nieuwe Verdeersbrug over de Waal bij Zaltbommel - IJshockey gevolgen van een Operatie Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON. I tfPJk beb Juiie niet gekust", zei de dok- iKepc ii eens met ontzettenden ernst. IW u 5 veel» en te veel, gevoel voor hu- I oïer 5ad, voelde even een lachtrekking I aa&sSl? gezicht komen, maar hield zich I londs weer ^trnk 1 heb" begon Henri in lUnrvN mtonatie, in precies hetzelfde IngfLr en zelfs het timbre van zijn scheen nu dat van die des dokters I kQönakend.die nadrukkelijk en lp welgeslaagde onwaarheden toegebracht, de dankbare vreugde ln de oogen van vrouw, vrienden en medicus daarbij waargeno men, hadden op hem het effect gehad, dat een warm applaus heeft op een circus clown. Oogenschijnlijk trekt hij er zich niets van aan, maar intusschen! Hij doet zijn uiterste best, met nog starder en imbecieler bewegingen de toejuichingen aan te zetten! Zoo was het ook Henri ge gaan. Men had hem zoo met opzettelijk heid op de leugen-als-kunst ingesteld, men had daarbij zoozeer het minderwaar digheidsbesef te dezen bij hem versterkt, dat hij Clara vooral merkte het meer malen met schrik op een zekere om zichtige beroeps-virtuositeit in het liegen was gaan ontwikkelen. Zij sprak er met Marelman over; maar die stelde haar ge rust; nu ja, dat waren van die recon valescenten-excessen, die vanzelf metter tijd wel terecht komen; de maatschappij, de groote afslijper en egalisator, die het tekort aan leugen niet verdraagt, levert ook wel weer krachten op die in dat geval „moreele" krachten heeten en die den leugenzin, mits die niet in hereda- taire neiging wortelt, wel tot normale ver houdingen terugbrengt. Dat kwam vanzelf terecht, wanneer hij weer zijn vaste plaatsje in het groote geheel zou hebben gekregen. Zijn vaste plaatsje in het groote ge heel Maar hoe zou hij dat krijgen, waar zou hij het krijgen? Het werd alleszins zaak, zich eens daarover te gaati beraden Uiteraard werd ook over deze aangelegen heid in de eerste plaats beraadslaagd bui ten hem om; door het consortium, dat zich nu eenmaal vanzelf als zijn raad-van- voogdlj had geïnstitueerd. Men was vrijwel eenstemmig. De ambte lijke loopbaan, waarin de patiënt zich Immers ook vroeger uitstekend had thuls- gevoeld, was voor hem de geschikte loop baan. Hij had ze Indertijd gekozen, eener- zijds omdat ze zoo door-en-door fatsoen lijk was; anderzijds omdat geenerlei spe ciale capaciteit of neiging hem de rich ting van een of ander vrij beroep uitstuw- de. Zijn verstand was helder; zijn karakter zwak; zijn neiging voor fatsoen prominent. Hij was daar uitstekend op zijn plaats. Zoo luidde het oordeel van de commissie. Dr. Marelman had, waar het zoo van ge wicht was, dat ieder precies en eerlijk zijn meening zai, ieder bij zijn uitspraak den lie-detector aangelegd; het geschiedde schertsenderwijs, maar het was toch eigenlijk nogal ernstig bedoeld. Kees Ben der merkte op, dat op die manier de lie- detector eentgszins het karakter van een voorafgaande eed kreeg; maar intusschen en juist doordat hij dit gevoelde, was hij wellicht tot die opmerking gekomen hij was degene, die tegenwoordig in aan gelegenheden, zijn ouden vriend „Hen- derik" betreffende, wellicht het meest zulk een aanmaning tot waarheid noodig had; er was in Lugt's maatschappelijk herstel en in de volgzaamheid waarmee Clara zich in deze situatie naar haar man schikte, iets dat hem hinderde; en waardoor hij zich telkens tot wreveligen weerstand voelde geprikkeld. (Wordt vervolgd). KONING ONDEH DE STUDENTEN. Koning Boris van Bulgarije bij de feesten van de universiteit te Sofia .door de studenten enthousiast begroet. ALS HET KOEDER WORDT halen de Zeeuwsche meisjes hun groote omslagdoeken voor den dag. Groepje schoolkinderen te Veere. DE EERSTE IJSPRET was slechte van korten duur. Op de Haagsche baan wordt alles weer netjes opgeborgen. Julie niethet kwam eruit als een doffe dreunMaar het kwam er_ .'.'.'