|74ste Jaar^an*
DINSDAG 30 MEI 1933
No. 22452
STADSNIEUWS.
Het voornaamste Nieuws
van heden.
LEIDSCH
DAGBLAD
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
PRIJS DER AD VER TENTIEN-
I CM- oer 'eSel voor advertentlën uit Lelden en plaatsen
Kaar agentschappen van ons Blad gevestigd zijn Voor alle
- andere advertentlën 35 Cts per regel Kleine Advertentlën
■uitsluitend bij vooruitbetaling Woensdags en Zaterdags 50 Cts
II een maximum aantal woorden van 30.
ncasso volgens postrecht Voor eventueele opzending van
xi-ieven 10 Cts porto te betalen Bewijsnummer 5 Cts
Bureau Noordeindsplein Telefoonnummer* voor
Directie en Administratie 2500 Redactie 1507.
Postcheque- en Girodienst No. 57055 Postbus No. 54.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Lelden per 3 maanden f.2.35; per week I 0.18
Bulten Lelden, waar agenten gevestigd zijn, per week „0.18
Franco per post f. 2.35 portokosten.
I nummer bestaat uit DRIE Blade*
EERSTE BLAD.
ET AFSCHEIDSCOLLEGE VAN
PROF. DR. L. KNAPPERT.
i blijft als archivaris van den
[senaat en hopelijk ook als
privaatdocent voor de
universiteit behouden.
Een hooggestemde en hartelijke
plechtigheid.
„joals reeds gisteren gemeld, heeft prof.
L. Knappert, hoogleeraar aangesteld
Lflege de Ned. Herv- Kerk, die wegens
|t bereiken van den 70-jangen leeftijd
I ambt heeft neergelegd, gistermiddag
I afscheidscollege gegeven.
.ader de talrijke aanwezigen waren:
I p E. Briët, curator en mr. F. J. Iden-
Va. secretaris van curatoren der Leid-
A? Universiteit, prof. dr. J. Huizinga,
|ttor-magnificus, prof. dr. N J. Kropi,
k-secretaris en prof. mr. D. van Blom,
iretaris van den academischen senaat,
[heer D. den Breems, secretans van de
jemeene Synode van de Ned. Herv. Kerk,
1 collegium van het L. S. O., het be
lli van de theologische faculteit van
(dsche Studenten, vertegenwoordigers
j andere studentenverenigingen, ver-
Blende hoogleeraren, lectoren, privaat-
Enten, studenten, oud-studenten en
k andere belangstellenden-
bmiddellijk nadat prof. Knappeit het
teidscollege beëindigd had, nam de
f D. den Breems het woord.
heer den Breems zeide zeker te we-
I in den geest van prof. Knappert te
fcdelen, wanneer hij niet te veel over
e persoon en den arbeid van den
lans scheidenden hoogleeraar zou uit-
lien. Wat gij op wetenschappelijk ge-
led gedaan hebt, aldus spr.. zal onge
peld door meer bevoegden dan ik uit-
hsezet worden. Spr. heeft er echter be
liefte aan om prof. Knappert namens de
Tnode dank te betuigen voor de nauw-
vetheid en de trouw, waarmede hij zijn
Bk heeft vervuld. Uwe leerlingen, die het
knecht hebben gehad uwe colleges te
[ogen volgen zijn vol bewondering voor
nauwgezetheid en den schoonen vorm,
fearmede en waarin gij uwe lessen hebt
ffieven Ook de algemeene Synode heeft
f vruchten van uw werk mogen plukken,
lor u was het dikwijls een opoffering,
[dus vervolgde spr., om gedurende uwe
kcantie eenige weken op te offeren ten
pde prae-adviezen in de vergadering van
I Synode te kunnen uitbrengen en voor
p was het een voorrecht uwe adviezen
1 mogen ontvangen, ook al weiden deze
|ift te allen tijde gevolgd Gij echter
pelde steeds als uw overtuiging mede,
P iedereen frank en vrij voor zijn mec-
pg mag uitkomen en dat men slechts
pantwoording aan God schuldig is Mede
lank zij uw optimistischen kijk op de
[enschen, is het behaaglijk geweest om
iet u te verkeeren; wij zullen u steeds
P aangename herinnering bewaren.
