Jan Egmond wint de revanche van Parijs - Na het ongeluk te Purmerend
Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
'het Paleis van den Koning
fefdesgeschiedenis uit 't oude Madrid
door F. MARION CRAWFORD.
Naar het Engelsch door W. H. C. B.
L.v had zijn oogen gesloten en
-bewoog zich zijn groote, bleeke
tot hii? rechts naar links en weer terug,
i uïïi en de geestesfoltering, die
eds Nad laten ondergaan, werd
Lm fen. Maar hij zweeg.
vi.r, h161 spreken?" vroeg het meisje
ammende oogen. „Vind dan gauw
it ik k andere wapen, voordat ik ga,
itd n niet van plan lang op uw
«en te wachten".
r dr. dp 8een geluld uit hem, toen zij
'lien 8ln8, even stl' stond en weer
hten'ri. „.ellten Pas op zijn antwoord
"iet l' 1 hoorde haar wel, maar kon
ien tl Zlch 2e'f gedaan krijgen de
j hi 1 ^Prehen, die zij wenschte. Toen
t baar hï _,wat sneller voort te bewegen
ftchtan was bijna bij de deur, toen
riep: 81118 zitten en met bange stem
aitlleen!, Blijf hier niet weggaan
n ,u dat ik zal zeggen?"
'tdd. i, ,de waarheid gesproken",
wj, ben» haar wil voortschrijd
vend, alsof zij de koningin was en hij een
schuldige onderdaan.
Zij wachtte nog een oogenblik en deed
toen, alsof zij naar buiten wilde gaan.
„Blijf ja 't is waar ik heb 't ge
daan om de liefde Gods, verraad me
niet!"
Hij schreeuwde haar bijna toe, half op
staande, met voorover gebogen bovenlijf,
en met een gezicht dat doodsbleek van
angst was. Langzaam kwam zij toen naar
hem toe, hem goed in het oog houdend als
een gevaarlijk wild dier, dat zij slechts
door haar blik in bedwang kon houden.
„Ja, maar dat is nog niet alles" zei ze.
„Dat was slechts voor mij er is echter
meer".
„Wat wenscht u nog meer van mij?"
vroeg Philips met schorre stem, terwijl hij
uitgeput in zijn stoel achterover leunde.
„De vrijheid en de veiligheid van mijn
vader", antwoordde Dolores. .Ik wensch
een bevel voor zijn onmiddellijke invrij
heidstelling. Hij kan nauwelijks zijn ge
vangenis hebben bereikt. Laat hem roepen
en hem hier onmiddellijk als vrij man
komen."
„Dat is onmogelijk", gaf Philips ten ant
woord. „Hij heeft tegenover het heele hof
de daad bekend zonder een verhoor kan
hij niet in vrijheid worden gesteld. U weet
niet wat u vraagt u vergeet u al te
zeer!"
Hij trachtte uit kracht der gewoonte zijn
waardigheid weer te herkrijgen en zijn
angst werd minder, maar Dolores was hem
te sterk.
„Ik vraag niets aan uwe majesteit; ik
schrijf sleohts mijn wü voor aan den
moordenaar van den man, dien ik lief had"
zei ze trotsch.
„Dat gaat de perken te buiten, meisje!"
riep de koning op schorren toon uit. U bent
niet wel bij het hoofd ik zal lakeien
roepen om u te brengen naar een kamer,
waar u geen kwaad kunt. En dan zullen
we zien wat u doet. U zult onmiddellijk
met uw onbeschaamdheid tegenover mij
eindigen".
Dolores bedacht dat hij waarschijnlijk
wel de macht zou hebben zijn bedreiging
uit te voeren. In een oogwenk begreep zij
het groote gevaar, waarin zij verkeerde,
want zij was de eenige getuige tegen hem,
en als hij haar uit den weg kon ruimen,
zou hij zonder eenig gevaar voor zich zelf
haar vader naar de rechtbank en het scha
vot kunnen laten brengen, wat hij zeker
zou doen. Anderzijds was 't haar zooeven
gelukt hem zoo'n angst aan te jagen, dat
hij zich overwonnen had verklaard. Zij
herinnerde zich hoe zijn angst steeds toe
nam, naarmate zij dichter bij de hoofd
deur der kamer kwam. Zijn eenige ge
dachte was haar te doen verdwijnen door
een geheime deur, waar zij niet openlijk
haar aanklacht kon uitschreeuwen.
Alvorens te antwoorden, ging zij weer
naar de hoofddeur.
„Roep wie u wilt", zei ze verachtelijk,
„verloren bent u toch, want aan de andere
zijde van deze deur zijn don Ruy Gomez,
kamerheeren en mannen van de lijfgarde.
Zij allen zullen nog voordat uw lakeien
mij hebben aangegrepen, de volle waar
heid vernomen hebben. Indien u het bevel
om mijn vader in vrijheid te doen stellen,
niet wilt schrijven, ga ik dadelijk heen.
