Bezoek Engelsch oorlogsschip - Caruso's weduwe ie Parijs getrouwd
In het Paleis van den Koning
74ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
Een liefdesgeschiedenis uit 't oude Madrid
door F. MARION CRAWFORD.
Naar het Engelsch door W. H. C. B.
29)
Philips liep peinzend en boos in zijn
werkkamer op en neer. Indien op dat
oogenbllk Iemand had aangeboden hem
van zijn broeder te verlossen, zou hij da
delijk met een ruime belooning voor den
moordenaar hebben klaargestaan Maar
sinds lang koesterde de koning het plan
om Don Jan te laten trouwen met koningin
Maria van Schotland wiens huwelijk
met Bothwell gemakkelijk ontbonden zou
kunnen worden teneinde aan zijn aan
matigende eerzucht te voldoen, en tevens
zijn nieuwe koninkrijk een machtigen
bondgenoot tegen Elisabeth van Engeland
te maken. Het was om deze reden dat hij
reeds lang tot het besluit was gekomen het
huwelijk van zijn broeder met Maria Do
lores de Mendoza te beletten. Perez en
Dona Ana. de la Cerda daarentegen, vrees
den, dat Indien Don Jan zou worden toe
gestaan het meisje, dat hij met heel zijn
hart lief had, te trouwen, hij alles, dus ook
het te velde gaan, zou opgeven en slechts
de onbeduidende positie van een door en
door gelukkig getrouwd man zou innemen
Zij kenden, van hun standpunt gezien, de
wereld goed: geluk verlamt dikwijls
iemands energie, maar lijden en gevaar
doen zoowel zijn geest- als lichaamskracht
ontwaken.
Al hadden de koning en zijn verrader
lijke gunsteling diametraal tegenover
elkaar staande bedoelingen, eenzelfde
soort gedachte was door hun brein ge
gaan, zelfs voordat Don Jan zijn kamp
buiten de stadswallen had verlaten om
naar de poort van het paleis te rijden. Bei
den kwamen tot de slotsom dat degene,
die zoo'n recht door zee gaand man, die
bovendien geen gevaar kende, zou moeten
beïnvloeden, vóór alles de persoon geheel
in zijn macht moest hebben, voor wie Don
Jan zelfs zijn leven zou willen opofferen
en die persoon was, zooals belden wis
ten, Dolores zelf.
En toch, toen Anthonio Perez Philips'
studeer kamer binnentrad, hadden geen
van beiden eikaars gedachte geraden.
HOOFDSTUK VIII.
De leden der hofhouding waren nog
aan het soupeeren, toen Don Antonio
Perez door Adonis bij den koning werd
ontboden, zoodat de secretaris,, zooals hij
in den regel werd genoemd, genoodzaakt
was zich te excuseeren, omdat de koning
hem onverwacht had laten roepen. Hij
had zelfs geen tijd een woord met Dona
Ana te wisselen, die op eenigen afstand
van hem aan een der tafels zat. Zij be
greep echter wat er gaande was en keek
ongerust naar hem. Hoewel zijn heengaan
voor de overigen geen teeken was, bracht
het toch eenige opschudding teweeg.
De ambassadeur van het Heilige Ro-
meinsche rijk excuseerde zich wegens een
ondraaglijke hoofdpijn en de prinses van
Eboli, die naast hem zat, raadde hem
daarom dadelijk een rijtuig te laten ko
men; rij vond het warm, zei ze, en wilde
ook graag weg. Beiden stonden op en
anderen volgden hun voorbeeld, totdat ook
de weinigen, die liever nog wat waren
blijven zitten, wel gedwongen waren het
voorbeeld der overigen te volgen.
Toen Mendoza, wiens dienst eindelijk
was afgeloopen, zich naar de souperzaal
begaf, ontmoette hij in den corridor Dona
Ana. Hij bleef verbaasd stilstaan, toen hij
haar daar zag.
„Het souper is geëindigd," zei ze, even
eens stilstaande en trachtte het harde,
oude gezicht in het halfduister der lam
pen te doorgronden. „Zou ik u even mogen
spreken, generaal? Laten we samen naar
uw vertrekken gaan."
„Die liggen ver weg, mevrouw," merkte
Mendoza op, die haar dadelijk er van
verdacht Dolores te willen bezoeken.
„O, ik vind het prettig een eindje te loo-
pen en wat frissche lucht in te ademen.
Ik herinner me dat de buitenlucht toe
gang heeft tot uw corridor," antwoordde
zij, doorloopend, zoodat hij wel gedwongen
was mee te gaan. Wat een veranderlijk
weer is het vandaag toch geweest! Van
morgen sneeuwde het bijna, toen begon
het te regenen, daarna te vriezen, en nu
lijkt het wel zomer! Dolores is toch niet
ziek? Ik heb haar vanavond niet gezien."
