op weg naar de Rijksdagzitting - Schacht's bezoek aan Roosevelt De roode Vulpenhouder Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON. kunnen brengen? Ik hoorde, dat lady Kean er werkelijk bovenop is, dus dient, het geluk ons tenslotte misschien nog." Voordat zij zich aan de lunch zetten, belde Fayre Cynthia op en sprak met haar af, dat hij haar zou komen halen. Grey was hem in de telefooncel gevolgd. „Zeg haar, dat ik mi. Leslie heb gespro ken en dat hij in blakenden welstand ver keert, Als hij tot de volgende maand zijn geestkracht bewaart, moet hij wel een goe den indruk maken." „Hoe vond je Leslie in werkelijkheid?" vroeg Fayre, toen zij aan tafel zaten. „Precies zooals ik zei. Het is een moedige kerel. Ik geloof, dat hij zich meer onge rust maakt over haar dan over zichzelf. Hij wou weten, hoe zij er uitzag en dergelijke dingen meer en zei, dat niet alleen de oor log het hardst op de vrouwen neerkwam. Het is een aardig paar." Fayre knikte afwezig. Hij voelde zich vreeselijk gedrukt en wenschte van gan- scher harte, dat die geheele ellendige zaak maar al voorbij was. Sir Edward zal wel niet in een vroo- lijke stemming zijn, maar als hij het wel was. zou hij een zeker sarcastisch genoegen scheppen in die Pagegeschiedenis', ging Grey voort. „Gisteren kwam mijn klerk uit het noorden terug. Hij werd er door een andere zaak opgehouden. Hij vertelde mij iets grappigs.' „Over de auto, die aangehouden was?" vroeg Fayre wat vermoeid. Hij kon moei lijk iets vermakelijks vinden in iets. dat betrekking had op de Draycott-zaak. „Neen, die behoorde aan een onschuldi- gen handelsreiziger. Maar toen hij de laat ste politierapporten doorkeek, om te zien, of hij er niets in kon vinden, ving hij een anderen visch sir Edward Kean in eigen persoon! Hij werd den 14den Maart in York beboet, omdat hij zonder licht had gereden." Fayre, die gezegend was met een goed en nauwkeurig geheugen, staarde hem ver baasd aan. „Maar Sir Edward kwam met den trein naar Cumberland", riep hij uit, „Hij had zijn auto niet bij zich. dat weet ik. omdat ik hem zelf van het station heb gehaald. Daar was ik heengegaan om naar een zoek geraakt valies te informeeren." „Dan heeft de chauffeur voor zijn eigen genoegen de auto gebruikt! Het rijbewijs stond op naam van den chauffeur. Het zou niet de eerste keer zijn, dat zooiets ge beurde. Sir Edward betaalde de boete blijkbaar zonder morren, maar wat hij zijn chauffeur gezegd heeft, is een andere zaak!" Fayre, die Kean kende, benijdde den schuldige niet. Grey keek op zijn horloge en stond op. „Ik moet gaan", zei hij. ..Nu Leslie naar Carlisle is overgebracht, is het moeilijker voor lady Cynthia hem te spreken te krij gen Zeg haar. dat zij mij moet laten we ten. wanneer zij weer naar het noorden teruggaat, dan zal ik mijn best voor haar doen. Het zal hem meer dan iets anders opvroolijken. als hij haar een paar minuten kan spreken." j Voor Cynthia zal het vreeselijk hard zijn!" merkte Fayre grimmig op. .(Wordt vervolgd), j PRESIDENT LEBRUN BEZOEKT DE „FOIRE DE PARIS". Een jonge Spaansche geeft voor den president een demonstratie met een nieuw spel. DE ALÜERSUOT TATTOO. De generale repetitie voor de jaarlijksche Aldcrshot Tattoo. De zegening van het „leger van Henry V". getob in letterlijken zin in het graf bracht. Zooals het nu liep, waren al zijn plan nen verijdeld. De volgende drie dagen be zocht Fayre tevergeefs het huis in West minster. Men zeide hem, dat lady Kean niemand mocht ontvangen, en op den vierden dag hoorde hij, dat de vrees van den dokter bewaarheid was zij had een nieuwen aanval van haar hart gekregen, zelfs nog heviger dan de vorige. Een week lang zweefde hij tusschen le ven en dood, en toen trad er bijna als door een wonder beterschap in Kean was on zichtbaar, wanneer Fayre zich ook meldde, en Grey, die elk uur vreesde, dat lady Kean zou sterven, bekende, dat hij meer en meer pessimistisch gestemd werd ten op zichte van Leslie's kansen. „Het was toch al een verbazend geluk, sir Edward er voor te krijgen", deelde hij Fayre mede. „Met zulke sterke bewijzen