Zware brand te Dreumel - Britsche gezant te Moskou teruggeroepen De roode Vulpenhouder 74ste Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON. Geautoriseerde vertaling naar het Engelsch van Molly Thynne, door A. W. V. E.—v. R. 28) En wat het beste ls, wij hebben vastge steld, dat, volgens hetgeen de meid van miss Allen zei, mrs. Draycott niet voor half zeven kan zijn doodgeschoten. De dokter heeft verklaard, niet later dan zeven uur, dat klopt zoowat met de aankomst en het vertrek van de geheimzinnige auto." Grey knikte. „Het begint er een beetje op te lijken", stemde hij toe. „Maar de auto is een moei lijk probleem! Dat nummer is er een uit Londen, zooals u waarschijnlijk weet, wat ons arbeidsveld aanmerkelijk vergroot." „Miss Allen is overtuigd, dat haar zuster niet naar de boerderij liep." „Dat weet ik. Daar legde zij in haar on derhoud met sir Edward den nadruk op Tusschen twee haakjes, ik heb Leslie ge sproken en hem uw vragen gesteld. Hij be schreef uitvoerig, wat er na de komst van Gregg op de boerderij gebeurd was. Eén ding vertelde hij, dat mij nogal trof." „Iets wat betrekking heeft op onzen vriend den dokter?" „Ja. het is weinig, maar interessant. Ge lukkig heeft Leslie een sterk geheugen voor wat hij eens gehoord heeft. Dat wil zeggen dat hij zich iets, wat hij gehoord heeft be ter herinnert dan iets. wat hij gezien heeft. Met de meeste menschen is het juist an dersom. Hij vertelde mij, dat hij, toen hij nog school ging, iets altijd hardop moest zeggen om het te kunnen leeren. Het ge volg is, dat hij in staat was. mij bijna woord voor woord alles te herhalen, wat dien avond in zijn tegenwoordigheid ge zegd werd. Natuurlijk werkten de bijzon dere omstandigheden er toe mee, hem alles in het geheugen te prenten. Hij deelt uw meening omtrent Gregg. Vindt hem een lastige klant en geneigd tot ruwheid, ten minste in zijn praten. Daarom was hij verbaasd over de ontroering, die Gregg toonde, toen hij het Hik van mrs. Draycott zag. Een lichte ontroering, zegt hij, maar duidelijk merkbaar, die bij een leek heel natuurlijk zou zijn geweest, maar bij Gregg trof het hem bijzonder. Ook was er iets eigenaardigs in Gregg's antwoord aan den sergeant, toen die hem vroeg, of hij de overledene ooit had gezien. Leslie zegt. dat hij er op dat oogenblik niets van dacht maar het bleef hem in het geheugen han gen, en hij weet zeker, dat hij het nog heel goed weet." „Ik dacht dat Gregg had ontkend, haar ooit ontmoet te hebben?" Zijn eigen woorden waren: „geen kennis van mij". De sergeant vatte dat natuurlijk als een ontkenning op." HOOFDSTUK IX. Toen Fayre op Staveley terug kwam, vond hij daar een theepartij in vollen gang, en de rest van den avond bracht hij door met te trachten aan verscheidene verschrikkelijke, oude dames te ontsnap pen, die hem zoo tactvol mogelijk pro beerden uit te hooren over hoe het met Leslie's zaak stond, hoe Cynthia het op nam en of sir Edward de verdediging op zich zou willen nemen. Hij scheepte hen zoo goed mogelijk af met nietszeggende antwoorden, en was ter Wille van Cynthia dankbaar, dat zij vroeger op den dag be sloten had naar Galston te rijden om den middag thuis door te brengen. Lady Staveley, die wel begreep, dat het meisje vreesde, wat de scherpe tong van haar moeder over het geval te zeggen had, was den vorigen dag naar Galston gere den en had lady Galston overgehaald. Cynthia nog wat bij haar te laten blijven. Gelukkig wist die dame niet, dat Staveley een bolwerk van den vijand was, en dat Cynthia's trouw aan den man, dien zij be loofd had te zullen huwen, daar niets dan aanmoediging ondervond, en zij was maar al te blij .zooals zij argeloos zei, dat Cynhhia eens eenige dagen geen kwaad zou doen. De Staveley's hadden besloten twee ver velende plichten op één dag af te doen en zoo had Fayre 's avonds ook nog een groot diner voor de landelijke groot heden te verduren. Hij was nog stijf en moe van het ongewone fietsen, en was van harte blij, toen de avond om was. Hij