ALS HET VOORJAAR WORDT..
VAN KLOETEN
HAARLEMMERSTRAAT 168
DE NATUUR
ONTWAAKT!
GENIETVAN
DE LENTE!
1
LENTELIED
want nog G0EDK00PER dan bij VAN KLOETEN bestaat niet!
dames-
heeren- EN I
kinderschoenen
apart - modern - enlaag in prijs
KIJKT U EERST EENS BIJ ONS, WIJ HEBBEN JUIST WAT U ZOEKT
LENTETIJD IS GEKOMEN
Kantoor-, School-, Schrijf- en Teeken-Artikelen
HET NIEUWSTE EN MODERNSTE SCHOENENMAGAZIJN
J4sle Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Dinsdag 28 Maart 1933
Derde Blad No. 22400
VOOR J AARS-BIJLAGE
WIJ BRENGEN U EEN
SCHITTERENDE VOORJAARSCOLLECTIE
WilllllllllllllllllllljlllillillilH^
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii)
fiiniiiiinininiiinniniiiitiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiinniniiitiiiiniiniiiiniuniiHiniiiiniiiiiiiiniiinmi
iiininiiiiniiiiiniiiiiiiiiniiiiinttiiiininiiiiniiiiiininiiifliinRiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiii!
HET INSTDDEEREN TAN HET LENTELIED.
|De lente heeft met lichten tred
|Haar voetjes op de aard gezet
En lachte
llVaar kwam zij toch opeens vandaan?
|\Vie heeft het eerst haar lied
Het zachte 1 (verstaan?
lEen merel floot de melodij
[Door boom en plant door bosch
Trok beven. (en wei
lEn alles, wat gevangen zat,
Dat winterleed geleden had,
Wou leven!
De aarde heeft den zang verstaan,
I Wil in verrukking open gaan,
Ontspruiten
Wat huis wat hof omsloten hield
Wordt door het lentelied bezield
Treedt buiten,
Krijgt glanzen kleuren
(nieuwen gloed
Verjongde sappen rooder bloed
Wil vrijheid!
De lente heeft met vasten tred
Haar fieren opmarsch voortgezet
Naar blijheid!
Een blauwe hemel welft zich hoog
Omspant met breeden stralenboog
De landen
Een zoet verlangen vult het hart
Het wezen heft bekoord verward
De handen
Een duizendvoudig bloemtapijt
Ligt op de velden uitgespreid,
Langs wegen.
Al waar de lieve lente gaat,
Ontluikt het leven, kiemt het zaad
Ten zegen!
De vogels vliegen paar aan paar
Zij maken 't veilig nestje klaar
In minne
Met dartel vee vult zich de wei.
Natuur viert bruiloft hooggetij
Der zinnen!
Omensch vergeet wat is geweest
En maak U op tot 't voorjaarsfeest,
Het ranke
Het leven gaat zoo snel voorbij
Geniet Uw lente pluk uw Mei
Met danke
E. H.—v. M.
Geniet van de Natuur 1
Naar welk seizoen zien wij wel met het
allergrootste verlangen uit?
Tja: een moeilijke vraag! Er zijn men
schen die met den winter dwepen: de win
ter wanneer ie zoo gezellig bij de gloeien
de kachel kunt zitten, de winter met al
z'n tradltloneele feest]es z'n ijs en z'n
sneeuw z'n vroeg-donkere dagen en vroeg
de lampen-od zoodat we als echte Hol
landers knus beschut en warm wegkruipen
In onze huisfes achter de dikke gordijnen
't Is eigenaardig maar een mensch ont
houdt meestal alleen maar de prettige
dingen en denkt bii het woord „winter"
slechts aan alle bovengenoemde heerlijk
heden: hij vergeet de gure stormvlagen
de kille, natte weken van grijze trooste
loosheid die soms tot maanden aangroeien
omdat we hier nu eenmaal niet het op
wekkende sterkende klimaat van Zwitser
land hebben. Neen als we even goed door
denken dan ls de Hollandsche winter toch
lang niet alles: dit laar werden we welis
waar gezegend met enkele oracht-iisdaeen
maar verder brrrniet om aan te
denken!
De mist de regen de kille kou: ze zit
ten ons nóg in de kleeren en er zullen
heel wat warm-zonniee lentedagen moe
ten komen voordat ze weer geheel en al
zijn opgedroogd
Naar zon naar zoele lentelucht naar
een blauwen hemel naar 't definitief od-
hangen van onze winterlas naar een frls-
sche duik In het water naar bloeiende
bollenvelden of een zeiltocht od de Kaag:
)a naar wat al niet meer verlangen we
om onze longen te vul'en met die niet te
deflnieeren zoete lentegeuren en om de
rheumatiek uit de verstijfde spieren te
voelen wegtrekken!
