De Koningin op een etsen-tentoonstelling - Slipjacht bij Arnhem De roode Vulpenhouder FEUILLETON. 74'" Jaargang LEIDSCH DAGBLADTweede Blad Geautoriseerde vertaling naar het Engelsch van Molly Thynne, door A. W. V. E.v. R. 11) „Ik heb niet veel uit miss Allen gekre- Ben. ZIJ Is overtuigd, dat Leslie er niets tee te maken heeft gehad, en Ik geloof, dat zij gelijk heeft. Hoe het zij, zijn zaak staat zwak." „Het is een duivels ongelukkig toeval! Was hij maar naar Londen gegaan, zoo- a's hij van plan was! Wat dacht je, bracht trs. Draycott naar de boerderij?" •Als we dat wisten, zou Leslie zich geen ^cr van hen hoeven aan te trekken!" ant woordde Kean somber. Terwijl hij sprak, haalde hij zijn zak doek uit den zak en een kleine vulpen- kouder kwam mee te voorschijn en rolde •oor Fayre's voeten op den grond. Hij iaapte hem op en bekeek hem. Er zat "een dop op, en half verborgen onder de modder, waarmee hij was besmeerd, liep een inktvlek rondom de pen. „Hé. dat is dat ding, dat ik heb opge hapt." riep hij uit. Kean nam hem af en liet hem in zijn vestzak glijden. nOuae eenige leiddraad!" stemde hij droog toe. ,En die zal ons waarschijnlijk nog naar een van de verslaggevers leiden! Ik geloof niet, dat we daarop behoeven te bouwen!" Hij trok zijn zware overjas uit en wierp ze over een stoel. Daarna wendde hij zich om en keek Fayre recht in het gelaat. „Ik zal dien jongen redden, als Ik kan. Hatter, als het hem tegenloopt." zei hij. „Dat kun je Cynthia vertellen, als ikzelf er na het verhoor geen gelegenheid toe heb. We willen hopen, dat het niet zoo ver zal komen, maar om je de waarheid te zeggen, heb ik er niet veel vertrou wen in!" „Ik evenmin! Het is net, of de schijn opzettelijk op Leslie is geworpen. Als dat zoo is, is het een onbegrijpelijk duivelsche opzet. Er bestaat, voor zoover wij weten, geen enkele reden, waarom mrs. Draycott naar zijn boerderij kan zijn gegaan, of zij moest er naar toe zijn gelokt, en als dat zoo is, waarom kozen ze dan die plaats? Het zou zeker even gemakkelijk zijn ge weest het arme schepsel buiten dood te schieten. Het ziet er echt naar uit, alsof iemand heeft geprobeerd, John Leslie den moord op den hals te schuiven!" Kean liep naar het venster en bleef daar, met de handen in de zakken, naar buiten kijken. „Het is je niet opgevallen," zei hij langzaam, „dat degeen, die het deed, ge weten kan hebben dat Leslie als getuige was ongeroepen en Dinsdag in Londen had moeten zijn. Let wel: hij had eigenlijk in den trein moeten zitten op den tijd, dat mrs. Draycott vermoord werd. Ik denk niet dat hij er een geheim van had gemaakt, dat hij er heen moest, en nieuwtjes doen gauw de ronde in een klein dorp." Fayre staarde hem een oogenblik aan en zei toen, plotseling begrijpend: .Dij Jupiter! Dat vergemakkelijkt de zaak! Als er iets waars is in je theorie zullen wij den man vinden, die óf in de buurt moet wonen, óf er tenminste eeni- gen tijd was, voordat de misdaad begaan werd." Kean glimlachte. „Wat dat aangaat, waarom zeg je: de man? Er zijn ook wel vrouwen geweest, die iemand hebben doodgeschoten." „Vrouwen Fayre zweeg ontzet. Er was totdusver maar één vrouw, die van de zaak afwist. Volgens haar eigen zeggen was Cynthia, toen zit om half zes van Leslie scheidde, rechtstreeks naar huis gegaan. Zij moest zeker door een van haar vaders huisbe dienden gezien zijn. Maar veronderstelt, dat zij door een ongelukkig toeval niet was gezien? Fayre keek Kean met ontzetting aan. .Cynthia toch niet?" Kean's glimlach verdween. ..Goddank kunnen wij Cynthia uitscha kelen De poorten worden op Galston ge sloten gehouden.' en als we niet nog eens op een ongehoorde manier wanboffen moest de portier haar binnen hebben ge laten Het spreekt vanzelf