het lichter was ge
weest. zou zij echter aan Dolores' droevige
gezicht wel hebben gezien dat zij zich ver
giste.
„Dus je vader is vrij! Natuurlijk, dat
was wel te verwachten, maar ik ben blij
dat het zoo gauw is gebeurd."
„De geloof niet dat het bepaald te ver
wachten was", antwoordde Dolores eenigs-
zins verbaasd en was benieuwd of er mis
schien een eenvouder middel zou hebben
bestaan om hetzelfde te verkrijgen, wat
haar slechts door zulke buitengewone mid
delen was gelukt.
„Men zou hem tot morgenochtend in
arrest hebben kunnen laten", zei de prin
ses kalm, .maar de koning is natuurlijk
verlangend on; zoo spoedig mogelijk den
ongunstigen indruk van deze malle zaak
weg te nemen."
.Malle zaak?" riep Dolores gebelgd uit.
„Durft u vanavond zoo iets tegen mij te
zeggen?"
„Maar lieve Dolores, moet je je nu daar
over zoo driftig maken?" vroeg de prinses
op verzoenenden toon. .Ik zou dat woord
natuurlijk niet gebezigd hebben, indien
alles was geëindigd op de wijze, die wij
allen verwachtten als Don Jan werke
lijk dood was geweest
„Wat bedoelt u daarmee?" vroeg zij,
vreeselijk opgewonden, terwijl zij snél de
prinses bij een pols vastgreep.
„Wat ik bedoel? Wel Plotseling
hield zij op. want het was heel goed mo
gelijk dat Dolores de waarheid toch niet
wist. „Wat zei ik eigenlijk?" vroeg zij om
tijd te winnen, „en waarom houd je mijn
pols zoo stevig vast?"
,,U noemde den moord van Don Jan een
malle zaak. en toen zei u, als Don Jan
werkelijk dood was geweest alsof hij
daar in zijn kamer, hier dicht bij. niet
dood op den vloer ligt! Bent u krankzin
nig geworden? Wilt u op zoo"n hartelooze
wijze grappig tegen mij doen? Wat be
duidt dat allemaal?"
De prinses was heel wereldwijs en in
een oogwenk begreep zij Dolores de waar
heid te moeten zeggen die nooit zou ver
geten wie haar het gelukkige nieuws had
gebracht. Bovendien zou zij het toch spoe
dig van anderen hooren.
.Lieve Dolores." zei ze vriendelijk, „laat
mijn pols los en geef me een arm. We be
grijpen elkaar niet, anders zou je niet zoo
boos op me zijn. Er is iets gebeurd, dat je
blijkbaar niet weet
„O, neen! Ik weet alles, alles!" zei Do
lores, haar in de rede vallend en zich ver
zettend tegen het langzame loopen, waar
toe de prinses haar diwong. .Iaat me naar
hem toe gaan!" riep zij uit. .Ik wil hem,
nog éénmaal zien
„Maar kindlief, luister toch naar me
dat ik Je niet alles ineens vertel, doe ik
omdat de schok je misschien te machtig
zou zijn. Er bestaat eenige hoop dat hij.
niet dood is
.Hoop? O, neen, neen, neen! Ik heb.
hem toch dood zien liggen
..Hij was flauw gevallen niet dood
„Niet dood?" vroeg Dolores met gebro
ken stem. „Toe, vertelt u me toch gauw
alles!"
.Heen. Dolores. Hij is, nadat je hem ver
liet. weer bijgekomen hij leeft en de
wond is onbeduidend; 't was maar een
schram. Hij is door den val bewusteloos
geworden, en morgen zal hij weer heele-
maal in orde ziin."
Dolores had dien avond leed en schande
doorstaan op een wijze, zoo dapper als
misschien nog nooit een vrouw had ge
daan maar de vreugde over het bericht
dat Don Jan leefde, was haar toch te
machtig. Zwaar leunde zij tegen de prin
ses aan, wild met haar armen zwaaiend,
alsof zij naar adem snakte en zij stootte
klanken uit, die meer op gekreun dan op
vreugdekreten geleken.
