De vliegramp te Dixmuiden - Gevangen genomen Chineesche officieren
De roode Vulpenhouder
74,te Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
Het vliegongeluk te Dixmuiden.
Wat er overgebleven is van bet groote Engelsohe vliegtuig City of Liverpool, dat bij Dixmuiden neergestort is. Bij
dit ongeluk werden lö personen gedood.
PROFESSOR EINSTEIN KEERT NIET MEER NAAR DUITSCHLAND TERUG.
Hij zal zich in België vestigen. De aankomst van prof. Einstein per s.s. „Belgenland"-
te Antwerpen.
ZONDERLINGE POSITIE VAN EEN MOTORVRACHTBOOT. De Martini" is in den Hollandschen IJssel nabij EEN DAMES-JAZZBAND TE BERLIJN marcheert in de rij van het hotel waar zij
Gouda op een kleidam geloopen. Toen het water van de rivier zakte, kwam het schip in deze bijzondere .positie wonen naar het theater, waar de kapel optreedt.
te .liggen. :bvnv
GEVANGEN GENOMEN CHINEESCHE OFFICIEREN in Jehol bij hun verhoor door Japansche officieren. De HET VISCHSELZOEN VOOR DE JEUGD is begonnen. Op een vrijen Woensdag-
middag worden met alle mogelijke soorten hengels de sloten afgevischt naar
jonge officier links is een vrouw. Zij werd later door den Japanschen commandant Taniguchi vrijgelaten. stekelbaarsjes.
Geautoriseerde vertaling naar
het Engelsch van Molly Thynne,
door A. W. v. E.—v. K.
23)
Terwijl hij sprak, verscheen Gregg
bovenaan de trap, en spoedig waren hij en
Fayre op weg naar het station.
„Het ziet er leelljk uit voor Leslie, als
het blijkt, dat ze toch niet den rechten
man gepakt hebben," zei Gregg onver
wacht. „Ik ontmoette lady Cynthia boven
en zij zag er nogal gedrukt uit. Het doet
mijn patiënte ook geen goed."
„U bent toch niet bang voor haar?" viel
Fayre snel ln.
„Het ls niet erger met haar, als u dat
bedoelt maar zij kan niet tegen verdriet.
Ik zou het beter voor haar vinden, als zij
hier vandaan was. Als ik mijn zin had.
zou zij nu ln Londen ln haar bed liggen."
„Wat denkt u van Leslie's kansen?"
„Die staan slecht. U en ik weten, dat
hij er niet de man naar is, zooiets te doen,
maar de schijn ls sterk tegen hem. Het
hangt er van al wat voor oude wijven er
in de Jury zitten, als het zoo ver komt Ik
hoop van niet, nu ze dien landlooper
hebben."
„Het motief ontbreekt. Wat mij persoon
lijk aangaat, geloof ik niet, dat hij mrs.
Draycott ooit in zijn leven gezien had
vóór dien avond. U was daar immers?
Welken indruk maakte hij op u?"
„Hij sprak de waarheid. Hij gedroeg zich
precies als u en ik ons onder die omstan
digheden gedragen zouden hebben. Het is
vreeselijk, het lijk van een vreemde vrouw
in je zitkamer te vinden. Over het geheel
gedroeg hij zich kranig."
„Ik wou, dat ze een spoor konden vin
den, waaruit viel op te maken, waarom
mrs. Draycott naar de boerderij ging. Ik
geloof dat de oplossing, van die heele
verwenschte zaak daarin ligt."
„Het ls een geheimzinnige geschiedenis.
Hoewel, naar wat ik van de dame ge
hoord heb, is dat nog niet het vreemdste
van alle vreemde dingen, waarin zij ge
moeid was," zei Gregg droogjes.
„Is er alweer kwaad gesproken? Dat
konden ze zeker niet laten. Ze hadden
het arme schepsel maar liever in vrede
moeten laten rusten."
„Als u hier woonde, zoudt u weten, dat
het laatste zou zijn. wat ze zouden doen
Als het waar is wat zij zeggen, was er
niets aan haar verloren."
Fayre werd getroffen door de bitterheid
in Gregg's stem.
„U hebt haar nooit ontmoet, wel?"
vroeg hij
„Ik heb verscheidene bezoeken op Sta-
velev afgelegd terwijl zij er was, maar ik
heb haar nooit ontmoet. Volgens het
alvemeene oordeel was zij een echte klets-
tante."
Gregg's toon was ruw en Fayre voelde
zijn instinctieve afkeer van den man
toenemen.
„Ik heb dat soort vrouwen eens of twee
keer in mijn leven ontmoet, en ik laak
den man niet, die haar doodde," ging
Gregg voort. ,'Zij verdiende het waar
schijnlijk ten volle!"