slaagde er evenwel in, verscheidene dingen uit Greggs verleden te weten te komen van menschen, die het, bij de komst van den „nieuwen dokter", hun plicht geacht hadden, alles omtrent hem uit te vorschen ,en die maar al te graag zijn handige vragen beantwoordden. Hij ontdekte ook, dat de vkjuw van den plaatselijken vicaris jaren geleden de Allen's in Hampshire gekend had, en mrs. Draycott's loopbaan van het begin af met onverdeelde belangstelling gevolgd had. In haar hoedanigheid van vicaris- vrouw kon zij haar leefwijze niet goed keuren, maar Fayre hoorde een benljden- den klank in haar stem, toen zij een en ander uit het veel bewogen leven van de doode vrouw ophaalde. Volgens haar had mrs. Draycott het er goed van genomen, zooals zij het noemde, vanaf het oogen blik, dat zij de schoolbanken had verla ten, en had zij zich, niettegenstaande de scheiding van haar eersten man, in een veel uitgaanden, maar te goeder naam en faam bekenden kring in Londen bewo gen. Later was zij evenwel ongetwijfeld gedaald op den maatschappelljken lad der. Het Dare-scheidingsproces had haar reputatie onherstelbaar kwaad gedaan, en zij bracht daarna den meesten tijd bui tenslands door, als zij niet bij menschen logeerde, die, terwille van den ouden tijd, of omdat zij minder overdreven kieskeu rig waren als de overigen, haar nog bij zich wilden ontvangen. Naar hij vernam was de uitnoodiging van lady Staveley het gevolg van een groote liefdadigheidsvoor stelling, waarbij zij beiden betrokken wa ren, en waarbij mrs. Draycott zich zeer verdienstelijk had gemaakt. Van haar kennissen van de laatste Jaren bleek de vrouw van den vicaris ongelukkig genoeg echter niet op de hoogte te zijn. Evenmin als miss Allen wist zij, in welke kringen mrs. Draycott verkeerd had, voordat zij stierf. Wat zij van Gregg wist, wat nog opge sierd was door de dorpspraatjes, bood wei nig nieuwe gezichtspunten. Hij was onge veer drie jaar geleden in de buurt komen wonen en kwam rechtstreeks uit een drukke, maar arme praktijk in Londen. Zijn voorganger, van wien hij zijn tegen woordige praktijk had overgenomen, had zich na een lange en populaire loopbaan teruggetrokken en. nadat hij een korten tijd van onpopulariteit had doorstaan, dien hij dankte aan zijn ruw optreden, was Gregg als de natuurlijkste zaak ter wereld in zijn schoenen gestapt. Zijn be kwaamheid was onbetwist, en, volgens degenen, van wie Fayre zijn inlichtingen kreeg, verborg hij een goed hart onder een ruwe oppervlakte. Hij was ongehuwd en woonde alleen en de eenige vrouwen bij hem thuis waren een keukenmeid en een meid. Hij hield er een auto op na, die schoongemaakt werd door den man van de keukenmeid, die de plichten van chauf feur en tuinman vereenigde. Hij had den naam een goed bridgespeler te zijn, maar hij gaf weinig om het gezelschapsleven en werd niet veel bij plaatselijke vermake lijkheden gezien. Op één punt stemden alle inlichtingen overeen: dat hij niet van vrouwen hield, en de algemeene opinie was, dat een vrouw hem eens groot leed had aangedaan. Zijn meening over de vrouwelijke sexe was zeker niet vleiend en daar maakte hij geen geheim van. Fayre begon het oordeel, dat hij door Gregg's vijandige houding tegenover mrs. Dray cott had gevormd, te wijzigen; in het licht van hetgeen hij zoo juist vernomen had, bezien, was die zeer natuurlijk. (Wordt vervolgd).. DE GEREDDE ONDER-COMMAN DANT VAN DE AKRON" Wiley. Acht huizen te Dreumel door brand vernield. Een overzicht van de afgebrande huizen. Veertig personen zijn dakloos. ELU BEINHORN do bekendo Duit8che aviatrioe, ontving van pre sident Hindenburg de Hindenburg bokaal. IN BEN HAAG mogen weer hon den op de bal co na van de tram mee genomen worden. BE BRITSCHE GEZANT TE MOSKOU TERUGGEROEPEN. - Sir Esmond Ovey (midden) en zijn vrouw bij aankomst aan het Liverpoolstreet-station te Londen. EEN TYPISCHE WEDSTRIJB Parijsche koks bij een wedloop over 100 meter.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1933 | | pagina 5