[Gij zijt echter te ver weg van „rust,
Pest" dan dat gij thans geheel werkeloos
P't blijven. Spr hoopte ten slotte, dat
pk en wetenschap nog menige vrucht
®n de hand van prol Knappert zal kun-
tfn plukken Evenals de dag het schoonst
Pals de avond komt als de gouden stralen
per de wereld vallen, evenzoo hoopt spr.
■t het prof. Knappert gegeven zal zijn
li? vele jaren te kunnen genieten van
?t licht dat God ten tijde van den avond
1 doen schijnen.
Prol dr B. D Eerdmans sprak hierna
Bmens de faculteit der godgeleerdheid
Oor zoover hare leden niet door den Staat
•Ju benoemd. Namens de faculteit zeide
j>r het te betreuren, dat de tijd zoo snel
Sfgaan dat prol Knappert wegens het
pk'. 31 van den door de Wet gestelden
«'tijd afscheid als hoogleeraar moet
F~en Spr. wees op de aangename ver-
®n!' die er tusschen prof Knappert
hoogleeraar aangesteld vanwege de
v Herv. Kerk en de door den Staat
k'taan*6 koosleeraren te allen tijde heeft
vf?r- r'eP m de herinnering terug hoe de
houding met deze hoogleeraren was
B desbetreffende wijziging in de
lfP.'?er Onderwijswet Zoo is de hoog-
b, -km van 'hans ontlast van de ver-
'hg om in de kerken te Leiden pre-
iok 1 te vervullen terwijl spr zich
i nog herinnerde dal bij de optochten
b,e„ Leeraren, de kerkelijke hoogleer-
tjf. verzamelden in het zweetkamer-
r,. acn daar aan den staart van den
v. „.i„den aansluiten Sedert de wets-
widpriSI dnder Kuyper is ook daarin ver-
liikf h8 g,ebracht. Er is voor de kerke-
tancphl?,?. raren een andere toestand
til alt. hf<en: z'i hebben ln den senaat en
h ;erpnH„ lnkomsten zitting met een ad-
onsbehr\L Hoe volledig gij thans tot
'ff dar in aldus spr.. bewijst ook het
rumens 'J; archivarls van den Senaat zijt,
1: uit,.-; rf"l„„a'c „ar de theologische
aan en h™.0 srir' ziin heste wenscben
'?e vei-h),, j? da' de aangename onder-
'ard zal blijve^ 00 'n de bekomst be-
Als decaan van de vereenigde faculteit
van rechtsgeleerdheid, letteren en wijsbe
geerte sprak vervolgens prof. dr. S. van
Ronkel, die prof Knappert te groote be
scheidenheid verweet inzake wat deze in
zijn afscheidscollege heeft meegedeeld
over hetgeen hij voor de Indologen heeft
gedaan.
Toen bij de wetswijziging van 1907, een
nieuw examenvak voor de aanstaande
ambtenaren bij het Blnnenlandsch Be
stuur in Ned.-Indië werd vereischt heeft
prof. Knappert zich geheel vrijwillig met
het geven van het betreffende onderwijs
belast. Hiervoor verdient prof. Knappert
groote erkentelijkheid. En hoe heeft zich
van die taak gekweten? Als spr. prof.
Knappert met één woord zou willen
schetsen, dan zou hij dit willen doen door
gebruik te maken van het woord: liefde,
de liefde, waarmede hij altijd alles heeft
gedaan Het is spr. daarom een genoegen
te kunnen meedeelen. dat er op voorstel
van de faculteit een verzoek tot den mi
nister is gericht om het mogelijk te maken,
dat prof. Knappert ook na zijn heengaan
als hoogleeraar de colleges aan de Indo-
logen zal kunnen blijven geven en dat
prof- Knappert zich bereid heeft ver
klaard hieraan gevolg te willen geven.
Spr. hoopte ten slotte, dat het prof.
Knappert gegeven zal worden nog vele
jaren met liefde zijn vak te kunnen be
oefenen, dat hem lief is ten bate en eere
van de Leidsche wetenschap.
