Volkshulde aan Prins Willem van Oranje - Paaschvuur stoken
De roode Vulpenhouder
SS#*!»*»
74sle Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Twe?de Blad
FEUILLETON.
I Geautoriseerde vertaling naar
het Engelsch van Molly Thynne,
door A. W. V. E.—v. R.
37)
„Dat doet mij plezier. Ik hoop, dat u de
verf er af hebt gekregen," antwoordde
Gregg hartelijk. „Rookt u?"
Hij overhandigde Fayre een doos ciga-
retten en deze bedankte hem en nam
er een.
„Het spijt me, dat ik niet gastvrijer kan
zijn," ging de dokter voort, „maar er zit
ten een hoop patiënten In de spreekkamer
te wachten, en ik ben ze niet kwijt voor
minstens over een uur."
Fayre reikte naar de lucifers, die op
den schoorsteenmantel lagen. Terwijl hij
dat deed, viel zijn oog op de foto.
„Een Interessante kop," merkte hij op.
„Het was een interessante kerel. Hij zou
een hoogen ouderdom bereikt hebben, als
hij niet zoo gedronken had. Een van de
beste kerels, die ik ooit gekend heb."
„Daar ziet hij naar uit," zei Fayre kalm,
maar zoo ernstig, dat het Gregg bewoog,
dp het onderwerp door te gaan.
»Hy kwam in handen van een vrouw,
en zij doodde hem zoo zeker, alsof zij hem
vermoord had. Hij stierf door alcohol ver
giftiging het ergste geval dat ik ooit
zag. Probeeren te vergeten, noemde
hij het."
Gregg's stem klonk schor van ontroering
en voor de eerste maal voelde Fayre zich
werkelijk tot hem aangetrokken.
„Wat gebeurde er met de vrouw?" vroeg
hij onverschillig.
Gregg wendde zich af, om zijn sigarette
aan te steken. Fayre, die hem nauwlettend
gadesloeg, merkte op, dat zijn hand zoo
vast was als een rots. maar zijn stem was
in het geheel zoo zeker niet, toen hij ant
woordde: „Ik verloor haar uit het oog,
maar te oordeelen naar het pad, dat zij
bewandelde, heeft zij nu haar verdiende
loon."
Hij begeleidde zijn gast naar de deur en
bleef nog een oogenblik met hem praten.
Hij had zijn gewone, ruwe manleren weer
teruggekregen, maar hoe kalm en vrien
delijk Fayre ook scheen, hij voelde zich
toch treurig te moede, want de fotografie
was die van Baxter, en weer had Gregg
alle bekendheid met mrs. Draycott glad
weg ontkend.
HOOFDSTUK XII.
Toen hij Gregg's huis verlaten had,
keerde Fayre niet naar Staveley terug,
maar reed door naar Whitbury en luncht-
te daar in het hotel. In de eerste plaats
voelde hij zich op het oogenblik niet in
staat een der huisgenooten op Staveley te
ontmoeten en dan was het opschrift, dat
op de rekening in Gregg's garage had
gestaan, de naam van een van de sta
tionsgarages te Whitbury geweest, en
had hij de eigenschap, lastige karweitjes
dadelijk aan te pakken en zoo gauw mo
gelijk op te knappen. Hij verheelde zich
niet, dat hij het gevolg van dezen stap
vreesde.
Hij treuzelde niet met zijn eenzaam
maal en om twee uur reeds besprak hij
het onderwerp auto met den eigenaar van
de garage, een opgeruimd, praatgraag
(nannetje, dat verlangend scheen, hem
alle informaties te verschaffen, die hij
geven kon.
Fayre dischte ongeveer dezelfde ge
schiedenis op als in Carlesle, alleen noem
de hij nu niet den voerman, daar hij er
rekening mee hield, dat nieuwtjes in een
kleine stad gauw de ronde doen, maar
verklaarde, dat hij voor een vriend in
Londen opkwam, wiens motorfiets op
den avond van den 2Jen door een auto
was aangereden, en die ternauwernood
aan ernstig letsel ontkomen was. De ga
ragehouder bracht hem naar het hokje,
dat hem als kantoor diende, en haalde
den legger te voorschijn.
„Een groote, gesloten auto, merk onbe
kend," mompelde hij. „Een Londensch
nummer met een zeven er in."
