Sonja Henie danst de Stervende Zwaan - Ping-pong wedstrijden 73sle Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON. HET MYSTERIE VAN HET DIAMANTEN KRUIS I" VOIKSHIlif VOUtSHILlT VOLKSBIUFÏ. VttKCUMT Fs^CEJUEI 'SttBCFBin SWRCfBIFT smrgfbito uit het Engelsch van Chester K. S. Steele door A. W. v. E.—v. R. 9) Kort daarop kwam een lijkwagen aan gerateld tot voor den juwelierswlnkel, en veroorzaakte nieuwe opschudding onder de menigte, die nog steeds was blijven wachten, niettegenstaande den regen, die nu van een motregen was veranderd in een heviger bul. Nog meer verslaggevers kwamen en Darcy sprak vertrouwelijk met hen. Zij waren, behalve de politie en Jim Haliday een detective van het kantoor van Bardan, de eenigen, die tot den winkel waren toe gelaten. De bedienden waren naar huls gestuurd. De mannen van de lijkkoets tilden het bijna stijve lichaam op en wilden het reeds op de lijkbaar leggen, toen Carroll, die hen zonder iets te zeggen, gadesloeg, een kreet slaakte. „Wat is er?" vroeg Thong snel. Hij had den winkel doorsnuffeld en stond nu stil bij Darcy's werktafel een soort bank tegen den muur, achter een der uitstal kasten. De bank was van een draaibank voorzien, en er lagen onderdeelen van hor loges op, als doode dingen, die ln een dok terskamer op sterk water zijn gezet. „Wat er, Bill?" „Kijk!" wees Carroll. De mannen van het lijkenhuisje hadden het lichaam opgeheven. En in het licht der electrlsche lampen werd beneden in de linkerzijde der doode vrouw een flinke snede door haar lichte Japon zichtbaar een snede, die vol zat met bloed. „Nog een wond" riep Daley uit, wiens verslaggeversinstinct dadelijk werd opge wekt door deze vermeerdering van ge heimzinnigheid. „Dat wordt belangwek kend!" „Het is een snee, en een diepe ook", mompelde Carroll, terwijl hij dichter bij kwam, om goed te zien. „Waar zou dat nu weer mee gedaan zijn?" „Het zou me niets verwonderen, als het hiermee gebeurd was" en Thong toonde op de palm van zijn groote hand een klei nen dolk, op welks overigens blank lem met enkele donkere vlekken zaten. „Waar heb je dat gevonden?" vroeg Carroll. „Hier, op de reparatietafel". Darcy keek met open mond toe. „Is dat Uw dolk?" sprak Carroll tot den juwelier. „Het ls geen dolk het is een brief opener om papier te snijden." „Wat het dan ook ls, aan wien behoort het?" De woorden klonken even hard als het staal van het gevlekte lemmet. Darcy staarde naar het scherpe mes en daarna naar de doode vrouw. „Wie is de eigenaar ervan?" De vraag klonk als een zweepslag. ,Dat weet ik niet! Het werd hier ach tergelaten door Er was eenige beweging bij de zijdeur, die door Mulligan was geopend om de mannen tn staat te stellen, het lijk van mrs. Darcy naar bulten te dragen. Er klonk geschuifel van voeten, en iemand vroeg met een dikke stem: „Wat is hier te doen? Brand? 't Ziet et uit, of de poppen aan 't dansen zijn. Laat mij binnen! In orde, agent, ik heb het recht binnen te komen, werkelijk! Ik kom hier iets halen. Iets waardevols ook! Niet noodlg dat alles verbrandt alleen lee- lijke dingen mogen verbranden!" „Zoo Darcy", vervolgde een jonge man, met onvaste schreden den winkel binnen stappend. „Waar is de briefopener, dien ik bij je heb achtergelaten om er Pearl's naam in te graveeren? Ik wil hem nu eer lijk mee naar huis nemen! Ben den heelen nacht uitgeweest je weet, hoe 't gaat! Wil hem aan mijn vrouwtje thuis cadeau doen je weet hoe 't gaat! Moet mijn vrouwtje tevreden stemmen als je hik den heelen nacht uit bent geweest! Waar is mijn briefopener met het gouden Heft, Darcy?" „Harry King ls weer uitgeweest!", mom pelde Daley. „Kijk hij heeft een kaasbol letje op!" „Waar ls mijn briefopener, Darcy?" ging King voort, terwijl hij een glimlach ver toonde, die vroolijk bedoeld was, maar even strak en glazig