Groote paardenmarkt te Utrecht - Schrijfmachine-automaat Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON. MYSTERIE VAN HET DIAMANTEN KRUIS 1 IN PLAATS VAM DEM GUMMISTOK probeert de politie in Indianopolis een gummi- plak", ongeveer 30 c.M. lang en 2 c.M. dik. Deze „plak" zou ongevaarlijker zijn dan de gummi-knuppel. er een goed idee van te krijgen. Ik wil niets kwaads zeggen van uw teekentalent, maar ik kan aan deze schets niet zien hoe de draden loopen!" „Ik neem het je niets kwalijk!" lachte de kolonel. „Ik heb het teekenpotlood nooit goed kunnen hanteeren. Maar volg Harry King nu maar. Als je meer geld noodig hebt. kom dan bij me!" voegde hij er bij, den jongen man eenige bank biljetten overhandigend. „En daarna gaan we die draden bekijken! Ik ben er niet zoo zeker van De kolonel werd onderbroken door de vreemde gedragingen van Chet. Het kleine dier scheen iets in zijn bek te hebben gekregen, dat hem hinderde. Hij jankte en sloeg er met de pooten naar. „Kijk dien hond!" riep Jack uit, „kijk!" „God, hij heeft het Indische horloge te pakken gekregen!" riep de detective. „Hij is er op gaan knabbelen, alsof het een been was, heeft het in den bek gekregen en kan het er nu niet meer uit halen! Blijf daar! Raak hem niet aan!" klonk het scherpe bevel, toen Jack Young een stap vooruit deed, blijkbaar met de be doeling het wanhopige dier te helpen. „Wat is er, kolonel!" vroeg Jack. „We kunnen den hond toch niet zoo zien lijden, wel?" „Neen, maar daar, hij heeft het er zelf al uit gekregen!" Met geweld had de hond het horloge dat zoo groot en van zoo'n bijzonderen vorm als het was, tusschen zijn kaken had vastgezeten, uit zijn bek geklauwd. Het rolde op den grond en de kolonel bukte zich om het op te rapen. Maar Jack merkte op, dat zijn chef een prop van het zijdepapier gebruikte om het uur-werk op te nemen. Het tikte niet meer. „Wat is er? Bent U bang, uw handen vuil te maken?" vroeg Jack lachend. „Nu, in zeker opzicht „Kijk eens naar den bek van den hond! Hij bloedt!" riep Jack. „Daar was ik al bang voor!" zei de kolonel bedaard. „Kom niet in zijn buurt, Jack, want als ik mij niet vergis Beide mannen staarden naar den hond. Het kleine dier keek hen plotseling zeer vreemd aan. Het jankte en zijn lichaam trilde, alsof het koude rillingen had. Bloed druppelde langs de lippen, die nu met schuim bedekt waren. „De hond wordt dol!" riep Jack. „Pas op, kolonel, of „Je hoeft niet bang te zijn", was het kalme antwoord, toen Jack zich omkeerde en naar de deur liep. „Hij zal nooit meer iemand kwaad doen! O, ik dacht het wel!" Terwijl de kolonel sprak, doorvoer den hond een huivering, hij viel omver op zijn zij, zuchtte diep en bleef toen heel stil liggen. HOOFDSTUK XVI. De kolonel verwondert zich. „Hoe komt dat, kolonel? Wat voor duivelsch ding deed dat?" En met een bevenden vinger wees Jack op den dooden hond. „Waardoor werd dat arme beest gedood?" „Als ik me niet sterk vergis, deed dit het!" was het antwoord, en de kolonel legde het horloge, dat hij nog steeds zorg vuldig in het propje zijdepapier hield, op de tafel. „Dat horloge zou den hond gedood heb ben? Onzin! Hij had het in den bek, maar hij kon het er niet uit krijgen. Dat kan hem niet gedood hebben!" „En toch denk ik, dat het zoo is! Jack zooals het Shere Ali doodde en „Bedoelt U, dat dit het was, wat mrs. Darcy doodde dit horloge?" „Ik weet het nog niet zeker, Jack!" „Maar hoe kon dat? Hoe kon De bezoeker hield op met vragen, om te zien, wat de kolonel deed. Deze was naar het kabinet gegaan en had er een paar rubber handschoenen uitgehaald. Ze