Prof. dr. H .M. van Nes herinnerde ver
volgens aan het feit, dat prof. Knappert
en spr. tot voor een jaar collega's zijn
geweest: toen is spr. emeritus geworden;
thans zijn ze weer collega's geworden, al
dus spr., nu ook gij emeritus wordt. Gij
zijt in uw afscheidscollege teruggegaan
tot 1902, aldus vervolgde spr., maar ik
zou nog verder willen gaan. Prof. Van
Nes herinnerde vervolgens aan het feit,
dat vijftig jaren geleden Knappert en spr.
te Amsterdam colleges bij denzelfden
hoogleeraar hebben gevolgd. Spr. bracht
vervolgens dank voor de aangename
samenwerking, die gedurende al die jaren
heeft bestaan: we hebben het altijd goed
met elkaar kunnen vinden, aldus spr.
Spr. weet nu wat het emeritus-zijn be-
teekent, maar hij weet ook, dat het heel
gemakkelijk is den vrijgekomen tijd te
benutten. Spr. hoopte ten slotte, dat het
otium cum dignitate voor prof. Knappert
zal worden een otium cum negotio.
De volgende spreker, prof. dr. F. W. A.
Iiorff, zeide slechts gedurende een jaar
het voorrecht gehad te hebben om met
prof. Knappert te hebben mogen samen
werken. Ondanks verschillende opvattin
gen huldigend, heeft spr. toch in dat jaar
op de meest aangename wijze met hem
mogen samenwerken. Spr. hoopte, dat de
banden van vriendschap ook na dit af
treden, niet verbroken zullen worden.
Namens de studenten sprak vervolgens
de heer M. A. Beek. praeses van de theo
logische faculteit.
Wij hebben het u, vooral in de laatste
periode, aldus spr., niet gemakkelijk ge
maakt. Onze belangstelling ging den
laatsten tijd meer uit naar de systematiek
en minder naar de door u zoo geliefde
historische studie. Toch hebt u ons in
menig opzicht bepaald: u gaf ons rich
ting door te wijzen op het belang van de
geschiedenis van de kerk: ook ondergin
gen wij uw invloed betreffende vormen
en manieren en ook hebben wij den ernst
begrepen van uw uitspraak: .Ik zal niet
moede worden het u te zeggen, en gij
zult niet moede worden het anders te
doen, als wat ik zeg." Gij zijt ons een
waardevolle leidsman geweest en namens
de studenten bracht spr. prof. Knappert
hiervoor dank. Uw belangstelling voor ons
ging zeer ver: waren er moeilijkheden,
zoowel van materieelen. als van geeste
lijken aard dan vonden wij in uw gast
vrije woning steeds een aandachtig ge
hoor; steeds stond u met raad. maar ook
met daad klaar Spr bood namens leer
lingen en oud-leerlingen den scheidenden
hoogleeraar vervolgens eenige boekwerken
aan. Dit geschenk aldus spr.. dient het
algemeen belang; gij zult deze boek°n
lezen en de kennis daarvan zal de weten
schap ten goede komen Bij bet geschenk
was gevoegd een album met de namen der
180 deelnemers aan het geschenk.
Prof dr J Huizinga rector-magnificus
der Universiteit, begon zijn toespraak met
er op te wijzen, dat hij deze bijeenkomst
ook zou kunnen sluiten op dezelfde wijze,
waarop hij dit telkens weer opnieuw moet
doen met: en hiermede verklaar ik deze
plechtigheid voor geëindigd 1 Nu wu spr
dit niet op deze wijze doen. maar èn als
rector-magnificus èn als vriend eenige
woorden spreken. Als latere onderzoekers
een onderzoek zouden willen gaan Instel
len naar hetgeen prof Knappert vooi de
Leidsche Universiteit heeft beteekend.
dan zouden zij uit de olficieele bescheiden
wellicht ten onrechte den indruk krijgen,
dat prof Knappert gedurende zijn 31-iarig
hoogleeraarsschap slechts aan den bui
tenkant (tegen prof. Knappert durft spr.
niet het woord peripherie te gebruiken)
van de Universiteit heeft geleefd; doch
deze indruk uit de officieele stukken zou
ten eenenmale inluist, zijn Dp plaats die
gij nier hebt ingenomen is juist een bij
uitstek centrale geweest Niet in de eerste
plaats, door de vele colleges, die prof.