Snel ging hij met den vinger over de
bladzij.
..Niets op dien avond. Het was de avond
van den moord, nietwaar? Het stormde en
het was bitter koud, en er waren niet veel
measchen uit. Et kwam bij ons niets bin
nen vanaf lunchtijd, en dat verwondert
mij niets."
„Is er bij u geen enkele auto, die aan
die beschrijving beantwoordde, uitgere
den?"
„Neem mi] niet kwalijk, maar het heeft
niet veel van een beschrijving!" zei de
man vriendelijk grijnzend, „U kunt niet
beweren, dat u ons veel hebt gezegd, om op
of te gaan! Ik heb maar twee huur-auto's
en natuurlijk heeft geen van beide een
Londensch nummer. De eene is te klein,
en de andere is hier welbekend."
Hij keek weer in zijn boek.
„Dr. Gregg had ze dien avond. Zijn eigen
auto was stuk. Mij haalde ze omstreeks
half zes".
„Is ze nu binnen?" vroeg Fayre. „Ik ken
den dokter en verdenk hem zeker niet van
roekeloos rijden, maar ik heb mijn vriend
nu eenmaal beloofd goed overal rond te
kijken."
„Heel goed, ik zal ze u laten zien. Als
het iemand anders was dan de dokter
zou ik aan een valsch nummer denken.
Dat wordt dikwijls gedaan. Behalve het
nummer beantwoordt de auto aan uw be
schrijving. Maar dat doen de helft van de
andere auto's in de buurt ook. wat dat
aangaat."
Hij wilde het boek reeds sluiten, toen
zijn oog op een anderen post viel, en hij
plotseling een uitroep deed hooren.
„Wacht even! Er ging op den avond van
den 23sten om ongeveer zes uur een auto
uit. Ik heb zoo'n idee, dat het er een uit
Londen was. De naam van den eigenaar
was Page. Het nummer had er ook bij
moeten staan, maar mijn vrouw vergat het
blijkbaar op te schrijven. Gewoonlijk houdt
zij dit boek bij, en u weet hoe vrouwen
zijn!"
„Dus om zes uur zag u die auto het
laatst?"
„Ja. Hij kwam niet terug."
Hij keek aan den achterkant van de
bladzij.
„Hier staat het. Ze kwam op 14 Maart
binnen en werd den 23sten Maart wegge
haald, Jammer, dat we het nummer niet
hebben. Ik zal eens zien, of mijn vrouw
er zich nog iets van herinnert, en lntus-
schen kan ik u de andere auto laten zien."
Hij bracht Fayre naar een vervelooze,
maar nog goed bruikbare Daimler, en
Fayre, wierp haastig een scherpen blik op
de spatborden.
„Is deze in den taatsten tijd niet gere
pareerd" vroeg hij. „Mijn vriend weet zoo
goed als zeker, dat de verf op het spatbord
beschadigd werd."
.ik heb hier al in meer dan een jaar
niets aan gedaan. Bovendien mankeerde
er niets aan. toen de dokter ze terugbracht
Ik let er altijd goed op, zelfs al is het een
bekende klant, die ze gehuurd heeft. Je
kunt nooit weten, wat er mee gebeurd.
Neen, ik sta er voor in. dat er nooit iets
aan is gekomen, zoo lang ik ze heb."
(Wordt vervolgd).
DE VOLKSHULDE op Tweeden Paaechdag te Delft gebracht aan de
nagedachtenis van Prins Willem van Oranje. De groote menigte op de
markt.
ER WORDT WEER BIER GEDRONKEN IN AMERIKA.
Jack Dempeey en Jimmy Durante bij het eerste bierfeest in een
club te New Yorir.
DE PRINS WILLEM VAN ORANJE-HERDENKING TE DELFT. Het défilé der adelborsten
langs den onthulden gedenksteen in de Nieuwe Kerk.
MEER EEN FILMSTER OP BE- HET PAASCHVUUR-STOKEN een eeuwenoud gebruik, dat vooral
G?ttakAtoarDbij '^omst^^an^ hrt O™1*861 m eere Sehouden wordt' Paaschvuur op Eersten Paaschda-g
Centraal Station te Amsterdam. Deventer.
GR A SBA AN -RA CES TE ALKMAAR. Overzicht van de baan tijdens den start der senioren.,