Wat is eigenlijk heerlijker, dan in een
land te leven waar het wisselen der sei
zoenen du'deliik te merken ls zooals hier!
pit voor hen die zoo graag het eeheele
jaar In een zomerklimaat willen leven!
Want: onlangs sprak 'k een Hollander die
lange jaren ln Californië had gewoond.
En bij zet me: .Natuurliik ts Califotnië
een oaradiis van warmte een weelde van
lh dag uitl Verrukkelijk maar o! wat
zon en nog eens zon onafgebroken dag
verveelt dat od den duur Hoe eentonig!
Altiid maar stroomen van fel licht warm-
te waar ie van uitdroogt en een oerka-
menten huid van onloont waar ie rchro-
melitk genoeg van kHlgt en die ie doet
verlangen naar een flinke regenbui naar
luchten waar beweging ln zit naar een
strtemenden zeewind, desnoods naar eenlge
uren echt Hollandsch hondenweer! Maar
dat komt nooit
Kijk: dat is weer een andere zienswijze,
een ander uitersteWij wenschen op
te drogen na een eindelooze regenperiode
en die Hollandsche-Caüforniër wilde zoo
graag weer eens lekker doornat regenen
en tuichte toen hij eindelijk als vroeger
merkte dat ónze winter niet aan den zo
mer gelijk was.
Daarom: al zijn we door een donkeren
tunnel van duistere winterdagen waaraan
geen einde scheen te komen heengegaan,
al hebben we de natte kou de windvlagen
en de vervaarlijke regenstroomen dikwijls
verwenscht hoe zullen we nu te meer ge
nieten gaan van al hetgeen de duizend
maal In alle talen bezongen lentemaanden
ons zullen schenken: milde voorjaarsgeu
ren zon en nog eens zon laten we nuch
ter blijven en er tenminste od hopen!
groene landouwen die den natuurliefheb
ber verrukken een wolkenlooze hemel,
drommen menschen die weer naar onze
badplaatsen trekken of de bloemenvelden
gaan Inspecteeren nieuw ontwakend leven
overal: ln de natuur, bij menschen en bij
dieren!
Dichters van alle eeuwen hebben de
lente begroet zijn door haar in vervoering
gebracht, bepaalden haar eeuwigheids
waarde.
Men heeft het honderdmaal gehoord, dat
in den winter de natuur dood scheen en
toch weer tot leven ontwaakte: hoe men
twijfelde of ooit nieuwe bloemen zouden
ontsDrulten uit de versteende aarde Maar
telkeniare ls de overwinning toch geko
men: het mocht soms lang duren zóó lang
dat men aan een wederkomst van mildere
dagen begon te wanhopen maar einde
lijkdaar kwamen zit en het was alsof
de aarde herboren werd!
De natuur laat ons niet ln de steek:
vroeg of laat ls de lente on haar oost zich
dikwijls niet storend aan den iuisten ka
lenderdatum hoewel we dit jaar op 21
Maart de zonneschijn mochten begroeten!
Gelijk in de natuur, zoo zal het ook gaan
met onze donkere cristsdagen: Mensch en
dier laten zich niet terneerdukken wan
neer de lente oo zich wachten laat daar
men het onherroenelllk weet dat zii een
maal komen moét' Fven vaststaand ts de
terugkomst van betere tiiden od welke
wiize dan ook! Hoe somber de dagen van
het heden er voor velen ook uit mogen
zien hoevele slachtoffers in deze tiiden
van inzinking helaas ook vallen; laat men
de winter is gelukkig weer voorbij en ik heb sommige menschen hooren
zeggen, dat het binnenkort weer beter zal worden.
Als ik niet een doodgewoon vogeltje, maar zakenman of particulier was,
dan zou ik beslist veel 8088
gaan inslaan, en nu reeds alles koopen, wat ik denk in de vacantie van
deze artikelen te gebruiken voordat ze weer duurder worden en dan zou
ik, tjilp tjilpdan zou ik natuurlijk alleen maar bij VAN KLOETEN gaan
nieuwbouw BREESTRAAT
zijn wij gevestigd TEGENOVER HET POSTKANTOOR
VOORJAAR 1933
