oude Servaas-brug -
- Auto door de blauwe tram verpletterd
Jaargang LE1DSCH DAGBLAD Tweede Blad
FEUILLETON.
het Paleis van den Koning
er thans aan het hof gebeurt, zou jouw
verdwijning van de wereld niet de minste
waarde hebben, en daarom geef ik je de
verzekering dat als je me niet vertelt wat
je weet, je morgen hier niet meer bent en
dat ik er voor zal zorgen, dat je de vol
gende week als heksenmeester levend
wordt verbrand. Versta je me? En vertel
me nu wie Don Jan van Oostenrijk heeft
gedood en waarom. Vlug wat, want ik
heb geen tijd."
AdonLs kwam plotseling tot het besef
dat het beter zou zijn Don Jan niet te ge
hoorzaam dan deze toornige vrouw.
„Niemand heeft hem gedood", ant
woordde antwoorddde hij korstaf.
De prinses was van natuur heftig, spe
ciaal jegens haar ondergeschikten en ale
ze zich boos maakte, was er van haar
waardigheid gauw niets meer te bespeu
ren. Zij greep den dwerg bij een arm en
schudde hem door elkaar.
„Geen grappen!" riep ze uit. „Hij pleegde
geen zelfmoord wie doodde hem dus?"
„Niemand", herhaalde Adonis zonder
eenige vrees, want hij begreep hoe blij
ze zou zijn, als ze de waarheid vernam.
„Zijn hoogheid is heelemaal niet dood!"
„Klein hondsvot!" De prinses schudde
hem weer woedend door elkaar en dreigde
hem met haar andere hand te slaan.
Maar hij lachte er om.
„Heusch. mevrouw, de prins leeft en is
weer bijgekomen; hij zit in zijn stoel Ik
heb zooeven met hem gesproken. Wilt u
misschien met hem gesproken. Wilt u mis-
J
schien met me meegaan naar zijn kamer!
Als hij daar niet goed en wel is verbrand
me dan morgen als ketter."
De prinses stond zoo verbaasd, dat zij
hem los liet, want ze merkte dat hij in
vollen ernst sprak.
„Hij liep bij de vechterij een schram op,
maar de val was zijn dood waaruit hij
spoedig herrees en ik vertrouw dat het
oogenblik van zijn hemelvaart van u zal
afhangen."
Hij lachte om zijn godslasterlijke grap
en de prinses ook. een beetje uitbundig,
want zij kon haar blijdschap moeilijk
inhouden.
„En wie wondde hem?" vroeg zij onver
wacht. „Je weet alles, dus dat ook wel."
„Mevrouw", zei de dwerg, haar vast in
de oogen ziende „wij beiden kennen den
naam van hem, die Don Jan wondde, heel
goed: tot mijn spijt kan ik me 'hans dien
naam niet meer herinneren. Ik weet zeker
dat zijn hoogheid dien ook niet meer weet"
Het gezicht van de prinses veranderde
niet van uitdrukking, maar zij bleef hem
eenige seconden even vast in de oogen
zien, toen knikte zij langzaam, ten bewijze
dat zij hem had begrepen.
„Het spijt me dat ik ruw tegen je ben ge
weest, Adonis", zei ze peinzend. .Ik kon je
aanvankelijk moeilijk gelooven en als de
prins dood was geweest, zooals we allen
dachten, dan zou je grap schandelijk zijn
geweest. Hier" zei ze. een diamanten
broche los maken, „neem dit aan Adonis
je kunt die te gelde maken." De finan
cieels moeilijkheden van de prinses waren
van algemeene bekendheid. Bijna nooit
beschikte zij over haar geld.
„Ik zal het juweel als mijn kostbaarste
bezittingen bewaren", antwoordde de
dwerg dadelijk.
„Neen! Verkoop 't. De koning ik be
doel iemand anders zou 't kunnen zien,
als je 't bewaarde."
..Dan zal ik 't morgen verkoopen", ant
woordde de nar, ongemerkt glimlachend,
want hij begreep wat zij bedoelde.
„Nog iets", vervolgde zij, „Don Jan zond
je niet hierheen om 't nieuws aan ieder
een te vertellen. Zijn bedoeling was dat ik
't zou weten vóór iemand anders. Praat
er dus met niemand anders over en ga
nu heen."
Een oogenblik aarzelde hij nog. want hij
zou graag aan Don Jan's wensch hebben
gevolg gegeven. Hij wist echter dat hem
vergiffenis zou worden geschonken, indien
hij, om zijn eigen leven te redden, het niet
deed. De prinses wilde een onmiddellijk
antwoord, en het kostte haar niet veel
moeite de waarheid te raden.