.(Wordt vervolgd)., j
WEDSTRIJD VOOR MOTORBARKASSEN in do haven te Hamburg, om den „blauwen band". Moment ait den strijd.
Eboll, die. na den dwerg te hebben ver
laten zich naar Don Jain's vertrekken
spoedde, om zich te overtuigen dat de
dwerg haar niet had bedrogen, of wel zich
op de een of andere wijze had vergist.
Dolores had haai- mantel met kap In de
troonzaal verloren. Trots het halfduister
herkende de prinses haar en hield haar
staandie.
„Ik heb overal naar je gezocht", zei ze.
„Waarom ben je toch van me weggeloo-
pen?"
„Het was mijn blinde zuster, met wie u
liep," antwoordde Dolores, die dadelijk
haar stem herkende, en uit hetgeen haar
vader had medegedeeld, begrepen had wat
er was gebeurd. „Waar gaat u heen?"
vroeg ze zonder de prinses tijd te geven
een vraag te stellen.
„Ik zocht naar je. om je te vragen van
avond bij mij te blijven."
„Ik wensch bij mijn vader te blijven, die
ik onder geen voorwaarde alleen wil laten.
Ik dank u wel voor uw vriendelijkheid".
„Maar je vader werd kort geleden naar
de gevangenis gebracht in den weste
lijken toren. Hoe zou je dus bij hem kun
nen blijven?"
„U bent wel goed ingelicht", zei Dolores
kalm. .maar uw man ls zooeven naar hem
toe gegaan om hem in vrijheid te stellen.
Ik gaf Don Ruy Gomez het bevelschrift
dat de koning mij persoonlijk ter hand
stelde, en de prins was wel zoo vriende
lijk er zeil mee, naai den westelijken
llb.S T ALTIJD ZOO VLUG GING. Tc Bussum werd ccn wielerwed
strijd voor loopjongens gehouden. De deelnemers in de bocht.
PRESIDENT ROOSEVELT bezocht een aantal vrijwillige arbeidskampen.
e president aan d,e lunch in het kamp te Madison County, met de leiders
van het kamp.
liefdesgeschiedenis uit 't oude Madrid
door P. MARION CRAWFORD.
Naar het Engelsch door W. H. C. B.
ITO)
hiar ^e5'gen Kijd liep zij door om naar
zuster op het terras terug te keeren,
om nogmaals naast het dierbare hoofd
man. dien zij lief had. neer te
«en en een laatste gebed uit te spre-
voordat zijn gezicht voor eeuwig zou
Meim ,worden- Die wensch schonk haar
ëenni om den langen weg door de
llua?®6 Rktgen te vervolgen. Sinds zij
v8!!61 de ri-ijheid had doen herkrij-
Ktid zij het recht naar haar eigen
»iii keeren, maar onderweg, ter-
bél*] 'lug en met lichten tred doorliep,
fchw B zij zelf niet hoe zij de kracht had
I ïaa-w 'e doorstaan, wat deze avond
I *v v. Bebracht. Maar de jeugd be-
I ti' L0ïer een groote veerkracht, grooter
I weet.
Wkte11 Profes den laatsten doorgang be
at i' uitliep op het terras, hoorde
I té~ voetstappen achter zich, en
tj^een mantel gehulde vrouw had haar
I mgehaald. Het was de prinses van
LINDBERGH EN ZIJN VROUW
maken een vlucht over het Noordelijk
gedeelte van den Atlantisehen Oceaan
Het vliegende echtpaar te Reykjavik
PAARDENMARKT TE BREDA. Over don rug van het te verkoopen paard
bieden de kooplieden door middel van handslag.
DE SULTAN VAN MAROCCO IN PARIJS. Do
sultan (midden) bij het verlaten van de moskee in,
Parijs. Rechts Si Kaddour Ben Ghabrit.
HARDDRAVERIJEN TE STOMP
WIJK. „Weidlooper", eigenaar R
Sormanj, berijder J. dc Vlieger, dient
bij de finish.
