Groote brand Tilburg -
Drijfijs in de Maas - IJszeilen
"3ste Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
s" FEUILLETON.
IET MYSTERIE VAN HET
et! DIAMANTEN KRUIS
p'
•t het Engelsch van Chester K. S. Steele
en «5
door A. W. v. E.—v. R.
De kolonel onthulde niet, dat dit feit
j\ïen nieuws voor hem was. Aaron Graf-
S,8 ^?®ar!n& werd onverwachts beves-
A "Herinnerde zich, dat Cynthia en
eika^ hadden lief gehad.
P^hia bij mij kwam in mijn
oeaanigneid van advocaat zoowel als van
■a»-? °uden vriend, kon ik nauwelijks ge-
Sïfïi ?a mÜ van haar echtgenoot
^,/rteide,, gmg Kenneth voort. „Zij zeide,
fjgat nu haar meer dan eens had geslagen
,Z1J het niet langer kon uithouden.
M wilde een eisch tot echtscheiding in-
Jfd'5 waar toen ik haar mededeelde, dat
e openbaarheid met zich bracht en ge-
3n>iigenyerKlaringen van beide zijden met
°.=ellJK een langdurig proces, stemde zij
111 toe, alleen scheiding van tafel en bed
in te vragen op grond van wreede en
ïmenschelijke behandeling. Op deze
-l *onden verscheen ik voor den rechter, er
voorbereid, mijn zaak door voldoende
CÜBtuigenissen te bewijzen. Maar die waren
gtetnqagig."
«Waarom niet?"
„Omdat Larch er niet tegenop kwam. Hij
liet verstek gaan waar ik blij om was, om
dat het Cynthia bewaarde voor het ver
tellen van haar geschiedenis in de open
bare rechtszaal. Door niet te verschijnen,
erkende Larch feitelijk de tegen hem in
gebrachte beschuldigingen en verzette hij
zich niet tegen de scheiding.
Toen kwam de alimentatie ter sprake, of
wat ik liever zou willen noemen: het ge
scheiden onderhoud, want het is geen ali
mentatie, voordat de scheiding is uitge
sproken. en dat is nog niet gebeurd, hoe
wel wij daar later op terugkomen.
Ik wilde den rechter een flinke jaarlijk-
sche toelage voor mijn cliënte vragen, want
ik weet. dat Larch rijk is, maar tot mijn
verbazing wilde zij dat niet hebben. Zij zei,
dat, als zij hem verliet, het voorgoed was,
en dat zij geen liefdadigheid van hem ver
langde. Zij had een klein inkomen van
haarzelf, verklaarde zij, en wilde liever
werken, dan een cent van hem aannemen.
Ik moest haar dus haar gang laten gaan
en wij vroegen dien rechter niet om geld,
hoewel ik voor mijzelf niet zoo kieskeurig
was. toen het om mijn salaris ging. Dat
kreeg ik liever van Larch dam van zijn
vrouw."
„Heeft hij het al betaald?"
„Neen. maar hij zal het wel doen, anders
zal ik hem wel krijgen er het bij rechter
lijk vonnis laten vaststellen. Hij zal zoo
blij zijn, dat hij er van af is. zijn vrouw
maandelijks een som gelds te moeten uit-
keeren, dat hij het met mij wel in orde zal
maken. Maar ik begrijp haar houding
evenmin als de verandering in hem. Want
ik geloof werkelijk, dat hij vroeger van
Cynthia hield. Zij was een mooi meisje en
is nog een knappe vrouw, ofschoon de zor
gen hun stempel op haar hebben gedrukt.
Het is toch een rare wereld!"
.Nietwaar?" stemde de kolonel toe. „En
er zitten allerlei soort van rare menschen
op! Het spijt mij, dat ik niet kan verkla
ren, waarom uw cliënte geen geld wilde
hebben, waarop zij toch volkomen recht
had. Maar daar u uw zaak gewonnen hebt,
komt het er verder niet op aan. vind ik."
„Niet erg. Toch zou ik het wel willen
weten. Het zal een heele opschudding ge
ven, als het uitlekt."
En dit gebeurde dan ook, toen Daley van
de Times den anderen verslaggevers de
loef afstak en een opzienbarend verhaal
opdischte over de scheiding van de Larchs,
toen die bij den rechter was toot geweest.
De moord op mrs. tDarcy was eenigen
tijd van de voorpagina der kranten ver
dwenen, ofschoon hij daar weer zou terug
komen. als de jonge Juwelier zou worden
verhoord. Wat den moord op Shere Ali be
treft. die trok maar weinig belangstelling,
daar de vermoorde man weinig bekend
was.
Maar met de scheiding van mr. en mrs.