.'gekust", zei hij toen, als verlucht er snel achteraan. Toen wierpen de vrienden, alle drie, een blik van verteedering op Henri. Op zijn hoofd kwamen ze samen, die drie blikken. Waarop die drie blikken zich verhieven en zich wendden naar elkander. Er wgs ont roering in, iets van de ontroering waar mee ouders elkander aanzien, wanneer hun kleine lieveling voor het eerst enkele stappen geloopen heeft! Ook hun kweeke- ling had een stap alleen gedaan; aarzelend nog en wankel, maar het was een stap in de goede richting, in die der wereldsche normaliteit! En zooals men het kindje oefent, zoodat het tenslotte plezier krijgt in de eigen vaardigheid, zoo zeiden ze tegen Henri: Zeg 't nu nog es: „Ik heb Julie.... Kom' Vooruit!" En toen hij dat een keer of twintig had gezegd, zei dr. Marel man: „Ik zie aan je oogen, dat je er np iets bij denkt ook. En toen hij het gezegd had, zagen de anderen het, na eenige inspanning eveneens: een soort valsch glansje was het. En om het niet bij de direct-menschelljke waarneming die immers vol zelfbedrog is te laten, haalde de dokter nu ook nog, tot bekro ning van het experiment, den lie-detector voor den dag en met dien registrator op de onoprechte borst herhaalde Henri nog eens, stralend fier nu langzamerhand op zijn Errungenschaft: Ik heb Julie niet gekust!" De detector had nu eindelijk ook bij hem iets te registreeren! De niet-leuge naar, dien Dr. Marelman ln de stad 'sGravenhage als een unicum had ken baar gemaakt, was der Waarheid ontrouw geworden! ZES EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK," Feestelijk einde. Het was weer Mei. De operatie van Henri van Hoghen Lugt behoorde tot het ver verleden; er was zelfs al een jaar voorbijgegaan, sedert hij met den omweg van zijn reis naar het Zuiden, den lang zaam en wisselvalligen terugkeer naar het maatschappelijk leven was begonnen. Hij had vele ambachten en meerdere onge lukken gehad; hij had geleerd, leugens op te merken; hij had, door schade en schan de, de wijsheid van het zelf-liegen ver worven. En nu kon men zeggen, dat hij werkelijk geheel genezen was. De hoop, eens door Clara uitgesproken, dat hij bij de viermg van hun twaalf-en-een-half- Jarig huwelijk weer geheel de oude zou zijn, stond in vervulling te gaan. Zelfs had hij deze verwachtingen over troffen. Het is een gewoon verschijnsel bij herstellenden. Wie na een longziekte zich rustig moet houden en wat dikker worden, vat niet zelden een bijna maniakale voor liefde voor een ligstoel-leven op, en wordt aanmerkelijk dikker dan voor zijn ge zondheid gewenscht was. Zoo was Henn, wiens geest met alle macht de leugen was toegewend, allengs een aartsleugenaar ge worden. De toejuiching, hem bij zijn eerste DE HANDEL IN KERSTBOOMEN IS WEER BEGON NEN'. Het kappen van de boomen op het landgoed „Oolde" van de Ned. Heide Mij. te Laren. wmmti IJSÜOCKEY-WEDSTRIJD WEENEN— BERLIJN in het Berlijnsche Sportpaleis. De Duitschers woninen met 0. Moment voor het Oostenrijksche doel. iw Moet, Henri", zei hij nog eens, hem Vo°r het eerst, als de oude vrienden, bij n doopnaam noemendeHij voelde zichzelf den twijfel rijzen, of het wel ia?e? zou' m£*ar duwde dien met macht iPrl ened€n- En herhaalde: ,,'t Moet. En: r nHn;\: Zeg me nu eens na je hoeft Jr. bij te denken; je moet er zelfs nog niets bij denken Zeg me eenvou- "I_na. mechanisch: zooals een papegaai ï^egt, zeg me zóó nu eens na: „Ik Julie Wervelink niet gekust. Mecha- i ff?'iVooruit' ^8 het Idfr leene hand op Henri's schou- KLr ^vestigde hij een takel, met den Iw ann moest 't er dan uitgetrok- ltn worden.... DIT KLEINE STUKJE NA is de verkeersbrug over de Waal voltooid. Men bijna gereed met den bovenbouw van de Waalbrug bij Zaltbommel. De gehecle brug is 387 meter lang. i b Ie FEEST VAN DE KATHOLIEKE PERS-I EREENIGING TE BERLIJN. De zangeres Mafalda Salvatini met den vicaris-i generaal dr. Steinmann (links) en mgr. Beyer.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1932 | | pagina 5