Tewaterlating grootste zeesleepboot ter wereld - Turners de fileeren In het Paleis van den Koning FEUILLETON. 74ste Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad PRINSES ALEXANDRA VON SCHLESW1G-MOLSXEIN schildert te Berlijn het portret van de echtgenoote van den Zweedschen opera-zanger Ivar Andresen. DE DADER van den aan slag op den Egyptischen minis ter-president wordt voor den rechter gebracht. WIERINGEN dat thans uit zijn isolement verlost is, heeft aan de Amstelraeerzijde een strand, waar men zich aan de kanosport kan wijden. liefdesgeschiedenis uit t oude Madrid door F. MARION CRAWFORD. Naar het Engelsch door W. H. C. B. EERSTE DEEL. HOOFDSTUK I. I hrlï'f i°hge meisjes zaten in een hooge, I smalle kamer van het oude Moor- I Paldis, waarheen Koning Philips II I tf K d overgebracht, toen hij Madrid I w»! ad had gemaakt. I Erf,?Iwas ld de maand November op een I dat h en namiddag. Koud scheen het licht, I ven-u r ?e °P het Noorden gelegen groote I binnendrongden ganschen mor- I dén ru et gemotregend. Thans droog- - stcenen van het plein hier en daar maar de hemel leek nog steeds een I in nL gewelf boven de stad, die I nat bdrdelijke richting lag, donker, I tronn ,st1' alsof het leven onder den I aan ,1 ^r°pen was om te ontkomen 1 Eendpn ^oude lucht en den doordrin- I Sis mp„i,nfvel Er Stonden slechts wei- I ftman p in de kamer, maar de voor- I Weldh„', er zich bevonden, ae door versierde tafel, de stoelen I 'ssrde 'hC rugleuningen en het gecise- C-^intv.1 ,onzcn vuurbekken droegen den I van den tijd, toen de kunst eerst kort geleden herborgen was. De wanden waren bekleed met geweven behangsels, groene bosschen voorstellende, bevolkt door allerlei dieren, die elkaar, In stijve houdln- een in voortdurende verbazing aanstaar den. Aan de onderzijde van dit behangsel lieD een gesneden notenhouten lambnzee- rin0, terwijl de paneelen en gecanneleerde zijstukken van de deur uit hetzelfde don kere hout bestonden. Hier waren korbee- len aangebracht in den vorm van gekron kelde acanthus-bladeren om een plank te steunen die als een kroonlijst eemgszins deur uitstak. Drie geschilderde Italiaansche vazen, gevuld met bloem- hlaadies dier laatste zomersche rozen en zorgviüdig afgesloten, opdat de zwakke geur niet verloren zou gaan, stonden op onderling gelijke afstanden op die plank, terwijl haar inhoud rijpte voor toekomstig gebruik. Het vuur, dat nog onder de hoop witte asch. In het groote vuurbekken smeulde, verspreidde een beetje warmte in de kille kamer. De belde meisjes zaten tegenover elkaar aan dV tafel. Eén hield een lange veeren pen in haar rechterhand en vóór haar lagen verscheidene vellen papier, bedekt met een fijn handschrift. Haar oogen volgden langzaam de lijnen, waarin zij van tijd tot tijd -een verb aSb~ bracht. Terwijl zij las. bew<^!:? oen zich om onhoorbare woorden te vor men. Nu en dan verleende een nauwelijks merkbare glimlach een bijzondere «hoon- heid aan haar gelaat dan kwam er ook meer glans in haar oogen. Geleidelijk verdween die glimlach en zij las verder, aandachtig en ingespannen, alsof haar gansche ziel bij haar werk was. Zij was heel blond, zooals dit in Spanje van die dagen meer voorkwam, en thans nog wel voorkomt, en had diepliggende grijze oogen. Haar gedistingeerde gelaats trekken, haar blanke hals en mooi ge vormde ooren waren de uiterlijke kentee- kenen van het voorname Gothlsche ras. Als zij- niet glimlachte, was haar gezicht droevig en soms verliet de teere kleur, die haar eigen was, haar wangen, waardoor zij eenigszins bleek werd en men zou dan denken, dat zij zwak was. Dan trilden de beweeglijke neusvleugels bijna onzicht baar en de mooi gebogen lippen sloten zich als om een geheim te bewaren. Maar dat gebeurde slechts zelden, want meestal was haar blik rustig en stond haar mond vriendelijk. Het was een gezicht dat toe wijding, vrouwelijke moed en meer gevoe ligheid dan overheerschende energie uit drukte. Het meisje was een volwassen vrouw, meer dan twintig jaar oud, maar de uitdrukking van haar gelaat was nog die van het heel jonge meisje, en al lag er soms wat droefheid in haar blik, een man zou gemakkelijk genoeg hebben geraden dat die voortkwam uit haar hart en slechts één oorzaak had, die noch