dat ik niemand op het oog had Je theorethiseerde zoo ge makkelijk, dai ik do verzoekvn" niet- fco* weerstaan op tenminste één zwak punt in je redeneering te wijzen. Zooals je zegt. is het best mogelijk, dat de moordenaar de zaak op Leslie's schouders wou schuiven. Het is een even goede verklaring als welke dan ook. in aanmerking genomen, hoe weinig punten van uitgang wij hebben. .Als het geen bedrog was. waarom nam hij dan de moeite, haar op de boerderij te krijgen?" Kean had zich weer naar het venster gekeerd. „Bedenk, dat het geluid van een schot in de open lucht op verren afstand hoor baar is. Daar zie ik het. jonge paartje aan komen en ik stel voor. dat wij gedurende de lunch het onderwerp zooveel mogelijk laten rusten. Daarna kan ik Leslie eenige wenken geven, hoe hij zich bij het getui genverhoor heeft te gedragen. Ik geloof, dat hij een heetgebakerd iongmensch is en hij mag zijn geduld niet verliezen." Kean kon een alleraangenaamst en on derhoudend metgezel zün. als hij dat wil de, en bij deze gelegenheid deed hij zijn uiterste best, Leslie's gedachten van het naderende verhoor af te houden, met het gevolg dat zelfs de twee menschen. die er het meest bij betrokken waren, den maal tijd heel plelzlerig vonden. Na de lunch nam Kean den jongen man aoart en sprak zeer ernstig met hem terwijl Fayre zijn best deed het gesprek met Cynthia gaan de te houden. Zij was haar zenuwachtig heid meester geworden en zag de komende dinw tegemoet met een moed, die baar tot eer strekte, maar ondanks hun beider pogingen kroop de tijd voort, en was hij blij. toen zij eindelijk naar de gerechts zaal gingen, waar het verhoor zou plaats vinden. Op Kean's verzoek scheidden zij, en hij en Fayre namen tusschen de menigte in de zaal plaats. Hoewel enkelen de twee vreemdelingen nieuwsgierig aankeken, viel het te betwijfelen, of Iemand den mage- ren man met de scherpe oogen en het haviksgezicht herkende, ofschoon zijn por tret dikwijls in de kranten had gestaan. Hun belangstelling richtte zich uitsluitend op Leslie en op miss Allen, die binnen, kwam, juist toen de zitting begon, en te genover het Hof plaats nam. Fayre keek haar vol belangstelling aan. Zij had een zwart mantelpak aan en droeg een zwart vilten hoed. van het soort, waar van echte oude vrijsters van middelbaren leeftijd houden. Zij was bleek, maar kalm- en was zich blijkbaar niet bewust van de kleine opschudding, die haar komst veroor zaakte. Toen zij Leslie In het oog kreeg, boog zij ernstig, doch merkbaar vriendelijk voor hem. De Jury trad binnen, gevolgd door den lijkschouwer een al wat oudere man. die zijn practijk in het andere deel van Whit- bury had. Zijn toespraak tot de jury was kort en duidelijk. (Wordt vervolgd). DE KONINGIN bezocht de tentoonstelling van werken van leden der vereeniging van Hongaarsche etsers in de kunstzaal Liernur in de residentie. TIJDENS EEN LANGE ZITTING IN H ET JAPANSCHE PARLEMENT geraakten enkele leden onder zeil. IN DE OMGEVING VAN ARNHE31 werd vanwege de Kon. Nederl. Jacht Vereeniging een slipjacht gehouden. De jager-meester met zijn meute onderweg. DE AARDBEVINGEN IN CALIFORNlc. De slachtoffers van de aardbeving in Long Beach krijgen gratis voedsel. In de rij staan zij voor de tenten, waar het eten verstrekt wordt. HET STATIONSPLEIN ALHIER zal een verandering ondergaan. De gebouwtjes naast den uitgang van het station zullen worden afgebroken om plaats te maken voor een groot» rijwielloods. IN DEN AMSTERDAMSCHEN DIERENTUIN. Het schip der woestijn heeft een baby gekregen. Moeder en kind. OEFENWEDSTRIJD TUSSCHEN DE VOOR- LOOPIGE B-ELFTALLEN te Rotterdam, ttv uprnarifl mot rlon mo/lctrii/i tü Moe col t

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1933 | | pagina 5