Knappert in de 31 jaar van zijn profes
soraat heeft gegeven of door de vele stu
denten, die hij onderwijs heeft verstrekt,
maar door zijn persoon. Natuurlijk, aldus
spr., hebben wij eerbied voor uw veelzij
dige bekwaamheid en groote kennis, maar
meer toch nog door uw hart. U bent
Iemand, die men bijzonder graag mag;
het was steeds een vreugde u, waar dan
ook, te begroeten en waar gij binnen-
kwaamt, was het alsof een zonnestraal
doorbrak; uw stem heeft 'n verwarmende
klank en van u gaat een weldadige in
vloed uit Hierbij is misschien ook nog
Iets anders ln het spel, namelijk dat bij u
aanwezig is een bij uitstek nationale ge
zindheid in de beste beteekenis van het
woord; de beste trekken van den Neder
lander zijn bij u in de hoogste mate be
lichaamd.
Wij nemen dan ook geen afscheid van
u; wanneer de minister aan het door ons
gedaan verzoek voldoet, zult gij als privaat
docent aan onze universiteit verbonden
blijven. Bovendien hebben we de wet en
alle reglementen nagegaan, maar er is
gelukkig niets te vinden wat zou verbie
den, dat een afgetreden hoogleeraar ar
chivaris van den senaat kan zijn.
Spreker besloot; Wij hopen nog lange
jaren samen met u te gaan: Knappert we
kunnen u nog niet missen.
Hierna sprak prof. Knappert woorden
van dank voor de tot hem gerichte woor
den en voor de goede wenschen. die zijn
geuit. Spr. aanvaardt ze omdat hij weet,
dat ze uit de beste bedoelingen zijn voort
gekomen Spr. is ook dankbaar voor het
feit, dat hij in de omgeving van de univer
siteit kan blijven. Spr. riep tenslotte aller
vriendschap voor hem en de zijnen ook
voor de toekomst in, een vriendschap, al
dus spr., die wij niet kunnen missen
Hierna begaven de meeste aanwezigen
zich naar huize Bruyns, waar een druk
bezochte receptie gehouden werd.
districts leerlingen-commissie
in de typografie.
De uitreiking der diploma's.
In een der zalen van „De Harmonie" is
gisteravond een door tal van ouders en
leermeesters bijgewoonde bijeenkomst ge
houden van de Districts-Leerlingen-Com-
missie voor de Typografie voor Leiden en
Omstreken, waarin de in de verschillende
branches behaalde diploma's werden uit
gereikt Bij monde van den heer S. G. van
Looy werden allen hartelijk welkom ge-
heeten, waarna spr wees op de beteekenis
voor leerlingen en vak van een instelling
als de Commissie Helaas moest ook dit
jaar weer enkelen leerlingen het diploma
onthouden worden; een tekort van ijver
en toewijding van hun zijde is de oorzaak
hiervan. Spr. hoopte dat een en ander
voor de afgewezenen een goede les moge
zijn en dat zij het volgende jaar het di
ploma zullen behalen. Den geslaagden
hield spr. vervolgens voor thans niet te
meenen alles bereikt te hebben, wat be
reikt kan worden; doch door ernstige
oefening en intensieven arbeid zich verder
te bekwamen in het vak. Aan de geslaagde
leerlingen reikte de heer A. L. Koenen ver
volgens de behaalde diplomas uit. Als
handzetter slaagden: P. W. van Deventer,
L F. Everaardt, J. van Harskamp, W.
Houwaart, G. Peeneman. A. Regeer, J. L.
Veen en J. N. Verwey: als courantzetters:
J. Fallaux en J. Verwer, en als drukkers:
T. Spyker en P J. Verplancke. Drie hand-
zetters waarvan een voor de tweede maal,
twee courantzetters en twee drukkers
moesten worden afgewezen.