aantrekkend, pakte hij het horloge uit het zijdepapier, hield het onder het lamp licht, draaide de kast om, drukte met zijn potlood op een punt in den rand en een fijne naald schoot te voorschijn. „Kijk!" zei de kolonel tot Jack Young. „Groote God! Een helsche machine in het horloge!" „Niet precies een helsche machine, maar een vergiftigde naald. Je hebt alleen maar op den rand van de kast te drukken en ze schiet uit in de hand, of wat er dan maar bij is. De arme Chet moet op de rechte plaats gebeten hebben, toen hij op het horloge knauwde, waarmee hij speelde, alsof het een botje was. De naald schoot uit, doorboorde zijn tong of zijn lippen en het doodelijk vergif deed de rest!" „Maar kolonel, dit dit ls het horloge, dat mrs. Darcy in de hand had, toen zij dood werd gevonden!" „Ja!" was het koele antwoord. „Een hetzelfde, dat Shere Ali in de hand; had, toen hij dood gevonden werd!" „Jal" „Maar bij allebei was het hoofd ver brijzeld!" „Ja, Jack!" „Maar, kolonel! Dat kon het horloge toch niet doen! Daar is geen sprake van!" „Natuurlijk niet! Ik heb toch ook niet gezegd, dat het horloge dat gedaan had? Ik beweer zelfs niet, dat de vergiftigde naald mrs. Darcy of Shere All doodde! Maar dat Chet er door gedood werd, is zeker!" „Daar hebt U gelijk in, kolonel. Arme, kleine hond!" Jack, die veel van dieren hield, keek op het slappe lichaam neer. „Zeker, Jack. Als ik bijtijds gezien had, dat hij het horloge te pakken had, zou ik geprobeerd hebben, het hem af te nemen. Maar misschien leidt dit nog tot iets goeds! In het belang van de justitie „Denkt u, dat dit kan helpen, het ge heim op te lossen?" „Dat kan wel zijn!" „Maar ik dacht, dat u zei, dat de gif naald mrs. Darcy waarschijnlijk niet ge dood heeft!" „Ik zeg niets, Jack! Misschien ls het zoo en missohien ook niet!" „Maar de slag op haar hoofd en do steekwond in haar zij!" (Wordt vervolgd). Te Utrecht is een groote paardenmarkt gehouden met een aanvoer van ruim 600 paarden. Aan de ijzeren stangen gebonden staan de paarden droomerig naast elkaar. uit het Engelsch van Chester K. S. Steele door A. W. v. E,—v. R. Illtf'Ü?6^' Colonel, ik zal meegaan! Maar LI If., ,dat.ik er nu beter aan doe, King .n; H« heeft een datum afgespro- sehiem harch, den hotelhouder, en mis- PHUh gebeurt er dan wel wat!" Sn moet nu gaan. Die draden loo- SL ï®1 weS- Kijk eens, ik zal je laten té l°open." en de kolonel maak- Üc .s van den juwelierswinkel, e, Plaats van de uitstalkast aan, Eli verborgen draden waren ge- Vroiivoiüu11 ,vertelde hoe die de jonge, tëzorgd ^dlende, 6611 schok hadden vUdi> ^0un? bestudeerde de schets zorg- leundo i?» Vdde het hoofd. De kolonel en vnohH 1^ben achterover in zijn stoel het ziirfi het Jukte en scheurde aan loge wa,„apie,r' waarin het Indische hor- Kt Eew'kkeld. - n acn^ verschieidene vragen had ge ruim, on"eveer tien minuten op de ilonèi 1L?es,taard had, zei Jack: „Wel CU L?at,kan ik zoo niet zeggen! Ik winkel zelf moeten zien, om TER GELEGENHEID VAN DE „GROENE WEEK" TE BERLIJN is een tentoonstelling van katten ge houden. Twee der mooiste Perzische poesjes. OP ENKELE BERLIJNSCHE machine-automaten opgesteld. pfennig-stuk kan men POSTKANTOREN zijn schrijf* Na het inwerpen van een 10 10 minuten lang typen. DE BRITSCHE VLOOT -houdt thans haar voorjaarsmanoeuvres. Een dichte rooksluier wordt om de andere schepen gelegd- t J DE BEGRAFENIS VAN DEN TE BERLIJN VERMOORDEN NAZI-MAN EN DEN OLIHE-WAOHTMEE STER. .Minister Göring en ex-kroonprins Wilhelm in gesprek vóór de Dom-kerk.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1933 | | pagina 5