bestond uit een plotseling verdriet, noch uit een lang verholen smart, maar die ontsproot uit liefde. De man, aan wien Maria Dolo res de Mendoza haar hart en haar ziel en haar hoop had geschonken, maar voor wiens leven zij steeds in angst verkeerde, en die haar wederkeerig gansch zijn liefde had gegeven, was een man uit duizenden, braaf en oprecht, maar hij was krijgsman, een aanvoerder, die steeds zijn leven in het krijgsgewoel stortte. De man, dien zij Hef had, was Don Jan van Oostenrijk, de zoon van wijlen den grooten Keizer Karei de Vijfde, de oom van den overleden Don Carlos en een halfbroeder van Koning Philips n van Spanje de man, die lau weren oogstte te land en ter zee, die Gra nada voor de tweede maal den Mooren ontnam even dapper als zijn overgroot vader dit had gedaan, maar op minder wreede wijze de man. die bij Lepanto overwon die zich de haat van zijn stief broeder op den hals haalde en die tot on- ultwischbare schande voor Spanje's ge schiedenis, door vergif om het leven zou komen. In de maand Juni van het vorige jaar was hij uit Madrid vertrokken om de Moo ren ten onder te brengen, die in hevigen opstand waren gekomen tegen het hard vochtige Spaansche bewind. Hij had van Dolores de Mendoza een uur voordat hij te paard steeg, op een frisschen zomer ochtend in de vroegte afscheid genomen op een eenzaam terras, waar zij dikwijls waren samengekomen, boven 'sKonings vertrekken. Daar groeiden rozen bijna in het wild in groote aarden potten, waar de een of andere Moorsche vrouw ze heel lang geleden had geplant. Dolores kon er ongezien met haar blinde zuster heen gaan, die haar altijd trouw hielp, onder voorwendsel, dat zij daar het arme meisje kon laten genieten van de frissche lucht. Want Inez, haar zuster, leed niet alleen door haar blindheid, maar ook door alles wat een overgevoelig schepseltje met zeer veel verbeeldingskracht kon gevóelen. Zij was volslagen blind, en hoewel zij, evenals andere kinderen ziende was ge boren, had zij geen herinnering meer aan wat licht, eigenlijk was. Door roodvonk was haar gezichtsvermogen vernietigd. Moederloos vanaf haar geboorte, en haar vader dikwijls afwezig door langdurige veldtochten, was zij overgeleverd geweest aan de genade van een hartelooze verzorg ster, die veel hield van de blonde, kleine Dolores, maar die de jongere zuster, zoo- dra zij den leeftijd van begrijpen had be reikt, heimelijk kwelde, door haar steeds te doen gelooven dat zij terugstootend leelijk, ja, bijna een monster was. Later, toen de verzorgster was heengegaan, en Dolores iets ouder was, had deze alles, wat maar mogelijk was, in het werk gesteld om de gruwzame wond In Inez' ziel te doen genezen en haar aan het verstand te brengen, dat zij zacht, donker haar had, een droevig en vriendelijk gezichtje, met geheel gesloten oogen en een mooi mondje, dat zij zoo gevoelvol en aandoenlijk kon vertrekken, als iets haar kwetste want zij voelde zich spoedig gekwetst. Zij was altijd erg bleek en droeg haar gelaat meer opwaarts gericht dan menschen, die kun nen zien. dit doen en daar zij de normale lengte van een vrouw had en zeer tenger en fijn gebouwd was, gaf haar dat een air van waardigheid, die bijna op trots geleek, wanneer zij beleedigd of gekwetst was. Maar de wond, die de verzorgster haar zieltje had toegebracht, was zoo diep en blijvend geweest, dat zij nooit volkomen kon gelooven, dat zij niet iets terugstoo- tends had voor hen, die haar zagen; x t geloofde zij dat zij soms ln zekeren zin bijna mooi was. (Wordt vervols"' De race voor groote jachten bij Cowes. Tijdens een proeftocht. Het nieuwe zeiljacht „Velsheda", dat geheel van staal is, gezien van de Shamrock V" af. 0. BIJEN-INVASIE TE DEN' U0SC1I. Een zwerm bijen streek neer op het zonnescherm van een banketbakkers-winkel in den Bosch. De imker slaagde erin do bijen weer in den korf te krijgen. TER GELEGENHEID VAN HET 25STE BONDSFEEST van het Koninklijk Ned. Gymnastiekverbond had te Rotterdam een officieele ontvangst ten stadhuize plaats. De turners defileerden voor den burgemeester. TEWATERLATING van de Zwarte Zee" te Kinderdijk. De y,Zwarte Zee"' is de groot ste en snelste zeesleepboot ter wereld.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1933 | | pagina 5