Tien minuten later zal er een paleisrevo
lutie zijn uitgebroken, en morgen is heel
Spanje in opstand om uw broeder te wre
ken. Spanje Is Don Carlos nog niet ver
geten! Er zijn menschen die u aan konin
gin Isabella den dronk zagon reiken, die
haar doodde door uw hand. Bent u zoo
gek om te denken dat de spionnen, die u
uitzendt om anderen te besplonneeren, u
niet bespionneeren en dat u de eenige
mensch op aarde bent, die maar steeds
misdaden kunt begaan?"
„Pas op, meisje! Pas op!"
„Neem u in acht, Don Philips van Oos
tenrijk, koning van Spanje en van de
halve aarde, opdat niet de stem van een
meisje boven de uwe uit worde gehoord,
opdat niet de hand van datzelfde meisje de
fundamenten van uw troon zal doen
schudden en opdat niet heel Spanje mor
gen uw leven zal opelschen voor de vele
levens, die u hebt vernietigd! Buiten deze
deur zijn mannen, die reeds de waarheid
hebben geraden, die u haten als Satan en
die uw broeder lief hadden, evenals ieder
levend wezen, dat deed behalve u. Ik
geef u nog één oogenblik om te bevelen
dat mijn vader in vrijheid zal worden ge
steld of anders doe ik de deur open en
zal spreken. U wilt dus niet? Goed nu
is 't te laat; u bent verloren!"
Zij stak haar hand uit om de deur te
openen, maar Philips was al opgestaan en
liep snel naar de schrijftafel, greep Perez'
pen en begon met groote, hoekige hand
schrift vlug woorden op een stuk papier te
krabbelen, strooide uit een zilveren zand
koker zand op den nog natten inkt, las
hetgeen hij had geschreven over en bleld
zonder een woord te spreken het papier in
de richting van Dolores. Zijn andere hand
schoof langs de tafel naar een zilveren bel,
maar Dolores zag het en instincmatig ver
moedde zij verraad. Zij begreep dat het
doel was haar naar de schrijftafel te laten
komen, dan te bellen en haar vast te hou
den tot er hulp zou komen.
„Als u belt, doe ik de deur open" zei ze
dreigend. „Ik moet dat papier hier, waar ik
veilig ben, hebben en hier zal ik het lezen,
om te zien of ik met den inhoud genoegen
neem".
„U bent een verschrikkelijke vrouw", zei
de koning, maar zij wantrouwde zijn glim
lach, terwijl hij, het papier voor zich uit
houdend, naar haar toe kwam.
Zij nam het uit zijn hand. maar bleef
hem aanzien, want er was iets, dat haar
zei dat hij zou trachten, haar, terwijl zij
las, vast te grijpen en haar van de deur
weg te trekken. Een paar seconden bleven
zij elkaar aankijken en uit zijn houding
bleek haar dat zij gelijk had. Zij ver
baasde zich dat hij niet deed wat zij
vreesde, maar toen begreep zij dat hij
zag dat haar hand op den knop van de
deur rustte. Zij draaide dien langzaam om
en trok de deur een eindje open, en toen
merkte zij dat zijn gezicht betrok. Zij
verplaatste zich in dier voege, dat zij. In
dien hij geweld zou gebruiken, met één
sprong de deur uit zou zijn. Toen eerst las
zij het door hem geschreven bevel. Het
was ln orde en luidde, dat Don Diego de
Mendoza onverwijld en onvoorwaardelijk
in vrijheid zou worden gesteld.
(Wordt vervolgd), j
DB OOSTENRIJKSCHE BONDSKANSELIER D0LLFU8S -•
brengt bet weekend geregeld door op zijn landgoed. Dr. Dollfuss
met zijn kinderen.
DLIVELSMASKER LIT B.YLl tentoonge
steld op de tentoonstelling van volkskunst
uit alle deelen der wereld, ln den kunst
handel Aalderink te Amsterdam.
HARDDRAVERIJ EN OP DE KORTE BAAN TE PUR
MEREND. Miss Zelda Peter met Petition
NA HET ONGELUK TE PURMEREND waarbij zeven menschenlevens te betreuren vielen,
lieeft men op de plaats van het ongeluk waarschuwingsborden met reflectors op den walkant
geplaatst.
DE NEDERLANDSCHE ROEIERS die
de Hollandsche kleuren moeten verdedigen
bij de wedstrijden te Boedapest, bij hun
vertrek uit Utrecht.
REVANCHE-WEDSTRIJDEN VAN DE WERELDKAMPIOENSCHAPPEN TE PARIJS in het
Amsterdamsche stadion, v. Egmond, die ook ditmaal eerste werd, komt vergezeld van zijn verzorger,
Guus Schilling, het 3tadion binnen.
DE RIJKSDAGBRAND. Dr. Bünger
de president van het gerechtshof te Ber
lijn, dat het proces-v. d. Lubbe zal
behandelen.