„Nu, de arme vrouw ls dood, en onge
lukkig heeft zij haar geheim, wat het ook
was mee in het graf genomen," ant
woordde Fayre op een toon, die duidelijk
te kennen gaf, dat hij een eind aan het
gesprek wilde maken. Maar Gregg was niet
zoo gemakkelijk tot zwijgen te brengen.
„Heel gevoelig," gaf hij met een spot
lachje ten antwoord, „maar noch juist,
noch logisch, 't Is hard, maar waar, dat de
daden van slechte menschen nog na hun
dood invloed hebben en ik geloof zelfs niet
aan het louteringsproces. De wereld is ge
baat bij haar dood, waarom zou ik het
dan niet zeggen?"
„Dat is kras gezegd van een vrouw, die,
op zijn ergst uitgedrukt, harteloos en bere
kenend was, en, ln aanmerking genomen,
dat ik haar slechts oppervlakkig, en u haar
heelemaal niet kende, kunnen wij er ons
niet over uitlaten." herinnerde Fayre hem
In weerwil van zichzelf stelde hij toch be
lang in het gezichtspunt van een man, die
zich zoo opwond over een vrouw, die hem
toch vreemd was. Zijn eerste gedachte was
geweest het onderwerp te laten rusten
maar nu merkte hij, dat hij den dokter
verlangde uit te hooren.
„Mijn ondervinding ls, dat het de dom-
men en begeerigen zijn, die werkelijk
kwaad doen in deze wereld, niet de slech
ten. De slechte man werkt met een doel
en heeft hij dat eenmaal bereikt, dan laat
hij gewoonlijk zijn medemensch met rust.
De domme man sukkelt op zijn stuntelige
manier voort en laat overal een spoor van
onheil achter."
Brandmerkt u mrs. Draycott als een
domme vrouw?"
Fayre was zelf getroffen geweest door
de intense domheid, die onder de opper
vlakkige kennis van mrs. Draycott ver
borgen had gelegen, en hij was verbaasd
over de juistheid, waarmee Gregg haar
beoordeelde.
„Naar ik van haar gehoord heb, behoorde
zij tot het gevoellooze, ziellooze type en
was zij een geboren intrigante. Maar mis
schien heb Ik ongelijk. Ik ga af op wat ik
gehoord heb, ziet u."
„Het is merkwaardig, hoe de menschen
aan hun inlichtingen komen," zei Fayre
nadenkend. „Ik geloof dat niet meer dan
een half dozijn menschen hier in de buurt
haar ontmoet hebben."
„Zij lezen toch hun kranten, en u moet
bedenken, dat zij meer dan eens in een
of ander zaakje betrokken is geweest. Het
feit alleen, dat zij miss Allen's zuster was.
was al voldoende om de aandacht op haar
te zestigen. En dan dat geval Dare."
„Daar was zij bij betrokken, nietwaar?
Ik ben zoo lang uit Engeland weg geweest,
dat ik niet goed op de hoogte ben."
„Zij werd als getuige opgeroepen en
kwam er vrij slecht af, zoover lk ml) k&t
herinneren. Ik lees die dingen zelf niet
veel."
„Met dat al hebt u haar toch vrijwel
heelemaal afgemaakt," merkte Fayre
droog op.
De dokter zweeg een oogenblik.
„Ik vrees, dat ik mij Het gaan op het
onderwerp domheid," zei hij eindelijk, dat
is iets waartegen wij doktoren altijd te
strijden hebben en wij haten het. Mis
schien deed ik mrs. Draycott groot
onrecht."
Hij scheen te hebben ingezien, dat hij
te veel had gezegd, want ondanks Fayre's
pogingen hem over de praatjes, die er
liepen, uit te hooren, vermeed hij dat
onderwerp gedurende hun verderen rit
naar het station beslist.
De trein uit Londen was te laat en ter
wijl Fayre op het perron wachtte, las hij
de aanteekeningen over, die hij den avond
tevoren had gemaakt. Na eenlg nadenken
voegde hij er een aanteekening bij over
dr. Gregg.
„Schijnt merkwaardig veel te weten van
het verleden van mrs. Draycott en van
haar algemeene karaktereigenschappen,
en is bijna vijandig in zijn houding tegen
over haar. Kwam niet vóór tien uur op de
plaats van den moord. Tot dat oogenblik
waren zijn handelingen onbekend, maar
hij bezocht waarschijnlijk patiënten. In
dien mogelijk, van Leslie zien te weten
te komen of die ongewoons opmerkte aan
zijn gedragingen op de hoeve."
(Wordt vervolgd).