„Ja, het weer veranderde elk oogenblik,"
antwoordde de generaal, die niet goed wist
wat te zeggen en het beneden zijn waar
digheid vond te jokken, behalve op last
van den koning.
„Ja, zooals ik zooeven al zei. Maar zeg
me toch, is Dolores ziek?" vroeg zij bijna
bezorgd.
„Neen, mevrouw, zoover ik weet zijn
mijn beide dochters gezond."
„Maar mijn waarde generaal, dan is het
toch vreemd, dat u geen verontschuldi
ging zond voor Dolores' afwezigheid. U
weet, dat dat moet. Mag ik daarom vra
gen waarom u u niet aan dien regel hebt
gehouden?" Haar toon werd steeds bitser.
„Het kwam heel plotseling," antwoord
de Mendoza, trachtende van haar af te
Romen. „Ik hoop dat u mijn dochter wel
zult willen verontschuldigen."
„Wat kwam plotseling?" informeerde
Dona Ana koel. „U zei toch dat ze niet
ziek is."
„Haar haar niet op het feest kunnen
komen." Mendoea weifelde. „Zij dacht niet
anders dan daar te zullen verschijnen,"
voegde hij er geheel naar waarheid
aan toe.
Dona Ana begon langzamer te loopen en
trachtte telkens als zij een lamp passeer
den, naar Mendoza's gezicht te kijken.
„Ik begrijp u niet," zei ze. „Ik heb recht
op een nadere verklaring, want het gaat
niet aan de dames die in het paleis wo
nen, volkomen vrij te laten om naar eigen
goedvinden zich al of niet aan te sluiten
bij het gevolg der koningin. U zult van
geluk mogen spreken als Don Antonio
Perez dit den koning niet rapporteert."
Mendoza zweeg, want haar woorden had
den hem getroffen, en heel onaangenaam
ook, want zij behelsden een dreigement.
„U begrijpt," vervolgde zij, even stil
staande toen zij bij eenige treden, die zij
op moesten, waren gekomen, „iedereen
erkent de belangrijkheid van uwe diensten
en dat u daarvoor altijd slecht werd be
loond. Maar ln zekeren zin is dat uw eigen
schuld, want u weigerde vrienden te ma
ken, toen u daarvoor de gelegenheid had.
en de koning trekt zich weinig van u aan."
„Dat weet ik," zei de oude soldaat op
nog al bitteren toon. „Prinses, het gaat
hier om een zuiver particuliere quaestle,
die uitsluitend mij en mijn dochter be
treft. Ik smeek u dus om over mijn ver
zuim heen te stappen en mij daarover niet
langer te ondervragen. Overigens zal ik u,
voor zoover mij slechts mogelijk is, in
alles van dienst zijn
„U kunt mij ln geen enkel opzicht van
dienst zijn," antwoordde Dona Ana ruw.
„Ik probeer u te helpen," vervolgde zij op
heel anderen toon. „Kijk eens, mijn
waarde generaal, u bent niet jong meer.
Op uw leeftijd, met uw naam en gelet op
de door u gepresteerde diensten, had u nu
grande en een rijk man moeten zijn. U
hebt de verschillende gelegenheden, die u
had, om bevordering te maken, niet aan
gegrepen en u tevreden gesteld met een
functie, die, hoe eervol ook, armzalig
wordt betaald, nietwaar? En er zijn jon
gere mannen, die er naar dingen, alleen
voor de eer, en die niets liever willen dan
door hun vrienden voortgeholpen te
worden."
(Wordt vervolgd).,
DE WEDUWE VAN CARU80 is in Parijs getrouwd met den Amerikaan, IN AR1ÏS. Inspectie der dieren door den heer Portielje. De TE MANOIR D'ANJOU vond de doopplechtigheid plaats van
mr. C. A. Holder. Rechts miss Gloria Caruso de dochter van den prins Henry de France, den jongsten zoon van den graaf en do
beroemden tenor. nijlpaard wordt aan den tand gevoeld. gravin van Parijs.
MET NEUSLENGTE VERSCHIL. Een zeer spannende race werd gehouden in Aqueduct
(Long Island). Drie paarden kwamen met slechts zeer gering verschil aan do finish.
OP SCHIPHOL arriveerden op hun doorreis van Malmö DRAVERIJEN TE APPINUEDAM georganiseerd
naar Londen, prinses Ingrid en prins Carl Johan door het gemeentebestuur. De beschikbare geldprijzen
yan 250, f 126, f 75 en 25 worden vooraf in netjes
yan Zweden. voor het stadhuis opgehangen.
HET ENGELSCHE OORLOGSSCHIP „YORKT arriveerde te
IJmuiden voor een bezoek aan ons land.
