bus te Londen omgeslagen - Jubileum Korps Rijdende Artillerie Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON. MYSTERIE VAN HET DIAMANTEN KRUIS Engelsch van Chester K. S. Steele door A. W. v. E.v. R. en bang, dat het niet zoo gauw zal De man lachte scherp. „In de >laats wil ik, dat je een papier on- sent. Ik heb het bij mij, en ook een Ik heb een zaklantaarn, bunt lezen, wat je teekent in te donker wordt." Je, dat ik een bewijs van ont- voor de diamanten moet tee- precies! Cynthia, ik Ratchford, alsjeblieft!" riep zij ben miss Ratchford voor je, na wat er gebeurd is." goed! En luister nu! Ik heb nu Sjsn zoete woordjes en malligheid!" deed hij een stap naar haar jiifc achteruit. Kolonel Ashley h., aenter een boschje struikgewas °i v vanwaar hij alles kon hooren, wat er gebeurde, lette de vrouw, weet, in wat voor Ik moet geld hebben mij bezorgen." „Ik?" „Ja. En bij God, je zult het doen ook! Denk je, dat ik geruïneerd wil worden, omdat jij een beetje ruwe behandeling nu en dan niet kon verdragen? Wel, betere vrouwen dan jij zouden blij zijn, bij mij terug te mogen komen! Ik zal je terug nemen!" „Terugnemen?" O, mijn God!" „Schei uit met die hysterische onzin!" beval hij. „Ik ben wanhopig! Ik moet geld hebben! Ik kan het krijgen, als jij het orderbriefje onderteekent en deze ket ting als pand geeft, en bij Hij greep haar zoo vast bij den pols, dat zij het uitkreet van pijn, en draaide haar om, om haar te dwingen, hem aan te kijken. „Ik moet je handteekening hebben en de obligaties!" riep hij met een stem, waarin zijn bedwongen hartstocht klonk. „De obligaties!" riep zij uit. „Je weet, wat er bijna mee gebeurd is! Ik liet er je eens geld op opnemen, en verloor ze bijna. En nu durf je ze mij weer vragen?" „Ja, en ik zal mijn verzoek kracht bij zetten! Ik moet geld hebben. Ik durf je diamanten niet te verkoopen ten minste, ik doe het liever niet. Ik wou lie ver, dat JIJ het deed!" Hij werd nu senti menteel, „en wat de obligaties aangaat „Daar kom je niet aan!" riep zij bitter. „Is het niet genoeg, dat je mijn leven hebt verwoest? Nu moet je „Schei toch uit met die theatrale non sens!" spotte hij. „Het is jammer, dat Je geen tooneelspeelster bent geworden! Luister! Dit Is je laatste kansl Ik zal je de diamanten geven, als je dit papier onderteekent, zoodat ik uit mijn moeilijk heden kan komen. Je zult het teekenen! Het is je laatste kans! Als je het niet doet, bij alle Zij rukte zich van hem los, en wendde zich om, om te vluchten, maar hij was haar te vlug af, en was op het punt, haar met zijn armen te omvatten, toen zij terugweek en een wanhopigen gil gaf. „Raak mij niet aan!" schreeuwde zij. Dat scheen den man doel te maken, want hij sprong op haar toe met woede en bedreiging in elk zijner gebaren. Aaron! Aaron! Hij wil mij vermoor den!" schreeuwde Cynthia. Snel als de gedachte sprong kolonel Ashley uit de schaduw te voorschijn om den man terug te houden, die met flik kerende oogen en een moordzuchtigen trek op zijn gelaat tegenover Cynthia Ratchford stond. „Wat is dat?" snauwde de man, worste lend, om zijn evenwicht te bewaren. „Wat hebben we nu? Wie ben jij voor den duivel, om tusschen mij en mijn „Misbruik dien naam niet!" waar schuwde de vrouw. Ik ik o Aaron, waar ben je?" Het was nu heel donker onder de boomen. „Ha! Dat is hij dus! Je oude liefje, Grafton! Ik zal gauw een eind aan zijn leven maken! Ik zal maken, dat hij wou, nooit tusschen ons te zijn gekomen met zijn beschermende manieren, en zijn