Als ouder van een der geslaagden prees
de heer Verwer de instelling in haar ge
heel en het werken der leermeesters; de
heeren Wittenaar en Valkenburg spraken
namens hun organisaties de geslaagden
toe. terwijl de heer Segaar den wensch
uitte, dat de tusschenruimte tusschen
examen en uitreiking der diploma's
eenigermate bekort zou worden De heer
D. J. Looman sprak tenslotte als lid van
de examencommissie. De heer S. G. van
Looy bracht vervolgens dank aan den heer
A. L Koenen voor de ontvangst der exa
mencommissies en leerlingen en wekte de
geslaagden op de leerlingen der lagere
klassen er op te wijzen, dat alleen door
voortdurende en nauwkeurige studie het
diploma met goede cijfers behaald kan
worden
Rest ons te vermelden, dat de op voor
dracht van de Vereeniging tot Bevordering
van de Vakopleiding in het typograllsch
bedrijf door den Minister van Onderwijs
benoemde examencommissie? bestonden
uit de heeren: A L Koenen (voorzitter),
C Haasbeek D J Looman en A. G. de
Mooy voor de hand- en courantzetters en
de heeren: S G van Looy (voorzitter), J.
C Pillekers P M M Pont en A. L. Koenen
voor de drukkers. Als algemeen secretaris
trad op de heer A W van Steenbergen,
terwijl de controleur der Centrale Leer
lingen-Commissie. de heer R J Kok, bij
het schriftelijk en theoretisch examen
aanwezig was.
ACADEMISCHE EXAMENS
Geslaagd voor het doctoraal examen
"geleerdheid de heeren E. Hambur-
iDmdrechfi en L M van der Schans
iRiiswijki en voor het doctoraal examen
geneeskunde de heer J. J. Schreuder
(Leiden).
3 OCTOBER-VEREENIGING.
DE MEI-VERGADERING.
De historie van Leiden in het teeken der
Oranje-herdenking,
Bovengenoemde vereeniging heeft gis
teravond in de bovenzaal van café-restau
rant „In den Vergulden Turk" haar Mei-
vergadering gehouden, waarin het bestuur,
der gewoonte getrouw, mededeeling heeft
gedaan van de feestplannen voor den
komenden herdenkingsdag van Leiden's
ontzet.
De voorzitter, de heer W. van der Laan,
opende de bijeenkomst met een koit
welkomstwoord, in het bijzonder tot mr. dr.
W. J. Verburgt. die het een en ander zal
vertellen over het plan voor den middag-
optocht.
De secretaris, de heer N G Spaargaren
Jr., las de notulen der vorige ledenver
gadering, welke onveranderd werden goed
gekeurd.
Tot leden van de kascommlssie 1933
werden benoemd de heeren H J. P Wasse
naar. G. van Deene en lr. F C. Rauwen-
hoff.
De voorzitter leidde vervolgens de
feestviering 1933 in Het programma wordt
als steeds Ingezet met reveille, koraal-
muziek en uitdeeling van haring en witte
brood en besloten met een cabaret-vcor-
stelling en vuurwerk op het Schuttersveld.
De heer Parmentier vroeg in de morgen
uren kinderspelen te organiseeren
De voorzitter zegde overweging toe.
Voor den middaeoptocht is de keuze van
het bestuur gevallen op een onderwerp,
dat reeds twee jaar geleden door den heer
Verburgt naar voren is gebracht, de histo
rie van Leiden, thans in verband rot de
herdenking van Prins Willem's vierhon
derdsten geboortedag
De heer Verburgt heeft zijn oorspron
kelijk plan gewijzigd in den geest als met
betrekking tot dit laatste noodig en wen-
schelijk was.
De heer Verburgt gaf daarna een histo
rische toelichting op den optocht, welke
zal bestaan uit twaalf groepen De eerste
hee't tot opschrift Gravin Ada van Hol
land in den Leidschen Eurcht belegerd in
1203" Daarna volgt de tweede groen' de
gewaper.de burgers van Lelden, die ter
krijtsiocht gaan naar DPventer In den
strijd om den bisschopszetel van Utrecht
tusscren Güsbrecht, rar, Brederode en
David van Bourgondië in 1456
De derde groep herinnert aan het beleg
van Haarlem en stelt voor de hulpverlee
ning te land, door de bevolking van Lei
den en andere steden zoomede de hulp
verleening te water.
De vierde groep toont de lijfwacht van
Prins Willem van Oranje, bestaande uit
tien Leidsche burgers en gevormd in April
1574 op verzoek van den Prins.