Larch was het anders gesteld. Het keurige
hotel, waarvan Larch de eigenaar was, de
Homestead geheeten, naar een oude her
berg uit den tijd der kolonisten, waarvoor
het in de plaats was gekomen, was mij
len in het rond bekend. Het had om zoo
te zeggen een dubbele vermaardheid. Hoe
wel er een restaurant aan verbonden was,
waar 's nachts de lieden in Colchester, die
van dat soort vermaak hielden, bijeenkwa
men, diende de Homestead ook voor bij
eenkomsten van edeler aard. Ernstige en
zelfs eerwaardige vergaderingen werden in
de balzaal gehouden en politica van de
hoogere. zoo niet hoogstpe kringen werden
herhaaldelijk in de eetzaal of het café ge
zien. Gemakkelijk gelegen ten opzichte van
het gerechtsgebouw, lunchten er bijna alle
rechters en advocaten. Ook was het het
tooneel van meer of min belangrijke poli
tieke diners, waar dikwijls staatszaken van
geen gering belang hun beslag kregen.
Larch zelf was een eigenaardige per
soonlijkheid. In een kleinere stad zou hij
tappersbaas zijn genoemd. Een trapje hoo-
ger op de maatschappelijke ladder zou hij
zijn aangeduid als hotelhouder. Maar in
Colchester, dat een eenig stadje was, keek
men tot hem op als tot een van de nota
belen, want hij was de eigenaar van de
Homestead, waar Washington, toen het
nog een eenvoudige herberg was, een
nacht had doorgebracht zoo wilde ten
minste de faam en waar vooraanstaan
de families, waaronder uitgesproken ge
heelonthouders waren, niet schroomden,
de bals, die er gegeven werden, bij te
wonen.
En deze man, die, naar men zeide, rijk
was, en zeker knap van uiterlijk, had
Cynthia Ratchford gehuwd. Er waren
andere aanbidders geweest, die zij had
kunnen huwen, naar het gerucht wilde,
en meer dan een had gevraagd:
„Waarom heeft zij hem genomen?"
Hierop was het gefluisterde antwoord
geweest:
„Geld!"
En dat was in zeker opzicht waar. Cyn
thia Larch's familie tenminste haar
moeder was eerzuchtig, en zij begreep, dat,
als haar dochter de vrouw werd van Lang
ford Larch, zijn rijkdom, tezamen met
haar relaties, haar de kans gaven, niet al
leen om te schitteren, zooals zij dat
wenschte, doch ook enkele sterren te
overschaduwen, die haar in het maat
schappelijk firmanent in luister en glans
overtroffen. Ook zag zij er een middel in,
om oude schulden te betalen en voor
enkele dingen revanche te nemen.
Dit had zij in zekeren zin dan ook be
reikt.
Na de schitterende en vroolijke bruiloft
werd het hotel van Larch het kon nau
welijks een huis genoemd worden het
tooneel van vele feestelijkheden. Er wer
den partijen gegeven, die opvielen door de
schitterende toiletten der dames, de over
dadige, kostbare gerechten en de verschei
denheid der wijnsoorten.
Men kon Langford Larch zelf geen drin
ker noemen. Een enkelen keer, en dan nog
bijna gedwongen, dronk hij wat wijn. Maar
nooit was hij werkelijk dronken. Beschon
ken lieden kwamen trouwens in zijn zaak
niet voor.
Langzamerhand begonnen zich geruch
ten te verspreiden, dat Cynthia Larch met
haar huwelijk een vergissing had begaan.
Men zei het niet ronduit het leek meer
op kwaadspreken een toespeling, dat zij
gelukkiger zou zijn geweest met iemand
anders, hoewel die niet zooveel geld had
als Larch.
(Wordt vervolgd)..
E BRAND TE T1LRURG. De vorst en de brandweer vervaar-
-^digden haar kunst-stukken rond de brandende fabrieken. Een huifkar,
een groot kristallen pronkstuk.
BEHENDIGHEIDSWEDSTRIJDEN p r,
op de Haagsohe Usciub. Het hcnt Hollandsen winterlandschap,
voortschuiven van flesschen. De M-olenvaart te Stompwijk wordt druk bereden.
DRIJFIJS IN DE MAAS BIJ MAAS-
TRI CUT. Daar gevaar bestaat
voor de houten noodbrug, is een sterke
motorboot bezig met het breken van
het ijs.
TUSSOHEN VOLENDAM EN MARKEN wordt een
druk gebruik gesmaakt van zeilschepen op schaatsen. In
fljnken gang over het ijs.
TWEE FABRIEKEN TE TILBURG DOOR BRAND VERWOEST. -
"(Te Tilburg brak brand uit in de Ned. Kamgarenfabrieken en in de
*Coop. Meelfabrieken. De voorgevel van de uitgebrande Kamgiaren-
n - t V fabrieken'.