tegen Leslie had ik nooit gedacht dat hij de zaak op zich had willen nemen. Dat heb ben we aan lady Kean te danken. Ik heb idee, dat hij ter wille van haar, zelfs als het ergste gebeurt, zich zal vermannen en zijn best voor ons zal doen. Ik weet. dat hij bijna bovenmenschelijk is, als het op wer ken aan komt, maar als zij niet gauw be ter wordt, zal ik het nog gaan betreuren, dat wij niet iemand anders hebben aange nomen". „En met dien Page zijn we ook niet ver der gekomen, dan we eerst waren", zei Fayre verdrietig. De klerk dien Grey er op uit? had ge- I stuurd, om bewijzen te verkrijgen tegen de auto, die te York was aangehouden, had een volkomen nederlaag geleden. Behalve de eerste letter en het nummer, had de auto in het geheel niet aan de beschrij ving van Page's auto beantwoord. Het was een tweezits auto geweest, het nummerbord was heel geweest, en er was geen sprake van eenige vernieling van een spatbord; en zij moesten wel erkennen, dat zij een ver keerd spoor hadden gevolgd. Bij zijn overige zorgen kwam nog. dat Fayre zich ongerust maakte over Cynthia. Het meisje had zich kranig gehouden, maar zij begon reeds teekenen van uitputting te vertoonen en Fayre vreesde de komende rechtszitting voor haar. Haar moeder had haar geschreven en haar beslist bevolen thuis te komen. Cynthia, die voor niets an ders oog of oor had dan voor het gevaar, waarin Lesüe verkeerde, had geen acht geslagen op den brief van haar moeder. Gelukkig had de zuster van haar vader bij wie zij logeerde, zich liefderijker be toond en zij had er op gestaan, dat het meisje bij haar zou blijven, totdat het ge rechtelijk onderzoek gehouden was. daar zij wel begreep, dat het meisje niet in een stemming was. weerstand te verdragen. Zij verheugde zich in Fayre's bezoeken en op haar wenk nam hij Cynthia eiken dag eenige uren in een auto mee naar buiten. Eenige dagen nadat Sybil Kean buiten gevaar was verklaard, belde Grey hem op er. stelde hem voor samen te gaan lun chen. „Ik heb sir Edward gesproken", zei hij zcoöra hij Fayre in het oog kreeg, „ik ont moet hem vanavond, en hij zou lady Cyn thia graag willen spreken. Zoudt u haar om ongeveer vier uur bij hem op kantoor Geautoriseerde vertaling naar het Engelsch van Molly Thynne, door A. W. v. E.—v. R. 1 64» Het laatste, wat hij dien avond deed, was de lamp boven zijn bed aan te draaien en v°°r de tiende maal haar brief te herlezen, hij verwonderde zich over de kracht en de toewijding van de vrouw, die hij zoo Boed meende te kennen, maar die hij ten slotte zoo weinig had begrepen. Hij besefte, «oe hij haar liefde voor Kean had onder schat, en hoe hij zich had vergist, toen ^gemeend had, dat haar hart onheroe- Penjk met haar eersten man in het graf «as gedaald, en hij verwonderde er zich °ver, door welke vrouwelijke logica zij er in «as geslaagd, haar geweten te sussen ten pzichte van de teleurstelling, die zij Kean jjad bereid. Het eenige ,wat hem in haar orief verbaasde, was haar verzoek, hem Si lezen- hl geval Leslie werd vrijge- S o Hoe hh ook nadacht, hij kon geen m3 ,vinden tusschen het gerechtelijk derzoek en het nieuws, dat, naar hu diner f' 1:1 den Besloten brief stond. Een h?k nd vast: bh de eerste gelegenheid vprïïi? moest hb Sybil opzoeken en haar fcwUfBS1, dat hij haar geheim kende. Hij hielde er niet aan dat, zij zich door haar OP WEG NAAR DE RIJKSDAGZITTING. Het vertrek van Hit-Ier van de Rijkskanselarij op weg naar de Rijks- waar hij zijn groote rede hield. Vooraan in de auto, waarin ook zijn lijfwacht gezeten is, zit Hitler (in lichte jas). LADY CYNTHIA MOSLEY ROOSEVELT BEGROET DR. SCHACHT. De Duitscho Rijkebanicpresident de vrouw van den stichter der Britsche fascistische Unie zelf "r* Schacht bracht een bezoek aan Roosevelt ter bespreking van fmancieelc kwes- jarenlang in de politiek werk- tjes yj.n.r Schacht, Roosevelt en kapitein Walther Vernou. zaam, is te Londen overleden. BOUW VAN EEN BRUG OVER DEN RIJN BIJ ARNHEM. Een over zicht van het w,$rk aan de Arnhemsche zijde.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1933 | | pagina 5