dia manten kruis, dat hij zoo stilletjes wou laten maken! Bah! Een mooie vrijer! Hier heb je wat, gluiperige gek!" Een vuurstraal doorboorde de duisternis en tegelijk met den knal hoorde men een kreet van pijn en het gillen van een vrouw, toen een zware stok uit de hand van kolo nel Ashley afkomstig, de hand brak, die de revolver vasthield. Een zwakke plof in de struiken duidde aan, waar het wapen was neergevallen, terwijl de kogel de bladeren van den boom, waaronder zij stonden, afschoot. „O, maar wie wie bent u?" vroeg de vrouw ontsteld, toen de kolonel tusschen haar en den man trad, dien hij had ver minkt. „Ik dacht, dat het mr. Graf ton was!" „Die komt daar al aan, geloof ik!" zei de oude detective rustig, toen het geluid van iemand, die het pad op kwam rennen, tot hun gespannen geest doordrong. „Kijk eens aan!" zei de man met de gebroken pols, terwijl hij die met de andere hand steunde. „Ben jij niet Hij sprong achteruit, toen de laatste weerschijn van het wegstervende licht over het gelaat van den kolonel viel. „Wie ben je, bij alles duivels in de hel!" schreeuwde hij. „Wat voor recht heb je „Het recht van de wet!" was het kalme antwoord. De hand van den kolonel gleed in zijn zak, waar iets van metaal klikte. „Het recht van de wet! Langford Larch, ik arresteer je voor den moord op mrs. Darcy. Amelia Darcy!" Het was een oogenblik zóó stil, dat het geluid van een vogel in een boom boven hun hoofd klonk als het suizen van den wind. Kolonel Ashley deed een stap naar den gekwetsten man toe, terwijl hij iets uit zijn zak haalde. Toen hij dat deed, barstte Larch in een woest gelach uit. „Zoo, dat is dus het spelletje! Je hebt mij bedrogen, Cynthia, duivelin! Jij hebt dit spelletje met de minnaar Grafton op touw gezet, nietwaar, jou „Langford, ik heb nooit „Bah! Nu, ik houd Jullie allemaal voor den gek! Arresteer mij maar voor den moord op die vrouw, als je kunt, voor den duivel!" Hij ging een stap achteruit, door kolo nel Ashley gevolgd. „Blijf staan!" schreeuwde Larch. „Als je me aanraakt ik ben niet bang voor je! Ja, ik heb haar gedood! Het was niet mijn bedoeling, maar het is gebeurd! Ik zie wel, dat het spel nu uit is, maar je zult mij nooit op den electrischen stoel krijgen! Ik houd jullie allemaal voor den gek! Ik ben niet bang om te sterven!" Voordat de kolonel of Aaron Grafton, die juist op dat oogenblik uit het struik gewas langs het pad te voorschijn snelde, een beweging konden maken om hem tegen te houden, wierp Langford Larch zich met een kreet als van een gepijnigd dier over den rand van de rotsachtige kloof. En zijn lichaam viel een honderd voet in de diepte te pletter in het brui sende water! (Wordt vervolgd). ERAAL MUTO de mili- leider van de Japansche operaties in Jehol. DE DRUG TE ZALTBO-uJlEL GEREED. Het middenstuk is aangebracht aan de Waalbrug bij Zaltbommel, waardoor de verbinding tusschen de Waaloevers is tot stand gebracht. KEURING VAN HENGSTEN' TE GRONINGEN. Een der paarden wordt voor de jury geleid. DE CARNAVALSFEESTEN TE NICE. Groep Matrozen aan 't passagieren". IN GROOTE BUS SLOEG op Cricklewood Broad- y te Londen. Tal van per sonen werden gewond. KUNSTWERK VAN IJS EN' SNEEUW te Schreiberhau. Sportmeisje op de slee TER GELEGENHEID VAN HET 140-JARIG BESTAAN VAN HET CORPS RIJDENDE ARTIL LERIE TE ARNHEM in den volksmond genaamd de Gele Rijders, werd een défilé gehouden. Tevens werd een aantal officieren beëedigd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1933 | | pagina 5