„Zijn hoogheid zond je hierheen om
Dona Dolores te vinden. Is 't niet?"
„Ja," antwoordde Adonis. „Maar dat is
niet gemakkelijk."
..'t Is onmogelijk. Dacht je soms haar
te vinden door hier in dezen hoek te blij
ven wachten? Adonis, het is veiliger voor
je mij te gehoorzamen, dan hem, want
dan behartig je tevens zijn belang. Dat
weet je. Luister dus. Dona Dolores moet
tot morgen ln den waan worden gelaten
dat hij dood is onder geen voorwend
sel mag zij ontdekken dat hij leeft."
Op dit oogenblik kwam de officier, die
was gaan informeeren. terug, doch ziende
dat de dwerg met zoo'n hoog personnage
in gesprek was, bleef hij op eenigen af
stand wachten.
„Mijnheer," zei de dwerg, „als u hebt
ontdekt, waar Dona Dolores de Mendoza
op 't oogenblik ts, wilt u 't dan aan de
prinses van Eboli zeggen, want zij zou het
graag weten."
De officier boog en kwam toen naderbij.
,J>ona Dolores de Mendoza is ln zijne
majesteits werkkamer", zei hij.
HOOFDSTUK X.
Nadat Ruy Gomez eenigen tijd met Do
lores was doorgeloopen, verliet hij haar om
zijn weg te vervolgen naar het westelijk
einde van het Alcazar, dat ver verwijderd
was van de vertrekken des koning Do
lores kwam voorbij de nis en het schil
derij, waar Don Jan na het souper den
brief van de prinses van Eboli had gele
zen. Zij bleef hier even wachten, want zij
voelde ploeselLng dat haar krachten waren
uitgeput en dat die haar geheel zouden
begeven, als zij niet een oogenblik uit
rustte Leunende tegen het fijn gebeeld
houwde hek, dat de nis, als een altaar af
sloot. keek zij naar het schilderij, een der
kleinere meesterwerken van Raphael, voor-»
stellende de Heilige Familie.
(Wordt vervolgd), i
DE WERELDKAMPIOEN WIELRENNEN VOOR AMATEURS -
v. Egraond werd in zijn woonplaats Haarlem op feestelijke wijze
ingehaald. De heer Warnied spreekt van Eginond namens het
gemeentebestuur toe.
DOUGLAS FAIRBANKS IN PARIJS.
Douglas met de vrouw van den Chi-
neeschen gezant mrs. Wellington Koo.
DE HOUTLADING VAN HET ENGELSCHE VRACHTSCHIP „CITY OF VICTORIA" ver.
schoof tengevolge van een hevigen storm. Het schip kwam scheef te liggen, doch kon behouden,
binnen loopen.
DE BOUW VAN DE PIJLERS VOOR DE NIEUWE BRUG BIJ NIJMEGEN-h
Werklieden aan den arbeid in een bouwput.
Auto door de blauwe tram gegrepen.
Op den Parkweg te Voorburg is gisteravond een auto door de blauwe tram gegrepen. De be
stuurder werd zwaar gewond en overleed eenigen tijd later.
liefdesgeschiedenis uit 't oude Madrid
"oor F. MARION CRAWFORD.
Naar het Engelsch door W. H. C. B.
trok zijn mondhoeken nog meer
"eneden, boog zijn hoofd nog dieper
tachtte zoo ongelukkig mogelijk te
'n navolging van de prinses. Ze
voor hem stil staan en sprak in korte
w e.n op gebiedenden toon.
™Jt beduidt dat allemaal?" vroeg zij.
5 roe dadelijk de waarheid; dat zal 't
\J°°r Ie zijn."
et yjjnw", antwoordde Adonis met al
^"vertrouwen, dat hij bijeen kon
t?n. „ik geloof dat u de waarheid veel
*r kent dat ik."
Pnnses fronste haar zwarte wenk-
'en en haar oogen begonnen boos te
ren. Titiaan zou in haar strenge ge-
i a®n glimlach van de onbeschaamd
\enus van zijn portret, dat hij van
nnderde, toen zij in het toppunt
tend ings gunst stond» niefc hebben
zei ze spottend, „ik weet
n 3jj alles. Vergeleken, bij hetgeen
De Servaas-brug te Maastricht.
e herstelwerkzaamheden aan de oude Servaas-brug te Maastricht zijn thans zoover gevorderd, 'dat de
brug bijna gereed is.