In de vijfde groep treedt de persoon
van den Prins op den voorgrond. Zij brengt
in beeld het bezoek van den Prins acn
onze stad in den avond van 4 October 1574.
De zesde groep twee praalwagens
symboliseert de stichting der Universiteit:
het ontwerp Is vervaardigd door den heer
Jan de Quack.
In de zevende groep worden de Oranje
vorsten voorgesteld, die tusschen 1575 en
1800 aan de Leidsche Universiteit hebben
gestudeerd.
De achtste groep brengt den intocht ln
beeld van Prins Maurits binnen Lelden op
27 Augustus 1594: de negende geeft een
voorstelling van beroemde Leidsche schil
ders uit het tijdvak 15001700 De tiende
groep toont den tocht van de „Mayflower"
die de bekende Pilgrlmfathers naar Ame
rika brengt. Het ontwerp voor dezen praal
wagen werd eveneens vervaardigd door
den heer Jan de Quack.
De elfde groep laat het inhalen zien van
Prins Willem III ter studie in Leiden.
De twaalfde en laatste groep geeft een
episode uit de donkere dagen van 1672,
nl. het vrijwilligerscorps der Leidsche stu
denten: dat van de Leidsche burgers en
een wagen, bedoeld als hulde aan den
student Cornells Mina, die voor het vader
land het leven liet.
De voorzitter bracht den heer Verburgt
hartelijk dank voor zijn toelichting en
omvangrijk werk. dat hij bij de voorbe
reiding van dit plan heeft moeten ver
richten.
Na eenige opmerkingen uit de vergade
ring werd het plan onder applaus goed
gekeurd.
Na rondvraag, welke niets bijzonders op
leverde. sloot de voorzitter de vergadering
met een opwekking tot alle aanwezigen om
de feestviering zoo goed mogelijk te doen
slagen.
BINNENLAND.
Publicatie van de briefwisseling tusschen
dr. Colijn en prof. Aalbersc inzake de kabi
netsformatie. (3e Blad).
De Hooge Raad van Arbeid over verkor
ting van den arbeidsduur ter bestrijding
van de werkloosheid. (Binnenland. 3c
Blad).
Salarisverlaging voor provincie- en ge
meente-ambtenaren? (Binnenland 3e BI.)
Dr. Posthuma over de inkrimping van
den veestapel. (Land- en Tuinbouw 3e
Blad).
De heer Braat wordt waarschijnlijk
Kamerlid in de plaats van mr. Vervoorn,
die bereid is te bedanken. (Laatste Be
richten, le Blad.)
BUITENLAND
Het werk te Genève voortgezet (Buiten
land. le Blad).
Opening der transfer-conferentie te
Berlijn. Waarschuwing van dr. Schacht,
(Buitenland, le Blad).
Na Gandhi's vasten. (Buitenland le Bl.)
De goudw'et in de Ver. Staten door het
Huis van Afgevaardigden goedgekeurd.
(Buitenl., le Blad).
DERTIGJARIG BESTAAN
CHR. NATIONALE WERKMANSBOND.
Wijdingssamenkomst in de Marekerk.
Gisteravond werd in de Marekerk een
druk bezochte wijdingssamenkomst ge
houden ter gelegenheid van het 30-jarig
bestaan van de afd Leiden van den Chr.
Nat. Werkmansbond. Twee sprekers heb
ben op dezen avond het woord gevoerd,
in de eerste plaats ds. Joh. W. Groot
Enzerink. die als eere-voorzitter, na de
opening op de gebruikelijke wijze, de aan
wezigen een hartelijk welkom toeriep Spr.
wees er daarna op, dat op het sociale
terrein, van de vakorganisaties de meeste
actie uitgaat, maar dat het iuist daarom
ook noodig is. dat naast die vakorganisa
ties een vereeniging bestaat die he' als
haar taak en roeping ziet. steeds weer de
beginselen op den voorgrond te schuiven
De Christen-arbeider mag nooit uit het
oog verliezen: wat baat het den mensch,
zoo hij de geheele wereld wint, maar lijdt
schade aan zijn ziel. Daarom moesten alle
Christen-arbeiders, ook de jongeren, ja
juist zij, lid zijn van den C.N.W.B. Spr.
