W\t{JsWal te Scheüeningen - Proteststaking Weensche taxi-chauffeurs
FEUILLETON.
T MYSTERIE VAN HET
ülï DIAMANTEN KRUIS
LEIDSCH DAGBLAD Twed. BM
ngspr:
inb.);
inbegr.
Het
GemiS
p.AKING VAN TAXI-CHAUFFEl'RS te Weenen tegen ver-
>er^J-Qging van cle benzine-belasting. Zij bleven met hun wagens in
chg J- de hoofdstraten staan en legden zoo het verkeer stil.
PERSBAL TE BERLIJN. Lien Deyers (links) en Liane Haid op het
persbal te Berlijn bij het ,,Brüderschaft trinken".
RUSTIGE HANDEN. Slechts de vingers mogen bewegen en
geen druppel water mag uit de glazen op de handen van de
typiste vallen.
RI6 ''"het Engelsch van Chester K. S. Steele
door A. W. v. E.—v. R.
Pre oud, kolonel?"
la, te oud! En ik houd te veel van vis-
ien. Ja, lk zal dit door Kedge laten op-
LU lippen! En toch
>e detective bleef een oogenblik in ge-
,ns verzonken. Toen ging hij, half in
li W'izelf mompelend, voort:
.Neen, naar de maan met alles! Kedge
Pn net die bankzaak bezig. En ik geloof
i ri - niet, dat hij dit aan zou kunnen!
„«^n, ik geloof, dat er niets anders voor
5Vaj opzit. Ik moet doorgaan, nu ik een-
w al begonnen ben. Maar het zal mijn
,;r tste zaak zijn! Beslist mijn laatste
0 «;:,k!" en nog eens sloeg hij met de hand
j„ 10- de tafel.
Veer kwam de kellner aanloopen. Vra-
id keek hij den kolonel aan, en die
in arde hem een oogenblik aan, zonder
lib n te begrijpen.
O ja," ging hij toen voort, „breng mij
eh een glaasje Bordeauxwijn, een
;1 klein glast"
Mr. Kettridge bestelde ook iets en keek
zeer verlicht. Het had er werkelijk veel
van gehad, of de kolonel in ernst had ge
sproken!
„Denkt U, dat Harry King iets met die
zaak te maken kan hebben gehad?" vroeg
de juwelier.
„Het is natuurlijk mogelijk, maar we
kunnen hem altijd laten arresteeren, als
wij hem noodig hebben. Ais we hem nu te
na kwamen, zouden we ons plan alleen
maar in de war sturen, gesteld, dat we een
plan hebben. Ik moet bekennen, dat dit
mij zeer verbaast! Ik weet niet, wat ik er
van moet denken, en het is ook niet noo
dig, dat ik doe, alsof ik er wel iets van be
grijp! Detective-werk is feitelijk niets
anders da nde som van gezond verstand,
een soort van intuïtie en kennis. Ik was
tot een zeker punt gekomen, en nu zijn
eenige van mijn theorieën omvergeworpen.
Dat wil zeggen, dat zou gebeurd zijn, als
ik zoo dwaas was geweest willekeurige
theorieën te vormen, die niet veranderd
zouden kunnen worden. Maar dat heb ih
niet gedaan! Ik kan mijn bewijzen en mijn
overtuiging nog wijzigen, en die munt, die,
zooals U zei, eenige dagen voor haar dood
aan mrs. Darcy toebehoorde, en die nu te
voorschijn komt uit de handen van een
dronken man, die onder verdenking heeft
gestaan, geeft te denken. Maar, waarde
mr. Kettridge, laten we verstandig zijn!
King zal niet wegloopen, en in den toe
stand, waarin hij nu verkeert, is hij in
staat, twist met u te zoeken, als V over
den moord begint. Bedenk bovendien, dat
hij best op eerlijke wijze in het bezit van
deze munt kan zijn gekomen!"
„Hoe?"
„Hij kan hem ingewisseld hebben
hier! Hij heeft hier geld genoeg stuk ge
slagen, geloof ik."
„Maar als hij het hier kreeg Groote
Scott! U denkt toch niet, dat Larch
„Ik denk op het oogenblik heelemaal
niets! allerminst van Larch. Maar bedenk
eens dit is een publieke gelegenheid.
Honderd ja, twee- of driehonderd men-
schen komen hier eiken dag, verteren wat
en ontvangen geld terug. Nu kan deze
munt, hoewel U en ik hem dadelijk her
kennen als een groote antiquiteit, best in
derhaast, of door iemand, die tijdelijk niet
iri het bezit van zijn verstandelijke vermo-
mens was, voor een zilveren halven dollar
zijn aangezien, waar hij was van heeft.