was als zijn blik. „Waar ls mijn cadeau voor mijn vrouw tje? Heb Je haar naam er al mooi inge graveerd? Het moet mijn vrouwtje tevre den stellen, omdat lk den heelen nacht ben uitgeweest. Waar is mijn briefopener, Dar cy, oude jongen?" Zwijgend wees de juwelier naar den be vlekten dolk dit was het ln werkelijk heid hoewel het een briefopener werd genoemd. De detective strekte de hand uit, en de roode vlekken schenen helderder te wor den ln het schijnsel van het electrische licht. „Is dat Uw mes, Hany King?" vroeg Thong. „Zeker is het van mij! Kocht het ver leden week in dat gezellige New York. Er was geen naam op, ik bracht het hier bij mijn ouden vriend Darcy, om er een op te laten graveeren. Mijn vrouws naam moest er op haar naam is Pearl P-e-a-r-1!" en hij spelde hem ijverig, met dikken tong. Mijn vrouw houdt van die dingen. Ik ik geef er niet om. Geef mij maar oesters of mosselen wat mij betreft en brood en boter en Ik vind het al lang goed. Maar ik moet mijn vrouwtje tevredenstellen. Moet haar een mooi ca deau meebrengen. Dat ls van mij be slist, dat ls van mij!" en zorgvuldig pogend zich ln evenwicht te houden, strekte hij de hand uit, als om die be vlekte dolk uit de hand van den detective te nemen. „Heb je er Pearl's naam in gegraveerd, Darcy, oude jongen?" vroeg King weer met dikke tong, zijn droge, heete lippen likkend. „Neen", antwoordde de Juwelier met lulde stem. Toen scheen Harry King zich voor het eerst bewust te worden, dat er iets haper de op de plaats, waar hij was binnen gekomen. Hij wendde zich om en zag het lichaam van de vermoorde vrouw, dat door de mannen van het lijkenhuisje naar bulten werd gedragen. Hij sprong terug, alsof Iemand hem een slag had gegeven. „Is zij ls zij dood?" hijgde hij. „Dood! Mrs. Darcy?" „Het ziet er wel naar uit", zelde Carroll koeltjes. Je doet beter, hier maar even te gaan zitten, Harry", vervolgde hij, en leidde den waggelende Jongen man naar de achter-, kamer. HOOFDSTUK ID. De hengelaar. De lange, krijgshaftige man, die op een stoel midden ln het conversatie-comparti ment van de expres naar Colchester zat, herlas aandachtig het volgende: „En als gij naar baars vischt met een witvischje, dat ge in het leven wilt hou den, ls het het beste, dat ge uw haak door zijn rugvin of door zijn bovenlip slaat en dat ge hem dan op de halve diepte of iets lager op en neer laat zwemmen, en hem met een kurk, die heel klein moet zijn, op die diepte houdt; de manier, om baars te visschen met een kleinen klkvorsch „Ahaaa!" (Wordt vervolgd), j RATIONALE PINGFOJi G-VVEDSTRiJDEJi in het A. M. J. V.-gebouw te Amsterdam. De deelnemers aan de tafels. VOLKSHIUT- VOIKSHIIHi ïjVOÜtóHlïm SONJA HENIE ALS jjDE STERVENDE ZWAAN*' De Noorsche kunst schaatsenrijdster gaat zich meer toeleggen op ijs-dansen. Sonja in den dans „De stervende zwaan". VLAGVERTOON. De Hollander Markus, die met zijn Friesche tjalk een reis door vreemde landen maakt, in de Seine te Parijs. OUD EN NIEUW NAAST ELKAAR. De eerste proefritten werden ge-, maakt met de nieuwe electrische tramwagens op het traject LeidenHaar lem. De oude stoomtram naast de electrische. DE ENGELSCHE ZWEMMER SELLERS springt van een bal- con van een hotel in Miami in het ervoor gelegen zwembad. HANS ALBERS die in de film „F.-P.-l antwoordt niet" op succesvolle wijze de hoofdrol speelt, dringt zich bij de premiere van deze film in het Ufa-paleis te Berlijn door de hem opwachtende menigte. VERVOER VAN EEN GASHÓ CdER TE W ATER. Een groote gashouder voor de gemeente Vleuten wer4. L*3 water vervoerd. De gashouder bij de Cathariinenbrug te Utrecht. DE NIEUWE VVELDADlUMElD&ZEGELS welke in het Saargebied uitgegeven zijn. De zegels zijn ons toegezonden door den Haagsohen Postzcgelhandel.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1932 | | pagina 5