wees daarna op de waarde van de historie,
waarin wij Gods stem beluisteren en be
paalde zijn gehoor bij Hab. 2 11: „Want
de steen uit den muur roept en de balk
uit het hout antwoordt dien" Uitvoerig
beschrijft spr. de zware tijden, die 't volk
van Israël doormaakte ten tijde van den
profeet Habakuk onder het juk der Chal-
deëen waarmee God hen strafte, 't Woord
van den tekst wijst er echter op, dat, hoe
moeilijk Israël 'took hebben moge, als het
in zijn groote zorgen op God vertrouwt en
zich voor hem neerwerpt, dan zal 't weer
zegevieren. Als Babel meent, dat 't doen
kan wat het wil,, welnu dan zal God Babel
aangrijpen dat zijn fundamenten bewogen
worden, dan zal Babel worden neerge-
smakt en Israël worden verlost. Is dat
geen heerlijk woord, ook voor onze dagen?
pe mensch, die aanziet wat voor oogen
is, krijgt den indruk dat niemand tegen
de groote macht, die de wereld ontplooit,
op kan. De geloovlge ziet het echter
anders. Hij luistert nauwkeurig toe en
hij bemerkt, dat de steen uit den muui-
roept en de balk uit het hout antwoordt
dien. Wat spreken die onbezielde wezens
met elkander. Als de menschen zwijgen,
dan zal God de steenen tot ons doen
spreken, zooals de Heiland gezegd heeft.
De steenen en de balken roepen de god
deloosheid uit, waarmede wij ons bouw
werk hebben opgetrokken Ze roepen ons
toe: Zoo de Heere het huis niet bouwt,
tevergeefs arbeiden deszelfs bouwlieden
daaraan. God heeft in onzen tijd het reus
achtig gebouw van de cultuur stukgesla
gen. De wereld zucht onder een verschrik
kelijke crisis En men confereert en ver
gadert en doet allerlei om uit de ellende
te komen. 'tWare beter, als men eindelijk
eens stil was. Dan zouden steenen én
balken gaan spreken en zij zouden gaan
getuigen tegen alle onrecht, tegen alle
goddeloosheid, zij zouden getuigen van
den diepen val van den beelddrager Gods.
Die taak nu moet de C.N.W.B. overnemen;
wij moeten beluisteren en daarvoor moe
ten wij ons laten leiden door den Geest
Gods, zooals ook Habakuk dat deed Als
wij dat doen, dan mogen wij rekenen op
de hulpe Gods. omdat wij dan mogen ge-
looven, dat steen en balk niet tevergeefs
tot elkander zullen roepen, maar dat de
■Heere in den Hemel hun stem hooien zal
Hij zal recht doen. Moge God den C.N W B
de genade verleenen om steeds duidelijker
én voor zichzelf èn voor de wereld te
vertolken wat steen en balk elkander toe-
roej>en. ook in onzen tijd.
Tweede spreker was ds. A. D. Meetcr, die
na een woord van gelukwensch erop wees,
dat onze Christen-arbeiders, die bij geeri
materialisme, geen klassenstrijd en geen
revolutiegeest kunnen nog willen leven,
doch als belijdende geloovigen in de Va-
derlandsche Kerk ook in het maatschap
pelijk en sociale leven, dat geloof wen
schen te belijden, de steun en aanmoe-
ding, het medeleven en het gebed van de
gemeente noodig hebben. Het gedenken
dat de C. N. W. B thans doet is een ver
nieuwing van geestelijke krachUn en een
sterking van den moed vooral in de don
ker dagen waarin wij verkeeren. Het zal de
Christenarbeiders aansporen om op den
weg des geloofs voort te gaan en zich te
oefenen in de godzaligheld, die tot alle
dingen nut is. hebbende de belofte van
wL lunJ°?rdi8f en het bekomende
leven Bij de laatste woorden welke woor-
va" den apostel Paulus tot rimotheüs
zijn wilde spr zijn gehoor e«n oogrnbllk
bepalen De godzaligheid is nl-: iets inter-
njKs geen handeling maar iets innerlijks
een zijn, de houding waarin de geloovige
tegenover God staat. Het mysterie der