Ik geloof werkelijk, dat ik King kan over
tuigen, dat het een halve dollar was, die
viel
En tot mr. Kettridge's verbazing stapte
de kolonel die King had gadegeslagen,
terwijl deze op den grond naar de gevallen
geldstukken zocht, op den losbol af en gaf
hem een vijftig centsstuk.
„U hebt dit zeker laten vallen," zei hij
vriendelijk.
..Dank U, oude heer! Misschien wel!
Wilt U wat gebruiken?"
„Neen, dank U!"
Vriendelijk wuivend stak King den hal
ven dollar in zijn zak met nog ander los
geld en keerde zich weer naar het hem
wachtende glas.
„Ziet U wel?" zei de kolonel tot mr.
Kettridge. „Hij weet niet eens, dat hij het
verloren heeft en ook niet, dat U het
hebt! Bewaar het alsjeblieft! Wij kunnen
het noodig hebben!"
„Maar veronderstel eens, dat King er
vandoor gaat?"
„Dat zal hij niet doen. Daar zal ik voor
zorgen! Ik zal om een van mijn beste
mannen telegrafeeren. Het wordt te veel
voor mij alleen!"
„Wat bent U van plan te doen?"
„King in het oog te houden. Dan zijn er
nog anderen hier in de stad, die ik moet
schaduwen."
„U bedoelt Singa Phut toch niet?"
„Neen, die zit in hechtenis. Bovendien
heb ik Neen, ik zeg niet, tot welke ge
volgtrekking ik ten zijnen opzichte ben
gekomen. Ik zou van meerung kunnen
veranderen. Hij is interessant om te be-
studeeren. Ik heb zijn beweegredenen voor
den moord op zijn compagnon nog niet
uitgevonden als hij het deed."
„Wie zou het anders gedaan kunnen
hebben?"
„Verscheidene anderen! Precies, zooals
er vele redenen kunnen zijn, waarom King
die munt in zijn bezit heeft. Hij zou er
misschien gemakkelijk een verklaring voor
kunnen geven, en als wij hem zonder
reden beschuldigen, zouden wij zelf in
ongelegenheid kunnen komen!"
„Dat is zoo! Nu, kolonel Ashley, ik zal
het maar aan U overlaten. God weet, hoe
graag ik, voor den familienaam, Darcy's
onschuld bewezen zou willen zien! Ik ge
loof niet, dat hij het gedaan heeft. Be
waart U de munt maar," want de detec
tive overhandigde hem die, „U kunt hem
noodig hebben."
„Ja, misschien wel. Dus is hij duizend
dollars waard!" zei de kolonel. „Ongeveer
precies de som, waarop Darcy aanspraak
maakte. Ik verbaas me Och, maar waar
dient het toe. mij te verbazen! Ik moet
zekerheid hebben!" En hij borg de oude
Romemsche munt veilig in zijn porte
feuille op.
De kolonel en zijn vriend eindigden hun
eenvoudig maal, dronken hun niet heel
sterken drank op en gingen heen. Harry
King en zijn makkers achterlatend, om er
een vroolijken nacht van te maken. Larch,
wiens gezicht ongewoon rood zag, beijver
de zich de jongelui wat te kalmeeren,
want hij zag in, dat de betere klasse van
zijn bezoekers niet van de luidruchtig
heid hield.
Maar King was in een opgewonden
stemming. Weliswaar was hij onder zware
borgstelling vrijgelaten, maar de hotel
houder had er voor ingestaan, dat de
Jonge man zou opkomen, wanneer men
hem noodig had. Harry was eigenlijk meer
als getuige vastgehouden en nog wel als
een heel onbelangrijke getuige, maar daar
het bekend was, dat hij van tijd tot tijd
plotseling verdween, had men een groote
borgsom geëischt.
(Wordt vervolgd),
tige kJ". -
HOE MARLENE DIETRICH GERUCHTEN LOGENSTRAFT.
Na de scheiding van Maurice Chevalier gingen geruchten, dat hij
met Marleentje zou gaan trouwen. Om deze geruchten den kop in
te drukken noodigde zij Maurice ten eten. Rechts Mariene'6
echtgenoot.
WAT DOEN ZE IN DE KOU? Drie Amsterdammers, die eiken dag in
de vaargeul van het pontje aan den Zeefburgerdijk een bad nemen.
DE KONINGIN heeft aangekocht ,,In de kerk" door Roeland
Koning.
fjypothe*I
Brieven
onder
e
>r.
age,
W-AL TE SCHEYENINGEN. Tijdens de strenge koude
yonmde zich aan de Scheveningsche kust een kleine ijswal.
32.
Namens
•J&mmÊ
avonds
ir
Lmicitia",
.UITEND
tnvrage
